ماموریت و طرح مانور
محدوده منطقه این عملیات از كوشك، در شمال، آغاز می شد و تا رودخانه اروند، در جنوب، امتداد داشت. در این محدوده، از چهار محور یا چهار قرارگاه عملیاتی به منظور انهدام نیروهای سپاه سوم و تامین خط رودخانه اروند اقداماتی انجام می شد. مساله مهم در این عملیات، ضرورت هماهنگی در پیشروی قرارگاه ها از محورهای مختلف و حفظ جناحین بود كه با اتكا به تلاش های مهندسی، امكان پذیر بود.از آن جا كه در منطقه شرق اروند، عقبه دشمن فقط متكی به چهار پل در «نشوه» و «تنومه» بود، پیش بینی می شد كه در صورت سرعت عمل و رعایت غافلگیری ِ توأم با پیشروی مناسب ، نیروهای زیادی از دشمن به اسارت درآیند و در عمل، چیزی نظیر (عملیات ثامن الائمه)، تكرار شود. ضمنا نیروی تك كننده، متشكل از ارتش و سپاه و در مجموع، عبارت بودند از:
«10 تیپ به اضافه» از سپاه و «2 لشكر و یك تیپ به اضافه» از نیروی زمینی ارتش.
