خداوند متعال در سوره طلاق می فرماید :
وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا.
هر که تقوای الهی پیشه کند، خدا برای او راه برون رفتی از سختی ها و مشکلات قرار می دهد و ازجایی که گمان نمی برد روزی او را می رساند، و هر کس بر خداوند توکل کند او را کافیست، همانا خداوند کار او را به کمال می رساند، خداوند برای هر چیزی اندازه ای قرار داده است.
نکات این آیات :
۱. راه برون رفت از مشکلات و سختی ها تقواپیشگی است.
۲. خداوند متقیان را از جایی که گمان نمی برند روزی می رساند.
۳. توکل بر خداوند در امور برای انسان کافیست و کفایت امور او را می کند.
۴. خداوند سبحان امور توکل کنندگان را به کمال می رساند.
۵. خداوند برای هر چیزی اندازه ای تعیین کرده است.
۶. دو کلید حل مشکلات و کفایت امور انسان تقوای الهی و توکل بر خداوند است.
۷. منظور از روزی در این آیات اعم از روزی های مادی و معنوی است.
۸. این گونه نیست که انسان در خانه خود بنشیند و با تقواپیشگی انتظار روزی بی حساب از جانب خداوند را داشته باشد.بلکه خداوند موقعیت ها و شرایطی برای انسان پرواپیشه فراهم می کند که انسان بتواند در این شرایط و موقعیت ها روزی خود را به دست آورد و این شرایط و موقعیت ها از جایی نصیب انسان می شود که گمان نمی برد.