عکس یادگاری با پل 700ساله
اگر دوست دارید کنار یک رودخانه با پل خشتی 700ساله اش عکس یادگاری بگیرید، تا دیر نشده بار و بنه تان را جمع کنید و راهی گیلان شوید تا قبل از آن که پل تمیجان خراب شود، از آن دیدن کنید. پل تمیجان در 6 كیلومتری جنوب غربی رودسر احداث شده است. پلی که عمر آن به اوایل دوره صفوی می رسد و می توانید آن را در شهرستان رودسر، روستای تمیجان ببینید.
این پل بر روی رودخانه کوچک کهنه گوراب یا تمیجان در مسیر راه قدیمی شاه عباسی که از آستارا به مازندران کشیده شده بود و به اردبیل متصل می شد قرار دارد. پلی که در دوره قاجاریه تعمیر و بازسازی شد و در تاریخ 8 آذر 1354 با شماره ثبت 1125 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این پل در مسیر راهی قرار گرفته که در دوره صفویه در سراسر مازندران و گیلان کشیده شده و به راه شاه عباسی شهرت یافت.
بدنه و پاهای پل آجری است، ولی کف پل سنگ فرش است و دارای چهار دهانه بزرگ میباشد. دهانههای کوچک تری نیز در طرفین این دهانهها وجود دارد. در بدنه پل چند اتاق که طاق آنها به شیوه ماهرانهای ساخته شده وجود دارد. این طاقها احتمالاً محل اطراق رهگذران و کاروانیان در ایام بارندگی بودهاست
پل تمیجان 5/62 متر طول و 5 متر عرض (با احتساب جان پناه ها که هر کدام 50 سانت پهنا و ارتفاع دارد) دارد و مشتمل بر دو دهانه اصلی هر کدام به عرض 30/11 و ارتفاع حدود 20/6 متر و چند دهانه فرعی در طرفین دهانههای اصلی – همگی به طاق جناغی – است. با توجه به نقشه و نمای این پل، نوعی بی نظمی در ساختار آن دیده می شود که در نمونه مشابه و الگوی آن – یعنی پل سیم رود لاهیجان دیده نمی شود. بر روی پایه میانی پل و حدفاصل دو دهانه اصلی، دو آبگذر در دو طبقه ساخته شده که آبگذر پایینی، 30/1 و بالایی 60/1 متر عرض دارد.
در طرفین آبگذر پایینی دو ستون نما کار شده است. دهانه فرعی و جنوبی پل 65/3 متر و دهانه فرعی شمالی 75/3 متر عرض دارد. در میانه پایه انتهایی و شمالی پل ا تاق گنبدداری جاسازی شده که به طرفین پل راه دارد. سطح گذر پل که در طرفین با جان پناه هایی محصور شده ، از تیزه دهانه های اصلی به سمت طرفین شیب دار است و ارتفاع آن تا سطح اب به 40/6 متر می رسد. این پل به شماره 1125 به ثبت تاریخی رسیده است.
بدنه و پاهای پل آجری است، ولی کف پل سنگ فرش است و دارای چهار دهانه بزرگ میباشد. دهانههای کوچک تری نیز در طرفین این دهانهها وجود دارد. در بدنه پل چند اتاق که طاق آنها به شیوهء ماهرانهای ساخته شده وجود دارد. این طاقها احتمالاً محل اطراق رهگذران و کاروانیان در ایام بارندگی بودهاست.
قسمت میانی پل مسطح و جوانب آن شیب دار است و جان پناهی در کنار مسیر عابر روی پل ساخته اند. دهانه های بزرگ در وسط و دو دهانه کوچک در جوانب آن ها جای دارند. طاق همه دهانه ها جناقی شکل است. دو اتاق کوچک در طرفین پایه های پل وجود دارد و دو اتاقک دیگر در جوانب پل میان پایه ها و دهانه های کوچک جای گرفته اند. مصالح بکار رفته در ساخت بنا آجر محلی سرخ رنگ و ملات ساروج است.