آیین زندگی و خوش­بختی به زبان رایانه­ای

به نام خداوند اهل هنر

آری، نیکو گفته­اند: «کار نیکو کردن از پُر کردن است». از همین رو، یکی از راه­های تقویت نگارش و نویسندگی نیز تمرین کردن و بسیار نوشتن است؛ البته این کار اگر زیر نظر استادی فرادست و باتجربه و در موضوعات مختلف و قالب­های گوناگون و با شیوه­های نو باشد، قطعاً بهتر است و نتیجه دادنش نیز زودتر است.

آن چه خواهید خواند، نکته­هایی در زمینه «ایین زندگی و خوشبختی» است که با نگاه و نگارشی متفاوت به قلم آمده است. امید است برای علاقه­مندان به نویسندگی، درس آموز باشد.

1. در زندگی و معاشرت با دیگران، نرم­افزار باشیم نه سخت­افزار.

2. اهل خالی بندی نباشیم و برای دیگران، این همه کلاس نگذاریم و پرستیژمدارانه رفتار و برخورد نکنیم. می­گویند شخصی به نصب در و پنجره­های منازل و مغازه­ها اشتغال داشت. روزی تصمیم به ازدواج گرفت و به خواستگاری رفت. پدرِ دختر از او پرسید: «به چه کاری مشغول هستی؟» آن شخص پرستیژمدارانه پاسخ داد: «ویندوز نصب می­کنم».

3. برای پسوند فایل زندگی اجتماعی و خانوادگی، از سه کاراکتر «ع» و «ش» و «ق» استفاده کنیم.

4. هیچ­گاه قفل سی­دی قلبِ مردم را نشکنیم که «تا توانی دلی به دست آور/ دل شکستن هنر نمی­باشد».

5. چنان­چه در کاری شکست خوردیم، آن را «Shut Down» نکنیم؛ بلکه آن را «Restart» کنیم.

6. برای مانیتور زندگی­مان بَک گِراندِ (Background) سبز یا آبی را در نظر بگیریم، نه سیاه یا دودی را.

7. برای سیستم قلبمان از مانیتورهای تخت و صاف ( Flat) استفاده کنیم.

8. روی کلیدهای عیبِ کیبوردِ خودمان انگشت بگذاریم، نه روی کلیدهای عیبِ کیبوردِ دیگران.

9. برای فایل­های اَسرار زندگی­مان پَسوُرد (Password) بگذاریم و آن ها را مخفی (Hidden) کنیم.

10. همواره پیش از سخن گفتن، سی پی یوی فکرمان را به کار بیندازیم.

11. بر صفحه مشکلات مردم، کلید F1 باشیم و آنان را کمک و راهنمایی (Help) کنیم.

12. اگر شخصیت ما ژِله­ای نیست و بزرگ و والاست، این نوع شخصیت ما نباید حتی به خود ما اجازه دهد که با هر کسی چَت (Chat) کنیم و هر کسی نیز با ما چت کند.

13. برای باغ زندگی مردم، ویندوز باشیم نه داس.

14. یک معادله ریاضی – رایانه­ای به ما می­گوید: «تا به فکر ساپورت دیگران نباشیم، دیگران به فکر ساپورت ما نخواهند بود».

15. اگر از کسی بدی و کم­لطفی دیدیم، آن را «Save» نکنیم؛ بلکه آن را «Delete» نماییم و حتی از ریسایکِل بینِ (Recycle bin) قلبمان کاملاً محو کنیم.

16. به دیگران اجازه ندهیم در «سی دی رامِ» زندگی­مان هر نوع «سی دی» را که بخواهند، قرار دهند.

17. خانه و دفترِ کارمان به روی مردمِ نیازمند «Open» باشد.

18. برای حل اختلافات زناشویی، روی گزینه «گذشت و ایثار» دابِل کلیک (Double click) کنیم.

19. تا حرف کسی تمام نشده است، اسپیکر (Speaker) خود را روشن نکنیم.

20. درآمدمان را در اول ماه، پارتیشِن­بندی کنیم تا در آخر ماه کم نیاوریم.

21. برای رفع گرفتاری­های مردم، اُتوران (Autorun) باشیم.

22. همان­گونه که دیگران سآیت «گوگل» را طراحی کرده­اند، ما نیز سآیت «گو-گُل» را برای مردم طراحی کنیم تا در ارتباطات خود با یکدیگر، گُل بگویند و گُل بشنوند.

23. در سآیت زندگی شخصی­مان یک رُوم (Room) به نام مشکل­گشا (Moshkelgosha) بسازیم تا دیگران با ما چَت (Chat) کنند.

24. هنگام مشاهده خوبی­ها و نیکی­های دیگران، بلافاصله کلیدِ پرینت اسکرین (Print screen) را بزنیم و از آن­ها تصویر بگیریم.

25. در زمان ناتوانی و درماندگی و تاریکی زندگی دیگران، کلیدِ «Power» برای آنان باشیم.

