0

امنیت شبکه

 
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

چرا WPA بهتر از WEP است؟

واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

قسمت دوم مقاله (امنيت شبكه‌هاي بي‌سيم چيست؟)

كدام نسخه از WPA بهتر است؟

WPA يك پروتكل به‌روزتر و سازگارتر با استاندارد 802.11n است و از متدهاي رمزنگاري و امن‌كردن اطلاعات براي انتقال توسط امواج استفاده مي‌كند كه تا‌كنون هيچ‌كس نتوانسته آن را شكسته و رمزگشايي كند. نسخه‌هاي WPA2 و WPA2 Enterprise نسخه‌هاي جديدتري نسبت به WPA هستند و به‌يقين از الگوريتم‌ها و روش‌هاي بهتر رمزنگاري‌استفاده مي‌كنند. اگر روتر يا نقطه‌دسترسي شما از WPA2‌ يا WPA2 Personal پشتيباني مي‌كند، اين گزينه را انتخاب كنيد. در غير اين صورت WPA ساده نيز بهترين انتخاب براي رمزنگاري داده‌هاي بي‌سيم است.

چگونه تشخيص دهيم كه دستگاه بي‌سيم روي كدام پروتكل امنيتي تنظيم شده است؟

چندين راه براي فهميدن تنظيمات يك دستگاه بي‌سيم وجود دارد. بهترين روش، وارد شدن به پنل مديريتي دستگاه و مراجعه به بخش‌هاي مختلف آن يا مشاهده صفحه گزارش وضعيت دستگاه است. اگر اين روش براي شما دشوار است يا تمايل نداريد تنظيمات پنل را دستكاري كنيد يا نمي‌توانيد وارد پنل شويد، برخي از نرم‌افزارهاي مديريت شبكه‌هاي بي‌سيم مانند inSSIDer به شما مي‌گويند كه در حال حاضراز كدام پروتكل امنيتي استفاده مي‌كنيد (شكل‌3).

تبیان زنجان

شکل 3- در بخش Security روترهاي بي‌سيم مي‌توان رمز عبور و ديگر تنظيمات امنيتي را انجام داد.

كارمندان بخش فني شركتي كه از آن اشتراك اينترنت گرفته‌‌ام، مودم روتر را نصب و تنظيم كرده‌اند. آيا نياز است كه تنظيمات آن‌ها را تغيير بدهم؟در بيشتر اوقات نيازي نداريد، تنظيمات اوليه دستگاه را تغيير دهيد. چون افراد فني هميشه بهترين گزينه امنيتي را انتخاب مي‌كنند، اما اگر نياز پيدا كرديد كه يك آدرس MAC جديد وارد كنيد يا كانال دستگاه را تغيير دهيد، بايد وارد پنل مديريتي دستگاه شده و از روي راهنماي آن، تنظيمات مورد نظرتان را اعمال كنيد.

در بسياري از دستگاه‌هاي روتر/نقطه‌دسترسي بي‌سيم كليدي به نام WPS وجود دارد. اين كليد چيست؟

Wi-Fi Protect Setup مكانيزمي است كه به طور خودكار اطلاعات تبادلي ميان دستگاه‌هاي واي‌فاي را رمزنگاري و امن مي‌كند. اين مكانيزم شامل تعريف رمز عبور، انتخاب پروتكل رمزنگاري، اعتبارسنجي دستگاه‌هاي گيرنده و فرستنده اطلاعات و... است. در حقيقت، تمامي كارهايي كه بايد يك كاربر به طور دستي براي امنيت شبكه بي‌سيم انجام دهد، با زدن يك كليد انجام مي‌گيرد. توجه كنيد كه تمامي دستگاه‌هاي درون شبكه شما بايد از WPS پشتيباني كنند.

چگونه مي‌توانم تمام تنظيمات امنيتي روتر/نقطه‌دسترسي را يك‌جا انجام بدهم؟

نرم‌افزاري به نام PFconfig اين قابليت را دارد كه به طور خودكار تمام تنظيمات روتر را براساس مشخصات سيستم، شبكه و اينترنت انجام دهد. از جمله اين تنظيمات، تعريف رمز عبور و آدرس‌هاي MAC و ديگر نيازمندي‌هاي امنيتي سيستم است. وقتي وارد سايت اين ابزار مي‌شويد، بايد نام روتر خود را انتخاب كرده و نرم‌افزار مخصوص روتر را دانلود كنيد. پس از نصب، نرم‌افزار با گرفتن اطلاعات شبكه و اينترنت روتر را تنظيم مي‌كند. اين روش براي افرادي كه مبتدي هستند، بسيار مناسب است. متأسفانه براي برخي از دستگاه‌ها، اين نرم‌افزار پولي است.

دقيقاً روي روتر/نقطه دسترسي خودم چه كارهايي بايد بكنم؟

1- آدرس پنل مديريتي دستگاه را وارد يك مرورگر وب كرده و با استفاده از نام كاربري و رمز عبور پيش‌فرض، وارد اين پنل شويد (آدرس پنل، نام كاربري و رمز عبور براي هر دستگاه متفاوت بوده و توسط شركت سازنده دستگاه در اختيار كاربر قرار مي‌گيرد. معمولاً در دفترچه راهنما، پشت دستگاه، برگه‌هاي گارانتي يا ديسك‌هاي نرم‌افزار مي‌توان اين اطلاعات را يافت. بيشتر روترها/نقطه‌هاي‌دسترسي از آدرس 192.168.1.1 و نام‌كاربري/رمز عبور Admin يا 1234 استفاده مي‌كنند).

2- مهم‌ترين كار بعد از نخستين ورود به پنل تغيير‌دادن رمز‌عبور آن است. براي اين كار وارد بخش Management يا بخشي همانند آن شده و رمز عبور جديد را تعريف كنيد.

3- براي تنظيمات امنيتي شبكه‌ بي‌سيم، وارد بخش

Wireless > Security يا بخش‌هايي از اين قبيل شده و يكي از روش‌هاي WPA يا WPA2 را انتخاب كرده و رمز عبور هشت رقمي خود را وارد كنيد. در انتها بايد كليد Save يا Apply Change يا كليدي همانند اين‌ها را فشار دهيد تا تغييرات اعمال شوند (شكل 4).

تبیان زنجان

شکل 4- با استفاده از نرم‌افزارهاي شبكه‌هاي واي‌فاي مي‌توان پروتكل رمزنگاري شبكه را فهميد.

4- اگر مي‌خواهيد آدرس MACهاي معتبر را وارد كنيد، گزينه MAC Filter را انتخاب و با زدن كليد Add و تعريف آدرس‌ها، گزينه Allow را انتخاب كنيد.

5- حتماً در انتها يك بار دستگاه را راه‌اندازي كنيد.

 چرا WPA بهتر از WEP است؟

WEP الگوريتم رمزنگاري براي شبكه‌هاي مبتني بر پروتكل 802.11 است و تقريباً همراه با اين پروتكل در سال 1997 ارائه شده و نخستين استاندارد رمزنگاري اطلاعات بي‌سيم است، اما WPA از سوي گروه Wi-Fi Alliance، توسعه‌دهنده پروتكل 802.11 ارائه شده و در سال‌هاي بعدي نيز نسخه‌هاي ديگري از آن مانند WPA2 نيز استانداردسازي و منتشر شده‌ است. 

پروتكل WEP در كمتر از ده دقيقه درهم شكسته مي‌شود، اما درهم شكستن WPA با يك كليد 21 بيتي بيشتر از 4 × 1020 سال طول مي‌كشد. WEP تنها مي‌تواند از كليدهاي 64، 128 و 152 ‌بيتي و يك IV (سرنام Initialization Vector) يكسان يا همان بردار توليد كليدهاي ابتدايي رمزنگاري استفاده ‌كند، اما در WPA از دو الگورتيم رمزنگاري پيچيده به نام‌هاي TKIP (سرنام Temporal Key Integrity Protocol) و AES (سرنامAdvanced Encryption Standard) استفاده مي‌شود كه در هر كدام كليدها ده‌ها بار توليد شده و در رمزنگاري اطلاعات شركت كرده و از بين مي‌روند. طول بردار IV دو برابر WEP است. IV در WPA قابليت تعريف پانصد تريليون كليد مقايسه را فراهم مي‌كند، اما اين تعداد در WEP نزديك به 7/16 ميليون كليد مقايسه است.

 


کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:49 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

ده پیشنهاد برای افزایش ایمنی وایرلس رایانه

ده پیشنهاد برای افزایش ایمنی وایرلس رایانه واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

افزایش ایمنی شبکه وایرلس، تغییر مداوم رمز عبور و کپی گرفتن از اطلاعات موجود بر روی رایانه از جمله پشنهاداتی است که برای افزایش ایمنی کاربران رایانه در سال 2010 ارائه شده است.

نشریه رایانه‌ای Which ، لیستی 10 گزینه‌ای از دستورالعمل‌هایی که می‌تواند به افراد کمک کند تا نگام استفاده از رایانه ایمنی بیشتری داشته باشند ارائه کرده است.

 این پیشنهادات شامل ایده هایی برای کاهش هزینه ها مانند استفاده از نرم افزارهای آنتی ویروس رایگان و دیگر تجهیزات ایمنی است.

به گفته «سارا کیدنر» دبیر این نشریه در صورتی که کاربران این توصیه ها را به کار بگیرند می توانند آرامش استفاده از رایانه های رایگان را تجربه کرده و هیچ هزینه ای را بابت تعمیر رایانه ها پرداخت نخواهند کرد.

این 10 پیشنهاد و دستور العمل به این شرح ارائه شده اند:

1- شبکه وایرلس خود را ایمن کنید.

2- نرم افزار Windows Security Essential مایکروسافت را به عنوان نرم افزار ایمنی رایگان دانلود کنید.

3- از فایل های مهم در رایانه خود به صورت متداول بک آپ تهیه کنید.

4- از حساب های ایمیلی مانند گوگل یا یاهو استفاده کنید زیرا استفاده از این سرویس ها امکان تغییر دادن ISP را افزایش خواهد داد.

5- کلمه رمز آنلاین خود را به صورت مداوم تغییر دهید.

6- برای استفاده از راهنمایی های تکنیکی برای تعمیر رایانه خود به شماره های پر هزینه تماس نگیرید. در عوض به دنبال شماره تماس های ارزان قیمت تر باشید و یا به آدرس های اینترنتی مرتبط رجوع کنید.

7- دوستان و خانواده خود را با کمک یک تقویم آنلاین ساماندهی کنید.

8- برنامه های رایگان آنتی ویروس AVG را دانلود کنید، این کار می تواند سالانه 40 پانود از هزینه های مرتبط با رایانه شما بکاهد.

9- رایانه خود را به صورت مرتب تمیز کنید زیرا یک صفحه کلید کثیف قادر به نگهداشتن مقادیر بیشتری از آلودگی نسبت به دیگر سطوح آلوده است.

10- در نهایت در صورتی که به دنبال شغل جدیدی هستید از شبکه های اجتماعی و شبکه های آنلاین کاریابی استفاده کنید زیرا توانایی این سایت ها نسبت به شیوه های قدیمی کاریابی بسیار بالاتر است

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:49 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

چرا WPA بهتر از WEP است؟

واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

قسمت دوم مقاله (امنيت شبكه‌هاي بي‌سيم چيست؟)

كدام نسخه از WPA بهتر است؟

WPA يك پروتكل به‌روزتر و سازگارتر با استاندارد 802.11n است و از متدهاي رمزنگاري و امن‌كردن اطلاعات براي انتقال توسط امواج استفاده مي‌كند كه تا‌كنون هيچ‌كس نتوانسته آن را شكسته و رمزگشايي كند. نسخه‌هاي WPA2 و WPA2 Enterprise نسخه‌هاي جديدتري نسبت به WPA هستند و به‌يقين از الگوريتم‌ها و روش‌هاي بهتر رمزنگاري‌استفاده مي‌كنند. اگر روتر يا نقطه‌دسترسي شما از WPA2‌ يا WPA2 Personal پشتيباني مي‌كند، اين گزينه را انتخاب كنيد. در غير اين صورت WPA ساده نيز بهترين انتخاب براي رمزنگاري داده‌هاي بي‌سيم است.

چگونه تشخيص دهيم كه دستگاه بي‌سيم روي كدام پروتكل امنيتي تنظيم شده است؟

چندين راه براي فهميدن تنظيمات يك دستگاه بي‌سيم وجود دارد. بهترين روش، وارد شدن به پنل مديريتي دستگاه و مراجعه به بخش‌هاي مختلف آن يا مشاهده صفحه گزارش وضعيت دستگاه است. اگر اين روش براي شما دشوار است يا تمايل نداريد تنظيمات پنل را دستكاري كنيد يا نمي‌توانيد وارد پنل شويد، برخي از نرم‌افزارهاي مديريت شبكه‌هاي بي‌سيم مانند inSSIDer به شما مي‌گويند كه در حال حاضراز كدام پروتكل امنيتي استفاده مي‌كنيد (شكل‌3).

تبیان زنجان

شکل 3- در بخش Security روترهاي بي‌سيم مي‌توان رمز عبور و ديگر تنظيمات امنيتي را انجام داد.

كارمندان بخش فني شركتي كه از آن اشتراك اينترنت گرفته‌‌ام، مودم روتر را نصب و تنظيم كرده‌اند. آيا نياز است كه تنظيمات آن‌ها را تغيير بدهم؟در بيشتر اوقات نيازي نداريد، تنظيمات اوليه دستگاه را تغيير دهيد. چون افراد فني هميشه بهترين گزينه امنيتي را انتخاب مي‌كنند، اما اگر نياز پيدا كرديد كه يك آدرس MAC جديد وارد كنيد يا كانال دستگاه را تغيير دهيد، بايد وارد پنل مديريتي دستگاه شده و از روي راهنماي آن، تنظيمات مورد نظرتان را اعمال كنيد.

