حدیث روز

مهاجر واقعی

پیامبر(ص):  
الْمُهَاجِرُ مَنْ هَجَرَ السَّيِّئَاتِ وَ تَرَكَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ . الکافی، ج2 ،ص235
 مهاجر کسی است که از گناهان هجرت کند و آنچه خداوند حرام کرده است ترک نماید.
 

همنشین بد

قال عیسی(ع) :  
إِنَّ صَاحِبَ الشَّرِّ يُعْدِي وَ قَرِينَ السَّوْءِ يُرْدِي فَانْظُرْ مَنْ تُقَارِنُ. الکافی ،ج2،ص 640
 همانا شخص بدكار بدى وى سرايت كند، و همنشين بد انسان را بهلاكت افكند، پس بنگر با چه كس همنشين گردى.
 

کمال دین

امام رضا(ع):  

كَمالُ الدّينِ وَلايَتُنا وَالبَراءَةُ مِن عَدُوِّنا. بحارالانوار،ج27،ص58

 كمال دين، در ولايت ما و بيزارى جستن از دشمن ماست.

  بهار مردان خدا

پیامبر(ص):  
سَهَرُ اللَّيلِ في طاعَةِ اللَّهِ رَبيعُ الأَولِياءِ ورَوضَةُ السُّعَداءِ. عیون الحکم ، ص285
 شب بيدارى در طاعت خدا، بهار اوليا و بوستان نيک بختان است.

  دوست داشتن فرزند

امام علی(ع) :  

يَجِبُ عَلَيكَ أن تُشفِقَ عَلى وَلَدِكَ أكثَرَ مِن إشفاقِهِ عَلَيكَ . شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید،ج20،ص172

 شفقت تو به فرزندت بايد بيشتر از شفقت او به تو باشد.

هدیه  دادن

حضرت رسول (صلی الله علیه وآله وسلم)

تَهادَوا فَإِنَّها تَذهَبُ بِالضَّغائِنِ؛

به يكديگر هديه بدهيد، زيرا كينه ها را از بين مى برد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج5 ، ص144 ، ح 14  من لا یحضر الفقیه ج3 ، ص299

نور امام عسگری(ع)

امام مهدی(ع) :  
كان (الإمامُ العَسكَري ع) نُوراً ساطِعاً و قَمَراً زاهِراً اختارَ اللَّهُ لَهُ ما عِندَهُ فَمَضى عَلى مِنهاجِ آبائِهِ حَذوَ النَّعلِ بِالنَّعلِ. کمال الدین،ص511
 او نورى فروزان و ماهى درخشان بود كه خداوند آنچه را نزد خود بود براى او برگزيد. او راه و روش پدران بزرگوار خود را گام به گام دنبال كرد تا رحلت فرمود.

بخیل و انباشتگی ثروت

قال الامام الرّضا (ع): لا یُجْمَعُ الْمالُ إلاّ بِخَمْسِ خِصال: بِبُخْل شَدید، وَ أمَل طَویل، وَ حِرص غالِب، وَ قَطیعَةِ الرَّحِمِ، وَ إیثارِ الدُّنْیا عَلَی الْآخِرَةِ.

امام رضا (ع) فرمود: ثروت، انباشته نمی‌گردد مگر با یكی از پنج خصلت: بخیل بودن، آرزوی طول و دراز داشتن، حریص بر دنیا بودن، قطع صله رحم كردن، آخرت را فدای دنیا كردن.

سه ویژگی مومن

پیامبر)ص) :  

إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً فَقَّهَهُ فِي الدِّينِ، وَ زَهَّدَهُ فِي الدُّنْيَا، وَ بَصَّرَهُ بِعُيُوبِ نَفْسِهِ. الکافی ،ج2،ص130

 هرگاه خداوند به بنده ای اراده خیر کند اورا دین فهم و زاهد در دنیا و آگاه به عیوبش گرداند.