در راستای مقابله با فرهنگ عاشورایی صورت گرفت؛
حمله وهابیت به عزاداری حسینی (ع)
مجری شبکه وهابی با حمله به عزاداری برای امام حسین (ع) آن را بدعت و خارج از دین دانست.
به گزارش سرویس دینی جام نیوز، مجری شبکه وهابی با انتقاد از عزاداری هایی که در سراسر دنیا خصوصا در ایران توسط شیعیان و اهل سنت برای امام حسین (ع) صورت می گیرد آن را بدعت دانسته و گفت: «رسول خدا به هیچ عنوان عزاداری برای کسی انجام نداد نه برای حضرت حمزه (ع) و نه جعفر و نه هیچ یک از صحابه رسول خدا.»
وی افزود: «در قرآن هم هیچ عزاداری اشاره نشده است و روایات شیعه نیز دلالت بر منع عزاداری می کند و حتی امام حسین(ع) نیز در کربلا به حضرت زینب توصیه کرد که عزاداری نکند.»
در پاسخ به شبهه این مجری وهابی یاد آور می شویم که سوگواری و اندوه بر مصائب و مظلومیت، اتفاقا هم سند قرآنی دارد و هم در منابع شیعه و سنی بر آن تاکید شده است به عنوان مثال در آیه:
«لا یحبّ الله الجهر بالسوء مِن القول إلاّ مَن ظُلِم» خداوند فریاد زدن را دوست ندارد، جز برای کسانی که مورد ستم قرار گرفته‌اند.» (5)
لذا خداوند به همة مظلومان اجازه فریاد و افشاگری داده، بزرگ‌ترین ظلم آن است که به حقوقی که خدا برای برخی قرار داده است، تجاوز شود.
و همچنین در آیه 84 سوره یوسف از زبان حضرت یعقوب می خوانیم که:
«یا أسفی على یوسف وابیضّتْ عیناه من الحزن فهو کظیم؛ وا اسفا بر فراق یوسف! در حالی که یعقوب خشم خود را فرو می‌خورد، چشمانش از اندوه سفید شد»
و اینک چند نمونه روایات در مورد عزاداری:
پس از کشته شدن جعفر پسر ابى طالب در نبرد موته ، پیامبر به خانه او رفت و با حضور خویش تسلى دل خاندان او گردید ، آن حضرت به هنگام خروج چنین فرمود: " على مثل جعفر فلتبک البواکى ؛ سزاوار است بر مثل جعفر گریستن ، پس گریه کنندگان بر همچون جعفر بگریند . (1)
روزى رسول خدا ( ص ) در تشییع جنازه یکى از مسلمانان حضور یافتند و عمر نیز به همراه ایشان حرکت کرد . عمر تا صداى گریه زنان را شنید برآشفت و آنان را از گریستن نهى کرد! رسول خدا ( ص ) رو به عمر کرده ، چنین فرمود:
" یا عمر! دعهُنَّ ، فان العین دامعة و النفس مصابة و العهد قریب ؛ اى عمر! کارى به آنان نداشته باش ، بگذار بگریند ، همانا که چشم گریان است و نفس، مصیبت زده است و پیوند با تازه درگذشته بسیار نزدیک.(2)
بنابر گواهی نخستین اسناد مکتوب عاشورا، عزاداری اهل سنت و شیعیان همزمان و پس از حادثه عاشورا به وقوع پیوست . طبری داستان عبور خاندان امام حسین(ع) توسط لشکریان یزید از مسیر قتلگاه را یاد آور شده و ذکر مصیبت امام حسین علیه السلام را که توسط خواهرش زینب هنگام دیدن پیکر غرقه به خون و بی سر برادر بر زبان آورده شده است، اینگونه گزارش میکند: «یا محمداه، یامحمداه! درود فرشتگان آسمان بر تو! این حسین است که در بیابان افتاده، با خون خود آغشته گردیده، اعضایش قطه قطعه شده . یا محمداه! دخترانت اسیر شدهاند و اولادت از دم تیغ گذرانده شده اند که بر پیکرشان باد میوزد ...» وی در ادامه میافزاید: «با این جملات و کلماتی که زینب ادا کرد، همه حاضران و دوست و دشمن اشک ریختند .» (3)
تاریخ نگار معروف محمد بن جریر طبرى از شیوخ بنى سلمه روایت مىکند: «انه مرّ رسول اللّه (ص) بدار من دورالانصار من بنى عبدالأشهل و بنى ظفر فسمع البکاء و النوائح على قتلاهم فذرفت عینا رسول اللّه (ص) فبکى ثم قال: لکن حمزة لابواکى له. فلما رجع سعد بن معاذ و أسید بن خضیر الى دار بنى عبداالاشهل أمر نساء هم أن ینخر منّ ثم یذهبن فیبکین على عم رسول اللّه (ص)»؛ پیامبر (ص) از کنار خانه دو گروه از انصار به نام بنى عبدالاشهل و بنى ظفر گذشتند که بر شهیدان احد گریه و عزادارى مىکردند. چشمان مبارکش پر از اشک شد و آنگاه فرمود: حمزه گریه کننده ندارد. سعد بن معاذ و اسید بن خضیر که از یاران آن حضرت بودند در هنگام بازگشت به خانه اى از بنى عبدالاشهل دستور دادند زنان جلسه گریه و عزادارى را رها ساخته و به خانه حمزه بروند و براى عموى پیامبر (ص) گریه و عزادارى کنند.(4)
(1) "( احمد بن یحیى، بلاذرى ، انساب الاشراف ، ج 2 ، ص 298 )
(2) (ابوعبداللَّه ، مستدرک حاکم ، ج 1 ، ص 381 ؛ مسند احمد ، ج 2 ، ص 323 ، کنز العمال ، ج 15 ، ص 621)
(3) تاریخ الطبری، ابوجعفر محمدبن جریر طبری، ج 5، تحقیق ابوالفضل ابراهیم، بیروت، درالتراث، ص 456/ص 455 .
(4) تاریخ طبرى، طبرى، ج2، ص27، حوادث سنه سوم هجرى، غزوه احد.
منبع :جام نیوز