در بسياري از دستگاه‌هاي روتر/نقطه‌دسترسي بي‌سيم كليدي به نام WPS وجود دارد. اين كليد چيست؟

Wi-Fi Protect Setup مكانيزمي است كه به طور خودكار اطلاعات تبادلي ميان دستگاه‌هاي واي‌فاي را رمزنگاري و امن مي‌كند. اين مكانيزم شامل تعريف رمز عبور، انتخاب پروتكل رمزنگاري، اعتبارسنجي دستگاه‌هاي گيرنده و فرستنده اطلاعات و... است. در حقيقت، تمامي كارهايي كه بايد يك كاربر به طور دستي براي امنيت شبكه بي‌سيم انجام دهد، با زدن يك كليد انجام مي‌گيرد. توجه كنيد كه تمامي دستگاه‌هاي درون شبكه شما بايد از WPS پشتيباني كنند.

چگونه مي‌توانم تمام تنظيمات امنيتي روتر/نقطه‌دسترسي را يك‌جا انجام بدهم؟

نرم‌افزاري به نام PFconfig اين قابليت را دارد كه به طور خودكار تمام تنظيمات روتر را براساس مشخصات سيستم، شبكه و اينترنت انجام دهد. از جمله اين تنظيمات، تعريف رمز عبور و آدرس‌هاي MAC و ديگر نيازمندي‌هاي امنيتي سيستم است. وقتي وارد سايت اين ابزار مي‌شويد، بايد نام روتر خود را انتخاب كرده و نرم‌افزار مخصوص روتر را دانلود كنيد. پس از نصب، نرم‌افزار با گرفتن اطلاعات شبكه و اينترنت روتر را تنظيم مي‌كند. اين روش براي افرادي كه مبتدي هستند، بسيار مناسب است. متأسفانه براي برخي از دستگاه‌ها، اين نرم‌افزار پولي است.

دقيقاً روي روتر/نقطه دسترسي خودم چه كارهايي بايد بكنم؟

1- آدرس پنل مديريتي دستگاه را وارد يك مرورگر وب كرده و با استفاده از نام كاربري و رمز عبور پيش‌فرض، وارد اين پنل شويد (آدرس پنل، نام كاربري و رمز عبور براي هر دستگاه متفاوت بوده و توسط شركت سازنده دستگاه در اختيار كاربر قرار مي‌گيرد. معمولاً در دفترچه راهنما، پشت دستگاه، برگه‌هاي گارانتي يا ديسك‌هاي نرم‌افزار مي‌توان اين اطلاعات را يافت. بيشتر روترها/نقطه‌هاي‌دسترسي از آدرس 192.168.1.1 و نام‌كاربري/رمز عبور Admin يا 1234 استفاده مي‌كنند).

2- مهم‌ترين كار بعد از نخستين ورود به پنل تغيير‌دادن رمز‌عبور آن است. براي اين كار وارد بخش Management يا بخشي همانند آن شده و رمز عبور جديد را تعريف كنيد.

3- براي تنظيمات امنيتي شبكه‌ بي‌سيم، وارد بخش

Wireless > Security يا بخش‌هايي از اين قبيل شده و يكي از روش‌هاي WPA يا WPA2 را انتخاب كرده و رمز عبور هشت رقمي خود را وارد كنيد. در انتها بايد كليد Save يا Apply Change يا كليدي همانند اين‌ها را فشار دهيد تا تغييرات اعمال شوند (شكل 4).

تبیان زنجان

شکل 4- با استفاده از نرم‌افزارهاي شبكه‌هاي واي‌فاي مي‌توان پروتكل رمزنگاري شبكه را فهميد.

4- اگر مي‌خواهيد آدرس MACهاي معتبر را وارد كنيد، گزينه MAC Filter را انتخاب و با زدن كليد Add و تعريف آدرس‌ها، گزينه Allow را انتخاب كنيد.

5- حتماً در انتها يك بار دستگاه را راه‌اندازي كنيد.

 چرا WPA بهتر از WEP است؟

WEP الگوريتم رمزنگاري براي شبكه‌هاي مبتني بر پروتكل 802.11 است و تقريباً همراه با اين پروتكل در سال 1997 ارائه شده و نخستين استاندارد رمزنگاري اطلاعات بي‌سيم است، اما WPA از سوي گروه Wi-Fi Alliance، توسعه‌دهنده پروتكل 802.11 ارائه شده و در سال‌هاي بعدي نيز نسخه‌هاي ديگري از آن مانند WPA2 نيز استانداردسازي و منتشر شده‌ است. 

پروتكل WEP در كمتر از ده دقيقه درهم شكسته مي‌شود، اما درهم شكستن WPA با يك كليد 21 بيتي بيشتر از 4 × 1020 سال طول مي‌كشد. WEP تنها مي‌تواند از كليدهاي 64، 128 و 152 ‌بيتي و يك IV (سرنام Initialization Vector) يكسان يا همان بردار توليد كليدهاي ابتدايي رمزنگاري استفاده ‌كند، اما در WPA از دو الگورتيم رمزنگاري پيچيده به نام‌هاي TKIP (سرنام Temporal Key Integrity Protocol) و AES (سرنامAdvanced Encryption Standard) استفاده مي‌شود كه در هر كدام كليدها ده‌ها بار توليد شده و در رمزنگاري اطلاعات شركت كرده و از بين مي‌روند. طول بردار IV دو برابر WEP است. IV در WPA قابليت تعريف پانصد تريليون كليد مقايسه را فراهم مي‌كند، اما اين تعداد در WEP نزديك به 7/16 ميليون كليد مقايسه است.

 


کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:49 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

امنیت شبکه لایه بندی شده (5)

امنیت شبکه لایه بندی شده (5) واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

رویکردی عملی به امنیت شبکه لایه بندی شده ( (۵

 در شماره قبل به سومین لایه که لایه میزبان است، اشاره شد. در این شماره به لایه برنامه کاربردی بعنوان چهارمین لایه و لایه دیتا بعنوان پنجمین لایه می پردازیم.

سطح ۴- امنیت برنامه کاربردی

در حال حاضر امنیت سطح برنامه کاربردی بخش زیادی از توجه را معطوف خود کرده است. برنامه هایی که به میزان کافی محافظت نشده اند، می توانند دسترسی آسانی به دیتا و رکوردهای محرمانه فراهم کنند. حقیقت تلخ این است که بیشتر برنامه نویسان هنگام تولید کد به امنیت توجه ندارند. این یک مشکل تاریخی در بسیاری از برنامه های با تولید انبوه است. ممکن است شما از کمبود امنیت در نرم افزارها آگاه شوید، اما قدرت تصحیح آنها را نداشته باشید.

برنامه ها برای دسترسی مشتریان، شرکا و حتی کارمندان حاضر در محل های دیگر، روی وب قرار داده می شوند. این برنامه ها، همچون بخش فروش، مدیریت ارتباط با مشتری، یا سیستم های مالی، می توانند هدف خوبی برای افرادی که نیات بد دارند، باشند. بنابراین بسیار مهم است که یک استراتژی امنیتی جامع برای هر برنامه تحت شبکه اعمال شود.

 تکنولوژی های زیر امنیت را در سطح برنامه فراهم می کنند:

· پوشش محافظ برنامه – از پوشش محافظ برنامه به کرات به عنوان فایروال سطح برنامه یاد می شود و تضمین می کند که تقاضاهای وارد شونده و خارج شونده برای برنامه مورد نظر مجاز هستند. یک پوشش که معمولاً روی سرورهای وب، سرورهای ایمیل، سرورهای پایگاه داده و ماشین های مشابه نصب می شود، برای کاربر شفاف است و با درجه بالایی با سیستم یکپارچه می شود.

یک پوشش محافظ برنامه برای عملکرد مورد انتظار سیستم میزبان تنظیم می گردد. برای مثال، یک پوشش روی سرور ایمیل به این منظور پیکربندی می شود تا جلوی اجرای خودکار برنامه ها توسط ایمیل های وارد شونده را بگیرد، زیرا این کار برای ایمیل معمول یا لازم نیست.

· کنترل دسترسی/تصدیق هویت- مانند تصدیق هویت در سطح شبکه و میزبان، تنها کاربران مجاز می توانند به برنامه دسترسی داشته باشند.

· تعیین صحت ورودی - ابزارهای تعیین صحت ورودی بررسی می کنند که ورودی گذرنده از شبکه برای پردازش امن باشد. اگر ابزارهای امنیتی مناسب در جای خود مورد استفاده قرار نگیرند، هر تراکنش بین افراد و واسط کاربر می تواند خطاهای ورودی تولید کند. عموماً هر تراکنش با سرور وب شما باید ناامن در نظر گرفته شود مگر اینکه خلافش ثابت شود!

به عنوان مثال، یک فرم وبی با یک بخش zip code را در نظر بگیرید. تنها ورودی قابل پذیرش در این قسمت فقط پنج کاراکتر عددی است. تمام ورودی های دیگر باید مردود شوند و یک پیام خطا تولید شود. تعیین صحت ورودی باید در چندین سطح صورت گیرد. در این مثال، یک اسکریپت جاوا می تواند تعیین صحت را در سطح مرورگر در سیستم سرویس گیرنده انجام دهد، در حالیکه کنترل های بیشتر می تواند در سرور وب قرار گیرد. اصول بیشتر شامل موارد زیر می شوند:

- کلید واژه ها را فیلتر کنید. بیشتر عبارات مربوط به فرمانها مانند «insert»، باید بررسی و در صورت نیاز مسدود شوند.

- فقط دیتایی را بپذیرید که برای فلید معین انتظار می رود. برای مثال، یک اسم کوچک ۷۵ حرفی یک ورودی استاندارد نیست.

تبیان زنجان

مزایا

ابزارهای امنیت سطح برنامه موقعیت امنیتی کلی را تقویت می کنند و به شما اجازه کنترل بهتری روی برنامه هایتان را می دهند. همچنین سطح بالاتری از جوابگویی را فراهم می کنند چرا که بسیاری از فعالیت های نمایش داده شده توسط این ابزارها، ثبت شده و قابل ردیابی هستند.

معایب

پیاده سازی جامع امنیت سطح برنامه می تواند هزینه بر باشد، چرا که هر برنامه و میزبان آن باید بصورت مجزا ارزیابی، پیکربندی و مدیریت شود. بعلاوه، بالابردن امنیت یک شبکه با امنیت سطح برنامه می تواند عملی ترسناک! و غیرعملی باشد. هرچه زودتر بتوانید سیاست هایی برای استفاده از این ابزارها پیاده کنید، روند مذکور موثرتر و ارزان تر خواهد بود.

ملاحظات

ملاحظات کلیدی برنامه ها و طرح های شما را برای بلندمدت اولویت بندی می کنند. امنیت را روی برنامه ها کاربردی خود در جایی پیاده کنید که بیشترین منفعت مالی را برای شما دارد. طرح ریزی بلندمدت به شما اجازه می دهد که ابزارهای امنیتی را با روشی تحت کنترل در طی رشد شبکه تان پیاده سازی کنید و از هزینه های اضافی جلوگیری می کند.

 سطح ۵ - امنیت دیتا

امنیت سطح دیتا ترکیبی از سیاست امنیتی و رمزنگاری را دربرمی گیرد. رمزنگاری دیتا، هنگامی که ذخیره می شود و یا در شبکه شما حرکت می کند، به عنوان روشی بسیار مناسب توصیه می گردد، زیرا چنانچه تمام ابزارهای امنیتی دیگر از کار بیفتند، یک طرح رمزنگاری قوی دیتای مختص شما را محافظت می کند. امنیت دیتا تا حد زیادی به سیاست های سازمانی شما وابسته است.

سیاست سازمانی می گوید که چه کسی به دیتا دسترسی دارد، کدام کاربران مجاز می توانند آن را دستکاری کنند و چه کسی مسوول نهایی یکپارچگی و امن ماندن آن است. تعیین صاحب و متولی دیتا به شما اجازه می دهد که سیاست های دسترسی و ابزار امنیتی مناسبی را که باید بکار گرفته شوند، مشخص کنید.

تکنولوژی های زیر امنیت در سطح دیتا را فراهم می کنند:

· رمزنگاری – طرح های رمزنگاری دیتا در سطوح دیتا، برنامه و سیستم عامل پیاده می شوند. تقریباً تمام طرح ها شامل کلیدهای رمزنگاری/رمزگشایی هستند که تمام افرادی که به دیتا دسترسی دارند، باید داشته باشند. استراتژی های رمزنگاری معمول شامل PKI، PGP و RSA هستند.

· کنترل دسترسی / تصدیق هویت – مانند تصدیق هویت سطوح شبکه، میزبان و برنامه، تنها کاربران مجاز دسترسی به دیتا خواهند داشت.

تبیان زنجان

 مزایا

رمزنگاری روش اثبات شده ای برای محافظت از دیتای شما فراهم می کند. چنانچه نفوذگران تمام ابزارهای امنیتی دیگر در شبکه شما را خنثی کنند، رمزنگاری یک مانع نهایی و موثر برای محافظت از اطلاعات خصوصی و دارایی دیجیتال شما فراهم می کند.

معایب

بار اضافی برای رمزنگاری و رمزگشایی دیتا وجود دارد که می تواند تأثیرات زیادی در کارایی بگذارد. به علاوه، مدیریت کلیدها می تواند تبدیل به یک بار اجرایی در سازمان های بزرگ یا در حال رشد گردد.

ملاحظات

رمزنگاری تا عمق مشخص باید به دقت مدیریت شود. کلیدهای رمزنگاری باید برای تمام ابزارها و برنامه های تحت تأثیر تنظیم و هماهنگ شوند. به همین دلیل، یک بار مدیریتی برای یک برنامه رمزنگاری موثر مورد نیاز است.

