شهید ثانی در کتاب «کشف الرّبیه» از حسین بن زید چنین روایت می‌کند که از امام صادق علیه‌السلام پرسیدم:
«یابن رسول الله! آیا پیامبر خدا با کسی مزاح می‌فرمود؟»
حضرت جواب دادند:
«خداوند ایشان را به اخلاق بزرگ (خُلق عظیم) ستوده است و در تمام پیامبرانی که خداوند مبعوث نموده اندکی انقباض بوده است، ولی رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله همراه با رأفت و رحمت کامل مبعوث شده است و از رحمت آن حضرت این بوده که با اصحاب خود مزاح می‌کرده تا عظمت و وقارش دل آنها را فرا نگیرد و بتوانند خواسته‌های خود را بخواهند و سوال‌های خود را بپرسند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله هنگامی که یکی از یاران خود را غصه‌دار و غمناک می‌دید با مزاح، او را مسرور می‌کرد و به او می‌فرمود: خداوند کسی را که با برادرانش ترش‌رو باشد دوست ندارد.» (1)
رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمودند:
«من شوخی و مزاح می‌کنم، ولی هیچگاه خلاف واقع نمی‌گویم.»(2)
پی‌نوشت‌ها:
1- پیامبر نور و رحمت، ص 43.
2- زندگانی حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ص 91.
منبع:
سیمای پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله، امیرحسین علیقلی
