مناجات در ماه رمضان و امام حسین (ع)
کار و بار و بساط ما گریه است
بهترین راه تا خدا گریه است
پیش خالق عجب بها دارد
سجده ای که همیشه با گریه است
بهترین کار چند تا عاشق
پیش یک گنبد طلا گریه است
در کنار کریم های شهر
اولین شغل یک گدا گریه است
هر شب جمعه کار مادرمان
در حرم های کربلا گریه است
تا سه دفعه حسین می گویی
حالت چشم شیعه ها گریه است
گریه ی ما چه ارزشی دارد؟
گریه ی مادر شما گریه است
سروده جعفر ابوالفتحی
مناجات با امام زمان عج
(این شعر اشکمو درآورد)
با تو راه عشق ناهموار نیست
با کریمان کارها دشوار نیست
شک به سالم بودن دل میکنم
چون ز داغ عشق تو بیمار نیست
پس چه خیری در من سینه زن است
سینه کوبت صبح ها بیدار نیست
پشت تو خالی شده از خوبها
پشت تو نیم متر هم دیوار نیست
رفت و آمد با همه دارم عزیز
قلب من از غیر تو بیزار نیست
جبر و منطق پیش تو زانو زده
پیش من یکدانه هم پرگار نیست
بهر این دل صافکاری لازم است
نوکر تو خوب و خوش کردار نیست
سروده جعفر ابوالفتحی
مدح امیرالمومنین (ع)
من ز عشق مرتضی دم می زنم
شعله بر کفار عالم می زنم
می گساری می کنم با جام عشق
طعنه ها بر آب زمزم می زنم
عشرت من بردن نام علیست
چنگ بر دامان میثم می زنم
عزت من در دوعالم این بود
دیگ نذری ورا هم می زنم
هر که شد منکر ولای مرتضی
بر دهانش مشت محکم می زنم
سروده جعفر ابوالفتحی
مدح امیرالمومنین (ع)
سائل کجا کجا شه اکرام حیدر است
عارف کجا کجا که علی حوض کوثر است
الله اکبر من عاشق فقط علی است
حیدر فقط به معنی الله اکبر است
خاک ره گدای علی می شوم ز عشق
زیرا گدای کوی علی از همه سر است
با ذکر یا علی به خدا مست می شوم
بهتر ز ذکر نام علی نام مادر است
ذکر لبم به وقت تولد علی شد و
وقت ممات هم بخدا ذکر آخر است
هر کس که مس شده دلش اینبار بشنود
دست علی فقط بخداوند زرگر است
سروده جعفر ابوالفتحی
منبع : حرم شاه - بانک اشعار مذهبی
http://harame-shah.rozblog.com