دفاع در مقابل تهدیدها و حملات معمول

مقالات گذشته نشان می دهد که چگونه رویکرد امنیت لایه بندی شده در مقابل تهدیدها و حملات معمول از شبکه شما محافظت می کند و نشان می دهد که چگونه هر سطح با داشتن نقشی کلیدی در برقراری امنیت شبکه جامع و مؤثر، شرکت می کند.

 بعضی حملات معمول شامل موارد زیر می شود:

· حملات به وب سرور ـ حملات به وب سرور دامنه زیادی از مشکلاتی را که تقریباً برای هر وب سرور ایجاد می شود، در برمی گیرد. از دستکاری های ساده در صفحات گرفته تا در اختیار گرفتن سیستم از راه دور و تا حملات DOS. امروزه حملات به وب سرور یکی از معمول ترین حملات هستند. Code Red و Nimda به عنوان حمله کنندگان به وب سرورها از شهرت زیادی! برخوردارند.

· بازپخش ایمیل ها بصورت نامجاز ـ سرورهای ایمیلی که بصورت مناسب پیکربندی نشده اند یک دلیل عمده برای ارسال هرزنامه ها بشمار می روند. بسیاری از شرکت های هرزنامه ساز در پیدا کردن این سرورها و ارسال صدها و هزاران پیام هرزنامه به این سرورها، متخصص هستند.

· دستکاری میزبان دور در سطح سیستم ـ تعدادی از آسیب پذیری ها، یک سیستم را از راه دور در اختیار حمله کننده قرار می دهند. بیشتر این نوع کنترل ها در سطح سیستم است و به حمله کننده اختیاراتی برابر با مدیر محلی سیستم می دهد.

· فراهم بودن سرویس های اینترنتی غیرمجاز ـ توانایی آسان بکارگیری یک وب سرور یا سرویس اینترنتی دیگر روی یک کامپیوتر ریسک افشای سهوی اطلاعات را بالا می برد. اغلب چنین سرویس هایی کشف نمی شوند، در حالی که در شعاع رادار دیگران قرار می گیرند!

· تشخیص فعالیت ویروسی ـ در حالی که برنامه ضدویروس در تشخیص ویروس ها مهارت دارد، این نرم افزار برای تشخیص فعالیت ویروسی طراحی نشده است. در این شرایط بکارگیری یک برنامه تشخیص نفوذ یا IDS شبکه برای تشخیص این نوع فعالیت بسیار مناسب است.

 نتیجه گیری

هکرها و تروریست های فضای سایبر به طور فزاینده ای اقدام به حمله به شبکه ها می کنند. رویکرد سنتی به امنیت ـ یعنی یک فایروال در ترکیب با یک آنتی ویروس ـ در محافظت از شما در برابر تهدیدهای پیشرفته امروزی ناتوان است.

اما شما می توانید با برقراری امنیت شبکه با استفاده از رویکرد لایه بندی شده دفاع مستحکمی ایجاد کنید. با نصب گزینشی ابزارهای امنیتی در پنج سطح موجود در شبکه تان (پیرامون، شبکه، میزبان، برنامه و دیتا) می توانید از دارایی های دیجیتالی خود محافظت کنید و از افشای اطلاعات خود در اثر ایجاد رخنه های مصیبت بار تا حد زیادی بکاهید.

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:50 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

امنیت شبکه لایه بندی شده (1)

امنیت شبکه لایه بندی شده (1) واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

رویکردی عملی به امنیت شبکه لایه بندی شده (۱)

 مقدمه

امروزه امنیت شبکه یک مسأله مهم برای ادارات و شرکتهای دولتی و سازمان های کوچک و بزرگ است. تهدیدهای پیشرفته از سوی تروریست های فضای سایبر، کارمندان ناراضی و هکرها رویکردی سیستماتیک را برای امنیت شبکه می طلبد. در بسیاری از صنایع، امنیت به شکل پیشرفته یک انتخاب نیست بلکه یک ضرورت است. {گروه امداد امنیت کامپیوتری ایران}

در این سلسله مقالات رویکردی لایه بندی شده برای امن سازی شبکه به شما معرفی می گردد. این رویکرد هم یک استراتژی تکنیکی است که ابزار و امکان مناسبی را در سطوح مختلف در زیرساختار شبکه شما قرار می دهد و هم یک استراتژی سازمانی است که مشارکت همه از هیأت مدیره تا قسمت فروش را می طلبد.

رویکرد امنیتی لایه بندی شده روی نگهداری ابزارها و سیستمهای امنیتی و روال ها در پنج لایه مختلف در محیط فناوری اطلاعات متمرکز می گردد.

۱- پیرامون

۲- شبکه

۳- میزبان

۴- برنامه کاربردی

۵- دیتا

در این سلسله مقالات هریک از این سطوح تعریف می شوند و یک دید کلی از ابزارها و سیستمهای امنیتی گوناگون که روی هریک عمل می کنند، ارائه می شود. هدف در اینجا ایجاد درکی در سطح پایه از امنیت شبکه و پیشنهاد یک رویکرد عملی مناسب برای محافظت از دارایی های دیجیتال است. مخاطبان این سلسله مقالات متخصصان فناوری اطلاعات، مدیران تجاری و تصمیم گیران سطح بالا هستند.

محافظت از اطلاعات اختصاصی به منابع مالی نامحدود و عجیب و غریب نیاز ندارد. با درکی کلی از مسأله، خلق یک طرح امنیتی استراتژیکی و تاکتیکی می تواند تمرینی آسان باشد. بعلاوه، با رویکرد عملی که در اینجا معرفی می شود، می توانید بدون هزینه کردن بودجه های کلان، موانع موثری بر سر راه اخلال گران امنیتی ایجاد کنید.

تبیان زنجان

 افزودن به ضریب عملکرد هکرها

متخصصان امنیت شبکه از اصطلاحی با عنوان ضریب عملکرد (work factor) استفاده می کنند که مفهومی مهم در پیاده سازی امنیت لایه بندی است. ضریب عملکرد بعنوان میزان تلاش مورد نیاز توسط یک نفوذگر بمنظور تحت تأثیر قراردادن یک یا بیشتر از سیستمها و ابزار امنیتی تعریف می شود که باعث رخنه کردن در شبکه می شود.

یک شبکه با ضریب عملکرد بالا به سختی مورد دستبرد قرار می گیرد در حالیکه یک شبکه با ضریب عملکرد پایین می تواند نسبتاً به راحتی مختل شود. اگر هکرها تشخیص دهند که شبکه شما ضریب عملکرد بالایی دارد، که فایده رویکرد لایه بندی شده نیز هست، احتمالاً شبکه شما را رها می کنند و به سراغ شبکه هایی با امنیت پایین تر می روند و این دقیقاً همان چیزیست که شما می خواهید.

تکنولوژی های بحث شده در این سری مقالات مجموعاً رویکرد عملی خوبی برای امن سازی دارایی های دیجیتالی شما را به نمایش می گذارند. در یک دنیای ایده آل، شما بودجه و منابع را برای پیاده سازی تمام ابزار و سیستم هایی که بحث می کنیم خواهید داشت. اما متأسفانه در چنین دنیایی زندگی نمی کنیم. بدین ترتیب، باید شبکه تان را ارزیابی کنید – چگونگی استفاده از آن، طبیعت داده های ذخیره شده، کسانی که نیاز به دسترسی دارند، نرخ رشد آن و غیره – و سپس ترکیبی از سیستم های امنیتی را که بالاترین سطح محافظت را ایجاد می کنند، با توجه به منابع در دسترس پیاده سازی کنید.

 مدل امنیت لایه بندی شده

در این جدول مدل امنیت لایه بندی شده و بعضی از تکنولوژی هایی که در هر سطح مورد استفاده قرار می گیرند، ارائه شده اند. این تکنولوژی ها با جزئیات بیشتر در بخش های بعدی مورد بحث قرار خواهند گرفت.

ردیف

سطح امنیتی

ابزار و سیستم های امنیتی قابل استفاده

۱

پیرامون

  • فایروال
  • آنتی ویروس در سطح شبکه
  • رمزنگاری شبکه خصوصی مجازی

۲

شبکه

  • سیستم  تشخیص/جلوگیری از نفوذ (IDS/IPS)
  • سیستم مدیریت آسیب پذیری
  • تبعیت امنیتی کاربر انتهایی
  • کنترل دسترسی/ تایید هویت کاربر

۳

میزبان

  • سیستم تشخیص نفوذ میزبان
  • سیستم ارزیابی آسیب پذیری میزبان
  • تبعیت امنیتی کاربر انتهایی
  • آنتی ویروس
  • کنترل دسترسی/ تایید هویت کاربر

۴

برنامه کاربردی

  • سیستم تشخیص نفوذ میزبان
  • سیستم ارزیابی آسیب پذیری میزبان
  • کنترل دسترسی/ تایید هویت کاربر
  • تعیین صحت ورودی

۵

داده

  • رمزنگاری
  • کنترل دسترسی/ تایید هویت کاربر

در مقاله بعدی به معرفی بیشتر این لایه ها و ابزارهای مورد استفاده خواهیم پرداخت.

ادامه دارد....

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:50 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

چگونه از شبکه ها حفاظت کنیم؟

چگونه از شبکه ها حفاظت کنیم؟ واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

ما برای ایمن کردن شبکه هایی که بر پایه TCP/IP هستند از حفاظت لایه کاربردی ، لایه سوکت حفاظت شده یا Secure Socket Layer) ssl) و حفاظت پروتکل اینترنت (IPSec) استفاده می کنیم .

 حفاظت لایه کاربردی

TCP/IP شامل عملیاتهای حفاظتی نمی باشد و بجای آن برنامه هایی که TCP/IP را به کار می گیرند خودشان امنیت داده ها را به عهده می گیرند . اگر برنامه کاربردی به اطمینان نیاز داشت ، تهیه کنندگان برنامه کاربردی مجبور بودند قابلیت های پنهان سازی را به برنامه های کاربردی اضافه کنند . برای شناسایی تهیه کنندگان برنامه کاربردی گاهی اوقات از امضاء دیجیتالی استفاده می کنند تا مشخص کنند که داده از کجا می آید .

وقتی که برنامه کاربردی بررسی از جامعیت داده را نیازمند بود مجبور بود تا یک سرجمع کدنویسی شده قوی را شامل شود . برنامه کاربردی داده رابا استفاده از این تکنیک ها ، قبل از فرستادن به پشته TCP/IP برای نقل و انتقال محافظت می کند . ابزار بسیاری برای حفاظت داده در لایه کاربردی توسعه یافته اند ولی فقط برای گونه هایی از برنامه های کاربردی مفیدند .

 از ابزارهایی که برای محافظت لایه برنامه کاربردی که به طور گسترده استفاده می شوند می توان به PGP و S/MIME و SSH اشاره کرد . PGP برای کد گذاری و امضا کردن دیجیتالی فایل ها که می توانند به وسیله بعضی از نرم افزارهای به اشتراک گذاری فایل مانند سیستم فایل شبکه یا Windows File Sharing یا FTP فرستاده شوند . هر دو نسخه رایگان و تجاری PGP امروزه برای email و فرستادن فایل به طور گسترده استفاده می شود . S/MIME یک استاندارد استفاده شونده گسترده برای حفاظت email در سطح برنامه های کاربردی است . اکثر کلاینت های مهم email امروزی مثل Microsoft Outlook ابزار S/MIME را پشتیبانی می کنند .

 SSH یا Secure Shell یک دسترسی از راه دور به کاربر می دهد تا اعلانی را در طول نشست امن فرمان دهد . نسخه رایگان SSH به همراه سورس کد آن در سایت http://www.openssh.com برای دانلود موجود است و نسخه های تجاری SSH در سایت http://www.ssh.com قابل دسترسی اند ولی به یک نکته امنیتی درباره SSH اشاره کنم که نسخه های پایین SSH و OpenSSH دارای حفره های آسیب پذیر هستند که به ما اجازه نفوذ به سرورهای Unix و Linux و به دست گرفتن کنترل کامل سرور را از راه دور می دهند و چون SSH و OpenSSH به روی پورت ۲۲ سرورهای Unix و سرورهای مبتنی بر کد باز نصب می شوند مورد علاقه هکرها هستند و اگر قرار باشد که SSH در سیستم ما نصب شود بهتر است از آخرین نسخه آن و به همراه Patch ها و اصطلاحات امنیتی ارائه شده ار سوی شرکت SSH استفاده کنیم و راه نفوذ به پورت ۲۲ را با اینکار ببندیم .

The Secure Socket Layer

سایتها و سرورهای معتبر در سراسر جهان از ابزار SSL به صورت گسترده استفاده می کنند . SSL به برنامه کاربردی اجازه اعتبار سنجی و کدگذاری کردن ارتباطات در طول شبکه را می دهند . برنامه کاربردی که به حفاظت نیاز داشته باشد باید از SSL استفاده کند تا همه فایل ها - بسته ها و داده هایی که در طول شبکه فرستاده می شوند را کدگذاری کند و اطلاعات را به پشته TCP/IP منتقل نماید . SSL می تواند یک راه اعتبارسنجی سرور به سرور را تهیه کند و هم می تواند اعتبارسنجی هم سرور و هم کلاینت مثل کامپیوتر شما را با تأمین اینکه هر دو طرف شناسنامه دیجیتالی را شناسایی کرده اند حمایت کند .

