آیه نورانی شب پنجم ماه مبارک رمضان

آیه          نورانی           شب           پنجم          ماه         مبارک         رمضان

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒسوره حجرات/ایه Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ12

سلام آجی طهمورس عزیزم، خسته نباشید و خدا قوت میگم بابت زحماتی که برای این طرح بزرگ و نورانی انجام میدی. ممنونیم که ما رو هم مستفیض میکنید. اجرکم عندالله...

از جمله مواردي كه از تجسّس در آن نهي شده است، تجسّس از اعتقاد يا نفاق شخصي است كه اقرار به شهادتين كرده است: «و يَتَحَقَّقُ الاسلامُ بِقَولِ اَشهَدُ اَن لا الهَ الا الله محمدٌ رسولُ الله ... ولايَتَجَسَّس عليه في اَنَّهُ معتقدٌ أو منافقٌ»؛ اگر كسي به زبان اقرار با اسلام كند و شهادتين را بگويد، مسلمان است و تجسّس در مورد اينكه آيا او با اخلاص شهادتين را گفته يا نفاق داشته است، جايز نيست.

در حديث آمده كه غيبت خورشت سگهاى جهنم است و دروغگوست كسى كه گمان كند حلال‏زاده است در حالى كه با غيبت كردن گوشت مردم را مىیخورد.

با سلام و عرض ادب و تشکّر از مدیر گرامی تالار گفتگوی آزاد و هم چنین مدیر محترم تالار صالحین که این برنامه را ترتیب دادند : 

بله همون طور که در آیات قرآن نیز ذکر شده غیبت کردن همانند آن است که گوشت برادر مرده ی خود را بخوریم خداوند از انسان پرسیده که آیا این کار را دوست دارد؟؟؟

غیبت خیلی کار بدی هست.همین کار ناپسند عامل بسیاری در مشکلات در زندگی انسان است.فرض کنید فردی از شما غیبت می کند و شما مدّتی بعد قضیه را از کس دیگری می شنوید ، نسبت به آن فرد چه احساسی پیدا می کنید؟؟؟

تجسس و کاوش کردن نیز در مواردی باعث به سختی افتادن خود انسان می شود.

پس اگه قرآن به عنوان کتاب راهنمای خودمون قبول داریم لازمه که برای کارکرد بهترمون به دستورات توی کتاب راهنما عمل کنیم.چه طوره که یه وسیله ی ساده دفتر راهنما داره ولی انسان کتاب راهنما نداره؟

مقام معظم رهبری:

خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود! / ز دام خال سیاهش کسی رها نشود

خدا کند که نیفتد کسی زچشم نگار / به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود 

 جواب ناله ما را نمی دهد دلبر / خدا کند که کسی تحبس الدعا نشود

 شنیده ام کز این حرف ، یار خسته شده / خدا کند که به اخراج ما رضا نشود

مریض عشقم و من را طبیب لازم نیست / خدا کند که مریضی من دوا نشود 

ایمان، تعهد آفرین است وهر کس ایمان دارد باید از یک سری اعمال دوری نماید.

برای دوری ازگناهان حتمی ، باید ازگناهان احتمالی اجتناب کنیم. (چون بسیاری از گمان‌ها،گناه است ، باید از همه‌ي گمان‌های بد ، دوری کنیم .

پيامبر صلى الله عليه و آله:

مَنِ اغتابَ مُسلِما أَو مُسلِمَةً لَم يَقبَلِ اللّه  صَلاتَهُ وَلاصيامَهُ أَربَعينَ يَوما وَلَيلَةً إِلاّ أَن يَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛

هر كس از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذيرد مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.

مردم درجامعه‌ی اسلامی باید هم مورد سوء ظن قرار نگیرند وهم کسی درکارشان تجسس نکند وهم درمجالس آبروی‌شان ریخته نشود .

 برای نهی‌از غیبت باید زمینه های غیبت را مسدود کرد. راه ورود به غیبت ، اول سوء ظن ، بعد تجسس و سپس کشف عیب است ؛ لذا قرآن به همان ترتیب نهی کرده است.