26. نگذاریم هر کسی در رُومِ (Room) زندگی­مان چت نماید. در این صورت، او را ایگنور (Ignore) کنیم.

27. چشم­هایمان را به روی عیب­های پنهان مردم، «Close» کنیم.

28. گاه و بی­گاه کامپیوتر زندگی ما هَنگ (Hang) می­کند که باید آن را با «فکر» و «مشورت» و «برنامه­ریزی» ری­استارت (Restart) نماییم.

29. برای کپی گرفتن از دیسکتِ زندگی دیگران، نخست آن را ویروس­یابی و سپس ویروس­کُشی کنیم.

30. مواظب باشیم که رایانه زندگی زناشویی­مان ویروس غرور و لجبازی به خود نگیرد. در این صورت، ممکن است هیچ آنتی­ویروسی نتواند آن را از بین ببرد.

31. اگر برای شخصیت و تصمیم­گیری­های خویش ارزش و احترام قائل هستیم، خودمان یکی از Gameهای کامپیوتر زندگی دیگران نباشیم.

32. فایل­های مهم زندگی خود را گاه به گاه اِسکَن (Scan) کنیم تا اگر به ویروسی آلوده شده باشند، سریعاً مشخص شود.

33. در حروفچینی کتاب زندگی، از شیوه «راست چین» و راستگویی استفاده کنیم، نه از شیوه «چپ چین» و دروغگویی.

34. برای برنامه زندگی اجتماعی و به ویژه زندگی خانوادگی، همیشه وِرژِن­های جدید و سازگار را معرفی کنیم.

35. پیش از پرینت گرفتن از سخنانمان، پیش نمایش چاپ(Print Preview) آن را مشاهده کنیم.

36. در تجارت و کارهای مالی و اقتصادی، سرمآیه­ها و دارایی­های خود را در یک درایو (Drive) نریزیم؛ بلکه آن­ها را در درایوهای گوناگون پخش کنیم تا اگر به فُرمَتِ (Format) یک درایو مجبور شدیم، درایوهای دیگر را محفوظ داشته باشیم.

37. اگر روزی رایانه زندگی ما با همسرمان هنگ کرد، سه کلیدِ «Ctrl اعصاب» «Alt انصاف» و «Del عصبانیت» را بزنیم.

38. مکان­نمای ارتباطات ما با آدم­های ناباب و ناجنس به صورت «فِلِش» نباشد؛ بلکه به صورت «وِلِش» باشد.

39. هاردِ مغز خود را از برنامه­های غیر مفید، پُر نکنیم تا فضا را برای نصب برنامه­های مفید تنگ ننماییم.

40. برای این­که از دیدن مانیتور زندگی، بیش­تر لذت ببریم، کارت گرافیک بالا برای آن تهیه کنیم.

41. اگر مانیتور رایانه ما باید دارای رنگ­های متنوع و متعدد باشد، ولی مانیتور ارتباطاتِ ما با مردم باید یکرنگ باشد.

42. برای رایانه زندگی دیگران نرم­افزارهایی را معرفی کنیم که حداکثر هماهنگی را با سخت­افزارهای موجودشان داشته باشند.

43. در خطاطی کامپیوتری، از برنامه «کِلک» هم می­توانیم استفاده کنیم، اما در خطاطی زندگی، از برنامه «کِلک» نباید استفاده کنیم.

44. بکوشیم خوش اخلاقی را به جای این که در رَم (Ram) و حافظه موقت داشته باشیم، در رام (Rom) و حافظه پایدار داشته باشیم تا در هنگام آغازِ (Start) ارتباط با دیگران، آن را به کار گیریم.

45. اگر می­خواهیم در زندگی خویش موفق و خوش­بخت باشیم، باید خودمان زیر منوهای Programs را دقیقاً تنظیم کنیم و نباید بگذاریم که دیگران برای ما این کار را انجام دهند؛ اگر چه می­توانیم در این زمینه، با آنان مشورت نماییم.

46. کتاب زندگی را با برنامه «زرنگاه» حروف­چینی نماییم و در حروف­چینی آن، از حروف «سیاه» استفاده نکنیم.

47. در کِیس (Case) مستکبران و زورمداران، «سی دی رام» نباشیم؛ بلکه «سی­دی ناآرام» باشیم.

48. قانون کپی رآیت زندگی اجتماعی به ما اجازه نمی­دهد که سی­دی بدی­ها و عیب­های دیگران را رآیت کنیم.

49. در طراحی کتاب زندگی، از برنامه «فُتوشاد» و «فِری خَند» و «کُرِل مزاح» نیز استفاده کنیم.

50. در سآیت زندگی، همیشه لینک محبت (Mohabat) داشته باشیم و هیچ­گاه برای این سآیت، فیلتر نگذاریم.

خانواده و زنان > پیام زن > آذر 1388- شماره 213