« همچون طبیب دوّار »
امیرالمؤمنین علی سلام الله عليه :
طَبيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ، قَد أحكَمَ مَراهِمَهُ وأَحمى مَواسِمَهُ، يَضَعُ ذلِكَ حَيثُ الحاجَةُ إلَيهِ ؛
در يادكرد از پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: طبيبى بود كه با طبابت خود، ميان مردم مى گرديد. مرهمهايش را درست و آماده كرده و ابزار داغ كردنش را تافته بود و آنها را بر هر جا ... كه نياز بود مى گذاشت.
نهج البلاغه، خطبة ۱۰۸؛ فرهنگنامه بصيرت، ص 108