زن و آرايش
چرا زن ، آرايش مى كند؟
پاسخ اين پرسش نيازى به مقدمه روانى و اجتماعى دارد.
ساختمان طبيعى زن ، خواهان مطلوب بودن اوست و مطلوبيت براى او ذاتى است . دلربايى مقدمه اى است براى مطلوبيت و با سرشتش آميخته شده و زن بايد به طور خودكار، اين خواهش طبيعت را انجام دهد.
در اين خواهش طبيعى ، اعتدال معتبر است ، چه اگر دلربايى زن از اندازه بيشتر شود و زن بخواهد از هر بيننده اى دل ببرد انحرافى زشت و ناپسند خواهد بود.
زن گاه از نظر خلقى داراى صفاتى است كه به آسانى وى را به اين خواسته فطرى نزديك مى كند و او را خود به خود، مطلوب قرار مى دهد. زيبايى چهره و اندام ، زيبايى آهنگ در سخن و تناسب اعضا وى را صد در صد به مقصود نزديك مى سازد، چون هر يك از اين صفت ها به تنهايى نيز مطلوبيت مى آورد.
راهى را كه طبيعت براى رسيدن به اين هدف زنانه در نظر گرفته ، آرايش مى باشد. طبق تشخيص او، آرايش بهترين وسيله اى است براى رسيدن به اين مقصود؛ آرايش بيگانه را محبوب و محبوب را محبوب تر مى كند.
آرايش فاقد را واجد مى سازد.
اينك پاسخ پرسش :
زن آرايش مى كند تا مطلوب شود و يا مطلوبيتش بيشتر گردد.
حس مطلوبيت است كه ريشه حسادت را در دل زن پرورش داده و آبيارى مى كند و اين جا است كه زن ناآگاهانه به دست خود براى مطلوبيتش ايجاد مانع مى كند. حسد خطرناك ترين دشمن محبوبيت است و شدت يافتن آن زن را از رسيدن به مقصود طبيعى باز مى دارد. تشخيص زن در بهترين راه براى رسيدن به هدف طبيعى ، آرايش مى باشد تا اندازه اى صحيح است ولى بايد بداند كه آرايش تنها مطلوبيت جنسى براى او مى آورد و نمى تواند مطلوبيت هاى ديگر را ايجاد كند؛ چنان كه بسيارى از زن ها در انتخاب آرايش اشتباه مى كنند زيرا آرايش انواع و اقسامى دارد و هر يك از آنها با قيافه اى سازگار است . چه بسا آرايش خاصى زشتى را زيبا كند ولى همان آرايش زيبايى را زشت گرداند؛ لباسى از نظر رنگ و دوخت خانمى را خوش منظر سازد ولى خانمى ديگر را بد ريخت نمايد تقليد كوركورانه در آرايش بسيار غلط است و چه بسا آرايشى مطلوبى را منفور گرداند. پيروى از ستاره هاى سينما، در آرايش سر چهره و اندام كار درستى نيست هر بانويى بايد مطالعه كند تا دريابد چه آرايشى زيبنده او است و فقط آن را براى خويش انتخاب كند تسليم شدن خانم ها در مقابل مدل هاى لباس كه روزانه در مطبوعات منتشر مى شود؛ چندان خردمندانه نيست .
اشتباه ديگرى كه زن مرتكب مى شود آن است كه آرايش شايستگى هاى ديگر او را تحت الشعاع قرار مى دهد زيرا تنها مطلوبيت جنسى را مى افزايد. پايه مطلوبيت زن بايد بر غير از مطلوبيت جنسى نهاده شود چون مطلوبيت جنسى جنبه تجارى دارد و ارزش واقعى ندارد و اين بزرگ ترين توهين به خانم ها مى باشد چون نشانه آن است كه چنين زنى داراى شايستگى هاى ديگر نمى باشد. مطلوب شدن زن نزد شوهر تنها از نظر جنسى ، قيمتى ندارد و استمرار زناشويى را تهديد مى كند. زن بايد چندين مطلوبيت نزد شوهر داشته باشد و شايستگى هاى گوناگونى از خود در خانه شوهر نشان دهد.
شوهرى كه فقط از دريچه جنسى به زن خود بنگرد نمى توان شوهرش ناميد و نام ديگرى بايد به او داده شود.
زن غربى در برابر مرد غربى شايستگى واقعى خود را از دست داده و تنها مطلوبيت جنسى را براى خويش فراهم كرده است . يك ضرب المثل فنلاندى مى گويد: مرد براى كار از خانه بيرون مى رود و زن براى آن كه وى را تماشا كنند.
هر چند زن غربى هم مقصر نيست و اين مرد غربى است كه او را فريب داده و نقشه اى كشيده كه زن تمام مطلوبيت خود را جنسى بداند او زهر را پادزهر وانمود مى كند. زن آرايش كرده كه با هر مردى ملاقات كند نبايد از شوهر انتظار داشته باشد كه فقط از آن او باشد و بس . آيا خود او چنين است ؟ مردهاى ديگر به چنين زنى چگونه مى نگرند؟ آيا آن زن خواهان مطلوبيت خود در دل مردهاى ديگر نيست ؟
مرد غربى و غرب زده شرقى ، دوست دارند هميشه زن را آرايش كرده ببينند ولى رادمردان مى خواهند زن آراسته و پيراسته باشد.
اشتباهى كه پاره اى از زن هاى ايرانى داشته و دارند آن است كه مى پندارند ذكر بدبختى ها و ناراحتى هايشان براى دگران ، عاطفه آنها را تحريك كرده در نتيجه مطلوبيت مى آورد! در صورتى كه بسيارى از شنونده ها از شنيدن اين گونه سخنان ناراحت و آزرده خاطر مى شوند و از گوينده بيزار مى گردند و از ملاقاتش مى گريزند.
پاره اى ديگر براى جلب دوستى خود را به ناخوشى مى زنند و خويشتن را بيمار وانمود مى كنند! به ويژه نوعروسان براى تازه دامادان ! زهى تصور باطل ، زهى خيال محال .
اين ها نه تنها بر محبوبيت زن نمى افزايد، بلكه مطلوبيتش را تهديد مى كند.
زن و آزادى
آيت الله سيد رضا صدر
