آیه نورانی شب ششم ماه مبارک رمضان

هر کس که بخواهد سادگی و بی پیرایگی اسلام را دریابد، باید قرآن مجید را مورد مطالعه قرار دهد . در قرآن قوانین و تعلیمات حقیقی و احکام آسان و ساده برای عموم بیان شده است . آیات قرآن به خوبی بر مقام عالی اسلام و پاکی روح آورنده اش گواهی می دهد .

من خودم هر وقت دلم میگیره میرم گلزار یا حرم ارومم میکنه 

گاهی ادم باید این ارامش در جاهای خاص بدست بیاره ، هرکاری میکنی این ارامش بدست نمیاد برای شما هم پیش امده

به نظر شما چرا؟

4. توجه به هشدارهاي قرآن: در سوره ي قصص، آيه ي 46 يادآور مي شود كه توجه به هشدارهاي رهبران الهي و پيامبران، باعث بيداري و زنده شدن ياد خدا مي شود و غفلت را مي زدايد.

5. خردورزي و تفكر: قرآن كريم در آيات متعددي انسان ها را به تفكر و تعقل دعوت مي كند و در آيه ي 7 سوره ي آل عمران و 26 سوره ي بقره مطرح شده كه اگر انسان تعقل و تفكر كند، خود خردورزي انسان را به طرف خدا رهنمون مي شود و به ياد خدا مي اندازد و غفلت ها را برطرف مي سازد، يعني بيشتر غفلت ها به خاطر اين است كه انسان از فكر و عقل خودش استفاده ي كافي نمي كند.

دکتر هانری کربن، اسلام شناس معروف فرانسوی، سخن جالبی درباره قرآن دارد . وی می گوید: اگر قرآن خرافی بود و از جانب خداوند نبود، هرگز جرات نمی کرد که بشر را به علم و تعقل و تفکر دعوت کند . هیچ اندیشه ای به اندازه قرآن محمد (ص) انسان را به دانش فرا نخوانده است تاآن جا که نزدیک به نه صد و پنجاه بار در قرآن، از علم و عقل و فکر سخن رفته است .

. 6. آيينه ي مشكلات: انسان وقتي مشكلاتي برايش پيش مي آيد، اين مشكلات را وسيله ي توجه به خدا قرار بدهد، در همين راستا در سوره ي اعراف در مورد قوم فرعون مي فرمايد: «ما فرعونيان را به خشكسالي و نقص در ثمرات گرفتارشان كرديم» يا به تعبيري ميوه ها و محصولات آنها را دچار آفت كرديم «لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ» تا شايد آنها متذكر شوند، بيدار شوند و به ياد خدا بيفتند.

7. نماز: در سوره ي طه مي فرمايد: «أَقِمِ الصَّلاَةَ لِذِكْرِي» نماز بخوانيد تا به ياد من باشيد، اگر انسان در شبانه روز حداقل 5 بار درون استخري رود جسم او پاك مي شود، همانطور نيز اگر با آب حيات نماز جانش را شستشو دهد زنگارهاي غفلت از او زدوده مي شود و به ياد حق مي افتد و از گناهان دور مي شود. ذكر مداومي كه در نماز هست، در كمتر عبادتي وجود دارد، و در آيه ي معروف «إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَي‏ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ» روي ذكر بودن نماز تاكيد خاص شده است.

یکی از عیوب زندگی تجملی این است که با روزی حلال به سختی به دست می‌آید و در عین حال انسان را از یاد خدا دور می‌کند.

ارنست رنان، فیلسوف معروف فرانسوی می گوید: در کتابخانه من هزاران جلد کتاب سیاسی ، اجتماعی، ادبی و ... وجود دارد که هر کدام را بیش از یک بار نخوانده ام; اما یک جلد کتاب هست که همیشه مونس من است و هر وقت خسته می شوم و می خواهم درهایی از معانی و کمال به رویم باز شود، آن را مطالعه می کنم . این کتاب، قرآن - کتاب آسمانی مسلمانان - است .

امیدوارم آن زمان دور نباشد که من بتوانم همه دانشمندان جهان را با یکدیگر متحد کنم تا نظامی یکنواخت، فقط براساس اصول قرآن مجید که اصالت و حقیقت دارد و می تواند مردم را به سعادت برساند، ترسیم کنم . قرآن به تنهایی عهده دار سعادت بشر است .

باید بگم که ما همیشه به یاد خدا هستیم ولی در مشکلات و سختی هایی که در زندگی داریم بیشتر یاد خدا میفتیم

یاد خداوند برکات بسیار دارد، از جمله:
الف: یاد نعمت‏هاى او، عامل شکر اوست.
ب: یاد قدرت او، سبب توکّل بر اوست.
ج: یاد الطاف او، مایه محبّت اوست.
د: یاد قهر و خشم او، عامل خوف از اوست.
ه: یاد عظمت و بزرگى او، سبب خشیت در مقابل اوست.
و: یاد علم او به پنهان و آشکار، مایه حیا و پاکدامنى ماست.
ز: یاد عفو و کرم او، مایه امید و توبه است.
ح: یاد عدل او، عامل تقوا و پرهیزکارى است.

ما ادمها معمولا وقتی ارامش داریم که مشکلات نداشته باشیم ولی هنگامی که یاد خدا در زندگی ما جاری میشه حتی مشکلات هم نمیتونه ارامش ما رو به هم بزنه

انسان، بى‏نهایت طلب است و کمال مطلق مى‏خواهد، ولى چون هر چیزى غیر از خداوند محدود است و وجود عارضى دارد، دل را آرام نمى‏گرداند. در مقابل کسانى‏که با یاد خدا آرامش مى‏یابند، عده‏اى هم به متاع قلیل دنیا راضى مى‏شوند. «رضوا بالحیاة الدنیا واطمأنوا بها»
نماز، ذکر الهى ومایه آرامش است.

و اقم الصّلاة لذکرى»(150)، «الا بذکر اللَّه تطمئن»
ممکن است معناى «الا بذکر اللَّه تطمئن القلوب» این باشد که به واسطه ذکر و یادى که خدا از شما مى‏کند، دلهایتان آرام مى‏گیرد، یعنى اگر بدانیم خداوند ما را یاد مى‏کند و ما در محضر او هستیم، دلهایمان آرامش مى‏یابد. چنانکه حضرت نوح علیه السلام به واسطه کلام الهى «اصنع الفلک باعیننا»(151) آرام گرفت و امام حسین‏علیه السلام به هنگام شهادت على اصغرش با عبارت «هیّن علىّ انّه بعین اللَّه» این آرامش را ابراز فرمود و یا در دعاى عرفه آمده است: «یا ذاکر الذاکرین»

اگرچه در این آیه آمده است که دلها، و به ویژه دل مؤمن، با یاد خدا آرام مى‏گیرد، امّا در آیات دیگرى مى‏خوانیم هرگاه مؤمن خدا را یاد کند، دلش به لرزه مى‏افتد. «انما المؤمنون الّذین اذا ذکر اللَّه وجلت قلوبهم»(152) آیا این لرزش و آرامش مى‏توانند در یکجا جمع شوند؟ راه توجیه آن چیست؟