برای اینکه کار SSL را بهتر درک کنید من یک مثال می زنم ، بارها شده شما به سایت های مختلف از جمله یاهو یا آشیانه ... مراجعه کردید بدون اینکه به قسمت پایین مرورگر وب خودتان توجه کرده باشید ، وقتی شما سایت وب حفاظت شده ای را باز می کنید و عکس کلیدی که در قسمت پایین و گوشه سمت راست مرورگر اینترنتتان به صورت قفل شده نشان داده می شود ، Internet Explorer شما ارتباط SSL را با آن سایت برقرار کرده و مشخصاتش را تغییر داده است . وقتی که از HTTPS استفاده می کنید شما واقعاً پروتکل HTTP روی SSL که البته توسط TCP/IP حمل شده است را اجرا می کنید چون SSL اغلب با مرورگر وب و HTTP در ارنباط است و به همین دلیل امروزه در اکثر سایت های معتبر از SSL استفاده می شود .

 SSL امنیت بالایی را مهیا می کند اما برای اینکه در هر برنامه کاربردی مورد استفاده قرار گیرد ، هر برنامه سرور و کلاینت باید دوباره تهیه شوند تا قابلیت های SSL را شامل شوند و اگر شما حفاظت SSL را برای FTP یا Telnet می خواهید باید سرور و کلاینت برنامه کاربردی که SSL را ساپورت می کنند را پیدا یا خلق کنید . ولی چون در دنیای هکرها هیچ چیز غیر ممکن نیست می توان با استفاده از روشهایی مثل Sniffing و برنامه هایی مثل Achilles که ابزاری است برای ویرایش کوکی ها به سرورهایی که حتی از SSL استفاده می کنند نفوذ کرد که در درس های بعدی طرز کار با این برنامه ها را برایتان توضیح می دهم .

 حفاظت پروتکل اینترنت IPSecure

IPSec نسخه ایمن پروتکل اینترنت یعنی IP است و امنیت را دقیقاً در پشته TCP/IP ایجاد می کند . بنابراین برنامه هایی که از IP استفاده می کنند با استفاده از IPSec می توانند ارتباط امنی را بدون هیچ تغییری در برنامه شان ( کاری که SSL با تغییر در برنامه ها انجام می داد و وقت گیر بود ) ایجاد کنند . IPSec در لایه IP اعمالی از قبیل پیشنهاد اعتبار سنجی داده مبدأ ، خصوصی سازی ، جامعیت داده و حفاظت در برابر پاسخها را انجام می دهد . هر دو سیستمی که با نسخه های یکسانی از IPSec باشتد می توانند به طور حفاظت شده در طول شبکه ، از جمله کامپیوتر من و سرور شما یا سرور من و دیواره آتش شما و یا فایروال شما و مسیریاب من ارتباط برقرار کنند . از آنجایی که IPSec در لایه IP عرضه شده است هر پروتکل با لایه بالاتر مانند UDP - TCP می تواند از IPSec بهره ببرند . مهمتر از همه اینکه هر برنامه کاربردی در بالای آن پروتکل لایه بالاتر می تواند از قابلیت های حفاظتی IPSec بهره ببرد .

 IPSec در نسخه ۴ ، IP که من و شما هر روز در اینترنت استفاده می کنیم جاسازی شده است . IPSec همچنین در نسل بعدی آیپی به عنوان IP نسخه ۶ ساخته شده است . IPSec از دو پروتکل تشکیل شده است ، هدر شناسایی AH و ESP که هر کدام قابلیت های حفاظتی خودشان را نشان می دهند . این نکته را هم ذکر کنم که AH و ESP می توانند به طور مستقل و یا با هم در یک بسته استفاده شوند . ولی متأسفانه IPSec هنوز به عنوان یک ابزار عمومی برای حفاظت از ارتباطات در سراسر اینترنت استفاده نمی شود و دلایل مختلفی هم برای اینکار وجود دارد که البته امیدواریم در آینده ای نزدیک بتوانیم از IP نسخه ۶ که از IPSec به صورت ایمن تر بهره می برد در کشورمان ایران استفاده کنیم .

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:50 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

امنیت انتقال فایل بر اساس رمزنگاری

امنیت انتقال فایل بر اساس رمزنگاری واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

رمزنگاری در پروتکل‌های انتقال

 تمرکز بیشتر روش‌های امنیت انتقال فایل بر اساس رمزنگاری دیتا در طول انتقال از طریق شبکه‌های عمومی مانند اینترنت است. دیتایی که در حال انتقال بین سازمانهاست بوضوح در معرض خطر ربوده ‌شدن در هر کدام از محلها قرار دارد. – مثلا در شبکه‌های محلی برای هر یک از طرفین یا مرزهای Internet-LAN که سرویس‌دهندگان‌اینترنت از طریق آنها مسیر دیتا را تا مقصد نهایی مشخص می‌کنند.

حساسیت دیتا ممکن است بسیار متغییر باشد، زیرا دیتای انتقالی ممکن است بهر شکلی از رکوردهای مالی بسته‌بندی شده تا تراکنش‌های مستقیم باشند. در بعضی موارد، ممکن است علاوه بر محافظت دیتا روی اینترنت، نیاز به محافظت دیتا روی LAN نیز باشد. مشخصاً، محافظت از دیتا در مقابل حملات LAN مستلزم رمزنگاری دیتای انتقالی روی خود LAN است. به این ترتیب، بهرحال، نیاز به بسط امنیت تا برنامه‌هایی است که خود دیتا را تولید و مدیریت می‌کنند، و تنها اطمینان به راه‌حلهای محیطی کفایت نمی‌کند و به این ترتیب بر پیچیدگی مسأله امنیت افزوده می‌شود.

 پروتکل‌ها

اگرچه ثابت‌شده است که رمزنگاری راه‌حل بدیهی مسائل محرمانگی است، اما سردرگمی در مورد دو نوع رمزنگاری (برنامه در مقابل شبکه) همچنان وجود دارد و بدلیل وجود پروتکلهای ارتباطی گوناگون است که نیازهای تعامل بیشتر آشکار می‌شود. (مانند IPSec ، S/MIME، SSL و TLS) اگرچه این پروتکلها قول تعامل را می‌دهند، اما تعامل کامل بدلیل مستقل بودن محصولات پروتکلها در حال حاضر وجود ندارد. آزمایشهایی در حال حاضر در حال انجام هستند که به حل شدن این مسائل کمک می‌کنند، اما کاربران باید مطمئن شوند که تعامل بین محصول انتخابیشان و محصولات سایر شرکای تجاری امری تثبیت شده است. پروتکل‌های ساده‌تر (SSL/TLS، IPSec و تا حدی پایین‌تر S/MIME ) عموماً مسائل کمتری از نظر تعامل دارند.

 پروتکل‌های رمزنگاری انتقال

با ترکیب توانایی‌ها برای تایید هویت توسط رمزنگاری متقارن و نامتقارن برای ممکن ساختن ارتباطات تاییدشده و رمزشده، این پروتکلها پایه‌های امنیت را فراهم می‌کنند. تقربیاً تمام پروتکلها نیاز‌های جامعیت را پشتیبانی می‌کنند به طوری که محتویات ارتباطات نمی‌توانند تغییر یابند، اما بیشتر آنها از Non-Repudiation پشتیبانی نمی‌کنند و به این ترتیب امکان ایجاد رکوردهای پایداری را که هویت منبع را به محتوای پیام پیوند می‌دهند، ندارند.

به این چند پروتکل به طور مختصر اشاره می‌شود:

SSL

تکنولوژی SSL (Secure Socket Layer) اساس World Wide Web امن را تشکیل می‌دهد. SSL که در مرورگرهای وب کاملاً جاافتاده است، توسط بسیاری از سازمانها برای رمزنگاری تراکنش‌های وبی خود و انتقال فایل استفاده می‌شود. بعلاوه SSL بصورت روزافزون بعنوان یک مکانیسم امنیت در تلاقی با پروتکلهای پرشمار دیگر استفاده می‌شود و بهمین ترتیب ابزاری برای ارتباط سروربه‌سرور امن است. SSL ارتباطات رمزشده و بشکل آغازین خود تایید هویت سرور از طریق استفاده از گواهی را (در حالت کلاینت‌به‌سرور) پشتیبانی می‌کند. کاربران اغلب برای استفاده از برنامه‌ها از طریق کلمه عبور تایید هویت می‌شوند، و با پیشرفت SSL استاندارد (مثلا SSL V.3.0) تایید هویت کلاینت از طریق گواهی به این پروتکل اضافه شده است.

*برای FT (انتقال فایل): ابزار FT اغلب از SSL‌ برای انتقال فایل در یکی از دو حالت استفاده می‌کنند. اولی، مد کلاینت‌به‌سرور است که کاربر را قادر می‌سازد، در حالیکه در حال استفاده از یک مرورگر وب استاندارد است مستندات را از یک سرور دریافت یا آنها را به سرور منتقل کند. که این قابلیت نیاز به نرم‌افزار مختص انتقال در کلاینت را برطرف می‌سازد و بسیار راحت است، اما اغلب فاقد بعضی ویژگیهای پیشرفته مانند نقاط آغاز مجدد و انتقالهای زمانبندی‌شده است که سازمانها نیاز دارند. SSL همچنین می‌تواند برای اتصالات سروربه‌سرور امن – برای مثال، در اتصال با FTP و سایر پروتکلها – مورد استفاده قرار گیرد.

 TLS

TLS (Transport Layer Security)، جانشین SSL، برپایه SSL3.0 بنا شده است، اما به کاربران یک انتخاب کلید عمومی و الگوریتمهای Hashing می‌دهد. (الگوریتمهای Hashing فانکشن‌های یک‌طرفه‌ای برای حفظ جامعیت پیامها هستند و توسط بیشتر پروتکلها استفاده می‌شوند.) اگرچه TLS و SSL تعامل ندارند، اما چنانچه یکی از طرفین ارتباط TLS را پشتیبانی نکند، ارتباط با پروتکل SSL3.0 برقرار خواهد شد. بیشتر مزایا و معایب SSL به TLS هم منتقل می‌شود، و معمولا وجه تمایز خاصی وجود ندارد، و از همه نسخه‌ها به عنوان SSL یاد می‌شود.

S/MIME

S/MIME ( Secure Multipurpose Internet Mail Extention) که اختصاصاً برای پیام‌رسانی ذخیره-و-ارسال طراحی شده است، بعنوان استاندارد امنیت ایمیل برتر شناخته شده است. مانند بیشتر پروتکل‌های رمزنگاری (مثلا SSL ، TLS و IPSec)، S/MIME با رمزنگاری تنها سروکار ندارد. بهرحال، علاوه بر تصدیق هویت کاربران و ایمن‌سازی جامعیت پیامها (برای مثال مانند آنچه SSL انجام می‌دهد)، S/MIME توسط امضای دیجیتال، رکوردهای پایداری از صحت پیامها ایجاد می‌کند (ضمانت هویت فرستنده چنانچه به محتوای پیام مشخصی مرتبط شده). این عمل باعث می‌شود فرستنده پیام نتواند ارسال آن‌را انکار کند.

*برای FT :

سیستم‌های ایمیل رمزشده (با استفاده از S/MIME) می‌توانند برای ارسال فایل‌های کوچک استفاده شوند (محدودیت حجم فایل بخاطر داشتن محدودیت حجم فایل در بیشتر سرورهای ایمیل است)، ولی S/MIME کلاً می‌تواند برای انتقال فایل‌های بزرگتر توسط پروتکلهای انتقال فایل استفاده شود.

SSH

SSH (Secure Shell) هم یک برنامه و یک پروتکل شبکه بمنظور وارد شدن و اجرای فرمانهایی در یک کامپیوتر دیگر است. به این منظور ایجاد شد تا یک جایگزین رمز‌شده امن برای دسترسی‌های ناامن به کامپیوترهای دیگر مثلا rlogin یا telnet باشد. نسخه بعدی این پروتکل تحت نام SSH2 با قابلیتهایی برای انتقال فایل رمزشده از طریق لینک‌های SSH منتشر شد.

*برای FT :

SSH‌ می تواند برای پشتیبانی انتقال فایل رمزشده (به شکل SFTP) استفاده شود اما طبیعت خط فرمان بودن آن به این معنی است که بیشتر توسط مدیران سیستمها برای ارسال درون سازمان استفاده می‌شود تا برای انتقال فایل تجاری. بعلاوه استفاده از SSH نیاز به نرم‌افزار یا سیستم عاملهای سازگار با SSH در دو طرف اتصال دارد، که به این ترتیب SSH برای سرور‌به‌سرور انجام می‌گیرد.

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:50 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

حفاظ شخصی Zone Alarm چیست؟

حفاظ شخصی Zone Alarm چیست؟ واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

 استفاده از حفاظ‌های شخصی، در دنیای کنونی که اغلب حملات امنیتی و ویروس‌ها، کاربران عادی خانه‌گی را هدف قرار داده‌اند، اهمیتی ویژه یافته است.

شرکت ZoneLabs با ارایه‌ی این نرم‌افزار، عملاً خود را در بازار این دسته از نرم‌افزارها مبدل به حریفی بی‌رقیب نموده است. رقبای دیگر این نرم‌افزار محصولات مشابه دیگری از McAfee و Norton هستند.

 مهم‌ترین امکانات و قابلیت‌های این نرم‌افزار را می‌توان به‌صورت زیر برشمرد :

 - محدود ساختن دسترسی نرم‌افزارهای مختلف بر روی رایانه

این نرم‌افزار قابلیت بررسی وضعیت ارتباط نرم‌افزارهای نصب شده بر روی سیستم با شبکه را داراست. لذا در صورتی‌که نرم‌افزاری ناشناس سعی در تماس به شبکه داشته باشد، می‌توان این دسترسی را محدود ساخت.

 - محدودیت بر روی آدرس‌ها، پورت‌ها و پروتکل‌ها

توسط این امکان می‌توان از دسترسی‌هایی که از بیرون از رایانه‌مان صورت می‌گیرد، در قالب آدرس IP، پورت و پروتکل مورد نظر آگاهی یافت و در صورت نیاز این دسترسی را بست. از سوی دیگر می‌توان آدرس‌ها، پورت‌ها و پروتکل‌هایی که دسترسی از طریق آن‌ها به سیستم مانعی ندارد را مشخص نمود.

