ال ای دی ها را می شود در زیر مجموعه ال سی دی ها تقسیم بندی کرد . چون ال ای دی ها هم از پنل های کریستال مایع استفاده می کنند و تنها تفاوت مهم آنها با ال سی دی ها ، شیوه تأمین نور زمینه است . در ال سی دی از مواد فلوروسنس مثل فسفر استفاده می شود ولی در ال ای دی ها برای تأمین نور پس زمینه از چراغ های ال ای دی که به شدت نورانی تر هستند استفاده می شود . به همین دلیل نور پس زمینه نور پس زمینه ال ای دی ها می تواند کنتراست بسیار بالاتری را ایجاد کند . این تفاوت کنتراست باعث می شود که در قسمت های تاریک تصویر ، ال ای دی ها کیفیت بالا تری را ارائه دهند ؛ یعنی جزئیات تصویر دقیق تر است و توانایی نمایش رنگ واقعی تری وجود دارد . نمایشگرهای ال سی دی و پلاسما هم کاملاً شبیه هم هستند و فقط نوع عملکرد آنها تفاوت دارد ؛ یعنی نمایشگرهای پلاسما که بیشتر در تلویزیون های HDTV پپیشرفته کاربرد دارند . حرفه ای تر و پیشرفته تر از دیگر نمایشگر ها هستند . پلاسما ها می توانند با استفاده از حداکثر سلول های تصویری (پیکسل ) تصویری واضح تر و شفاف تر ایجاد کنند .این نمایشگرها از دو لایه شیشهای تشکیل شده اند که میان آنها گاز پلاسما تزریق می شود . گاز پلاسما باعث ایجاد ولتاژ زیاد و در نتیجه ایجاد پرتو ماورای بنفش می شود که همین اشعه روشنایی و نمایش تصویر روی صفحه را در پی دارد . در تلویزیون های ال سی دی نسبت به دونوع قبلی روشنایی صفحه به شکل کاملاً حرفه ای کنترل می شود تا خستگی چشم بیننده کاهش یابد . همچنین زاویه دید ۱۸۰ درجه ای ایجاد می کند که می تواند تصویر را از همه طرف به طور کامل مشاهده کرد .
