اشیا نورانی،ناشناس یا هواپیماهای جاسوسی

 اشیا نورانی،ناشناس یا هواپیماهای جاسوسی

سعید قوامی

چکیده:

مبحث اشیاء پرنده ونورانی از دیر باز وجود داشته است.و توجه پزوهشگران و همگان را به خود جلب کرده که تقریبا تمامی مشاهدات مربوطه به وسایل وهواپیماهای جاسوسی می باشد که بدلیل عدم شناخت ما درباره ساختار ظاهری این وسایل آنها را تحت عنوان پرنده های ناشناس و اشیاء نورانی ناشناس می نماییم یا حتی برخی از افراد این اشیاء را بشقاب پرنده(یوفوUFO) یا موجودات فرا زمینی می خوانند

موضوع موجودات فرا زمینی خود موضوع دیگری است که در اینجا نمی توان به آن پرداخت ما دراین مقاله سعی داریم به اشیاء پرنده ای که بیشتر وسایل مخفی و هواپیماهای بی سرنشین جاسوسی می باشند بپردازیم

مقدمه:

اشیاء پرنده از دیر باز در نقاط مختلف جهان به کرات رویت و مشاهده گردیده که بدلیل ناشناس بودن و ساختار شکل ظاهری آنها بیشتر بر سر زبان ها موجودات فضایی و بشقاب پرنده ها نسیت داده میشوند

اما آیا واقعا چنین است یا این ها وسایلی هستند ساخته دست خود بشر و ابزار و وسایل های جاسوسی،برای گمراهی شکل و ظاهر آنها شبیه به بشقاب پرنده و وسایل ناشناس ساخته میشوند تا افکار عمومی بسوی موضوع دیگری سوق داده شود که اینها متعلق به موجودات فضایی می باشد.

 وسایل پرنده نورانی،ناشناس(یو فو UFO) وسایل جاسوسی

تعریف یو فو(UFO) :اصطلاحی رایج برای هر پدیده هوایی است که علت آن را نمی توان به آسانی و یا بلافاصله توسط ناظر مشخص کرد.

این وسایل(هواپیماهای جاسوسی وبدون سرنشین) تقریبا از دهه ی چهارم قرن بیستم قدم به عرصه خاکی نهاده اند و بخاطر موارد استفاده شان سعی بر ناشناس باقی ماندن آنها بوده است با توجه به نوع کاربردی که بر آنها  تعریف شده است دارای شکل وظاهر و ساختار مختلفی از قبیل هواپیماهای مدل،هلیکوپتر،حلقوی(بشقاب پرنده ها)و.... اشاره کرد که بنا بر ساختاری که دارند در مشاهدات از اشیاء پرنده ناشناس توصیف شده اند.این وسایل هواپیماهای جاسوسی و هواپیماهای بدون سرنشین هستند که هواپیماهای بدون سرنشین به اشیا پرنده هدایت پذیر از راه دور یا درون گفته می شود.که در ایران به پهباد شهرت نام دارند پهبادها بیشتر جنبه های نظامی وجاسوسی وحمله فعالبت می کنند.

بیشترین سرمایه گذاری در جهان در زمینه ساخت وتجهیز پهباد ها را وزرات دفاع ایالات متحده آمریکا انجام داده است بطوری که در سالهای 1990 تا 1995 حدود سه میلیارد دلار هزینه برای طراحی و ساخت و تجهیز پهباد ها(هواپیماهای جاسوسی بدون سرنشین) کرده است

آنچه مسلم است این هواپیماههای بدون سرنشین وجاسوسی متعلق به سازمان های مخفی و اطلاعاتی و دفاع ایالات متحده امریکا خواند که بیشترین هزینه و نیرو را در این زمینه بکار برده است.

در این مورد می توان به مشاهده پرنده ناشناس جاسوسی سایفر(Cypher) در شهر نیویورک اشاره کرد که مردم و خبرنگاران آن را تحت عنوان شئی پرنده ناشناس در رسانه ها معرفی کردند در صورتی که این وسیله مربوط به کشور آمریکا  بود،وبدلیل اینکه وظیفه آن جاسوسی بود هویتش را برای مردم فاش نشد.

  شکلسایفر cypher

بعضی از افراد معتقدند که شاید این اشیاء نورانی اجرام آسمانی ناشناخته مانند شهاب سنگ و تکه های نابود شده ماهواره ها هستند قابل ذکر است که اجرام آسمانی ناشناس(شهاب سنگ،تکه های نبود شده ماهواره وستاره های دنباله دار) همیشه در آسمان وجود دارند اما رویت آنها قابل پیش بینی می باشد

 و درنقاط مختلف دیده می شوند ولی همیشه در مواقع بحران های اقتصادی و تنش های بین کشوری و... میزان مشاهدات اشیاء ناشناس پرنده افزایش می یابد که دلیل افزایش تعداد دفعات مراجعت وسایل پرنده جاسوسی بر قراز کشور می باشد که می توان به نمونه هایی از جمله قبل شروع جنگ تحمیلی-جنگ خلیج-عراق و آمریکا و قبل سانحه 11 سپتامبر اشاره کرد.

