روز ترويه وآغاز مراسم حج تمتّع
هشتم ذي حجه، روز ترويه است و علت نام گذاري اين روز، بدان جهت است كه در مني و عرفات آب وجود ندارد و حاجياني كه قصد وقوف در مني و عرفات را دارند، بايد از مكه معظمه براي خويش آب تهيه كرده و به همراه خود ببرنر و چنين حالتي را "ترويه" مي نامند. اين روز،از روزهاي مهم ذي حجّه است و بر اساس روايتي از امام جعفر صادق(ع)،روزه گرفتن در آن، كفاره شصت سال آدمي است.(1) در اين روز حاجيان خانه خدا، مراسم حج تمتع و حج اكبر را آغاز مي كنند. اعمال حج عبارتند از: 1- محرم شدن. يعني پوشيدن لباس ويژه احرام و نيت حج نمودن.بهترين زمان محرم شدن، روز هشتم ذي حجّه است كه در مكه معظمه انجام مي گيرد كه اگر در مسجد الحرام با شد، افضل خواهد بود. 2- وقوف در عرفات . يعني حضور در عرفات، از ظهر روز نهم ذي حجّه تا غروب شرعي. 3- وقوف در مشعر. يعني بيتوته درمشعرالحرام ، واقع در مزدلفه، از شب دهم ذي حجّه تا طلوع فجر روز دهم. 4- انجام واجبات مني در روز دهم ذي حجّه. واجبات مني عبارتند از: رمي جمره عقبه،قرباني كردن حيوان حلال گوشت[گوسفند، گاو و شتر]، حلق و تقصير[تراشيدن و كوتاه كردن موي سر] 5- اعمال واجب مكه. پس از بازگشت از عر فات و مني،به مكه معظمه، چند عمل را بايد در آن انجام دهد: طواف واجب خانه خدا، خواندن دو ركعت نماز طواف و سعي بين صفاو مروه. 6- طواف نساء. 7- خواندن دو ركعت نماز طواف نساء، در پشت مقام ابراهيم(ع). 8- بيتوته در مني، در شب هاي يازدهم ودوازدهم ذي حجّه. 9- رمي جمرات سه گانه[جمرةالاولي،جمرةالوسطي و جمرةالعقبه] در روزهاي يازدهم و دوازدهم ذي حجّه. شايان ذكر است كه علاوه بر واجبات حج كه اختصاراً بيان گرديد، مستحبات و ادعيه فراواني نيز وارد شده اند كه به خاطر رعايت اختصار ، از ذكر آنها صرف نظر كرديم.هم چنين مسايل فرعي فقهي فراواني درباره حجّ تمتع وجود دارد و برخي از اعمال [اعم از واجب ومستحب] ميان زن و مرد حج گذار تفاوت هايي است ،كه تمامي آنها در مناسك حج فقهاي عظام به طور تفصيلي بيان شده است . طالبين را براي فرعيات فقهي و احكام شرعي حج ، به رساله هاي عمليه و مناسك حج مراجع تقليد شيعيان و براي ادعيه و مناجات ايام حج، به كتاب "الاقبال"سيد بن طاووس، "المراقبات"ميرزا جوادملكي تبريزي و ديگر كتب ادعيه ارجاع مي دهيم .اللهم ارزقنا حجّ بيتك الحرام ، في عامي هذا و كلّ عام ما ابقيتني ... 1- الاقبال بالاعمال الحسنة[سيد بن طاووس]،ج2 ،ص49