امام على عليه السلام :

اَدَّبْتُ نَفْسى فَما وَجَدْتُ لَها    بِغَيرِ تَقْوَى الاِْلهِ مِنْ اَدَبِ
فى كُلِّ حالاتِها وَ اِن قَصُرَتْ    اَفْضَلَ مِنْ صَمْتِها عَنِ الْكَذِبِ
وَ غيبَةِ النّاسِ اَن غيبَتَهُم      حَرَّمَها ذُوالْجَلالِ فِى الْكُتُبِ
اِن كانَ مِن فِضَّةٍ كَلامُكِ يا     نَفْسُ فَاِنَّ السُّكوتَ مِن ذَهَبِ؛

به ادب و تربيت نفس خود پرداختم و براى‏آن  /  ادبى بهتر از تقواى الهى در تمام حالاتش نيافتم
و اگر از پس اين امر برنيامد  /  براى آن چيزى بهتر از دم فروبستن از دروغ نيافتم
و از غيبت مردمان، همانا غيبت آنان را  /  خداوند با عظمت در كتاب‏ها حرام كرده است
اى نفس، اگر سخن تو  /  نقره است، سكوت طلاست

سرمايه بزرگ انسان در زندگى حيثيت و آبرو و شخصيت اوست ، و هرچيز آن را به خطر بـيندازد مانند آن است كه جان او را به خطر انداخته باشد، بلكه گاه ترور شخصيت از ترور شخص مهمتر محسوب مى شود، و اينجا است كه گاه گناه آن از قتل نفس نيز سنگينتر است.

يكى از فلسفه هاى تحريم غيبت اين است كه اين سرمايه بزرگ بر باد نرود، وحرمت اشخاص درهم نشكند.

نكته ديگر اين كه غيبت ، بدبينى مى آفريند، پيوندهاى اجتماعى را سست مى كند، سرمايه اعتماد را از بين مى برد، و پايه هاى تعاون و همكارى را متزلزل مى سازد.

از ايـنـهـا گـذشـتـه ((غيبت)) بذر كينه و عداوت را در دلها مى پاشد، و گاه سرچشمه نزاعهاى خونين و قتل و كشتار مى گردد.

در حـديثى آمده است : روزى پيامبر(ص) با صداى بلند خطبه خواندو فرياد زد: ((اى گروهى كه به زبان ايمان آورده ايد و نه با قلب ! غيبت مسلمانان نكنيد، و از عيوب پنهانى آنها جستجو ننمائيد، زيـرا كـسـى كـه در امور پنهانى برادردينى خود جستجو كند خداوند اسرار او را فاش مى سازد، و درون خانه اش رسوايش مى كند))!.

و در حديث ديگرى آمده است كه خداوند به موسى وحى فرستاد: ((كسى كه بميرد در حالى كه از غـيـبـت توبه كرده باشد آخرين كسى است كه وارد بهشت مى شود و كسى كه بميرد در حالى كه اصرار بر آن داشته باشد اولين كسى است كه وارد دوزخ مى گردد))!.

و نـيـز در حديثى از پيغمبر گرامى اسلام (ص) مى خوانيم : ((تاثير غيبت در دين مسلمان از خوره در جسم او سريعتر است))!.

تـمـام اين تاكيدات و عبارات تكان دهنده به خاطر اهميت فوق العاده اى است كه اسلام براى حفظ آبـرو، و حـيثيت اجتماعى مؤمنان قائل است ، و نيزبه خاطر تاثير مخربى است كه غيبت در وحدت جامعه ، و اعتماد متقابل و پيونددلها دارد.

ديديم قرآن با صراحت تمام تجسس را در آيه فوق منع نموده ، و از آنجا كه هيچ گونه قيد و شرطى بـراى آن قائل نشده نشان مى دهد كه جستجوگرى در كارديگران و تلاش براى افشاگرى اسرار آنـهـا گـناه است ، ولى قرائنى كه در داخل وخارج آيه است نشان مى دهد كه اين حكم مربوط به زنـدگـى شـخـصى و خصوصى افراد است ، و در زندگى اجتماعى تا آنجا كه تاثيرى در سرنوشت جامعه نداشته باشد نيز اين حكم صادق است.

اما روشن است آنجا كه ارتباطى با سرنوشت ديگران و كيان جامعه پيدامى كند مساله شكل ديگرى بـه خود مى گيرد، لذا شخص پيغمبر(ص) مامورانى براى جمع آورى اطلاعات قرار داده بود كه از آنها به عنوان ((عيون)) تعبير مى شود، تاآنچه را ارتباط با سرنوشت جامعه اسلامى در داخل و خارج داشت براى اوگردآورى كنند.

و نـيـز بـه هـمـيـن دلـيـل حـكـومت اسلامى مى تواند ماموران اطلاعاتى داشته باشد، يا سازمان گـسـتـرده اى براى گردآورى اطلاعات تاسيس كند، و آنجا كه بيم توطئه بر ضد جامعه ، و يا به خـطـر انـداخـتن امنيت و حكومت اسلامى مى رود به تجسس برخيزند، و حتى در داخل زندگى خصوصى افراد جستجوگرى كنند.