روزنامه واشنگتن پست به نقل از مقامات امریکایی در شماره روز یکشنبه 16 فوریه 2005 بیان نمود:

آنچه مردم ایران " اشیاء نورانی" و " بشقاب پرنده " می پنداشتند و ماههای متوالی رمزی سر بسته بود هواپیماهای بدن سر نشین هستند که از خاک ایران اطلاعات گران قیمت به مراکز رمز گشایی آمریکا ارسال می نمایند

حتی سازمان سیا(CIA) تایید کرد که بیش از نیمی از سقینه های فضایی اشیاء ناشناس که مردم مشاهده نموده اند هواپیماهای جاسوسی ساخت این کشور است.

در ایران هم در این سالها مشاهدات بسیاری از این اشیاء ناشناس و هواپیما های جاسوسی در سراسر ایران شده است. که میتوان به هواپیمای بدون سر نشین و جاسوسیRQ-170 (جانور قندهار) اشاره نمود هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی توسط نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران سرنگون و منهدم شد.

با توجه به نمونه مشاهداتی که از این اشیاء در ایران صورت گرفته است، می توان فرضیات زیر را در مورد ساختار سیستم های آن مطرح کرد.

هاله نور : گزارش هایی که درباره رویت این اشیاء در ایران وجود دارد عمدتاً شئی نورانی می باشد. که وجود این هاله نور خود دو فرض را مطرح می کند.

1) عامل ایجاد کننده نور کنترل شده می باشد و به منظور گمراه کردن ناظران و تعقیب کنندگان در مسافتی دورتر از وسیله پرنده با استفاده از متمرکز کردن بارهای مغناطیسی در آن مکان خاص که توسط کنترل کننده های موجود در وسیله مشخص می شود ایجاد می شود. این فرض توسط فیزیکدانان به عنوان عامل اصلی ایجاد و رویت نقاط نورانی ذکر شده است ولی دلایل قانع کننده ای برای حرکت آن در آسمان و افزایش میزان بار های الکتریکی در آن موقعیت مکانی و زمانی خاص گفته نشده است.

 2) عامل ایجاد کننده نور غیر قابل کنترل است و ممکن است نشات گرفته از سیستم های پیشرانش , دفاعی و ... باشد. که در مورد سیستم دفاعی آنها با توجه به گفته خلبانی که به تعقیب یک نمونه از این اشیاء پرداخته است. گفته است که " هنگام برخورد  مسافتی قبل از قرار گرفتن در فاصله مناسب برای قفل کردن بر روی هدف با شیئی ناشناس همه ابزار الکتریکی و ناوبری هواپیمایش از کار می‌افتد." امکان وجود یک میدان مغناطیسی قوی در اطراف شئی پرنده را افزایش می دهد.

پیشرانش : با توجه به تغییر مکانی سریعی که شئی پرنده در مشاهدات مختلف از خود نشان داده و با در نظر گرفتن ساختار غیر آیرودینامیکی و رابطه محاسبه لیفت ، سیستم پیشرانشی با توان بالا برای جبران ساختار غیر آیرودینامیکی و ایجاد کردن این سرعت بالا مورد نیاز می باشد. که خود احتمال استفاده از موتور های احتراقی را به دلیل توان نسبتاً کمکی که دارا می باشند را کاهش داده و بر احتمال استفاده از موتور های غیر احتراقی مانند لیزری و پلاسمایی را افزایش می دهد.

موتور های احتراقی : قابل ذکر است که استفاده از موتور های احتراقی برای ایجاد کردن سرعت های تقریباً بالا با این فرض که در ساختار این وسیله از موادی با خصوصیت ناچیز بودن وزن در مقابل ابعاد قطعه استفاده شود که برای ایجاد سرعت مذکور احتیاج به توان موتوری بالایی نمی باشد زیرا بیشتر توان موتور صرف پیشرانش وسیله می گردد و توان کمتری از موتور بمنظور جبران کردن وزن وسیله بکار برده می شود. که با توجه به سخنانی که از ساختار یک  بشقاب پرنده سقوط کرده در منطقه روز ول(Roswell) آمریکا در سال 1947 میلادی  توسط یکی از افسران اطلاعاتی گروه بمب افکن اتمی آمریکا اظهار شده است" قطعاتی از آن را تحت حرارت شدید قرار دادند که حتی داغ نشد! همچنین این قطعات نسبت به اندازه شان هیچ وزنی نداشتند. (باوجود بزرگی وزن بسیار پایینی داشتند) و از نظر ضخامت نیز این قطعات نازکتر از فویل داخل پاکت سیگار بودند. من سعی کردم که این قطعات را خم کنم اما علی رغم نازکی فوق العاده ی آن هرگز نتوانستم این کار را انجام دهم. ما حتی سعی کردیم تا با کمک یک پتک 16 پاوندی آن را سوراخ کنیم یا تغییر شکل دهیم اما موفق نشدیم! " امکان استفاده از موتورهای احتراقی به قوت خود باقی می ماند.

