بابونه به عنوان دارویی گیاهی از هزاران سال پیش تا کنون برای تسکین اضطراب و دردهای معده تجویز می شود. گیاه بابونه در ایالات متحده آمریکا به عنوان چای گیاهی شناخته می شود.
در کتب طب سنتی کشورهای مختلف - به خصوص چین - از گیاه بابونه به عنوان داروی درمان اضطراب و ناراحتی معده نام برده شده است.
نتایج برخی بررسی ها نشان می دهد، ترکیب گل بابونه با گیاهان دیگر خواص درمانی بی نظیری دارد و می تواند ناراحتی معده، سوزش سر دل، تهوع و استفراغ را تسکین دهد.
همچنین، شست و شوی دهان با عصاره گل بابونه می تواند زخم های ناشی از درمان سرطان را کاهش دهد.
برخی از پزشکان معتقدند با مصرف گل بابونه می توان علایم و نشانه های اسهال، بواسیر اضطراب و بی خوابی را از میان برد.
افرادی که پوست حساسی دارند باید از تماس گل و عصاره بابونه با پوست شان جلوگیری کنند. تماس مشتقات بابونه با پوست می تواند سبب خارش و بروز جوش های ریز روی پوست شود.
میزان مصرف بابونه
دوز مشخصی برای مصرف بابونه وجود ندارد. دانشمندان معتقدند، هر یک از افراد می توانند روزانه بین 400 تا هزار و ششصد میلی گرم - یک فنجان - بابونه مصرف کنند.
رایج ترین شکل مصرف بابونه به صورت چای است. برخی از افراد روزانه بین یک تا چهار فنجان چای بابونه می نوشند.
مواد غذایی حاوی بابونه
گل بابونه را به عنوان چای دم کرده و می نوشند. برخی از افراد از گل این گیاه برای معطر و مزه دار کردن غذا استفاده می کنند.
عوارض جانبی
بسیاری از کارشناسان معتقدند مصرف بابونه عوارضی جانبی ندارد. اما یافته های برخی دانشمندان نشان داده، مصرف دوزهای بالای این گیاه دارویی سبب خواب آلودگی و استفراغ می شود. افرادی که به حساسیت مبتلا هستند باید از مصرف گل بابونه، کرفس، گل جعفری، گل داوودی اجتناب کنند.
خطرات
بابونه حاوی مقادیر اندکی ماده شیمیایی کومارین است که سبب رقیق شدن خون می شود. پیش از مصرف این گیاه با پزشک مشورت کنید.
واکنش ها
اگر آسپرین، داروی رقیق کننده خون، ایپوبروفن و ... مصرف می کنید باید از گیاه بابونه و مشتقات اش فاصله بگیرید. مصرف ترکیب بابونه با سیر، سنبل الطیب و ... حساسیت زا است.