ولـى اين امر هرگز نبايد بهانه اى براى شكستن حرمت اين قانون اصيل اسلامى شود، و افرادى به بـهـانه مساله ((توطئه)) و ((اخلال به امنيت)) به خود اجازه دهند كه به زندگى خصوصى مردم يـورش بـرند، نامه هاى آنها را باز كنند، تلفنها راكنترل نمايند و وقت و بى وقت به خانه آنها هجوم آورند.

خلاصه اين كه مرز ميان ((تجسس)) و ((به دست آوردن اطلاعات لازم براى حفظ امنيت جامعه)) بسيار دقيق و ظريف است ، و مسؤولين اداره امور اجتماع بايددقيقا مراقب اين مرز باشند، تا حرمت اسرار انسانها حفظ شود، و هم امنيت جامعه و حكومت اسلامى به خطر نيفتد.

آبروی انسان مثل گوشت بدن او، وسیله‌ی قوام اوست.
همان‌گونه که مرده قدرت ندارد ، شخصی که مورد غیبت است نیز چون حاضر نیست ، قدرت دفاع از خود را ندارد.

اگرازبدن زنده قطعه‌ای جدا شود ، امکان پر شدن آن هست ؛ ولی اگر ازمرده ای چیزی کنده شود ، جای آن خالی می‌ماند . غیبت ، بردن آبروی مردم است وآبرو که رفت، دیگر بر‌نمی گردد.
 دراسلام بن بست وجود ندارد، با توبه می توان گناه گذشته را جبران کرد.

سوء ظن و بدگمانى آثار فردى و اجتماعى و معنوى زيانبارى به دنبال دارد و به همين دليل در دين مقدس اسلام، به آن توجه ويژه‏ اى شده و اهل ايمان را سخت از آن برحذر داشته‏ اند.

بدگمانى به ديگران سرچشمه گناهان بزرگى چون تجسّس از كار و حال ديگران، غيبت، تهمت، حسادت و كينه‏ توزى نسبت به دوستان و اهل ايمان مى‏ گردد و لذا خداوند متعال در قرآن كريم مى‏ فرمايد:

«اى مؤمنان! از بسيارى از گمان‏ها بپرهيزيد. به راستى كه برخى از گمان‏ها، گناه مى‏ باشد و نيز تجسس و غيبت نكنيد، آيا كسى از شما دوست دارد گوشت برادر مرده خود را بخورد؟» حجرات، آيه‏ 12.

متاسفانه بعضی از آدم ها جز عادت های بدشون که تو زندگیه دیگران سرک بکشن 

اصلا نمیتونن  به زندگی خودشون فکر کنن

دین ما تجسس رو حرام کرده

چون تجسس تو زندگی دیگران باعث قتنه میشه

د) حضرت امام موسى کاظم(علیه السلام) مى فرماید:
«من ذکر رجلا من خلفه بما هو فیه مما عرفه النّاس لم یغتبه و من ذکره من خلفه بماهوفیه ممّالایعرفه النّاس أغتابه ومن ذکره بما لیس فیه فقد بهته»([8]).
«کسى که دیگرى را در غیاب او با آنچه در او هست و مردم از آن اطلاع دارند، یادش کند غیبتش را نکرده، ولى اگر به آنچه در او هست و مردم از آن بى خبرند او را یاد کند، غیبتش را کرده و اگر او را به آنچه در او نیست، یاد کند به او بهتان زده است».
 
 

مفسران نقل کرده‏اند: جمله «وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً» در باره دو نفر از اصحاب رسول اللّه صلّى اللّه علیه و اله است که رفیقشان «سلمان» را غیبت کردند، زیرا او را خدمت پیامبر فرستاده بودند تا غذائى براى آنها بیاورد، پیامبر سلمان را سراغ «اسامة بن زید» که مسؤول «بیت المال» بود فرستاد.
«اسامه» گفت: الآن چیزى ندارم، آن دو نفر از «اسامه» غیبت کردند و گفتند:
او بخل ورزیده و در باره «سلمان» گفتند: اگر او را به سراغ چاه سمیحه (که چاه پر آبى بود) بفرستیم آب آن فروکش خواهد کرد! سپس خودشان به راه افتادند تا نزد «اسامه» بیایند، و در باره موضوع کار خود تجسس کنند.
پیامبر صلّى اللّه علیه و اله فرمود: من آثار خوردن گوشت را در دهان شما مى‏بینم.
عرض کردند: اى رسول خدا ما امروز مطلقا گوشت نخورده‏ایم! فرمود: آرى گوشت «سلمان» و «اسامه» را مى‏خوردید.
آیه نازل شد و مسلمانان را از غیبت نهى کرد.