زن بازیچه سیاست ها
در سالهای پس از جنگ اتفاق غریبی رخ داد؛ آمریکا مهد زنان قدرتمند و مستقل، ناگهان به طرزی افراطی متمایل به امور خانه و خانه داری شد. برای اولین بار در تاریخ از زنان تحصیل کرده انتظار می رفت سالهای جوانی خود و بیشترین نیروی خود را به وظایف خانه داری و مادری اختصاص دهند. سالهای پس از جنگ با یک رشته سیاست های واپسگرایانه مشخص می گردید، به طوریکه دهه 1950 به یک دوره عجیب تبدیل شده بود. سن ازدواج و بچه دار شدن به پایین ترین حد خود در تاریخ رسید و زمینه های تحصیلی و شغلی زنان نیز کاهش یافت. تناقض مساله در آن است که زنان امریکایی هنگام ورود به دوران پس از جنگ جزء تحصیل کرده ترین زنان و بهره مندترین زنان در جهان بودند اما همین زنان از خواسته های استقلال طلبانه خود دست کشیدند و خانه نشین شدند. این افراط در گرایش به زندگی خانوادگی، بیش از همه حاصل سیاست های عمومی دولت بود که می خواست با پیامدهای رکود اقتصادی بزرگ و جنگ جهانی دوم مقابله کند. این دو آزمون، سخت، مردان را در ایفای نقش خود به عنوان نان آور، ناتوان نموده و به روحیه آنان لطمه وارد کرده بود. در سال 1945 همه خواهان یک زندگی عادی بودند، یعنی یک خانواده، یک خانه و شغلی آبرومند، رویای آمریکا بعد از جنگ همین بود.
فمینیسم در آمریکا تا سال 2003، ص 214
