پرنده‌ای با منقار شاخی
پرنده ای که مشاهده می کنید منقارشاخی جنوبی است که با نام علمی (southern ground hornbill)، آن را می شناسند. منقارشاخیان خانواده‌ای از پرنده‌ها است که در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری آفریقا و آسیا زندگی می‌کنند. اما این نوع از منقارشاخی در جنوب صحرای آفریقا یافت می شود.
منقار شاخی جنوبی یکی از بزرگترین منقارشاخیان است.ویژگی آنها منقار بلند و خمیده به پایین آنها است که گاه کلاهکی کاکل‌مانند نیز بر روی منقار خود دارند. آنها از این منقار بلند به عنوان یک سلاح برای صید طعمه خود استفاده می کنند. انها یک عادت غیر معمول دارند و آن این است که شکارهای مختلف را در منقار خود نگه می دارند و بعد از مدتی آنها را می بلعند.
قد این پرنده ی بزرگ بین 90 تا 130 سانتی متر می باشد. مشخصه ظاهری این پرنده رنگ سیاه بدن و قسمت های قرمز رنگ بر روی صورت و گلو(قسمتی که بر روی گلوی این چرنده است کمی متورم است) است. سر پرهای او نیز به رنگ سفید است. البته وقتی معلوم می شود که بال هایش را باز کند.
آنها در گروه های 5 تا 10 نفره زندگی می کنند. این پرنده می‌تواند در تعقیب شکار خود از درخت هم بالا برود. آنها از حیواناتی همچون خزندگان، قورباغه ها، حلزون ها، حشرات و پستانداران تا اندازه خرگوش های صحرایی، نیز تغذیه می کنند. سرعت پرواز این پرنده به 29 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. عمر منقار شاخی جنوبی به 70 سال نیز می رسد.
منقارشاخیان تنها پرندگانی هستند که دو مهره نخست گردنشان در هم جوش خورده و یکی شده است. این امر احتمالاً برای ایجاد پایه‌ای قوی‌تر برای حمل منقار سنگین بوده‌است. در شکاف درختان یا سنگ‌ها لانه می‌سازند.