 - امکان حفاظت از اطلاعات شخصی

توسط این امکان، و با پاک کردن Cacheهای مختلف پرونده‌ها، آدرس‌ها، Cookieها و دیگر اطلاعات شخصی حساس مشابه، می‌توان از درز کردن اطلاعات شخصی مهمی از این قبیل به شبکه جلوگیری نمود.

 - سیستم محافظت از سرویس پست الکترونیک

توسط این امکان، نامه‌های ورودی به سیستم، که احتمال آلوده‌گی آن‌ها وجود دارد را مسدود ساخت. از سوی دیگر در صورت آلوده بودن سیستم به ویروس‌هایی که خود را از طریق ارسال نامه به دریافت‌کننده‌گانی که آدرس آنها در فهرست آدرس برنامه‌ی ارسال پست‌الکترونیک موجود است، منتشر می‌کنند، می‌توان جلو این انتشار را با مسدود ساختن نامه‌های ارسالی گرفت.

 - صدور اخطارهای امنیتی

جدا از گزارش حملات احتمالی، درصورتی‌که قصد ارسال اطلاعات به شبکه را داشته باشیم، هشدارهای امنیتی از سوی این نرم‌افزار توجه استفاده کننده را به دقت بیشتر در این زمینه جلب می‌کند.

 - تغییر سطح امنیت به صورت خودکار

در صورت بروز حملات متعدد امنیتی، نرم‌افزار به طور خودکار سطح حفاظت را بالاتر می‌برد. این امکان احتمال دفع حملات را بالا می‌برد.

 آخرین نگارش این نرم‌افزار نسخه‌ی ۴ است که کماکان بیشترین اقبال را در میان این دسته از نرم‌افزارها به خود جلب کرده، و بیشترین محبوبیت و کارایی را در میان کاربران عادی یافته است.

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:50 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

ساختار پروتکل امنیتی IPSec

 ساختار پروتکل امنیتی IPSec واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

مقدمه ای بر IPSec

IP Security یا IPSec رشته ای از پروتکلهاست که برای ایجاد VPN مورد استفاده قرار می گیرند. مطابق با تعریف IETF (Internet Engineering Task Force) پروتکل IPSec به این شکل تعریف می شود:

یک پروتکل امنیتی در لایه شبکه تولید خواهد شد تا خدمات امنیتی رمزنگاری را تامین کند. خدماتی که به صورت منعطفی به پشتیبانی ترکیبی از تایید هویت ، جامعیت ، کنترل دسترسی و محرمانگی بپردازد.

در اکثر سناریوها مورد استفاده ،IPSec به شما امکان می دهد تا یک تونل رمزشده را بین دو شبکه خصوصی ایجاد کنید.همچنین امکان تایید هویت دو سر تونل را نیز برای شما فراهم می کند.اما IPSec تنها به ترافیک مبتنی بر IP اجازه بسته بندی و رمزنگاری می دهد و درصورتی که ترافیک غیر IP نیز در شبکه وجود داشته باشد ، باید از پروتکل دیگری مانند GRE در کنار IPSec استفاده کرد.

IPSec به استاندارد de facto در صنعت برای ساخت VPN تبدیل شده است.بسیاری از فروشندگان تجهیزات شبکه ، IPSec را پیاده سازی کرده اند و لذا امکان کار با انواع مختلف تجهیزات از شرکتهای مختلف ، IPSec را به یک انتخاب خوب برای ساخت VPN مبدل کرده است.

 انواع IPSec VPN

شیوه های مختلفی برای دسته بندی IPSec VPN وجود دارد اما از نظر طراحی ، IPSec برای حل دو مسئله مورد استفاده قرار می گیرد :

1- اتصال یکپارچه دو شبکه خصوصی و ایجاد یک شبکه مجازی خصوصی

2- توسعه یک شبکه خصوصی برای دسترسی کاربران از راه دور به آن شبکه به عنوان بخشی از شبکه امن

بر همین اساس ، IPSec VPN ها را نیز می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:

1- پیاده سازی LAN-to-LAN IPSec

این عبارت معمولا برای توصیف یک تونل IPSec بین دو شبکه محلی به کار می رود. در این حالت دو شبکه محلی با کمک تونل IPSec و از طریق یک شبکه عمومی با هم ارتباط برقرار می کنند به گونه ای که کاربران هر شبکه محلی به منابع شبکه محلی دیگر، به عنوان عضوی از آن شبکه، دسترسی دارند. IPSec به شما امکان می دهد که تعریف کنید چه داده ای و چگونه باید رمزنگاری شود.

2- پیاده سازی Remote-Access Client IPSec

این نوع از VPN ها زمانی ایجاد می شوند که یک کاربر از راه دور و با استفاده از IPSec client نصب شده بر روی رایانه اش، به یک روتر IPSec یا Access server متصل می شود. معمولا این رایانه های دسترسی از راه دور به یک شبکه عمومی یا اینترنت و با کمک روش dialup یا روشهای مشابه متصل می شوند. زمانی که این رایانه به اینترنت یا شبکه عمومی متصل می شود، IPSec client موجود بر روی آن می تواند یک تونل رمز شده را بر روی شبکه عمومی ایجاد کند که مقصد آن یک دستگاه پایانی IPSec ،مانند یک روتر، که بر لبه شبکه خصوصی مورد نظر که کاربر قصد ورود به آن را دارد، باشد.

در روش اول تعداد پایانه های IPSec محدود است اما با کمک روش دوم می توان تعداد پایانه ها را به ده ها هزار رساند که برای پیاده سازی های بزرگ مناسب است.

 ساختار IPSec

IPSec برای ایجاد یک بستر امن یکپارچه ، سه پروتکل را با هم ترکیب می کند :

1- پروتکل مبادله کلید اینترنتی ( Internet Key Exchange یا IKE )

این پروتکل مسئول طی کردن مشخصه های تونل IPSec بین دو طرف است. وظایف این پروتکل عبارتند از:

ü طی کردن پارامترهای پروتکل

ü مبادله کلیدهای عمومی

ü تایید هویت هر دو طرف

ü مدیریت کلیدها پس از مبادله

IKE مشکل پیاده سازی های دستی و غیر قابل تغییر IPSec را با خودکار کردن کل پردازه مبادله کلید حل می کند. این امر یکی از نیازهای حیاتی IPSecاست. IKE خود از سه پروتکل تشکیل می شود :

ü SKEME : مکانیزمی را برای استفاده از رمزنگاری کلید عمومی در جهت تایید هویت تامین می کند.

ü Oakley : مکانیزم مبتنی بر حالتی را برای رسیدن به یک کلید رمزنگاری، بین دو پایانه IPSec تامین می کند.

ü ISAKMP : معماری تبادل پیغام را شامل قالب بسته ها و حالت گذار تعریف می کند.

IKE به عنوان استاندارد RFC 2409 تعریف شده است. با وجودی که IKE کارایی و عملکرد خوبی را برای IPSec تامین می کند، اما بعضی کمبودها در ساختار آن باعث شده است تا پیاده سازی آن مشکل باشد، لذا سعی شده است تا تغییراتی در آن اعمال شود و استاندارد جدیدی ارائه شود که IKE v2 نام خواهد داشت.

2- پروتکل Encapsulating Security Payload یا ESP

این پروتکل امکان رمزنگاری ، تایید هویت و تامین امنیت داده را فراهم می کند.

3- پروتکل سرآیند تایید هویت (Authentication Header یا AH)

این پروتکل برای تایید هویت و تامین امنیت داده به کار می رود.

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:51 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

تفاوت بین IDS و IPS در امنیت شبکه

تفاوت بین IDS و IPS در امنیت شبکه واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

مقایسه تشخیص نفوذ و پیش گیری از نفوذ

 ایده پیش گیری از نفوذ (Intrusion Prevention) این است که تمام حملات علیه هر بخش از محیط محافظت شده توسط روش های به کار گرفته شده ناکام بماند. این روش ها می توانند تمام بسته های شبکه را بگیرند و نیت آنها را مشخص کنند ـ آیا هرکدام یک حمله هستند یا یک استفاده قانونی ـ سپس عمل مناسب را انجام دهند.

 تفاوت شکلی تشخیص با پیش گیری

در ظاهر، روش های تشخیص نفوذ و پیش گیری از نفوذ رقیب هستند. به هرحال، آنها لیست بلندبالایی از عملکردهای مشابه، مانند بررسی بسته داده، تحلیل با توجه به حفظ وضعیت، گردآوری بخش های TCP، ارزیابی پروتکل و تطبیق امضاء دارند. اما این قابلیت ها به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف متفاوت در این دو روش به کار گرفته می شوند.

 یک IPS (Intrusion Prevention System) یا سیستم پیش گیری مانند یک محافظ امنیتی در مدخل یک اجتماع اختصاصی عمل می کند که بر پایه بعضی گواهی ها و قوانین یا سیاست های از پیش تعیین شده اجازه عبور می دهد. یک IDS (Intrusion Detection System) یا سیستم تشخیص مانند یک اتومبیل گشت زنی در میان اجتماع عمل می کند که فعالیت ها را به نمایش می گذارد و دنبال موقعیت های غیرعادی می گردد. بدون توجه به قدرت امنیت در مدخل، گشت زن ها به کار خود در سیستم ادامه می دهند و بررسی های خود را انجام می دهند.

 تشخیص نفوذ

هدف از تشخیص نفوذ نمایش، بررسی و ارائه گزارش از فعالیت شبکه است. این سیستم روی بسته های داده که از ابزار کنترل دسترسی عبور کرده اند، عمل می کند. به دلیل وجود محدودیت های اطمینان پذیری، تهدیدهای داخلی و وجود شک و تردید مورد نیاز، پیش گیری از نفوذ باید به بعضی از موارد مشکوک به حمله اجازه عبور دهد تا احتمال تشخیص های غلط (false positive) کاهش یابد.

 از طرف دیگر، روش های IDS با هوشمندی همراه هستند و از تکنیک های مختلفی برای تشخیص حملات بالقوه، نفوذها و سوء استفاده ها بهره می گیرند. یک IDS معمولاً به گونه ای از پهنای باند استفاده می کند که می تواند بدون تأثیر گذاشتن روی معماری های محاسباتی و شبکه ای به کار خود ادامه دهد.

طبیعت منفعل IDS آن چیزی است که قدرت هدایت تحلیل هوشمند جریان بسته ها را ایجاد می کند. همین امر IDS را در جایگاه خوبی برای تشخیص موارد زیر قرار می دهد:

v حملات شناخته شده از طریق امضاءها و قوانین

v تغییرات در حجم و جهت ترافیک با استفاده از قوانین پیچیده و تحلیل آماری

v تغییرات الگوی ترافیک ارتباطی با استفاده از تحلیل جریان

v تشخیص فعالیت غیرعادی با استفاده از تحلیل انحراف معیار

v تشخیص فعالیت مشکوک با استفاده از تکنیک های آماری، تحلیل جریان و تشخیص خلاف قاعده

 بعضی حملات تا درجه ای از یقین بسختی قابل تشخیص هستند، و بیشتر آنها فقط می توانند توسط روش هایی که دارای طبیعت غیرقطعی هستند تشخیص داده شوند. یعنی این روش ها برای تصمیم گیری مسدودسازی براساس سیاست مناسب نیستند.

 پیش گیری از نفوذ

چنانچه قبلاً هم ذکر شد، روش های پیش گیری از نفوذ به منظور محافظت از دارایی ها، منابع، داده و شبکه ها استفاده می شوند. انتظار اصلی از آنها این است که خطر حمله را با حذف ترافیک مضر شبکه کاهش دهند در حالیکه به فعالیت صحیح اجازه ادامه کار می دهند. هدف نهایی یک سیستم کامل است- یعنی نه تشخیص غلط حمله (false positive) که از بازدهی شبکه می کاهد و نه عدم تشخیص حمله (false negative) که باعث ریسک بی مورد در محیط شبکه شود. شاید یک نقش اساسی تر نیاز به مطمئن بودن است؛ یعنی فعالیت به روش مورد انتظار تحت هر شرایطی. بمنظور حصول این منظور، روش های IPS باید طبیعت قطعی (deterministic) داشته باشند.

قابلیت های قطعی، اطمینان مورد نیاز برای تصمیم گیری های سخت را ایجاد می کند. به این معنی که روش های پیش گیری از نفوذ برای سروکار داشتن با موارد زیر ایده آل هستند:

v برنامه های ناخواسته و حملات اسب تروای فعال علیه شبکه ها و برنامه های اختصاصی، با استفاده از قوانین قطعی و لیست های کنترل دسترسی

v بسته های دیتای متعلق به حمله با استفاده از فیلترهای بسته داده ای سرعت بالا

v سوءاستفاده از پروتکل و دستکاری پروتکل شبکه با استفاده از بازسازی هوشمند

v حملات DoS/DDoS مانند طغیان SYN و ICMP با استفاده از الگوریتم های فیلترینگ برپایه حد آستانه

v سوءاستفاده از برنامه ها و دستکاری های پروتکل ـ حملات شناخته شده و شناخته نشده علیه HTTP، FTP، DNS، SMTP و غیره با استفاده از قوانین پروتکل برنامه ها و امضاءها

v باراضافی برنامه ها با استفاده از ایجاد محدودیت های مصرف منابع

 تمام این حملات و وضعیت آسیب پذیری که به آنها اجازه وقوع می دهد به خوبی مستندسازی شده اند. بعلاوه، انحرافات از پروتکل های ارتباطی از لایه شبکه تا لایه برنامه جایگاهی در هیچ گونه ترافیک صحیح ندارند.