موتور غیر احتراقی لیزری : اساس کار این موتور ها عبارتست از متمرکز کردن لیزر توان بالا مانند لیزر الکترون آزاد در کانون موتور که سبب افزایش دما در محفظه موتور تا حدود 10000 تا 100000 درجه کلوین می شود و افزایش حجم گاز (هوا) موجود در قسمت کانونی موتور و خروج آن از نازل با سرعت بالا سبب ایجاد تراست می شود

پیشرانش لیزری

هواپیماهای بدون سرنشین هنگامی که در سطح زمین پرواز می‌کنند، اطلاعاتشان را به آنتن ایستگاه کنترل می‌فرستند و زمانی که بالاتر از سطح زمین قرار دارند انتقال داده‌ها توسط ارتباطات ماهواره‌ای صورت می‌گیرد. وقتی که این هواپیماها در حال انجام یک ماموریت هستند از هر دو‌حالت برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کنند. سرهنگ «فابیو گیونچی» فرمانده 32 هواپیمای بدون‌سرنشین ایتالیا در این رابطه می‌گوید:پریدیتورهایی(نوعی هواپیما بدون سرنشین) که در افغانستان هستند در عملیات جداگانه‌ای که کنترل آنها از راه‌دور صورت می‌گیرد شرکت می‌کنند؛ این بدان معناست که کنترل اینگونه هواپیماها در دست خلبان‌هایی است که در مکان‌های مختلف مستقر هستند. گیونچی می‌افزاید:

این هواپیماها در ماموریت‌های مختلف از مکان‌هایی به هوا پرتاب می‌شوند که تحت نظارت مستقیم ایستگاه کنترل زمینی محلی قرار دارند. سپس هواپیمای بدون‌سرنشین توسط خطوط ارتباطات ماهواره‌ای از ایتالیا کنترل و هدایت می‌شود. هنگامی که ماموریت این هواپیما در افغانستان به پایان رسید، کنترل آن دوباره به دست خلبانی که در آن کشور است سپرده می‌شود تا هواپیما را به پایگاه هوایی هرات بازگرداند. حتی اگر یک ثانیه تاخیر در ارتباطات ماهواره‌ای به‌وجود آید نمی‌تواند با مراحل دقیق پرواز مطابقت و همخوانی داشته باشد. بنابراین هنگامی که هواپیماهای بدون‌سرنشین به هوا پرتاب می‌شوند و دوباره به زمین می‌نشینند توسط ایستگاه کنترل زمینی سیار هدایت می‌شوند. در یک ماموریت 12‌ساعته 3‌گروه باید حضور داشته باشند که هر کدام از گروه‌ها می‌تواند به 5‌نفر هم برسد. افرادی که هدایت یک هواپیمای بدون‌سرنشین را بر‌عهده دارند عبارتند از: فرد ناظر بر ماموریت که مسئولیت تمام عملیات را بر‌عهده دارد، خلبان که با استفاده از دسته فرمان هواپیمای بدون سرنشین را به پرواز در می‌آورد، مسئول سنسورها که کنترل دوربین‌ها، رادار و سیستم‌های هدفگیری را برعهده دارد، مسئول گردآوری اطلاعات جاسوسی که با استفاده از تصاویر عملیات باید آنها را تجزیه و تحلیل کند و مهندس پرواز که بر کل سیستم هدایت پرواز نظارت دارد.

هر کدام از ایستگاه‌های کنترل زمینی سیار شامل 5‌سیستم رایانه‌ای است که هر یک با 2 یا چند صفحه نمایش مجهز شده است و تمام آنها اطلاعات لازم را برای مسئول مربوطه فراهم می‌کنند. برای مثال، صفحه نمایش خلبان شامل علائم پرواز و نقشه‌هایی است که موقعیت هواپیما و مکان‌هایی را که توسط سنسورها تصویربرداری شده است نشان می‌دهد. 

مرکز ايستگاه کنترل متحرک زمینی

تصاویری مختلف از هواپیماهای بدون سرنشین

ضمن سلام و خیر مقدم

کاربر گرامی در تالار گفتگوی آزاد، ارسال مطالب به صورت کپی مجاز نیست (مگر مطالب بروز، جذاب و نهایتا یکی دو مورد)؛ بعد از این اخبار یا مقالات را متناسب با موضوع آن در زیر تالار متناسب با آن قرار دهید. 

موفق باشید.