احتمال مرگ جنين با رژيم پرچرب در بارداري

خطر مرگ جنين در مادران بارداري که رژيم غذايي پر چربي مصرف مي کنند، افزايش مي يابد. رژيم غذايي پرچربي موجب کاهش جريان خون از بدن مادر به جفت، افزايش احتمال چاقي در نوزاد و ديابتي شدن نوزاد در آينده مي شود.

يافته ي اخير پژوهشگران دانشگاه علوم و بهداشت اورگان آمريکا حاکي از اين است؛ خطر مرگ جنين در مادران بارداري که رژيم غذايي پرچربي مصرف مي کنند، افزايش مي يابد.

رژيم غذايي پُرچربي موجب کاهش جريان خون از بدن مادر به جفت مي شود، اندامي که مسئول تغذيه جنين است و از خون مادر منابع مورد نياز خصوصاً اکسيژن را به جنين منتقل مي کند.

پژوهشگراني که مبادرت به انجام اين طرح تحقيقاتي کرده اند عقيده دارند که تا قبل از اين، علت ارتباط رژيِم غذايي پرچربي و مرگ جنين مشخص نبود ولي با مطالعاتي که بر روي نژاد خاصي از ميمون ها صورت گرفت مکانيسم اين تاثير کشف شد. جفت اين حيوان شباهت بسياري با جفت انسان دارد. نتايج اين تحقيقات نشان داد رژيم مادر در دوران بارداري تاثير عميقي بر رشد و تکامل جفت و جنين دارد.

دکتر آنتونيو فرز، دکتر زنان و مسئول اين پروژه، در اين خصوص عقيده دارد که رژيِم غذايي پر چربي و داراي کالري بالا، جريان خون مادر را به جفت کاهش مي دهد.

مطالعاتي که در گذشته انجام شده بود حاکي از اين بود که اغلب اختلالات بارداري مانند عدم رشد مناسب جنين، فشار بارداري يا پره اکلامسی ، تولد نوزاد نارس و مرگ جنين در شکم مادر، همگي به نحوي ناشي از اختلالات جفت است. به علاوه چاقي مادر در دوران بارداري با التهاب جفت و نقص عملکردي جفت و احتمال مرگ جنين در ارتباط است.

با اين فرضيات محققان به بررسي 24 ميمون باردار پرداختند و بعضي از آن ها را با رژيم غذايي پر چربي(32 درصد) و بعضي را با رژيم غذايي کم چربي(14 درصد) تغذيه کردند. نتايج مطالعه نشان داد جريان خون از ديواره ي رحم به جفت در ميمون هايي که رژيم غذايي شان چربي بيشتري داشت، 38 تا 56 درصد کمتر از مميمون هاي ديگر بود و التهاب جفت در اين ميمون ها بيشتر از گروه ديگر بود.

نتايج اين مطالعات بيانگر اهميت ترکيب رژيم غذايي در زنان باردار است. رژيم غذايي پر چربي در بارداري باعث تغييراتي در مغز جنين مي شود و همين مساله منجر به پرخوري و چاقي در ابتداي زندگي او مي شود.

آزمايشات نشان مي دهد که مغز نوزاداني که مادران شان در دوران بارداري رژيم غذايي پر چربي مصرف کرده اند، داراي سلول هاي مخصوصي است که نوعي پروتئين محرک توليد مي کند. اين يافته مي تواند دليل افزايش سرعت چاقي را از همان اوايل زندگي توجيه کند.

مصرف غذاهاي پرچرب در هنگام بارداري سبب مي شود نوزاد در آينده در معرض خطر ابتلا به ديابت قرار گيرد، حتي اگر مادر چاق يا ديابتي نباشد مصرف مواد غذايي پرچربي قبل از زايمان سبب تغييراتي در بيان ژن در سلول هاي کبدي جنين مي شود اين تغييرات سبب مي شود کبد بيشتر به توليد قند بپردازد و اين موضوع سبب ايجاد مقاومت به انسولين و بروز ديابت مي گردد.

رژيم هاي غذايي غربي شامل 45 درصد چربي است. در سال هاي اخير،

رژيم غذايي اکثر کشورها به سمت مصرف غذاهاي پرکالري، پرچربي و غذاهايي که در کافه ترياها سرو مي شود سوق يافته و مهم تر از همه علاقه به مصرف فراوان فست فودها  افزايش يافته است.

چاقي در بارداري براي خود مادر هم خطر آفرين است. زناني كه در دوران بارداري خود بسيار چاق هستند به مراتب بيش از ديگران در معرض ابتلا به عوارض دوران بارداري هستند.

احتمال بروز مسمويت حاملگي، تولد فرزندان مرده و نياز به عمل جراحي سزارين و شيوع بيماري هاي دوران نوزادي در مادران بارداري كه شاخص توده بدني(Body Mass Index) يا BMI در آن ها بيش از حد طبيعي است، به گونه ي چشمگيري در مقايسه با سايرين افزايش مي يابد.

توصيه هاي تغذيه اي که براي سلامت مادر و نوزاد بسيار مهم و ارزشمند است:

زنان باردار بايد داراي تغذيه اي متعادل با چربي هاي اشباع کم باشند. چربي هاي اشباع غالباً در گوشت هاي چرب، فست فودها، شيريني ها و دسرها يافت مي شوند. البته مادران باردار به مقادير مناسبي از چربي هاي ضروري نظير اسیدهای چرب امگا3 و امگا 6 نياز دارند که براي رشد مغز نوزاد و سلامت دستگاه عصبي از اهميت زيادي برخوردار است.

ماهي هاي آب سرد که جيوه ي کمتري دارند، دانه و روغن دانه کتان لوبياي سويا، روغن ماهي Cod، گردو  و کدوي زمستانه منابع بسيار خوبي براي اسيدهاي چرب امگا 3 هستند.

تخم مرغ -  روغن ذرت، نان هاي تهيه شده از غلات کامل،مرغ  و دانه و روغن آفتابگردان غني از اسيدهاي چرب امگا 6 هستند.

استفاده از اين منابع غذايي و حذف چربي هاي اشباع بهترين تغذيه نه تنها براي مادران باردار بلکه براي کل افراد جامعه است.