اگر رئیس جمهور شوم ...
بیشتر بودجه کشور را به آموزش و پرورش اختصاص میدم ! چون مهمترین و اساسی ترین رکن رشد و توسعه کشور همین آموزش و پرورش است . برای اثبات این ادعا به یک نمونه تاریخی بسنده می کنم :
کشور آلمان در هر دو جنگ جهانی آغاز کننده جنگ بود که در نهایت در هر دو جنگ شکست خورد و مجبور به پرداخت 33,000,000,000 دلار غرامت به متفقین شد ! ( گفته شده که از دلایل آغاز جنگ این بوده که در آلمان بحران بسیار شدیدی وجود داشته و این کشور برای صادر کردن بحران به خارج و رهایی از بند آن این جنگها را آغاز کرده است . وضع بحران به قدری وخیم بوده که برای مثال خوردن گوشت سگ و گربه امری عادی محسوب می شده و ارزش پول این کشور به قدری کاهش یافته بوده که با مقدار پولی که قبل از بحران توان خرید یک هتل مجلل را داشته ، در دوره بحران فقط توانایی خرید 4 شیشه نوشابه را داشته است !!! )
اما در سال 1988 ورق برگشت ! یعنی در فاصله کمتر از 45 از سال پس از جنگ جهانی دوم ، تولید ناخالص ملی آلمان به 870,000,00,000 دلار رسید ! و با این شاخص آلمان بعد از ژاپن ( کشور هم پیمان آلمان در جنگهای جهانی و مثال بارز آموزش و پرورش موفق ) در رده دوم جهان تراز بازرگانی قرار گرفت !!! این در حالی بود که کشور آمریکا در همان سال 108,000,000,000 دلار در این تراز کسری آورد !!!
در اینجا این سوال مطرح می شود که چه علل و عواملی باعث شد آلمان ( و همچنین ژاپن ) از آن وضعیت اسفبار به این مرتبه بالا رسیدند ؟
بعد از طرح این سوال لیستی از عوامل دخیل تهیه شد که مهمترین آنها عبارتند از : 1)مدیریت 2)فرهنگ کار 3)رشد اجتماعی 4)مسئولیت پذیری 5)تلاش بی وقفه مردم و ... .
حال اهمیت آموزش و پرورش از این جا معلوم می شود که تمام این لیستی که ارائه شده است زاده ی یک آموزش و پرورش موفق است !