مبحث هشتم :چگونه دوست انتخاب کنیم؟

دوستانم! باید بدانیم انتخاب دوست در مسیر زندگی از مهم ترین مسائل برای هر شخص است و نقش او مانند یک معلمی است که هر لحظه افکارش بر ما تاثیر می گذارد پس در انتخاب دوست دقت کافی داشته باشیم تا مسیر زندگی صحیح را به ما نشان دهد، اگر زندگی بزرگان و اشخاص موفق را بیشتر مطالعه کنید، در می یابیم که همیشه رد پای یک دوست خوب در ساحل هستی آنها بوده است. بیایید همین امروز تکلیف دوستان خود را روشن سازیم.با صداقت و آگاهی کامل دوست انتخاب کنیم و سعی کنیم اوقات فراغت خود را در کنار کسی سپری سازیم که از وجود آن ها استفاده مثبت برده باشیم و آنها بتوانند راهی درست برای شما نشان دهند.

فراموش نکنیم بعد از پدر و مادر و معلم، دوست یگانه سازنده و پروش دهنده ی جان و تن ماست و نقش مهمی در زندگی و حتی سرنوشت ما بازی می کنند. با بودن در کنار دوستان خوب ، احساس آرامش می کنیم و همواره در مسیری درست گام برمی داریم.پس دوستان خوب و واقعی سرمایه های باارزشی هستند، سعی کنیم دوستی هایمان را حفظ کنیم و به دلیل اختلاف نظرهای بی اهمیت و بی ارزش، ارتباط خود را با آنان قطع نکنیم.

بعضی از شما عزیزان به جای آن که رازی را با پدر و مادر خود در میان بگذارید و از آن ها یاری بخواهید، متاسفانه به سراغ دوستان خود می روید غافل از این که او نیز مثل شماست و تجربه ای ندارد و راهنمای خوبی برای شما نخواهد بود.پس از آن ها راهنمایی نخواهید بلکه از پدر و مادر و یا مربیان مدرسه کمک بگیرید و هر کسی را برای دوستی انتخاب نکنید و با او به گفتگو ننشینید.

رسول اکرم (ص) می فرمایند: کسی که تو به حقوق او توجه داری ولی او به حق تو توجه نکند، شایسته دوستی نیست. در انتخاب دوست ، باید دقیق باشید زیرا بیشترین اثر را بر روی اخلاق و رفتار، حتی در درس خواندن شما خواهد داشت.

دوستانم! باید بدانیم انتخاب دوست در مسیر زندگی از مهم ترین مسائل برای هر شخص است و نقش او مانند یک معلمی است که هر لحظه افکارش بر ما تاثیر می گذارد پس در انتخاب دوست دقت کافی داشته باشیم تا مسیر زندگی صحیح را به ما نشان دهد، اگر زندگی بزرگان و اشخاص موفق را بیشتر مطالعه کنید، در می یابیم که همیشه رد پای یک دوست خوب در ساحل هستی آنها بوده است. بیایید همین امروز تکلیف دوستان خود را روشن سازیم.با صداقت و آگاهی کامل دوست انتخاب کنیم و سعی کنیم اوقات فراغت خود را در کنار کسی سپری سازیم که از وجود آن ها استفاده مثبت برده باشیم و آنها بتوانند راهی درست برای شما نشان دهند.

فراموش نکنیم بعد از پدر و مادر و معلم، دوست یگانه سازنده و پروش دهنده ی جان و تن ماست و نقش مهمی در زندگی و حتی سرنوشت ما بازی می کنند. با بودن در کنار دوستان خوب ، احساس آرامش می کنیم و همواره در مسیری درست گام برمی داریم.پس دوستان خوب و واقعی سرمایه های باارزشی هستند، سعی کنیم دوستی هایمان را حفظ کنیم و به دلیل اختلاف نظرهای بی اهمیت و بی ارزش، ارتباط خود را با آنان قطع نکنیم.بعضی از شما عزیزان به جای آن که رازی را با پدر و مادر خود در میان بگذارید و از آن ها یاری بخواهید، متاسفانه به سراغ دوستان خود می روید غافل از این که او نیز مثل شماست و تجربه ای ندارد و راهنمای خوبی برای شما نخواهد بود.پس از آن ها راهنمایی نخواهید بلکه از پدر و مادر و یا مربیان مدرسه کمک بگیرید و هر کسی را برای دوستی انتخاب نکنید و با او به گفتگو ننشینید.

رسول اکرم (ص) می فرمایند: کسی که تو به حقوق او توجه داری ولی او به حق تو توجه نکند، شایسته دوستی نیست. در انتخاب دوست ، باید دقیق باشید زیرا بیشترین اثر را بر روی اخلاق و رفتار، حتی در درس خواندن شما خواهد داشت.

دوست، راهنما و دلیل راه است و چاه در کنار راه. هر کس از راه بدر رود در چاه افتد. دوست خوب صفات پسندیده تو را تقویت می کند و صفات ناپسند تو را گوشزد می نماید. حتماً در گذشته برای شما یا اطرافیان شما اتفاق افتاده است که بعد از دوستی طولانی با کسی، تازه متوجه می شود که گویی انسان دیگری شده است و صفات پسندیده اش را بیدار کرده و صفات ناپسندش کمرنگ گشته است، این اثر یک دوست خوب است و برعکس...

دوستان عزیز! سعی کنیم اطرافیان و دوستانمان را با خودمقایسه نکنیم زیرا وقتی احساس برتری می کنیم، احساس رضایت خواهیم داشت و برعکس این مورد ما احساس حقارت و یا غم و اندوه خواهیم نمود.عزیزانم! وقتی به دیدار دوستان خود می رویم، سعی کنیم از موفقیت ها و خوبی ها صحبت کنیم و با خلوص نیت یکدیگر را دوست داشته باشیم، به این ترتیب شفقت و مهربانی در وجود ما رشد می کند.از موفقیت دوستان خود خوشحال شویم و در مواقع نیاز، به آن ها کمک و یاری رسانیم.در انتخاب دوست دقت لازم را انجام دهیم و قدر دوستی هایمان را بدانیم و آگاهانه با کسی طرح دوستی و رفاقت بریزیم که شایستگی آن را داشته باشد تا گمراه نگردیم.در این صورت موفقیت از آن ما خواهد بود.