 نتیجه نهایی

تفاوت بین IDS و IPS به فلسفه جبرگرایی می انجامد. یعنی IDS می تواند (و باید) از روش های غیرقطعی برای استنباط هرنوع تهدید یا تهدید بالقوه از ترافیک موجود استفاده کند. این شامل انجام تحلیل آماری از حجم ترافیک، الگوهای ترافیک و فعالیت های غیرعادی می شود. IDS به درد افرادی می خورد که واقعاً می خواهند بدانند چه چیزی در شبکه شان در حال رخ دادن است.

از طرف دیگر، IPS باید در تمام تصمیماتش برای انجام وظیفه اش در پالایش ترافیک قطعیت داشته باشد. از یک ابزار IPS انتظار می رود که در تمام مدت کار کند و در مورد کنترل دسترسی تصمیم گیری کند. فایروال ها اولین رویکرد قطعی را برای کنترل دسترسی در شبکه ها با ایجاد قابلیت اولیه IPS فراهم کردند. ابزارهای IPS قابلیت نسل بعد را به این فایروال ها اضافه کردند و هنوز در این فعالیت های قطعی در تصمیم گیری برای کنترل دسترسی ها مشارکت دارند.

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:51 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

Snort، نمونه‌ای از یک ابزار تشخیص نفوذ شبکه‌ای

Snort، نمونه‌ای از یک ابزار تشخیص نفوذ شبکه‌ای واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

  یک نرم‌افزار تشخیص نفوذ به‌صورت کدباز است که بر روی محیط‌های Linux و Windows عرضه می‌گردد و با توجه به رایگان بودن آن، به یکی از متداول‌ترین سیستم‌های تشخیص نفوذ شبکه‌های رایانه‌یی مبدل شده است. از آن‌جاکه برای معرفی آن نیاز به معرفی کوتاه این دسته از ابزارها داریم، ابتدا به مفاهیمی اولیه درباره‌ی ابزارهای تشخیص نفوذ می‌پردازیم، به عبارت دیگر معرفی این نرم‌افزار بهانه‌یی است برای ذکر مقدمه‌یی در باب سیستم‌های تشخیص نفوذ.

Intrusion Detection System (IDS) یا سیستم تشخیص نفوذ به سخت‌افزار، نرم‌افزار یا تلفیقی از هر دو اطلاق می‌گردد که در یک سیستم رایانه‌یی که می‌تواند یک شبکه‌ی محلی یا گسترده باشد، وظیفه‌ی شناسایی تلاش‌هایی که برای حمله به شبکه صورت‌ می‌گیرد و ایجاد اخطار احتمالی متعاقب حملات، را بر عهده دارد.

IDSها عملاً سه وظیفه‌ی کلی را برعهده دارند : پایش، تشخیص، واکنش. هرچند که واکنش در مورد IDSها عموماً به ایجاد اخطار، در قالب‌های مختلف، محدود می‌گردد. هرچند دسته‌یی مشابه از ابزارهای امنیتی به نام Intrusion Prevention System (IPS) وجود دارند که پس از پایش و تشخیص، بسته‌های حمله‌های احتمالی را حذف می‌کنند. نکته‌یی که در این میان باید متذکر شد، تفاوت و تقابل میان Firewallها و IDSها است. از آن‌جاکه ماهیت عمل‌کرد این دو ابزار با یکدیگر به کلی متفاوت است، هیچ‌یک از این دو ابزار وظیفه‌ی دیگری را به طور کامل برعهده نمی‌گیرد، لذا تلفیقی از استفاده از هردو ابزار می‌تواند امنیت کلی سیستم را بالا ببرد.

 در حالت کلی IDSها را می‌توان به دو دسته‌ی کلی تقسیم‌بندی نمود :

- Network IDS (NIDS)

- Host IDS (HIDS)

HIDSها، اولین سیستم IDSی هستند که در یک سیستم رایانه‌ای باید پیاده‌سازی شود. معیار تشخیص حملات در این سیستم‌ها، اطلاعات جمع‌آوری شده بر روی خادم‌های مختلف شبکه است. برای مثال این سیستم با تحلیل صورت عملیات انجام شده، ذخیره شده در پرونده‌هایی خاص، سعی در تشخیص تلاش‌هایی که برای نفوذ به خادم مذکورد انجام شده است دارد. این تحلیل‌ها می‌تواند به صورت محلی بر روی خود خادم انجام گردد یا به سیستم تحلیل‌گر دیگری برای بررسی ارسال شود. یک HIDS می‌تواند تحلیل اطلاعات بیش از یک خادم را بر عهده بگیرد.

 با این وجود، اگر نفوذ‌گر جمع‌آوری صورت عملیات انجام‌شده بر روی هریک از خادم‌های مورد نظر را به نحوی متوقف کند، HIDS در تشخیص نفوذ ناموفق خواهد بود و این بزرگ‌ترین ضعف HIDS است.

NIDSها، به عنوان دومین نوع IDSها، در بسیاری از موارد عملاً یک Sniffer هستند که با بررسی بسته‌ها و پروتکل‌های ارتباطات فعال، به جستجوی تلاش‌هایی که برای حمله صورت می‌گیرد می‌پردازند. به عبارت دیگر معیار NIDSها، تنها بسته‌هایی است که بر روی شبکه‌ها رد و بدل می‌گردد. از آن‌جایی‌که NIDSها تشخیص را به یک سیستم منفرد محدود نمی‌کنند، عملاً گسترده‌گی بیش‌تری داشته و فرایند تشخیص را به صورت توزیع‌شده انجام می‌دهند. با این وجود این سیستم‌ها در رویایی با بسته‌های رمزشده و یا شبکه‌هایی با سرعت و ترافیک بالا کارایی خود را از دست می‌دهند.

 با معرفی انجام شده در مورد دو نوع اصلی IDSها و ضعف‌های عنوان شده برای هریک، واضح است که برای رسیدن به یک سیستم تشخیص نفوذ کامل، به‌ترین راه استفاده‌ی همزمان از هر دو نوع این ابزارهاست.

 Snort، در کامل‌ترین حالت نمونه‌یی از یک NIDS است. این نرم‌افزار در سه حالت قابل برنامه‌ریزی می‌باشد :

حالت Sniffer

در این حالت، این نرم‌افزار تنها یک Sniffer ساده است و محتوای بسته‌های ردوبدل شده بر روی شبکه را بر روی کنسول نمایش می‌دهد.

حالت ثبت‌کننده‌ی بسته‌ها

Snortدر این وضعیت، اطلاعات بسته‌های شبکه را در پرونده‌یی که مشخص می‌شود ذخیره می‌کند.

سیستم تشخیص نفوذ

در این پیکربندی، بر اساس دو قابلیت پیشین و با استفاده از قابلیت تحلیل بسته‌ها و قوانینی که تعیین می‌گردد، Snort امکان پایش و تحلیل بسته و تشخیص نفوذ را یافته و در صورت نیاز واکنش تعیین شده را به‌روز می‌دهد.

 حالت پیش‌فرض خروجی این ابزار فایلی متنی است که می‌تواند در آن ابتدای بسته‌ها را نیز درج کند. با این وجود در صورتی‌که این ابزار در حال فعالیت بر روی ارتباطات شبکه‌یی با سرعت بالا می‌باشد به‌ترین راه استفاده از خروجی خام باینری و استفاده از ابزاری ثانویه برای تحلیل و تبدیل اطلاعات خروجی است.

 بُعد دیگر از پیکربندی Snort به عنوان یک سیستم تشخیص نفوذ، استفاده از قوانین برای ایجاد معیار نفوذ برای Snort است. برای مثال می‌توان با قانونی، Snort را مکلف ساخت که نسبت به دسترسی‌های انجام شده مبتنی بر پروتکلی تعیین شده از/به یک پورت خاص و از/به یک مقصد معین با محتوایی شامل رشته‌یی خاص، اخطاری یا واکنشی ویژه را اعمال کند.

 نکته‌یی که باید در نظر داشت این‌ است که از آن‌جاکه Snort را می‌توان به گونه‌یی پیکربندی نمود که قابلیت تشخیص حمله توسط ابزارهای پویش پورت را نیز داشته باشد، لذا با وجود استفاده از Snort نیازی به استفاده از ابزاری ثانویه برای تشخیص پویش‌گرهای پورت وجود ندارد.

 همان‌گونه که گفته شد، Snort با قابلیت‌های نسبتاً کاملی که در خود جای داده‌است، به همراه رایگان بودن آن و قابلیت نصب بر روی محیط‌ها و سیستم‌های عامل متدوال، به یکی از معمول‌ترین IDSهای کنونی مبدل شده است.

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:51 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

پراکسی از دیدگاه امنیتی -بخش سوم

پراکسی از دیدگاه امنیتی -بخش سوم واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

 FTP Proxy

بسیاری از سازمان ها از اینترنت برای انتقال فایل های دیتای بزرگ از جایی به جایی دیگر استفاده می کنند. در حالیکه فایل های کوچک تر می توانند بعنوان پیوست های ایمیل منتقل شوند، فایل های بزرگ تر توسط FTP (File Transfer Protocol) فرستاده می شوند. بدلیل اینکه سرورهای FTP فضایی را برای ذخیره فایل ها آماده می کنند، هکرها علاقه زیادی به دسترسی به این سرورها دارند. پراکسی FTP معمولاً این امکانات را دارد:

· محدودکردن ارتباطات از بیرون به «فقط خواندنی»: این عمل به شما اجازه می دهد که فایل ها را در دسترس عموم قرار دهید، بدون اینکه توانایی نوشتن فایل روی سرورتان را بدهید.

· محدود کردن ارتباطات به بیرون به «فقط خواندنی»: این عمل از نوشتن فایل های محرمانه شرکت به سرورهای FTP خارج از شبکه داخلی توسط کاربران جلوگیری می کند.

· مشخص کردن زمانی ثانیه های انقضای زمانی: این عمل به سرور شما اجازه می دهد که قبل از حالت تعلیق و یا Idle request ارتباط را قطع کند.

· ازکارانداختن فرمان FTP SITE : این از حمله هایی جلوگیری می کند که طی آن هکر فضایی از سرور شما را تسخیر می کند تا با استفاده از سیستم شما حمله بعدی خودش را پایه ریزی می کند.

تبیان زنجان

 DNS Proxy

DNS (Domain Name Server) شاید به اندازه HTTP یا SMTP شناخته شده نیست، اما چیزی است که به شما این امکان را می دهد که نامی را مانند http://www.ircert.com در مرورگر وب خود تایپ کنید و وارد این سایت شوید – بدون توجه به اینکه از کجای دنیا به اینترنت متصل شده اید.

بمنظور تعیین موقعیت و نمایش منابعی که شما از اینترنت درخواست می کنید، DNS نام های دامنه هایی را که می توانیم براحتی بخاطر بسپاریم به آدرس IP هایی که کامپیوترها قادر به درک آن هستند، تبدیل می کند. در اصل این یک پایگاه داده است که در تمام اینترنت توزیع شده است و توسط نام دامنه ها فهرست شده است.

بهرحال، این حقیقت که این سرورها در تمام دنیا با مشغولیت زیاد در حال پاسخ دادن به تقاضاها برای صفحات وب هستند، به هکرها امکان تعامل و ارسال دیتا به این سرورها را برای درگیرکردن آنها می دهد. حمله های برپایه DNS هنوز خیلی شناخته شده نیستند، زیرا به سطحی از پیچیدگی فنی نیاز دارند که بیشتر هکرها نمی توانند به آن برسند. بهرحال، بعضی تکنیک های هک که میشناسیم باعث می شوند هکرها کنترل کامل را بدست گیرند. بعضی قابلیت های پراکسی DNS می تواند موارد زیر باشد:

· تضمین انطباق پروتکلی: یک کلاس تکنیکی بالای اکسپلویت می تواند لایه Transport را که تقاضاها و پاسخ های DNS را انتقال می دهد به یک ابزار خطرناک تبدیل کند. این نوع از حمله ها بسته هایی تغییرشکل داده شده بمنظور انتقال کد آسیب رسان ایجاد می کنند.

 پراکسی DNS، headerهای بسته های DNS را بررسی می کند و بسته هایی را که بصورت ناصحیح ساخته شده اند دور می ریزد و به این ترتیب جلوی بسیاری از انواع سوء استفاده را می گیرد.

· فیلترکردن محتوای headerها بصورت گزینشی: DNS در سال ۱۹۸۴ ایجاد شده و از آن موقع بهبود یافته است. بعضی از حمله های DNS بر ویژگی هایی تکیه می کنند که هنوز تایید نشده اند. پراکسی DNS می تواند محتوای header تقاضاهای DNS را بررسی کند و تقاضاهایی را که کلاس، نوع یا طول header غیرعادی دارند، مسدود کند.

تبیان زنجان

 نتیجه گیری

با مطالعه این مجموعه مقالات، تا حدی با پراکسی ها آشنا شدیم. پراکسی تمام ابزار امنیت نیست، اما یک ابزار عالیست، هنگامی که با سایر امنیت سنج ها! مانند ضدویروس های استاندارد، نرم افزارهای امنیتی سرور و سیستم های امنیتی فیزیکی بکار برده شود.

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:51 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

علائم یک سیستم هک شده

علائم یک سیستم هک شده واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

 از این که هک شده اید حس عجیب و مضحکی دارید، اما دقیقاً نمی دانید در مرحله ی بعدی چکار کنید. اگر مانند اکثر مردم باشید، نمی دانید الزاماً باید کجا را بگردید تا شواهدی برای به خطر افتادن سیستم تان بیابید. حال نگاهی می اندازیم به چند مورد از شواهد رایجتر که ممکن است پس از ایجاد عیب در سیستم پیدا کنید.

user account های مشکوک می بایست غیر فعال شده و جستجو کنیم چه کسی و چرا آن را ایجاد کرده است. اگر سیستم auditing (بازرسی) بدرستی فعال شده باشد، audit log ها (ثبتهای بازرسی) نشان خواهند داد چه کسی آنها را ایجاد نموده است. اگر بتوانید تاریخ و زمان ایجاد account را پیدا کنید و آن account در اثر یک هک بوجود آمده باشد، شما یک قالب زمانی خواهید داشت که می توان در آن به جستجوی دیگر رویدادهای audit log که ممکن است مرتبط باشد پرداخت.

