شعری از هوشنگ چالنگی

 

اکنون آرامش مرگست

و آتشهایی که به من می نگرند

آه که دیگر به پاسخ آنهمه گذشته
...
باز یافته هایم را می بینم مرگهای پنهان را که با چشمانش افروخت

تا من بگذرم

یک دور به گِردِ جهان

اکنون خفته ام

بر زانوانم است

سهل انگار بر پیشانیم

 

 

http://sheresepid.persianblog.ir/