مهمترين راههاي شناخت دوست عبارت است از:
1- در هنگام گرفتاري و نياز
بهترين زمان ارزيابي دوست خوب, هنگام مشکلات و گرفتاريهاست. در اين چنين مواقعي دوستان حقيقي و وفادار و دلسوز از افراد دوست نما مشخص مي شوند. امام علي عليه اسلام در حکمت 208 مي فرمايند : در کشاکش روزگار افراد با ارزش و دوستان خوب شناخته مي شوند.
2- در هنگام خشم و ناراحتي
امام صادق ( عليه السلام ) مي فرمايند : اگر کسي سه مرتبه بر تو خشم گرفت – يعني تو موجبات عصبانيت و ناراحتي او را فراهم کردي و او خشمگين شد – اما سخن زشتي نگفت, او شايسته ي رفاقت است. ( امالي شيخ صدوق, ص 532, ح 7 )
3- از دست رفتن قدرت
برخي از افراد به نام دوستي و به طمع پست و مقام و مال شخص, گرد او را مي گيرند. امام علي ( عليه السلام ) مي فرمايند : در هنگام از دست رفتن قدرت است که دوست از دشمن, شناخته مي شود. ( ميزان الحکمة / ح 10323 )
4- هنگام سفر
يکي از بهترين راههاي شناخت افراد, سفر کردن با آنها است. در سفر بسياري از رفتارهاي ناپيداي انسان, آشکار ميشود. فراز و نشيبهاي سفر, عکس العملهاي درست يا نادرست انسان را در برابر مشکلات, نمايان مي کند و از طرفي ارتباط شبانه روزي که در سفر ايجاد مي شود, بهترين زمان براي شناخت اخلاق و روحيات دوست است. امام صادق ( عليه السلام ) مي فرمايند : هيچ کس را به دوستي مشناس, مگر آنکه در سه چيز او را بيازمايي : او را به خشم آوري و ببيني که آيا اين خشم او را از حق به باطل مي کشاند؛ در درهم و درينار و در سفر با او.

دوست‏خوب یكى از سرمایه‏هاى بزرگ زندگى و از عوامل خوشبختى آدمى‏است و انسان در انس با دوست احساس مسرت مى‏كند.«رفیق شایسته‏»، براى جوان جایگاه خاص خویش را دارد و اهمیت‏آن به گونه‏اى است كه در شكل دهى به شخصیت او نقش بزرگى ایفا می‌کند و اولین احساسات واقعى نوع دوستى را در وى بر می‌انگیزد.جوان از یك سو به كشش طبیعى و خواهش دل، عاشق دوستى و رفاقت‏است و از طرف دیگر بر اثر احساسات ناسنجیده ممكن است در دام رفاقت ‏با دوستان نادان و تبهكار افتد؛ از این رو خطر وجود دوستان بد و ناپاك، این نگرانى‏را در جوان ایجاد مى‏كند كه «چگونه یك دوست‏خوب و یكدل انتخاب كنم؟»

امام صادق(ع) رفقا را سه نوع مى‏داند:

1. كسى كه مانند غذا به او نیاز وجود دارد و آن «رفیق عاقل‏» است.

2. كسى كه وجود او براى انسان به منزله بیمارى مزاحم و رنج‏آور است و آن «رفیق احمق‏» است.

3. كسى كه وجودش به منزله داروى شفا بخش است و آن «رفیق روشن‏بین و اهل خرد» است. شیوه انتخاب دوست در نگاه پیشواى ششم، این گونه است:رفاقت، حدودى دارد، كسى كه تمام آن حدود را دارا نباشد، كامل‏نیست، و آن كس كه داراى هیچ یك از آن حدود نباشد، اساسا دوست ‏نیست:

1. ظاهر و باطن رفیق، نسبت ‏به تو یكسان باشد.

2. زیبایى و آبروى تو را جمال خود بیند و نازیبایى تو را نازیبایى خویش بداند.

3. دست‏یافتن به مال یا رسیدن به مقام، روش دوستانه او رانسبت‏به تو تغییر ندهد.

4. در زمینه رفاقت، از آن‌چه در اختیار دارد، نسبت ‏به تو مضایقه ننماید.

5. تو را در مواقع گرفتارى و مصیبت ترك نگوید.‌

‌دوست، آینه تمام نماى دوست‌ است. به فرموده امام صادق(ع)، «كسى كه‏ببیند دوستش روش ناپسندى دارد و او را بازنگرداند، با آن‌كه توان‏آن را دارد، به او خیانت كرده است.‌»

امام صادق(ع) ضمن تاكید فراوان بر ‏انتخاب دوست‏خوب و پایدارى‏در این دوستى، جوانان را از رفاقت‏با نادان و احمق برحذر می‌دارد:

‌كسى كه از رفاقت‏ با احمق پرهیز نكند، تحت تاثیر كارهاى‏ احمقانه وى قرار مى‏گیرد و اخلاقش همانند اخلاق ناپسند او مى‏شود.‌

پیشوایان معصوم(ع)، جوانان را از رفاقت‏با ‌بدنامان‏ و دوستان خائن وسخن چین بر حذر داشته‌اند. امام صادق(ع) مى‏فرماید:

‌از سه طائفه مردم كناره‏گیرى كن و هرگز طرح دوستى و رفاقت‏با آن مریز; خائن، ستمكار و سخن چین. زیرا كسى كه براى تو به‏دیگرى خیانت كند، روزى به تو نیز خیانت‏خواهد كرد و كسى كه ‏براى تو به دیگران ظلم و تجاوز كند، به تو هم ظلم خواهد كرد و كسى كه از دیگران نزد تو سخن چینى كند، علیه تو نیز نزد دیگران ‏نمامى خواهد نمود.‌

راه و رسم رفاقت در ثبات و پایدارى دوستى مؤثر است، گوشه‏اى ‏از شیوه آن را در كلام امام صادق(ع) مى‏نگریم:

كم‌ترین حق آن است كه: دوست‏بدارى براى او چیزى كه براى خود دوست مى‏دارى. كراهت داشته‏باشى در حق او، از آن‏چه براى خود كراهت دارى. از خشم اوبپرهیزى، به دنبال رضا وخشنودى او باشى. با جان و مال و زبان ودست و پایت او را كمك كنى. مراقب و راهنماى او و آیینه او باشى. سوگندش را قبول كنى، دعوتش را اجابت نمایى، هرگاه بیمارشد، به عیادتش بروى و هرگاه فهمیدى حاجتى دارد، قبل از این كه‏بگوید، آن را انجام دهى، و وى را ناگزیر نكنى كه انجام كار را از تو درخواست كند...

