ولادت حضرت ابراهيم(ع) و حضرت عيسي بن مريم(ع)
بنا به روايتي از امام علي بن موسي الرضا(ع)، در شب بيست و پنجم ذي قعده، دو پيامبر بزرگ الهي، يعني حضرت ابراهيم خليل الرحمن(ع) و حضرت عيسي بن مريم(ع) ديده به جهان گشودند.(1) البته درباره تولد حضرت ابراهيم(ع) روايت ديگري نيز نقل گرديد.(2) شايان ذكر است كه حضرت ابراهيم(ع) در عصر ديكتاتوري نمرود بن كنعان، در سرزمين "بابِل" متولد گرديد و با اين حاكم ستمگر و بت پرستي مردم نادان، به مبارزه همه جانبه برخاست و صدها سال بعد، در سرزمين فلسطين، حضرت عيسي(ع) از مادري باكره و شوهر نديده، بنام حضرت مريم بنت عمران(س)، پا به عرصه گيتي نهاد و به اصلاح و ارشاد يهوديان گمراه و ستمگر شام و فلسطين پرداخت. 1- ثواب الأعمال (شيخ صدوق)، ص 104 2- الاقبال بالاعمال الحسنه (سيد بن طاووس)، ج2، ص 36
