از همان روزهای آغازین کامپیوتر، همهچیز در این فضا به زبان لاتین بود و اغلب ترمینالها و بستههای نرمافزاری از بنیان با کارکترهای یونیکد میانهای نداشتند – موضوعی که همچنان در مورد ترمینالها صادق است و در زمان تایپ کاراکترهای یونیکد با خطا مواجه شده و یا رفتار غیر معمولی از خود نشان میدهند.
سریر سرویس، شاید شما نیز مانند بسیاری دیگر از کسانی که تخصصی در حوزه کامپایلر دارند، روزی این آرزو را در سر میداشتید که یک زبان برنامهنویسی فارسی طراحی کنید. آرزویی که حالا اعراب و به لطف برنامهنویسی بهنام رمزی ناصر(Ramsey Nasser) محقق شده است و اعراب یک زبان برنامهنویسی مختص به خود با نام “قلب” دارند.
آقای ناصر در مصاحبهای با نشریه Animal New York گفته است که همیشه این موضوع که برای یادگیری برنامهنویسی ابتدا لازم است تا به زبان انگلیسی مسلط شویم، بسیار عجیب – در عین حال واقعی – بوده است.”بهنظر من برنامهنویسی و محاسبات باید بهراحتی برای همگان قابل دسترس و استفاده باشد”. اگرچه پیش از این نیز تلاشهایی در جامعه عرب برای دستیابی به یک زبان برنامهنویسی بومی صورت گرفته است، ولی “قلب” یک هنرمندی و ویژگی خاص را با خود بههمراه دارد. و آن نگاهی به متفاوت به زبان عربی و یافتن بهترین روش برای وارد کردن این زبان به محیط برنامهنویسی است.
واقعیت آن است که ممکن است – و به احتمال فراوان – زبان برنامهنویسی “قلب” هیچگاه بهعنوان یکی از زبانهای برنامهنویسی رایج – حتی در خود کشورهای عربی – مورد استفاده قرار نگیرد، اما دست کم با همین حرکت به تیتر اول بسیاری از بنگاههای خبری تبدیل شده و باردیگر نگاه بزرگان این صنعت را بهسمت خود برگرداندهاند. موضوعی که ما هیچگاه در حوزه فناوری اطلاعات در آن موفق نبودهایم.