به منظور اینکه متوجه شوید آیا برنامه ی مخربی ارتباطات ورودی را تحت کنترل دارد - که می تواند به عنوان یک پورت پنهانی برای هکر استفاده شود - از ابزارهایی مانند TCPView مربوط به Sysinternals یا Fpipe مربوط به Foundstone استفاده کنید. این ابزارهای ویندوز نشان می دهند چه برنامه هایی در حال استفاده از هر یک از پورت های باز سیستم شما هستند. در مورد سیستمهای یونیکس از netstat یا lsof که درون سیستم عامل قرار دارند استفاده کنید. از آنجا که ممکن است یک هکر باهوش netstat و lsof شما را با نسخه های تروجانی (که پورت های باز شده توسط هکرها را نشان نمی دهد) جایگزین کند، بهترین کار این است که این سیستم قربانی را با استفاده از پورت اسکنر گمنام و رایگان nmap (از سایت insecure.org) از کامپیوتر دیگر اسکن کنید. این امر به شما دو دیدگاه مختلف از پورت های باز سیستم می دهد.

هکری که یک سرور ویندوز را مورد حمله قرار می دهد، ممکن است برنامه های اجرا شده را از طریق registry در نواحی ذیل اضافه یا جایگزین کند:

• HKLM > Software > Microsoft > Windows > CurrentVersion> Run

• HKCU > Software > Microsoft > Windows > CurrentVersion> Run

نرم افزارهای مخرب نیز ممکن است از طریق دستورهای اجرای سیستم عامل اجرا شود. به منظور اینکه ببینید چه برنامه هایی در دستور اجرای یک سیستم ویندوز قرار گرفته است، به command prompt بروید و تایپ کنید AT . در یک سیستم یونیکس از فرمان های cron یا crontab استفاده کنید تا لیست فعالیت هایی را که در دستور اجرا (schedule) قرار دارند ببینید.

هکرانی که به سیستم یونیکس حمله می کنند، ممکن است از یک root kit استفاده کنند که به آنان کمک می کند با استفاده از یک خلأ آسیب پذیری در سیستم عامل یا برنامه های نصب شده، به root access دست پیدا کنند. با توجه به آن که برای هکران root kit های زیادی وجود دارد، تعیین این که کدام فایل ها دستکاری شده اند بسیار مشکل است. برنامه هایی وجود دارند که به این امر کمک می کنند، مانند chrookit.

برای یک هکر هزاران راه ممکن وجود دارد تا ردپای خود را بپوشاند، اما جستجو در موارد فوق شروع بسیار خوبی برای گشت و گذار شما جهت تشخیص خطرات سیستم و حملات هکرها است.

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:52 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

همه چیز راجع به IP

همه چیز راجع به IP واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

Ip شماره ایست که به هر کامپیوتر متصل به اینترنت داده میشود تا بتوان به کمک آن شماره به آن کامپیوترها دسترسی داشت. این عدد برای کامپیوترهایی که حالت سرور دارند و نیز کامپیوترهای کلاینتی که معمولا به روشی غیر از شمارهگیری (Dial Up) به اینترنت وصل هستند، عددی ثابت و برای دیگران عددی متغیر است.و در هر بار وصل شدن به اینترنت این شماره عوض میشود یعنی هر بار که شما با شرکت ISP خود تماس گرفته و به اینترنت وصل میشوید، عددی جدید به شما نسبت داده میشود.

این عدد یک عدد 32 بیتی است و برای راحتی بهصورت زیر نوشته میشود:

xxx.xxx.xxx.xxx که منظور از xxx عددی بین 0 تا 255 است (البته بعضی شمارهها قابل استفاده نیست ). مثلا ممکن است آدرس شما به صورت 195.219.176.69 باشد. حتی اسمهایی مثل http://www.yahoo.com/ که برای اتصال استفاده میکنید، در نهایت باید به یک IP تبدیل شود، تا شما سایت یاهو را ببینید.

در IP معمولا xxx اولی معنای خاصی دارد، که بعدا توضیح میدهم... فقط این را بگویم که اگر به روش Dial Up به اینترنت وصل شوید، معمولا عددی که به عنوان xxx اول میگیرید، مابین 192 تا 223 خواهد بود.این توضیح برای تشخیص کامپیوترهای کلاینت از سرور (حداقل در ایران) بسیار میتواند مفید باشد.

بعد از اتصال به اینترنت برای به دست آوردن IP خود، از دستور IPCONFIG یا در command prompt استفاده کنید.

● پورت (Port):

محلی است که دادهها وارد با خارج میشوند. در مبحث هک معمولا با پورتهای نرمافزاری سروکار داریم که به هر کدام عددی نسبت میدهیم. این اعداد بین 1 و 65535 هستند. معمولا به یک سری از پورتها کار خاصی را نسبت میدهند و بقیه بهصورت پیشفرض برای استفاده شما هستند. پورتهای که فعال هستند، هرکدام توسط یک نرمافزار خاص مدیریت میشوند. مثلا پورت 25 برای ارسال Email است، بنابراین باید توسط یک نرمافزار این کار انجام شود و این نرمافزار بر روی پورت 25 منتظر (فالگوش) میماند. اینجا ممکن است شخصی از فلان نرم افزار و دیگری از بهمان نرم افزار استفاده کند ولی به هر حال پورت 25 همیشه برای ارسال Email است.و پورتی که یاهو مسنجر از آن استفاده میکند 5050 هست. از پورت های مهم : 79 ,110,139,21,7,15,23,119و....که بعد در موردشان بیشتر توضیح میدم.

اولین نکتهای که لازم است بگویم اینه که وقت خود را برای هک کردن کامپیوترهای کلاینت هدر ندهید (اگرچه برای افراد مبتدی کار با نرم افزاری مثل Sub7 زیاد هم بد نیست ولی نباید زیاده روی کرد) علت هم اینه که هربار که به اینترنت وصل میشوند ip جدیدی به آنها اختصاص پیدا میکنه و زحماتتون هدر میره .

● یافتن آدرس IP

با وجود اینکه به احتمال قوی این مقاله نه تنها کاملترین نوشته در مورد روشهای یافتن IP به زبان فارسی، بلکه به طور کلی کاملترین نوشته در این زمینه بر روی اینترنت می باشد، فراموش نکنید که روشهای یافتن IP به این موارد محدود نمی شوند و به همین دلیل در زیر ابتدا مقدمه ای در مورد کلیت روشهای یافتن IP و مجاز یا غیرمجاز بودن آنها آورده ایم و سپس به چند روش مهم اشاره کرده ایم.

هر بار که یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگری متصل می شود، حداقل اطلاعاتی که باید به آن بدهد آدرس IP خود است؛ بنابراین یافتن IP کسی که به دلیلی قصد اتصال به رایانه شما را داشته است نه تنها غیر قانونی نیست بلکه یک موضوع کاملاً طبیعی است. تمامی روشهای یافتن IP به نوعی به این اصل کلی برمی گردند. شاید به نظرتان بیاید که هنگامی که با کسی روی مسنجر صحبت می کنید باید کامپیوترهای شما به هم متصل باشند و بنابر این به سادگی بتوان IP فرد مقابل را به دست آورد، اما مسنجرهای معتبر مانند Yahoo یا MSN در حقیقت میزبان خود را بین شما و فرد مقابل قرار می دهند به این صورت که شما و دوستتان هر دو به سرور مسنجر متصل می شوید و همه پیامها از آن عبور می کنند. پس پیامی که شما می نویسید وارد سرور مسنجر می شود و سپس از طریق سرور مسنجر به فرد مقابلتان می رسد و بالعکس. اما نگذارید این موضوع شما را ناامید کند! هنگامی که شما و دوستتان در یک بازی مسنجری شرکت کنید یا فایلی را به طور مستقیم برای او بفرستید دو کامپیوتر به طور مستقیم به هم متصل هستند! این روش یکی از مناسبترین روشهاست.

در زیر چند روش مناسب یافتن IP را برای شما توضیح می دهیم، اما قبل از آن، نکته مهمی را یادآوری می کنیم: اگر کسی از اینترنت قطع شود، IP او عوض می شود! پس اگر شما امروز IP کسی را به دست آورید که با خط تلفن و مودم به اینترنت وصل می شود، ممکن است 30 ثانیه بعد او Disconnect کند و دوباره Connect شود که در این شرایط قاعدتاً IP دیگری خواهد داشت که این موضوع اطلاع قبلی شما را بی فایده می کند! اما اگر کسی به هردلیل قصد حمله و آزار شما را داشت، بلافاصله IP او را به دست آورید که از طریق آن بتوانید به طور قانونی از وی شکایت کنید. تمامی مدارک را نگه دارید. من حاضرم به محض دریافت IP آنها و مدارکی که دلالت به مهاجم بودن آنها کند، اطلاعات کامل مربوط به صاحب IP شامل شماره تلفن و آدرس ایمیل او را برای شما ارسال کنم تا از این طریق و با دادن زمان دقیقی که فردی با آن IP قصد آزار شما را داشته است به صاحب IP، وی را به دام بیندازید. از طرف دیگر اگر کسی از Proxy استفاده کند، به دست آوردن IP او بسیار دشوار می شود (اگر فرد Java Script را از کار نینداخته باشد با استفاده از آن می توانید IP را به دست آورید!)

● خواندن IP از طریق ایمیل

هنگامی که شما یک ایمیل از فردی می گیرید، معمولاً آدرس IP وی در آن نامه وجود دارد. ابتدا باید با رفتن به قسمت تنظیمات ایمیل خود آن را در حالتی قرار دهید که تمامی Header نامه را به شما نشان دهد که با کمی گردش در قسمت تنظیمات ایمیل خود آن را پیدا خواهید کرد. حال به بالای ایمیل دقت کنید و به دنبال عبارت Received: from باشید. شما معمولاً دو یا چند بار عبارت "Received: from" را در بالای ایمیل خواهید دید که ما فقط با پایینی کار داریم که معمولاً کمی با بالاییها فاصله دارد و بعد از Message ID قرار می گیرد. آدرس IP فرستنده ایمیل درست در ابتدای این عبارت قرار می گیرد. دادن روش دقیق غیر ممکن است، اما معمولاً همانطور که گفتیم در پایینترین Received باید به دنبال IP باشید. با این حال در شرایطی که فقط در بالاترین Received عددی شبیه IP مشاهده کنید، IP همان است. از سوی دیگر بسیاری از میزبانان ایمیل، راه آسانتری هم برای کمک به شما در نظر می گیرند به این صورت که قسمتی با نامی شبیه به X-Originating-Ip برای شما قرار می دهند و IP فرستنده نامه را در آن می نویسند. به مثالهای زیر توجه کنید که IP فرستنده مشخص شده است:

Received: from farsiedu@farsiedu.com [62.145.61.1] by server4pfs

(SMTPD32-7.12 ) id A90313018E Mon, 30 Jun 2003 00:38:43 -0700

Message-Id: <200306300104500.SM01212@farsiedu@farsiedu.com>

From:farsiedu@farsiedu.com

Date: Mon, 30 Jun 2003 01:06:38 -0700

X-RCPT-TO: farsiedu@farsiedu.com

Status: U

X-UIDL: 347731237

Received: from spf1.us.outblaze.com [205.158.62.158] by server4pfs

(SMTPD32-7.12 ) id AC9E5400EA Sat, 07 Jun 2003 09:02:38 -0700

Received: (qmail 31068 invoked from network) 7 Jun 2003 16:03:39 -0000

Received: from unknown (205.158.62.68)

by spf1.us.outblaze.com with QMQP 7 Jun 2003 16:03:39 -0000

Received: (qmail 61611 invoked from network) 7 Jun 2003 16:03:37 -0000

Received: from unknown (HELO ws1-7.us4.outblaze.com) (205.158.62.57)

by 205-158-62-153.outblaze.com with SMTP 7 Jun 2003 16:03:37 -0000

Received: (qmail 54891 invoked by uid 1001) 7 Jun 2003 16:03:35 -0000

Message-ID: <20030607160335.54889.qmail@mail.com>

Content-Type: multipart/mixed boundary="----------=_1055001809-54370-0"

Content-Transfer-Encoding: 7bit

MIME-Version: 1.0

X-Mailer: MIME-tools 5.41 (Entity 5.404)

Received: from [217.218.57.55] by ws1-7.us4.outblaze.com with http for

farsiedu@farsiedu.com Sat, 07 Jun 2003 11:03:29 -0500

From: "Reza"

To: farsiedu@farsiedu.com

Date: Sat, 07 Jun 2003 11:03:29 -0500

Subject: The Interactive Matrix

X-Originating-Ip: 217.218.57.55

X-Originating-Server: ws1-7.us4.outblaze.com

X-RCPT-TO:

Status: U

X-UIDL: 344393350

اما یک استثنا اگر فرد برای فرستادن ایمیل از فرمهای موجود در برخی سایتها مانند سایتهایی که اجازه ارسال یک خبر یا کارت را می دهند یا سایتهایی که ادعای ارسال ایمیل فارسی را دارند هرچند واقعا فارسی تایپ کردن در یاهو از اکثر آنها بهتر است یا فرمهای تماس با ما در سایتها استفاده کنند بعید است IP آنها در ایمیل شما باشد و معمولا IP سرور خود سایت را در آن می بینید در مثال زیر که ایمیلی است که با استفاده از فرم تماس با ما سایت همسفر برای مدیر آن ارسال شده بوده است فقط IP خود همسفر را مشاهده می کنید

