معجزه شق القمر از سوي پيامبر(ص) - چند سال پيش از هجرت
در شب چهاردهم ذي حجّه كه قرص ماه كامل بود، تعدادي از مشركان مكه و يا به روايتي چهارده تن از اصحاب عقبه[افرادي از اهالي يثرب در عقبه مني در مكّه معظمه با پيامبر خدا(ص) پيمان بسته و به طوري پنهاني با او بيعت كرده بودند] از آن حضرت، در خواست معجزه كردند و به وي گفتند:هر پيامبري دا راي معجزه است، معجزه شما در اين شب چه مي تواند باشد؟ پيامبر(ص)فرمود:شما از من چه معجزه اي مي خواهيد؟ آنان گفتند:اگر خدا با تواست و تو در نزد او قدرو منزلتي داري،از او بخواه كه قرص قمر [ماه]را دو قطعه كند و آن دو را از هم جدا نمايد. پيامبر(ص)در باره پيشنهاد آنان مي انديشيد كه جبرئيل امين بر او نازل شد و عرض كرد:اي محمد!خداي سبحان به تو سلام مي رساند و مي فرمايد:هر چيزي در اين عالم را به فرمان تو در آوردم، هر چه ازمن بخواهي اجابت كنم. آن گاه،آن حضرت سرش را به سوي آسمان بلند كرد و به ماه دستور داد كه به دو نيم شود. در همان حال ، ماه به دو نيمه شد و معجزه الهي به وقوع پيوست. پيامبر(ص)و پيروان او به سجده رفته و خداي قادر و سبحان را شكر نمودند. آن گاه، به آن حضرت گفتند: آيا امكان دارد كه دونيمه ماه به هم بپيوندد وهمانند سابق شود؟ پيامبر(ص)اشاره اي به ماه كرد و دستور داد كه به هم بپيوندند. مشركان مكّه[و يا اصحاب عقبه] بار ديگر از آن حضرت درخواست كردند كه وي معجزه كرده و بالاي ماه را بشكافد. آن حضرت براي اتمام حجت بر آنان، بارديگر اشاره به ماه كرد و فرمان داد كه در بالايش شكافي پديد آيد. در همان لحظه انشقاقي پديد آمد و بالاي ماه شكافته شد و معجزه "شق القمر"به وقوع پيوست. پيامبر(ص)و پيروانش سجده شكر كرده و خداي سبحان را كه چنين معجزه اي به پيامبرش عنايت كرد،سپاس گفتند. آن گاه پيامبر(ص)به ماه اشاره كرد كه به حال سابقش برگردد. مشركان و كافران كه با چشم خود شاهد اين معجزه الهي بودند،به عهدشان وفا نكرده و براي ايمان آوردن به پيامبر(ص)بهانه آوردندو گفتند:ما منتظر بازگشت مسافرانمان از شام و يمن ميمانيم،اگر آنان نيزاين معجزه را ديده باشند به تو ايمان مي آوريم و در غير اين صورت معلوم مي شود كه بر ما سحر و جادو كردي و دشمني ما نسبت به تو افزون مي گردد. به هر روي،مشركان با اين بهانه از زير بار عهد و پيمانشان شانه خالي كرده و به آن حضرت ايمان نياوردند و گفتند كه كار محمد(ص)، سحرو جادو بود.با اين كه برخي از علماي اسلامي در اصل معجزه شق القمر تشكيك كرده اند ولي اكثر قريب به اتفاق علما،مفسران و مورخان اسلامي،آن را تأيد كرده و شأن نزول سوره قمر(54)قران مجيد را در همين رابطه مي دانند.(1) 1-نك :مجمع البيان[علامه طبرسي]،ج10-9،ص281 ؛ بحارالانوار[علامه مجلسي]،ج71 ،ص352 ؛ وقايع الايام[شيخ عباس قمي]،ص 120