يكي از جديترين مشكلات و دغدغههايي كه بسياري از والدين با آن روبهرو هستند، احساس ضعف هوشي فرزندان آنها نسبت به ساير كودكان است. شايد هم به همين دليل باشد كه هر وقت بچههاي هم سن و سال دور هم جمع ميشوند، والدين سعي ميكنند ميزان هوش و توانايي كودك را در مقايسه با ديگران ارزيابي كنند. بنابراين هميشه يك سوال مهم براي اين گروه از پدر و مادرها مطرح خواهد بود، اينكه آيا كودك آنها از بهره هوشي پايينتري برخوردار است و اگر چنين باوري درست است، چه كار بايد كرد؟
قبل از هر چيز بايد اين نكته را در نظر داشته باشيد كه تمام كودكان به اندازه خودشان هوش و استعداد دارند و آن چيزي كه ميانشان متفاوت است، زمان بلوغ هوش آنهاست. براي مثال ممكن است كودك شما در شش سالگي بتواند بخوبي متنهاي ساده و اوليه را بخواند ولي يك كودك ديگر همين كار را در پنج سالگي انجام دهد كه اين موضوع اصلا به معناي بهره هوشي كمتر كودك شما نيست؛ بلكه به اين معناست كه مدت و سن يادگيري فرزندتان با كودك ديگر تفاوت دارد. البته در اين مورد هم نبايد اشتباه كنيد، چنين تفاوتي بههيچوجه نشان دهنده برتري يا ضعف هيچ يك از كودكان نخواهد بود.
اما بد نيست اين را هم بدانيد موارد سادهاي وجود دارد كه ميتواند در روند يادگيري كودك موثر باشد و به آن كمك كند. مثلا اگر ميخواهيد فرزندتان را به كاري مانند خواندن عادت دهيد، بهتر است او را تشويق كنيد همراه شما يا با كودكي ديگر كتاب بخواند. مطمئن باشيد چنين شيوهاي تاثير بسيار خوبي بر روند پيشرفت كودك خواهد گذاشت. همچنين ميتوانيد از هديه دادن و تشويق كودك نيز كمك بگيريد؛ بنابراين خوب است هدفي براي او تعيين كنيد كه نه خيلي سخت باشد و نه خيلي آسان. سپس زماني كه كودك به هدفش رسيد، هديهاي ساده برايش تهيه كنيد تا ارزش كارش را درك كند. البته يادتان باشد تنبيه كودك به دليل ياد نگرفتن موضوعي خاص، نه تنها موثر نيست بلكه نتيجهاي معكوس هم خواهد داشت. بنابراين به هيچ وجه كودك را تنبيه نكنيد و بدانيد اين كار فقط او را دلزده و مايوس ميكند.