MReceived from server4pfs 38 118 143 98 by farsiedu com with ESMTP SMTPD32 7 12 id A5C54400DC Sat 07 Jun 2003 06 16 53 0700 From To Subject farsiedu Date Sat 7 Jun 2003 06 16 53 0700 Message ID lt 000301c32cf7 1046b740 628f7626 server4pfs gt MIME Version 1 0 Content Type text plain charset iso 8859 1 Content Transfer Encoding 7bit X Mailer Microsoft CDO for Windows 2000 Thread Index AcMs9xBGKda5j5B RZms1WTby6vhkQ Content Class urn content classes message X MimeOLE Produced By Microsoft MimeOLE V6 00 2800 1165 X RCPT TO Status U X UIDL 347730753

به دست آوردن IP از طریق سایت خودتان اگر سایت یا وبلاگی دارید راههای بسیاری برای به دست آوردن IP بازدیدکنندگانتان دارید و با دادن آدرس سایت یا وبلاگتان به یکی از دوستان می توانید IP او را به دست آورید از آنجایی که در یک لحظه ممکن است چندین بازدید کننده داشته باشید بهتر است صفحه زیبایی مخصوص این کار بسازید که هیچ لینکی به آن نباشد و آن را برای به دست آوردن IP مورد استفاده قرار دهید برای این کار دو روش اصلی داریم

1 )برنامه نویسی با کمی جستجو در اینترنت کدهای بسیار کوتاهی را می یابید که IP را به دست می دهند و به سادگی می توانید آن را به همراه تاریخ و ساعت در یک فایل متنی یا پایگاه داده ذخیره کنید

2 )استفاده از سایتهای دیگر اکثر شمارنده ها این امکان را به شما می دهند که IP بازدید کنندگان صفحات خود حداقل چند بازدید کننده اخیر را ببینید پس با نصب یک شمارنده روی آن صفحه ای که گفتیم IP به دست آمده است به دست آوردن IP از طریق مسنجرها همانطور که در مقدمه گفتیم فقط هنگامی که شما در حال ارسال یا دریافت فایلی به طور مستقیم یا در برخی بازیهای مسنجری باشید می توانید از این روش استفاده کنید

 این روش که به روش Netstat معروف است از همه روشها معروفتر است ولی به نظر من به خوبی روشهای بالا نیست با کمی Social Engineering می توان هر کسی را راضی به دریافت یک فایل یا عکس کرد بهتر است حجم فایل کم نباشد که فرصت کافی داشته باشید البته اگر از AOL مسنجر استفاده می کنید در منوهای آن گزینه ای برای برقراری Direct connection خواهید دید که مناسبتر است هنگامی که فردی در حال دریافت یا فرستادن فایل به شما به طور مستقیم نه روش فرستادن فایل با استفاده از Upload در یاهو مسنجر باشد با استفاده از Netstat می توانید IP او را ببینید با توجه به شلوغ بودن خروجی Netstat یکبار قبل از آغاز به گرفتن فرستادن فایل و بار دیگر بعد از آن این خروجی را بگیرید تا IP فرد را که به تازگی به لیست اضافه شده تشخیص دهید برای ساده شدن کار بهتر است تمامی برنامه هایی که به هر طریق از اینترنت استفاده می کنند را ببندید که از شلوغی لیست کم شود

 اگرچه در بیشتر راهنماها گفته می شود از پسوند n استفاده کنید به طور معمول در ایران استفاده نکردن از آن بهتر است تنها تاثیر n این است که تمام آدرسها را به طور عددی نشان می دهد و این کار یافتن آدرس IP ایرانیها را که به طور معمول به هر حال به شکل عددی است در میان عددهای دیگر دشوارتر می کند برای اجرای netstat کافی است cmd exe را از run اجرا کنید و به سادگی در آن تایپ کنید netstat و enter را فشار دهید لیستی از تمامی اتصالهای موجود بین کامپیوتر شما و کامپیوترهای دیگر را مشاهده خواهید کرد حال پس از برقراری ارتباط دوباره این کار را تکرار کنید آدرس جدید آدرس IP فرد مورد نظر است اگر در لیست آدرسهای عددی ندیدید از netstat n استفاده کنید با کمی تمرین این روش برایتان آسان می شود یک روش کمکی استفاده از روش رو به رو است 039 netstat gt temp1 txt 039 که این کار خروجی netstat را به درون فایل temp1 txt می ریزد که اگر وجود نداشته باشد ساخته می شود و اگر از قبل موجود باشد اطلاعات قبلی آن پاک می شود 

 سپس پس از برقراری اتصال 039 netstat gt temp2 txt 039 را وارد می کنید و سر فرصت تفاوت فایلها را بررسی می کنید به دست آوردن IP از طریق دادن IP خودتان مسخره ترین روش به دست آوردن IP آدرس این است که اول IP خودتان را به آنها بدهید تا شاید روی آن کلیک کنند و IP آنها به دست شما بیفتد متاسفانه برنامه هایی که برای به دست آوردن IP از اینرنت می گیرید یا روی CDهای بی ارزشی که به قیمت زیادی از بازار می خرید پیدا می کنید از این روش استفاده می کنند IP شما را به طور واضح یا کمی کد شده به فرد می دهند یا از شما می خواهند که خودتان آن لینک را که چیزی جز IP شما نیست به او بدهید تا اگر روی آن کلیک کرد IP او را به شما بدهد شکی نیست که این روش غیر منظقی ترین روش است و بهتر است از خیر چنین برنامه هایی بگذرید کار پیچیده ای هم نمی کنند Port خاصی را زیر نظر می گیرند کاری که با Netstat خودتان هم می توانستید انجام دهید و لینکی می سازند که با کلیک روی آن فرد به آن port شما متصل شود جدای از خطرات این روش و مشکلات آن با Firewallها این کار به طور کلی صحیح نیست اما روشی بسیار مشابه آن وجود دارد که کمی بهتر است اگر از web server یا ftp server موجود در IIS ویندوز یا هر میزبان دیگری استفاده کنید و به این شکل سایتی به راه بیندازید باز هم با دادن IP خودتان این شانس را دارید که IP آنها را هم به دست آورید

انجمن علمی دانشگاه شیخ بهایی

 

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:52 PM
تشکرات از این پست
mohamadaminsh
mohamadaminsh
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : دی 1389 
تعداد پست ها : 25772
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به: امنیت شبکه

يك قدم به سمت امنيت اطلاعات

يك قدم به سمت امنيت اطلاعات واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان

به وجود آمدن خطوط پرسرعت اينترنتي و دسترسي آسان تر به اين شاهراه اطلاعاتي توسط خطوط Leased و همچنين ارزان شدن تكنولوژي مبتني بر ارتباط بي سيم ، شركت ها و سازمان ها را به تدريج مجبور به رعايت نكات مربوط به ايمني اطلاعات و نيز نصب انواع FireWall ،IDS و همچنين HoneyPot ساخته است. دراين راستا داشتن سياست امنيتي مؤثر و ايجاد روالهاي درست امري اجتناب ناپذير مي نمايد.

براي داشتن سازماني با برنامه و ايده آل ، هدفمند كردن اين تلاش ها براي رسيدن به حداكثر ايمني امري است كه بايد مدنظر قرار گيرد.

استاندارد BS7799 راهكاري است كه اطلاعات سازمان و شركت را دسته بندي و ارزش گذاري كرده و با ايجاد سياستهاي متناسب با سازمان و همچنين پياده سازي 127 كنترل مختلف، اطلاعات سازمان را ايمن مي سازد. اين اطلاعات نه تنها داده هاي كامپيوتري و اطلاعات سرور ها بلكه كليه موارد حتي نگهبان سازمان يا شركت رادر نظر خواهد گرفت.

آيا امنيت 100% امكانپذير است؟

با پيشرفت علوم كامپيوتري و همچنين بوجود آمدن ابزارهاي جديد Hack و Crack و همچنين وجود صدها مشكل ناخواسته در طراحي نرم افزارهاي مختلف و روالهاي امنيتي سازمان ها ، هميشه خطر حمله و دسترسي افراد غيرمجاز وجود دارد. حتي قوي ترين سايتهاي موجود در دنيا در معرض خطر افراد غيرمجاز و سودجو قرار دارند. ولي آيا چون نمي توان امنيت 100% داشت بايد به نكات امنيتي و ايجاد سياستهاي مختلف امنيتي بي توجه بود؟

فوائد استاندارد BS7799 و لزوم پياده سازي

استاندارد BS7799 قالبي مطمئن براي داشتن يك سيستم مورد اطمينان امنيتي مي باشد. در زير به تعدادي از فوائد پياده سازي اين استاندارد اشاره شده است:

اطمينان از تداوم تجارت و كاهش صدمات توسط ايمن ساختن اطلاعات و كاهش تهديدها

اطمينان از سازگاري با استاندارد امنيت اطلاعات و محافظت از داده ها

قابل اطمينان كردن تصميم گيري ها و محك زدن سيستم مديريت امنيت اطلاعات

ايجاد اطمينان نزد مشتريان و شركاي تجاري

امكان رقابت بهتر با ساير شركت ها

ايجاد مديريت فعال و پويا در پياده سازي امنيت داده ها و اطلاعات

بخاطر مشكلات امنيتي اطلاعات و ايده هاي خود را در خارج سازمان پنهان نسازيد

مراحل ايجاد سيستم مديريت امنيت اطلاعات (ISMS)

ايجاد و تعريف سياست ها:

در اين مرحله ايجاد سياستهاي كلي سازمان مدنظر قراردارد. روالها از درون فعاليت شركت يا سازمان استخراج شده و در قالب سند و سياست امنيتي به شركت ارائه مي شود. مديران كليدي و كارشناسان برنامه ريز نقش كليدي در گردآوري اين سند خواهند داشت.

تعيين محدوده عملياتي :

يك سازمان ممكن است داراي چندين زيرمجموعه و شاخه هاي كاري باشد لذا شروع پياده سازي سيستم امنيت اطلاعات كاري بس دشوار است . براي جلوگيري از پيچيدگي پياده سازي ، تعريف محدوده و Scope صورت مي پذيرد. Scope مي تواند ساختمان مركزي يك سازمان يا بخش اداري و يا حتي سايت كامپيوتري سازمان باشد. بنابراين قدم اول تعيين Scope و الويت براي پياده سازي استاندارد امنيت اطلاعات در Scope خواهد بود. پس از پياده سازي و اجراي كنترل هاي BS7799 و اخذ گواهينامه براي محدوده تعيين شده نوبت به پياده سازي آن در ساير قسمت ها مي رسد كه مرحله به مرحله اجرا خواهند شد.

برآورد دارايي ها و طبقه بندي آنها:

براي اينكه بتوان كنترل هاي مناسب را براي قسمت هاي مختلف سازمان اعمال كرد ابتدا نياز به تعيين دارايي ها مي باشيم. در واقع ابتدا بايد تعيين كرد چه داريم و سپس اقدام به ايمن سازي آن نماييم. در اين مرحله ليست كليه تجهيزات و دارايي هاي سازمان تهيه شده و باتوجه به درجه اهميت آن طبقه بندي خواهند شد.

ارزيابي خطرات:

با داشتن ليست دارايي ها و اهميت آن ها براي سازمان ، نسبت به پيش بيني خطرات اقدام كنيد. پس از تعيين كليه خطرات براي هر دارايي اقدام به تشخيص نقاط ضعف امنيتي و دلايل بوجود آمدن تهديدها نماييد و سپس با داشتن اطلاعات نقاط ضعف را برطرف سازيد و خطرات و تهديدها و نقاط ضعف را مستند نماييد.

مديريت خطرات :

مستندات مربوط به خطرات و تهديد ها و همچنين نقاط ضعف امنيتي شما را قادر به اتخاذ تصميم درست و مؤثر براي مقابله با آنها مي نمايد.

انتخاب كنترل مناسب :

استاندارد BS7799 داراي 10 گروه كنترلي مي باشد كه هرگروه شامل چندين كنترل زيرمجموعه است بنابراين در كل 127 كنترل براي داشتن سيستم مديريت امنيت اطلاعات مدنظر قراردارد. با انجام مراحل بالا شركت يا سازمان شما پتانسيل پياده سازي كنترل هاي مذكور را خواهد داشت.

اين ده گروه كنترلي عبارتند از :

1- سياستهاي امنيتي

2- امنيت سازمان

3- كنترل و طبقه بندي دارايي ها

4- امنيت فردي

5- امنيت فيزيكي

6- مديريت ارتباط ها

7- كنترل دسترسي ها

8- روشها و روالهاي نگهداري و بهبود اطلاعات

9- مديريت تداوم كار سازمان

10- سازگاري با موارد قانوني

تعيين قابليت اجرا:

جمع آوري ليست دارايي ها، تعيين تهديدها ، نقاط ضعف امنيتي و در نهايت ايجاد جدول كنترل ها مارا در به دست آوردن جدولي موسوم به SOA يا Statement Of Applicability ياري مي رساند. اين جدول ليستي نهايي از كليه كنترل هاي مورد نياز براي پياده سازي را ارائه مي دهد. با مطالعه اين جدول و مشخص كردن كنترل هاي قابل اجرا و اعمال آنها ،سازمان يا شركت خودرا براي اخذ استاندارد BS7799 آماده خواهيد ساخت.

نتيجه آنكه براي رسيدن به يك قالب درست امنيتي ناچار به استفاده از روال هاي صحيح كاري و همچنين پياده سازي استاندارد امنيت هستيم و استاندارد BS ISO/IEC 17799:2000 انتخابي درست براي رسيدن به اين منظور مي باشد.

کریمی که جهان پاینده دارد               تواند حجتی را زنده دارد

 

دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی

یک شنبه 25 فروردین 1392  7:52 PM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها