خدايا پسرم را به من برگردان
در اجابت دعا نبايد استعجال كرد و نگوئيم چرا طول كشيد، بلكه با كمال صبر و قرار دست از دعا بر نداريم.
گفت:
پيغمبر كه گر كوبى درى |
|
عاقبت زان در برون آيد سرى |
متوجه با شيم كه مى خواهيم با خداى عالم صحبت كنيم عجله نداشته باشيم.
يكى ديگر از آداب دعا تصريح كردن حاجت را كه مى خواهد بايد نام ببرد.
مثلا اگر قرض دار است با زبان بگويد و اگر عربى مى داند به عربى بگويد و اگر عربى نمى داند به فارسى بگويد فرق نمى كند، به هر زبانى مى خواهد باشد خلا صه خداوند دوست مى دارد كه حاجت را به زبان جارى نمايد، گرچه خداوند آشكار و نهان است.
ديگر از آداب دعا اعتماد به قدرت خداى تعالى است، يعنى وقتى حاجتى مى طلبيد متوجه باش كه اين حاجت براى خدا انجامش آسان است آيا حاجت تو از مرده زنده كردن بالاتر است؟ به قدرت خدا در همان حين اعتماد كن و دعا نما و به يقين بدان اگر صلاح باشد انجام گرفت.
داستانهائيست كه افرادى در قبر پس از سكته بهوش آمدند و خداوند آنها را بوسائلى نجات بخشيد.
در نجف اشرف شخصى بنام شيخ محمد حسن قمشه اى ملقب به ((از گور گريخته)) داستانش چنين بود كه در جوانى مى ميرد، مادرش كه همين يك پسر را داشت پشت بام منزل رفته و دعا مى كند كه اى خدا من همين يك پسر را دارم او را به من بازگردان، آنقدر التجا و الحاج نمود كه در همان حال فرزندش زنده شد، انجام چنين حاجات براى خدا دشوار نيست.
خدايا با دلى بشكسته رو سوى تو كردم |
|
رو كجا آورم، اگر از درگهت، گوئى جوابم |
بى كسم در سايه مهر تو مى جويم پناهى |
|
از كجا يابم راهى، گر بكويت، ره نيابم |