دلیل این که این میوه را گریپ فروت می نامند این است که میوه آن مانند انگور بصورت جمعی تا دوازده تا بر روی شاخه می روید . این میوه که یکی از مرکبات می باشد بیشتر از 4000 سال پیش در هند و مالزی کاشته می شده است ولی تا قرن شانزدهم میلادی در دیگر کشورها ناشناخته بوده تا اینکه اسپانیائی ها آن را به کشورهای دیگر بردند .
میوه گریپ فروت درشت تر از پرتقال و پوست آن هنگامی که رسیده باشد نازک و به رنگ زرد روشن است . اگر در چیدن گریپ فروت تاخیر شود پوست آن کلفت شده و قسمت سفیدی زیر پوست ضخیم می شود و مقداری از آب خود را از دست می دهد . گریپ فروت رسیده ترش و شیرین و کمی تلخ می باشد . نوعی از گریپ فروت که در شمال ایران می روید چون داخل آن قرمز رنگ است به آن توسرخ می گویند .
گریپ فروت در حال حاضر در چین ، هند ، خاورمیانه و در ایران هم در شمال و هم جنوب پرورش داده می‌شود.
گریپ فروت سرشار از ویتامین ‹‹ ث›› و پتاسیم است. منبعی غنی از آهن، كلسیم و سایر مواد معدنی می باشد. فیبر گیاهی اش فراوان ولی مقدار كالری اش جزئی است. میوه ی آن ، اشتها را تقویت می كند.
گریپ فروت ، خون را تصفیه می كند و كلیه و كبد را پاک می سازد.
