آرامش
آرامش یعنی نبود تشویش و اضطراب و دلهره ،
آرامش یعنی رهایی از حزن و اندوه و بیم و هراس
آرامش برخورداری روح و جسم از اطمینان و ثبات و استقرار و سکون ،
آرامش یعنی بودن در کشتی ای که در اقیانوس متلاطم اسیر گردابهای سهمگین زندگی است .
حضرت علی (ع) درباره تفریح و شادی چنین می فرمایند : السرور یبسط النفس و یشیر النشاط ( غرر الحکم ص316) تفریح و شادی باعث انبساط و آرامش روح و مایه شادی و فرح است .
چون انسان در برخورد با عوامل مختلف و خسته کننده بخصوص در زمان کنونی که کارها فنی شده و با تمرکز بیشتری باید انجام گیرد ، نیاز بیشتری به آرامش دارد و لازم است به سلامت روح و جسم خود توجه بیشتری داشته باشد به همین علت است که پزشکان توصیه های فراوانی جهت انجام حرکات ورزشی نموده اند چرا که ورزش علاوه بر تأمین سلامتی جسمی تأ ثیر فوق العاده ای در سلامت روان انسان داشته و حتی در یشگیری و درمان بسیاری از بیماریهای روحی و روانی نقش به سزایی دارد چرا که ورزش مواد شیمیایی ضد درد در بدن آزاد می کند که این مواد شامل : هورمونهای آرام بخش و مسکن ها و خواب آوار ها می باشد و همین امر موجب آرامش تنشهای روحی ، استرس و نگرانی ها می شود .
واگذاری امور به خدا نیز می تواند یکی از زمینه های آرامش در فرد و خانواده باشد زیرا که انسان می تواند با تفویض امورات مادی و دنیوی خود به خدا خود را از اضطراب و نگرانی دور نموده و با کمک گرفتن از منبع اصلی وقدرت مطلق الهی در جهان هستی احساس اطمینان و آرامش کند و از تکیه مطئنی برخوردار گردد . امام علی (ع) می فرمایند :من فوض امره الی الله سدده . هرکس امر خود را به خدا واگذار کند ، خداوند آن را محکم و استوار خواهد ساخت و همچنین قرآن کریم ما را تشویق به امر امر توکل نموده و می فرماید : « .... افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد » و من کار خود را بخدا وا می گذارم که او کاملا بر احوال بندگان آگاه است .
یکی از مواردی که در قرآن کریم از آن به عنوان محل آرامش و سکون نام برده خانه و خانواده است که می فرماید : « و الله جعل لکم من بیوتکم سکنا » و خداوند برای سکونت شما ، منزلهایتان را مقرر داشت . مشخص است که سکونت از سکن بوده و سکون به معنی آرامش و آسایش می باشد به این معنا کهد خانه محلی برای آسایش و راحتی اهل آن باید باشد .
امام صادق (ع) می فرمایند : « ثلاثه للمؤمن فیها راحه : دارواسعه تواری عورته و سوء حاله من الناس ...» در سه چیز برای مؤمن راختی و آرامش است : خانه ای وسیع که در آن عیوب اهلش و مشکلات و سختیهای خانوادگی اش را از دیگران بپوشاند .... بنا به روایت اگر خانه انسان وسیع و خوب باشد رفاه طلبی نیست بلکه هر کس به تناسب شأ نش باید دارای خانه و مسکنی باشد که هم محافظ آبروی شخص باشد و هم فرزندانش در آن آسایش داشته باشند .
یکی دیگر از مواردی که در روایات و آیات به آن سفارش های زیادی شده و باعث آرامش انسانها می گردد ، تبسم و خوش رویی است .
یکی از صفات بارز چهره انبیاء و ائمه اطهار ( علیهم السلام ) داشتن چهره متبسم و بشاش بوده به طوریکه هر کس بر جمال آن بزرگواران می نگریسته نا خواسته غم و اندوهشان برطرف می شد ، در روایتی از امام صادق (ع) وارد شده که فرموده اند : « تبسم المؤمن فی وجه اخیه حسنه » ، تبسم مؤمن به چهره برادر دینی خود حسنه و کار نیک محسوب می شود . زیرا چهره متبسم غم و اندوه را دور کرده و به انسان نشاط و شادابی و محبت داده و به دیگران محبت هدیه می دهد ، در تحقیقات به عمل آمده مشخص گردیده است که خنده باعث افزایش میزان اکسیژن در بدن می شود و فرد می تواند با آزاد سازی هورمونهای انرژی زا در بدن احساس آرامش بیشتری داشته باشد از انجا که زنان بیشتر می خندند و گریه می کنند کمتر دچار بیماریهای گرفتگی عضله و یا سکته های قلبی و عروقی می شوند در نتیجه به مؤمنین توصیه شده که ادخال سرور کنند در قلب یکدیگر ، به فرمایش پیامبر (ص) : « افضل الاعمال بعد الصلاه ادخال السرور فی قلب المؤمن بما لا اثم فیه » برترین اعمال بعد از نماز ، ادخال سرور در قلب مؤمن است البته این ادخال سرور نباید با تمسخر ، استهزاء و گناه و تحقیر همراه باشد .
منبع : وبلاگ حوزه علمیه