چرا باید ما گروهی از دوستان را در اطراف خود داشته باشیم؟

مطالعات در زمینه حمایت اجتماعی نشان می‌دهد داشتن یک یا دو دوست که در مواقع لزوم نقش حمایتی دارند حداقل باعث آرامش عاطفی فرد می‌شود. یک نفر به جای اینکه مجموعه‌ای از افراد را که با آن‌ها دوستی عمیقی ندارد دور و بر خود جمع کند، بهتر است دوستان کم اما نزدیک و قابل تکیه برای خود پیدا کند.به هر حال داشتن حمایت اجتماعی از جانب چند دوست حمایت کننده، بسیار خوب و مفید است. حتماً تصدیق می‌کنید که اگر کسی یک دوست صمیمی دارد، همواره دلایل خوبی وجود دارد که بخواهد دوستان تازه‌ای داشته باشد تا بتواند با آن‌ها دوران تازه‌ای را تجربه کند.
 

- اگر کسی فقط یک دوست داشته باشد که در مواقع لزوم بتواند به او تکیه کند و روی حمایت او حساب کند، ممکن است روزی این فرد خسته شود یا به هر دلیلی در دسترس نباشد، پس بهتر است که هر کس چند دوست نزدیک و قابل اعتماد داشته باشد.
 

- طبیعی است که انسان‌های مختلف، کارها و خدمات متفاوتی می‌توانند ارایه کنند، مثلاً داشتن یک دوست که از درایت و منطق خوبی برخوردار است و در موقع لزوم مشاوره فکری مناسبی می‌تواند ارایه کند، در کنار داشتن دوستی مهربان و دلسوز که می‌تواند در شرایط سخت شنونده خوبی باشد و ... می‌تواند ترکیبی از حمایت‌های اجتماعی را فراهم آورد که ممکن است ارایه تمام آن‌ها از عهده یک نفر بر نیاید.
 

- دوستان شما هم می‌توانند برای یکدیگر مفید باشند. مثلاً ممکن است یکی از دوستان شما بتواند دوست دیگر شما را که خجالتی است از پوسته خود خارج کند و شاید هر سه نفر شما که در یک مهمانی شرکت کنید مکمل همدیگر باشید.
 

- مطالعات نشان می‌دهد که احساس تعلق برای سلامت عاطفی بسیار مهم است؛ کسانی که حمایت اجتماعی دارند، اما فاقد حس تعلق هستند، از این حس عدم تعلق، بیشتر از افسردگی رنج می‌برند.

چطور می‌توان با افراد جدید ملاقات کرد :

اگر کسی برای یک شرکت بزرگ با یک ساختار اجتماعی وسیع و فرصت‌های بسیار برای ملاقات با افراد جدید کار کند، ایجاد دوستی‌های تازه بسیار آسان است. با این حال در ادامه چند راه ملاقات با افراد جدید را هم بررسی می‌کنیم :

به یک گروه ورزشی بپیوندیداگر شما از آن دسته افرادی هستید که آغاز گفت و گو با افراد برایتان آسان نیست، کلاس‌های مختلف ورزشی مانند بدن‌سازی، یا حتی ورزش‌های رزمی که فضایی صمیمی دارند، می‌تواند فرصت مناسبی برای ملاقات افراد تازه ایجاد کند که شاید از بین آنان بشود یک دوست واقعی پیدا کرد.

یک سرگرمی گروهی برای خود انتخاب کنیداگر شما فردی علاقمند به کارهای دستی و هنری هستید، می‌توانید در یک کلاس هنری ثبت نام کنید. اگر علاقمند نویسندگی هستید، شرکت در یک کارگاه نویسندگی، فرصت بزرگی را برای شما ایجاد می‌کند تا هم مهارت خود را در نوشتن ارتقا دهید، هم فرصت آشنایی با نویسنده‌های دیگر برای شما مهیا می‌شود.

شرکت در یک کلاس که در راستای علایق شما باشد، هم می‌تواند باعث رشد و ارتقای مهارت شما شود، هم امکان آشنایی با افرادی را برایتان فراهم می‌کند که اشتراکاتی با شما دارند.

داوطلب شوید

همکاری با مۆسسات خیریه‌ای که به آن‌ها اعتماد دارید، علاوه بر اینکه به شما احساس مثبت بودن می‌دهد، خود این فعالیت، راه مۆثری برای کاهش استرس است، ضمن اینکه می‌توانید با افرادی ملاقات کنید که با قلب‌های بزرگ شان، اشتیاق و علاقه شدید به کمک کردن دارند.

در مهمانی شرکت کنید

اگر شما دوستان خود را به یک مهمانی دعوت کنید و از آن‌ها بخواهید که هر کدام، یکی از دوستان خود را همراه بیاورد، شما با گروه بزرگی از افراد تازه ملاقات خواهید کرد. یا شاید شما در مهمانی دوستان خود بتوانید با گروه انبوهی از افراد تازه ملاقات کرده و آشنا شوید.

لبخند بزنیداین راه ممکن است خیلی ساده و پیش پا افتاده به نظر برسد، اما اگر شما از خودتان حرکتی ساده، که همان لبخند زدن است، نشان دهید که نشانگر تمایل شما به نزدیک شدن به دیگر افراد باشد، می‌تواند باب یک گفت و گو با افراد جدید را باز کند و الزاماً تمام این گفت و گوها نباید به دوستی تازه‌ای هم ختم شود، بلکه ممکن است فقط یکی از آن‌ها تبدیل به یک دوستی نزدیک و صمیمی شود و همین دوستی، زندگی شما را دچار تحول کند.

ارتباط مثبت مثبت بودن یک مهارت است که به ازدواج و ارتباط با افرادی که با ازدواج به مجموعه ارتباطی ما اضافه می‌شوند، کمک می‌کند در عین حال می‌تواند موجب کاهش استرس بشود. ضمناً در ایجاد بالانس رفتاری بیشتر ما در محیط خانه، محل کار و زندگی موثر است.

پيامبر مي فرمايد : « از دوست تو بر تو حكم مي كنند ! »

اما چرا انتخاب دوست آنقدر مهم است ؟ زيرا بيشترينه ساعات عمر ما را در برمي گيرد و طبعا بيشترين اثر را بر روح ما خواهد گذاشت .

خارم ولي گلاب مي توان ز من گرفت

                                                          از بس كه بوي همدمي گل گرفته ام

به اين نكته ها براي انتخاب دوست توجه كنيد :

• به ياد داشته باشيم ! دوست مثل يك معلم خصوصي است كه لحظه به لحظه افكار خودش را براي ما ديكته مي كند ! پس اول ببين چه مي خواهي ؟ و در چه درسي ضعيف هستي ؟ آن موقع معلم خصوصي ات را در آن رشته انتخاب كن .

*مطمئن باش ! انتخاب دوست يعني ، نيمي از راه زندگي را رفتن !

• اگر زندگي بزرگان علم و دانش را بخوانيم ، هميشه رد پاي يك دوست خوب را

• در ساحل هستي شان مشاهده خواهيم كرد .

• سعي كنيد همين حالا دوستتان را با « الك » صداقت ، پاكي ، تفكر و آگاهي جدا كنيم و اوقات با ارزش خود را با كساني بگذرانيم كه حداقل بتوانند بتوانندراهي درست نشانمان بدهند .

• يادت باشد ! دوست يعني ، نيمه ي ديگر ما ! اكنون دوست داري نيمه ديگرت

چگونه باشد ؟فراموش نكن ! بعد از پدر و مادر ، دوست يگانه سازنده جان و دل و روح ماست

• به تعبيري ديگر ، دوست يعني پاسخ نيازهاي شما . اكنون به دوست خود

• بنگريد ، اميدوارم خجالت نكشيد !

• **اگر دوستي به تو راه صداقت ، مهرباني ، تلاش ، عشق                                  وصميميت را نشان داد ، سخت در دامنش آويز ! **

بعضی ها وارد زندگی ما می شوند و خیلی سریع می روند . بعضی برای مدتی می مانند ؛ روی قلب ما رد پا باقی می گذارند و ما دیگر هیچ گاه ، همان که بودیم ، نیستیم .آیا دوست حتما باید از جنس خودمان باشد ؟خاطره ای بشنوید از خاطرات زندگی لئو فلیچه بوسکالیا

زارعی پیر و بی دندان و زیبا در نپال ، شبی مرا در خانه اش جای داد . کلبه ای کاه گلی که افراد خانواده و وسایل کشاورزی و همه حیواناتش را جملگی در همان جا مسکن داده بود . گفتگو بدون استفاده از زبان علائم میسر نبود . نه تصوری که آمریکا در کجا واقع است داشت و نه در عمرش با یک غربی سخن گفته بود . هرگز نمی توانست به سیاست یا چیزی فراسوی زندگی روستایی اش علاقه مند باشد . با این حال غروبی را به گرمی در کنار هم گذراندیم و به هنگام وداع ، با این احساس که دیگر هیچگاه یکدیگر را نبینیم ، دست در دست هم ؛ تا انتهای دهکده را پیمودیم و گریستیم و گریستیم . اکنون سالها از آن ماجرا می گذرد و من دیگر او را ندیدم ؛ بگذریم که هنوز نیز با یکدیگریم .

حکایت معبد دوستی:بر گستره دو مزرعه همجوار در دوست کشاورز زندگی می کردند . یکی تنها بود و دیگری همسری داشت و فرزندانی . دو کشاورز محصول خود را برداشت کردند و شبی آن مرد که خانواده ای نداشت چشم گشود و انباشه محصول خود را در کنار دید و اندیشه کرد ؛ " خدا چه مهربان است با من . اما دوستم که خانواده ای دارد ؛ نیازمند غله ای بیشتر است " چنین بود که سهمی از خرمن خود برداشت و به مزرع دوست برد .آن دیگر نیز در محصول خود نگریست و اندیشید ؛ " چه فراوان است آنچه زندگی مرا سرشار می کند و دوست من چه تنهاست و از شادمانی دنیای خویش سهمی نمی برد . " پس به زمین دوست خود رفت و قسمتی از غله خویش بر خرمن او نهاد .

صبح بعد که باز به درو رفتند هر یک خرمن خویش را دید که نقصان نیافته . این تبادل همچنان تداوم یافت تا آنجا که شبی مهتابی دوستان فرا روی هم آمدند و هر دو با یک بغل انباشته ی غله راهی کشتزار دیگری . آنجا که ایندو به هم رسیدند ؛ معبدی بنیاد نهاده شد بنام دوستی .

چگونه کسی را دوست خود کنیم ؟قسمتی از داستان شازده کوچولو اثر آنتوان دوسنت هگزوپری

روباه گفت: سلام.

شهريار کوچولو برگ‌شت اما کسی را نديد. با وجود اين با ادب تمام گفت: سلام.

صداگفت: من اين‌جام، زير درخت سيب...

شهريار کوچولو گفت: کی هستی تو؟ عجب خوشگلی!

روباه گفت: يک روباهم من.

شهريار کوچولو گفت: بيا با من بازی کن. نمی‌دانی چه قدر دلم گرفته...

روباه گفت: نمی‌توانم بات بازی کنم. هنوز اهليم نکرده‌اند آخر.

شهريار کوچولو آهی کشيد و گفت: معذرت می‌خواهم.

اما فکری کرد و پرسيد: اهلی کردن يعنی چه؟

روباه گفت: تو اهل اين‌جا نيستی. پی چی می‌گردی؟

شهريار کوچولو گفت: پی آدم‌ها می‌گردم. نگفتی اهلی کردن يعنی چه؟

روباه گفت: آدم‌ها تفنگ دارند و شکار می‌کنند. اينش اسباب دلخوری است! اما مرغ و ماکيان هم پرورش می‌دهند و خيرشان فقط همين است. تو پی مرغ می‌کردی؟

شهريار کوچولو گفت: نَه، پیِ دوست می‌گردم. اهلی کردن يعنی چی؟

روباه گفت: يک چيزی است که پاک فراموش شده. معنيش ايجاد علاقه کردن است.

ايجاد علاقه کردن؟

روباه گفت: معلوم است. تو الان واسه من يک پسر بچه‌ای مثل صد هزار پسر بچه‌ی ديگر. نه من هيچ احتياجی به تو دارم نه تو هيچ احتياجی به من. من هم واسه تو يک روباهم مثل صد هزار روباه ديگر. اما اگر منو اهلی کردی هر دوتامان به هم احتياج پيدا می‌کنيم. تو واسه من ميان همه‌ی عالم موجود يگانه‌ای می‌شوی من واسه تو.

شهريار کوچولو گفت: کم‌کم دارد دستگيرم می‌شود. يک گلی هست که گمانم مرا اهلی کرده باشد.

روباه گفت: بعيد نيست. رو اين کره‌ی زمين هزار جور چيز می‌شود ديد.

شهريار کوچولو گفت: اوه نه! آن رو کره‌ی زمين نيست.

روباه که انگار حسابی حيرت کرده بود گفت: رو يک سياره‌ی ديگر است؟

- آره.

 - تو آن سياره شکارچی هم هست؟

- نه.

- محشر است! مرغ و ماکيان چه‌طور؟

- نه.

روباه آه‌کشان گفت: هميشه‌ی خدا يک پای بساط لنگ است!

اما پی حرفش را گرفت و گفت: زندگی يک‌نواختی دارم. من مرغ‌ها را شکار می‌کنم آدم‌ها مرا. همه‌ی مرغ‌ها عين همند همه‌ی آدم‌ها هم عين همند. اين وضع يک خرده خلقم را تنگ می‌کند. اما اگر تو منو اهلی کنی انگار که زندگيم را چراغان کرده باشی. آن وقت صدای پايی را می‌شناسم که باهر صدای پای ديگر فرق می‌کند: صدای پای ديگران مرا وادار می‌کند تو هفت تا سوراخ قايم بشوم اما صدای پای تو مثل نغمه‌ای مرا از سوراخم می‌کشد بيرون. تازه، نگاه کن آن‌جا آن گندم‌زار را می‌بينی؟ برای من که نان بخور نيستم گندم چيز بی‌فايده‌ای است. پس گندم‌زار هم مرا به ياد چيزی نمی‌اندازد. اسباب تاسف است. اما تو موهات رنگ طلا است. پس وقتی اهليم کردی محشر می‌شود! گندم که طلايی رنگ است مرا به ياد تو می‌اندازد و صدای باد را هم که تو گندم‌زار می‌پيچد دوست خواهم داشت...

خاموش شد و مدت درازی شهريار کوچولو را نگاه کرد. آن وقت گفت: اگر دلت می‌خواهد منو اهلی کن!

شهريار کوچولو جواب داد: دلم که خيلی می‌خواهد، اما وقتِ چندانی ندارم. بايد بروم دوستانی پيدا کنم و از کلی چيزها سر در آرم.

روباه گفت: آدم فقط از چيزهايی که اهلی کند می‌تواند سر در آرد. انسان‌ها ديگر برای سر در آوردن از چيزها وقت ندارند. همه چيز را همين جور حاضر آماده از دکان‌ها می‌خرند. اما چون دکانی نيست که دوست معامله کند آدم‌ها مانده‌اند بی‌دوست... تو اگر دوست می‌خواهی خب منو اهلی کن!

شهريار کوچولو پرسيد: راهش چيست؟روباه جواب داد: بايد خيلی خيلی حوصله کنی. اولش يک خرده دورتر از من می‌گيری اين جوری ميان علف‌ها می‌نشينی. من زير چشمی نگاهت می‌کنم و تو لام‌تاکام هيچی نمی‌گويی، چون تقصير همه‌ی سؤِتفاهم‌ها زير سر زبان است. عوضش می‌توانی هر روز يک خرده نزديک‌تر بنشينی.فردای آن روز دوباره شهريار کوچولو آمد.

روباه گفت: کاش سر همان ساعت ديروز آمده بودی. اگر مثلا سر ساعت چهار بعد از ظهر بيايی من از ساعت سه تو دلم قند آب می‌شود و هر چه ساعت جلوتر برود بيش‌تر احساس شادی و خوشبختی می‌کنم. ساعت چهار که شد دلم بنا می‌کند شور زدن و نگران شدن. آن وقت است که قدرِ خوشبختی را می‌فهمم! اما اگر تو وقت و بی وقت بيايی من از کجا بدانم چه ساعتی بايد دلم را برای ديدارت آماده کنم؟... هر چيزی برای خودش قاعده‌ای دارد.شهريار کوچولو گفت: قاعده يعنی چه؟روباه گفت: اين هم از آن چيزهايی است که پاک از خاطرها رفته. اين همان چيزی است که باعث می‌شود فلان روز با باقی روزها و فلان ساعت با باقی ساعت‌ها فرق کند. مثلا شکارچی‌های ما ميان خودشان رسمی دارند و آن اين است که پنج‌شنبه‌ها را با دخترهای ده می‌روند رقص. پس پنج‌شنبه‌ها بَرّه‌کشانِ من است: برای خودم گردش‌کنان می‌روم تا دم مُوِستان. حالا اگر شکارچی‌ها وقت و بی وقت می‌رقصيدند همه‌ی روزها شبيه هم می‌شد و منِ بيچاره ديگر فرصت و فراغتی نداشتم.به اين ترتيب شهريار کوچولو روباه را اهلی کرد.

لحظه‌ی جدايی که نزديک شد روباه گفت: آخ! نمی‌توانم جلو اشکم را بگيرم.شهريار کوچولو گفت: تقصير خودت است. من که بدت را نمی‌خواستم، خودت خواستی اهليت کنم.روباه گفت: همين طور است.شهريار کوچولو گفت: آخر اشکت دارد سرازير می‌شود!روباه گفت: همين طور است.

- پس اين ماجرا فايده‌ای به حال تو نداشته.روباه گفت: چرا، واسه خاطرِ رنگ گندم.بعد گفت: برو يک بار ديگر گل‌ها را ببين تا بفهمی که گلِ خودت تو عالم تک است. با هم وداع می‌کنيم و من به عنوان هديه رازی را به‌ات می‌گويم.

شهريار کوچولو بار ديگر به تماشای گل‌ها رفت و به آن‌ها گفت: شما سرِ سوزنی به گل من نمی‌مانيد و هنوز هيچی نيستيد. نه کسی شما را اهلی کرده نه شما کسی را. درست همان جوری هستيد که روباه من بود: روباهی بود مثل صدهزار روباه ديگر. او را دوست خودم کردم و حالا تو همه‌ی عالم تک است.

گل‌ها حسابی از رو رفتند.شهريار کوچولو دوباره درآمد که: خوشگليد اما خالی هستيد. برای‌تان نمی‌شود مُرد. گفت‌وگو ندارد که گلِ مرا هم فلان ره‌گذر می‌بيند مثل شما. اما او به تنهايی از همه‌ی شما سر است چون فقط اوست که آبش داده‌ام، چون فقط اوست که زير حبابش گذاشته‌ام، چون فقط اوست که با تجير برايش حفاظ درست کرده‌ام، چون فقط اوست که حشراتش را کشته‌ام (جز دو سه‌تايی که می‌بايست شب‌پره بشوند)، چون فقط اوست که پای گِلِه‌گزاری‌ها يا خودنمايی‌ها و حتا گاهی پای بُغ کردن و هيچی نگفتن‌هاش نشسته‌ام، چون او گلِ من است.و برگشت پيش روباه.گفت: خدانگه‌دار!

روباه گفت: خدانگه‌دار!... و اما رازی که گفتم خيلی ساده است:

جز با دل هيچی را چنان که بايد نمی‌شود ديد. نهاد و گوهر را چشمِ سَر نمی‌بيند.

شهريار کوچولو برای آن که يادش بماند تکرار کرد: نهاد و گوهر را چشمِ سَر نمی‌بيند.

ارزش گل تو به قدرِ عمری است که به پاش صرف کرده‌ای.

شهريار کوچولو برای آن که يادش بماند تکرار کرد: به قدر عمری است که به پاش صرف کرده‌ام.

روباه گفت: انسان‌ها اين حقيقت را فراموش کرده‌اند اما تو نبايد فراموشش کنی. تو تا زنده‌ای نسبت به چيزی که اهلی کرده‌ای مسئولی. تو مسئول گُلِتی...شهريار کوچولو برای آن که يادش بماند تکرار کرد: من مسئول گُلمَم.

سخنی چند از بزرگان در باب دوستی:

صحبت با نیکان بس عظیم است . مس در صحبت کیمیا افتاد ؛ زر گشت .. هسته ی خرما در دست دهقان افتاد ؛ درخت پر بر گشت و آنک بدست هیزم کش افتاد ؛ خاکستر گشت !!

                                                                                                   ( خواجه عبدالله انصاری )

دوست شما ؛ نیازمندی های پاسخ داده شماست

                                                                       ( رابرت کنراد )

در زندگی روزهای مهمی است . آدمهایی را ملاقات می کنیم که مثل یک شعر زیبا وجود ما را از هیجان به ارتعاش می آورند . آدم هایی که غنای دست دادنشان همدلی نا گفته ای را بیان می کند و سرشت مطبوع و سرشار آنها به جان مشتاق و بی قرار ما آرامشی شگفت را ارمغان می دهد که خداوند در هسته ی آن است . پیچیدگی ها و تحریک پذیری ها و نگرانی هایی که ما را در خود گرفته اند مثل خوابی ناخوشایند می گذرند و ما بیدار می شویم تا زیبایی دنیای واقعی خداوند را به چشم هایی دیگر ببینیم و با گوش هایی دیگر بشنویم .

                                                                       ( هلن کلر )

بعضی باشند که سلام دهند و از سلام ایشان بوی دود آید و بعضی باشند که سلام دهند و از سلام ایشان بوی عود آید . این را کسی دریابد ، که او را مشامی باشد !

                                                                                                         ( مولانا )

دوست مثل یک معلم خصوصی است که لحظه به لحظه افکار خودش را به ما دیکته می کند . پس اول ببین چه می خواهی و در چه درسی ضعف داری . آن موقع معلم خصوصی ات را در آن رشته انتخاب کن !

                      ( محمود نامنی )

شما چه فکر می کنید ؟آیا نیازهای خود را شناخته اید و آیا دوستانتان با نیازهایتان متناسبند ؟

آیا هرگز دوستی داشته اید که بتوان در محل دیدارتان معبدی بنا کرد ؟

گفتیم دوست یعنی پاسخ نیازهای آدمی ، آیا با نگاه کردن در اعمال و رفتار بعضی دوستانمان احساس شرم نمی کنیم ؟موفق باشید

نکات کلیدی برای انتخاب دوست:

ويژگيهاي دوستان شايسته مي پردازيم :

1- داشتن ايمان و پرهيز کاري
دوست خوب بايد در همه ي امور, خدا و رضايت خدا را مد نظر داشته باشد. رسول خدا ( صلي الله عليه و اله ) مي فرمايند : خير اخوانک من اعانک علي طاعة الله و صدک عن معاصيه و امرک برضاه بهترين برادرانت کسي است که تو را به پيروي از خدا ياري کند, از نافرماني او باز دارد و به خشنود ساختن او فرمان دهد.
2- مؤدب بودن به آداب اجتماعي و متخلق بودن به اخلاق نيك و پسنديده
رفتار و کردار همنشين در انسان , تاثيري فوق العاده و اجتناب ناپذير مي گذارد ؛ چرا که يک قانون را در ارتباطات با دوستي نبايد فراموش کرد : انسان همرنگ دوست خود مي شود.
3- داشتن آگاهي و بينش صحيح در همه ي امور, بويژه در امور سياسي
آگاهي و بينش چراغ راه و جهت دهنده حركت است و چه زيباست كه دو همراه در مسير زندگي از پرتو فيض وجود يكديگر بهرمند شده و پا بپاي يكديگر گام بردارند و در اين مسير خود را از انحرافات مصون و وجودشان را از آفات بيمه سازند. گرايش سياسي و اجتماعي افراد در انتخاب آنها به عنوان يک دوست نقش مهمي را ايفا مي کند.

اگر کسي فقط يک دوست داشته باشد که در مواقع لزوم بتواند به او تکيه کند و روي حمايت او حساب کند، ممکن است روزي اين فرد خسته شود يا به هر دليلي در دسترس نباشد، پس بهتر است که هر کس چند دوست نزديک و قابل اعتماد داشته باشد.

- طبيعي است که انسان‌هاي مختلف، کارها و خدمات متفاوتي مي‌توانند ارايه کنند، مثلاً داشتن يک دوست که از درايت و منطق خوبي برخوردار است و در موقع لزوم مشاوره فکري مناسبي مي‌تواند ارايه کند، در کنار داشتن دوستي مهربان و دلسوز که مي‌تواند در شرايط سخت شنونده خوبي باشد و ... مي‌تواند ترکيبي از حمايت‌هاي اجتماعي را فراهم آورد که ممکن است ارايه تمام آن‌ها از عهده يک نفر بر نيايد.

- دوستان شما هم مي‌توانند براي يکديگر مفيد باشند. مثلاً ممکن است يکي از دوستان شما بتواند دوست ديگر شما را که خجالتي است از پوسته خود خارج کند و شايد هر سه نفر شما که در يک مهماني شرکت کنيد مکمل همديگر باشيد.

- مطالعات نشان مي‌دهد که احساس تعلق براي سلامت عاطفي بسيار مهم است؛ کساني که حمايت اجتماعي دارند، اما فاقد حس تعلق هستند، از اين حس عدم تعلق، بيشتر از افسردگي رنج مي‌برند.

با عشق تقدیم به همه دوستانم

میخواهم به زبان خودمانی بگویم  بهترین دوست کیست 

آن است که در غم با تو بگرید 

در شادی با تو بخندد 

در نابینایی چشمانت شود 

در ناشنوایی  گوشهایت شود 

دوست ان است که دستت بگیر با عشق  بی توقع 

دوست ان است که پایت شود  در قدم نهادن به سوی بهشت  نه جهنم 

دوست یعنی مادرم که تپش قلبش زندگی من است  دم و بازدم نفس هایش  دم و باز دم نفس هایم است 

دوست یعنی نورا  که در بیمارستان بالای سرم اشک ریخت و اشکشش  شد مرحم زخم هایم 

دوست یعنی زهرا  در لحظه لحظه تنهاییم  یاریم کرد و نگذاشت غصه به دلم بیاید  

دوست یعنی  نازنین فاطمه که شب ها همراهیم میکند

دوست یعنی سلما  که زود میبخشد  

دوست یعنی یاس  که دل همگان را پر از مهربانی میکند 

دوست یعنی مینا   همیشه همراهت میماند

دوست یعنی فندق  که صاف و زلال حرف میزند

دوست یعنی صادق راستگو  قلبش به پاکی آب است

دوست یعنی  حامد که با همه میجوشد

دوست یعنی محمد جواد  که بی توقع به سوال همه جواب میدهد 

دوست یعنی سلامت   که وفاداریش شهره است

دوست یعنی  حسین همچون نامش ارام و صبور است 

دوست یعنی  علی همچون نامش والاس 

دوست یعنی فرشون که با غم میخندد

دوست یعنی راسخون که تنهاییم را پر میکند 

می بینید اینان  صفات دوستان خوب است  دوستان من همه این صفات ها را دارند

دوست یعنی  نگذاری لحظه ای غم داشته باشد  از خدا برایتان لبخند میخواهم   قدر هم را بدانید  لحظه ها زود تمام میشوند

همیشه دوستتان خواهم داشت  

مهمترين راههاي شناخت دوست عبارت است از:
1- در هنگام گرفتاري و نياز
بهترين زمان ارزيابي دوست خوب, هنگام مشکلات و گرفتاريهاست. در اين چنين مواقعي دوستان حقيقي و وفادار و دلسوز از افراد دوست نما مشخص مي شوند. امام علي عليه اسلام در حکمت 208 مي فرمايند : در کشاکش روزگار افراد با ارزش و دوستان خوب شناخته مي شوند.
2- در هنگام خشم و ناراحتي
امام صادق ( عليه السلام ) مي فرمايند : اگر کسي سه مرتبه بر تو خشم گرفت – يعني تو موجبات عصبانيت و ناراحتي او را فراهم کردي و او خشمگين شد – اما سخن زشتي نگفت, او شايسته ي رفاقت است. ( امالي شيخ صدوق, ص 532, ح 7 )
3- از دست رفتن قدرت
برخي از افراد به نام دوستي و به طمع پست و مقام و مال شخص, گرد او را مي گيرند. امام علي ( عليه السلام ) مي فرمايند : در هنگام از دست رفتن قدرت است که دوست از دشمن, شناخته مي شود. ( ميزان الحکمة / ح 10323 )
4- هنگام سفر
يکي از بهترين راههاي شناخت افراد, سفر کردن با آنها است. در سفر بسياري از رفتارهاي ناپيداي انسان, آشکار ميشود. فراز و نشيبهاي سفر, عکس العملهاي درست يا نادرست انسان را در برابر مشکلات, نمايان مي کند و از طرفي ارتباط شبانه روزي که در سفر ايجاد مي شود, بهترين زمان براي شناخت اخلاق و روحيات دوست است. امام صادق ( عليه السلام ) مي فرمايند : هيچ کس را به دوستي مشناس, مگر آنکه در سه چيز او را بيازمايي : او را به خشم آوري و ببيني که آيا اين خشم او را از حق به باطل مي کشاند؛ در درهم و درينار و در سفر با او.
پس از اين توضيح به ذکر ويژگيهاي دوستان شايسته مي پردازيم :
1- داشتن ايمان و پرهيز کاري
دوست خوب بايد در همه ي امور, خدا و رضايت خدا را مد نظر داشته باشد. رسول خدا ( صلي الله عليه و اله ) مي فرمايند : خير اخوانک من اعانک علي طاعة الله و صدک عن معاصيه و امرک برضاه بهترين برادرانت کسي است که تو را به پيروي از خدا ياري کند, از نافرماني او باز دارد و به خشنود ساختن او فرمان دهد.
2- مؤدب بودن به آداب اجتماعي و متخلق بودن به اخلاق نيك و پسنديده
رفتار و کردار همنشين در انسان , تاثيري فوق العاده و اجتناب ناپذير مي گذارد ؛ چرا که يک قانون را در ارتباطات با دوستي نبايد فراموش کرد : انسان همرنگ دوست خود مي شود.
3- داشتن آگاهي و بينش صحيح در همه ي امور, بويژه در امور سياسي
آگاهي و بينش چراغ راه و جهت دهنده حركت است و چه زيباست كه دو همراه در مسير زندگي از پرتو فيض وجود يكديگر بهرمند شده و پا بپاي يكديگر گام بردارند و در اين مسير خود را از انحرافات مصون و وجودشان را از آفات بيمه سازند. گرايش سياسي و اجتماعي افراد در انتخاب آنها به عنوان يک دوست نقش مهمي را ايفا مي کند.
امام زمان ( عليه السلام ) جهت گيري سياسي و اجتماعي و رفتاري يک مومن را با اين حديث مشخص فرموده اند : فاما الحوادث الواقعة فارجعوا الي رواة حديثنا فانهم حجتي عليکم و انا حجةالله در هنگام بروز مشکلات به راويان حديث ما مراجعه کنيد؛ همانا آنها حجت من بر شما هستند و من حجت خدا هستم.
همانطو رکه شما دوست عزيز مي دانيد راويان احاديث در دوران غيبت, فقهاء جامع الشرائط و در راس آنها ولايت فقيه است. بنابر اين انسان معتقد و مومن در هيچ مساله اي از احکام دين و مشکلات روزمره به بن بست برخورد نمي کند. بعنوان مثال وقتي مقام معظم رهبري در انتخابات اخير دستور به اطاعت از قانون و پرهيز از درگيري و ريختن در خيابانها را مي دهند, پيرو حقيقي امام زمان ( عليه السلام ) از دستور رهبري اطاعت کرده , با اين کار موجبات سعادت خويش را فراهم مي کند و از هر کس که در خلاف جهت اطاعت از رهبري گام بردارد, دوري مي کند.
در انتخاب دوست نيز بايد ديد چه کسي از اين ويژگي برخوردار است؟ و چه کسي در زمان غيبت تابع فقيه جامع الشرائط است؟ با برگزيدن کسي که چنين ويژگي را دارد موجبات رشد و تعالي و پيشرفت خود را فراهم کند.
4- يار و مددکار بودن در هر زمان
امام علي ( عليه السلام ) مي فرمايند : لا يکون الصديق صديقا حتي يحفظ اخاه في ثلاث : في نکبته و غيبته و وفاته دوست, دوست نيست مگر آنکه حقوق برادرانش را در سه جايگاه نگهبان باشد : در روزگار گرفتاري, آن هنگام که حضور ندارد و پس از مرگ. ( نهج البلاغه, حکمت 134 )
5- دانش دوستي و داشتن روحيه ي پژوهش
استفاده ي بهينه از وقت و عمر, براي کسب علم و دانش – آنهم در سنين جواني – سرنوشت انسان را رقم مي زند؛ در نتيجه داشتن دوستي که داراي چنين ويژگي باشد نيز مي تواند مشوق خوبي براي انسان باشد.
6- اهل دنيا نبودن
همانطور که در حديث شريف آمده است : حب الدنيا راس کل خطيئه ( دوستي دنيا منشا همه ي گناهان است ) بر ما لازم است که از دنيا پرستي و کساني که چنين ويژگي دارند اجتناب کنيم.
7- آينه يكديگر بودن و عيب يكديگر را دوستانه متذكر شدن
امام علي ( عليه السلام ) مي فرمايند : دوست راستين کسي است که نيک خواهانه عيب تو را به تو بگويد, در نبودنت حافظ آبروي تو باشد و تو را بر خود مقدم بدارد.
8- اهل عفو و گذشت بودن
امام حسن عسگري ( عليه السلام ) مي فرمايند : بهترين برادرانت کسي است که خطايت را فراموش کند و از نيکوکاريت در حق خودش ياد کند.
با ذکر يک حديث از امام صادق ( عليه السلام ) به مهمترين نشانه هاي دوست خوب اشاره مي کنيم : دوستي مرزهايي دارد که هر کس همه يا برخي از آنها را داشته باشد, دوست است و گر نه او را اصلا دوست مشمار : نخست اين که ظاهر و باطنش با تو يکي باشد؛ دوم اين که آبروي تو را آبروي خودش داند و عيب و بي آبرويي تو را عيب و بي آبرويي خودش؛ سوم اين که مال و منصب, او را نسبت به تو عوض نکند؛ چهارم اينکه هر کمکي از دستش بر مي آيد از تو دريغ نکند و پنجم, که در بر دارنده ي همه ي اين خصلتهاست, اين که در هنگام گرفتاريها تو را تنها نگذارد.
دوست عزيز شرائط دوست خوب بيشتر از اين است كه برشمرديم و همانگونه كه گذشت بيان تفصيلي سخن فراتر از حوصله اينگونه مكاتبات است.
در اين بخش به ذکر برخي از ويژگيهاي دوستان ناشايسته بصورت فهرست مي پردازيم :
- فاسق و فاجر و اهل گناه به صورت علني - اهل غيبت - احمق و نادان - دروغگو - قطع کننده ي ارتباط با اقوام.
عواملي که تعداد دوستان را زياد مي کند:
1- بخشندگي و سخاوت
2- صبر و بردباري
3- عطوفت و مهرباني
4- گذشت و چشم پوشي از خطاها
5- عدم توقع [ خواه بجا باشد يا نا بجا ]
6- خوش خلقي و نرم خويي
7- تواضع و فروتني
در پايان ذکر چند نکته را ضروري مي دانيم:
الف- مهمتر از دوست يابي, از دست ندادن دوست است. اين عوامل دوستي را بر هم مي زند :
- بي احترامي - شوخي زياد - فخر فروشي - بحث و جدل - حسادت
ب- سعي کنيد اسرار خود را حتي به دوست صميمي تان هم نگوييد.
ج- با کسي دوستي کنيد که طالب دوستي شما باشد و از تحميل کردن دوستي خود بر ديگران اجتناب کنيد.
د- براي رشد خود با دوستان بهتر از خود ارتباط داشته باشيد و براي رشد ديگران از ارتباط با کساني که ضعف در ايمان دارند پرهيز نکنيد.

