شهادت امام محمد باقر (ع) - سا ل114هجري قمري
امام محمدبن علي بن الحسين(ع)، معروف به "امام محمد باقر"و"باقرالعلوم" در اول رجب و به قولي در سوم صفر سال 57قمري،در مدينه منوره ديده به جهان گشود. تولد مبارك آثار وي، در حيات جد بزرگوارش حضرت اباعبدالله الحسين(ع) واقع گرديد و موجب خوشحالي و خرسندي آن حضرت شد. امام محمد باقر (ع)، قريب به چهار سال ،حيات جدّش امام حسين (ع)و به مدت 38 سال حيات پدرش حضرت امام علي بن الحسين(ع)،معروف به"امام زين العابدين(ع)" را درك نمود و پس از شهادت پدرش امام زين العابدين(ع)، در ماه محرم سال 95 قمري، به مدت بيست سال امامت شيعيان را بر عهده گرفت و آن را با صلابت و زيبايي ادامه داد. آن حضرت ، در واقعه كربلا و شهادت اباعبدالله الحسين(ع) و يارانش به دست سپاه يزيد بن معاويه، چهار ساله بود و به همراه خانواده اش در آن حضور داشت و پس از حادثه جانسوز عاشورا، بسان ساير باز ماندگان آن واقعه، اسير گرديد و در شهرهاي كوفه و دمشق و مناطق متعدد ديگر، به اسارت برده شد. مادر مكرمه اش حضرت فاطمه بنت الحسن(ع) مكنّي به"امّ عبدالله"بود. بدين جهت،جد پدري امام محمد باقر(ع)،امام حسين(ع)و جد مادري اش امام حسن مجتبي(ع)و هر دوي آنها، فرزندان حضرت علي(ع)و فاطمه زهرا(س)بودند. بدين لحاظ آن حضرت را "ابن الخيرتين" و "علوّي ٌبين علوّيين" مي گفتند.زيرا وي از نژاد خاص و خالص حضرت علي(ع) و فاطمه زهرا(س) بود. امام محمد باقر(ع) پيش از امامتش با حكومت هاي معاوية بن ابي سفيان ،يزيد بن معاويه ،معاوية بن يزيد،عبدالله بن زبير ، مروان بن حكم، عبدالملك بن مروان،و وليد بن عبد الملك و پس از امامتش با سليمان بن عبد الملك، عمر بن عبدالعزيز، يزيد بن عبد الملك و هشام بن عبد الملك معاصر بود و از اكثر آنان، رنج ها و آزارهاي فراواني متحمل شد. سر انجام در عصر هشام بن عبدالملك، به دسيسه و دستور وي و مباشرت ابراهيم بن وليد، حاكم مدينه مسموم گرديد و در هفتم ذي حجّه سال 114 و به قولي در ربيع الاول و يا ربيع الثاني سال114 به شهادت رسيد. بدن شريفش در كنار قبر مطهر پدرش امام زين العابدين(ع) و قبر مطهر جد بزرگوارش امام حسن مجتبي(ع) در قبرستان بقيع به خاك سپرده شد.(1) 1- نك: تاريخ الأئمه (ع) [ابن ابي الثلج بغدادي ]، ص 9 ؛ المستجاد [علامه حلي] ،ص168؛ الارشاد [شيخ مفيد ] ، ص 507،منتهي الآمال [ شيخ عباس قمي]،ج2، ص86؛ وقايع الايام [شيخ عباس قمي] ،ص110