به نظر من دوست انسان بهترین محک برای شناخت شخصیت اون هست .

یعنی اگر کسی با انسان های دروغ گو فریب کار دوستی داشته باشه ؛ این نشانه خوبی هست برای اینکه بفهمیم اون شخص هم از داشتن این رذایل بی بهره نیست !

این داستان که از دفتر دوم مثنوی معنوی  است که به خوبی این موضوع را بیان می کند :

گفت جالینوس با اصحاب خود      مر مرا تا آن فلان دارو دهد

پس بدو گفت آن یکی ای ذوفنون     این دوا خواهند از بهر جنون

.........

روزی جالینوس حکیم به دوستان خود گفت : مرا نزد فلان پزشک ببرید تا فلان دوا را به من بدهد .

دوستان گفتند : تو خود استاد و حکیم هستی و بهتر از ما می دانی که فلان دوا برای درمان دیوانگی هست ، تو که دیوانه نیستی .

جالینوس گفت :امروز دیوانه ای به من نگاه کردو مدتی به من چشمک زد و آستین مرا به نشانه دوستی آنچنان کشید که پاره شد اینها علامت آن است که بین من و او اشتراکی پیدا شده و از این رو دریافتم که باید درمان شوم .

ویژگی های دوستان به صورت پنهان به یکدیگر منتقل می شود .

امیر مومنان به زیبایی هر چه تمام تر  در این باره می فرمایند :

لا تصحب الشریر فان طبعک یسرق من طبعه شرا و انت تعلم .

با انسان های شرور معاشرت نکن ، چرا که طبع تو ناآگاهانه از طبع او می دزدد .

از صحبت دوستی برنجم                 کاخلاق بدم حسن نماید

عیبم هنر و کمال گوید                    خارم گل و یاسمن نماید

گو دشمن شوخ چشم و چالاک           تا عیب مرا به من نماید

در رفاقت رسم ما جان دادن است / هر قدم را صد قدم پس دادن است / هر که بر ما تب کند جان میدهیم / ناز او را هر چه باشد میخریم

پرسیدند : بهشت را خواهی یا دوست ؟ گفتم جهنم است بهشت بی دوست .

پس وقتی می خواهیم دوست انتخاب کنیم قبلش باخودمون روراست باشیم و یه سوال اساسی از وجدان خودمون بپرسیم :

                      آیا داورا از ته قلب دوست خواهم داشت ؟

برای انتخاب دوست اول باید خودمون رو بشناسیم

بعد ببینم هدفمون چیه تو زندگی پول ، مقام ، قدرت و غیره و یا فراتر از این ها سعادت دنیوی و اخروی

بعد باید به روایات معصومین و سخن بزرگان مراجعه کنیم ببینیم یه دوست خوب چه ملاک های باید داشته باشه

که یکی از دوستان ملاک دوست خوب رو از کتاب های غرر الحکم و نهج البلاغه گذاشته بودند

بعد با توجه به اطلاعاتی که بدست آوردیم دوست خوب رو انتخاب کنیم و البته هر جا فهمیدیم اشتباه کردیم تو انتخاب باید سریع اشتباه رو جبران کنیم نباید رو اشتباه پافشاری کنیم و دوچار ضرر بشیم