0

درباره آذربایجان شرقی

 
kasra58
kasra58
کاربر طلایی2
تاریخ عضویت : بهمن 1388 
تعداد پست ها : 1055
محل سکونت : آذربایجانشرقی

درباره آذربایجان شرقی

آذربایجان شرقی یکی از استان‌های جمهوری اسلامی ایران است. این استان بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین استان ناحیهٔ شمال غربی ایران (آذربایجان) محسوب می‌شود. استان آذربایجان شرقی از سمت شمال به جمهوری‌های آذربایجان و ارمنستان، از سمت غرب و جنوب غرب به استان آذربایجان غربی، از سمت شرق به استان اردبیل و از سمت جنوب شرق به استان زنجان محدود شده‌است. این استان دارای آب و هوای سرد کوهستانی بوده و کل محدودهٔ استان را کوه‌ها و ارتفاعات تشکیل داده‌اند. مساحت استان آذربایجان شرقی، ۴۵٬۴۹۱ کیلومتر مربع است که از این جهت، یازدهمین استان بزرگ ایران محسوب می‌شود. این استان محل اتصال دو رشته کوه مهم و اصلی کوه‌های ایران، یعنی البرز و زاگرس است و بلندترین نقطهٔ آن، قلهٔ کوه سهند است. مرکز استان آذربایجان شرقی، کلان‌شهر تبریز است. از شهرهای مهم و اقماری این استان می‌توان به مراغه، مرند، میانه و اهر اشاره کرد.

تاریخچه

 استان آذربایجان شرقی، بخشی از سرزمین باستانی ماد است که تا زمان اسکندر مقدونی و جانشینان وی به آن «ماد کوچک» می‌گفتند. لیکن در زمان حکومت اسکندر مقدونی بر ایران، در سال ۳۳۱ قبل از میلاد، سرداری به نام «آتورپات» که شهربان منطقه ماد کوچک بود، در این سرزمین قیام کرد و آن‌گاه با انعقاد عهدنامه‌ای از واگذاری آذربایجان به دست یونانی‌ها جلوگیری نمود و اسکندر بدین شرط که آتورپات خود را تابع امپراتوری وی بداند، او را در آن‌جا باقی گذارد. پس از مرگ اسکندر که خون‌ریزی در بین جانشینان وی درگرفت، آتورپات به حکمرانی این منطقه رسید و به پاس خدمات وی در جلوگیری از نفوذ بیگانگان در این منطقه، ماد کوچک را به نام آن سردار، آتورپاتکان خواندند و سپس به اسامی مختلف از قبیل آذرآبادگان، آذربادگان، آذربایگان و آذربایجان معروف شد. در روزگار ساسانیان، آتورپاتکان یکی از ایالات مهم ایران و به قول یونانی‌ها، «ساتراپ‌نشین» بوده که به علت وجود آتشکده معروف آذرگشسب و آتشکده‌های دیگر، به نام آذربایجان معروف شد. آذربایجان در دوره اسلامی، یکی از مهم‌ترین ایالات ایران محسوب می‌شد و از زمان زوال ساسانیان تا به امروز، مرکز حوادث بسیاری بوده و نقش بزرگی در جریان‌های مهم تاریخی داشته‌است.
 

جغرافیا

 

جغرافیای سیاسی

نقشهٔ شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی
 

استان آذربایجان شرقی با مساحتی برابر ۴۵٬۴۹۱ کیلومتر مربع، حدود ۲٫۸ درصد از مساحت کل ایران را به خود اختصاص داده است و از لحاظ وسعت در بین استان‌های کشور، در رتبهٔ یازدهم قرار دارد. این استان در شمال غرب ایران و در بین مدارهای ۳۶ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۳۹ درجه و ۲۶ دقیقهٔ عرض شمالی و نصف‌النهارهای ۴۵ درجه و ۵۰ دقیقه تا ۴۸ درجه و ۲۲ دقیقهٔ طول شرقی واقع شده‌است.

 

آذربایجان شرقی در شمال به طول ۲۰۰ کیلومتر با جمهوری آذربایجان و به طول ۳۵ کیلومتر با ارمنستان مرز مشترک دارد که توسط رودخانهٔ مرزی ارس از آن‌ها جدا می‌شود. در حال حاضر، روابط تجاری، اقتصادی و ... با جمهوری آذربایجان از طریق پایانه‌های مرزی جلفا و خداآفرین و با ارمنستان از طریق پایانهٔ مرزی نوردوز انجام می‌پذیرد که در این میان، پایانهٔ مرزی جلفا از اهمیت استراتژیک خاصی برخوردار است.

 

این استان در غرب و جنوب غرب به طول ۴۲۰ کیلومتر با آذربایجان غربی هم‌مرز می‌باشد. وحدت قومی، فرهنگی و جغرافیایی و پیوستگی‌های اقتصادی، سبب شده است که این استان بیشترین سهم را در همجواری با آذربایجان شرقی داشته باشد. این روابط از طریق ۵ محور مرند-بازرگان، مرند-خوی، شبستر-سلماس، بناب-میاندوآب و محور دریاچه ارومیه انجام می‌پذیرد.

 

استان اردبیل با داشتن ۴۰۰ کیلومتر مرز مشترک با شهرستان‌های میانه، اهر، سراب و کلیبر، همسایهٔ شرقی استان آذربایجان شرقی محسوب می‌شود. پیوستگی‌های قومی، فرهنگی و اداری در بین این دو استان، سبب شده‌است که روابط همجواری در طول این مرزها از رونق خوبی برخوردار باشد. این روابط از طریق محورهای سراب-اردبیل، اهر-مشگین شهر و محور مرزی حاشیهٔ رود ارس انجام می‌پذیرد.

 

استان زنجان نیز به طول ۱۴۵ کیلومتر با جنوب شرق این استان، همسایه است. با وجود وحدت قومی، فرهنگی و جغرافیایی بین دو استان، به دلیل قرار گرفتن تهران در آن‌سوی محور تبریز - زنجان که جاذب هرگونه حرکت اقتصادی و اجتماعی در این محور می‌باشد، باعث شده‌است که روابط همجواری در طول این حدود، رونق خوبی نداشته باشد. در حال حاضر درهٔ رودخانهٔ زنجان رود و محور میانه-زنجان، تنها محور ارتباطی بین دو استان به شمار می‌رود.

 
 

 

جغرافیای طبیعی

 

منطقهٔ سرسبز ارسباران
 

سیمای طبیعی آذربایجان شرقی، از هفت واحد کوهستانی و دره‌ها و جلگه‌های میان آن‌ها تشکیل یافته‌است. شمالی‌ترین و بزرگ‌ترین این واحدها رشته‌کوه قراداغ یا ارسباران می‌باشد که از دیوان‌داغ در منتهی‌الیه غربی استان شروع شده و پس از عبور از شهرستان‌های مرند، ورزقان، اهر و کلیبر و حدود شمالی شهرستان‌های شبستر و تبریز، به درهٔ رودخانهٔ دره‌رود ختم می‌شود.

 

دومین عارضهٔ توپوگرافیک استان، رشته‌کوه قوشاداغ می‌باشد که از شاخهٔ جنوبی رشته‌کوه قراداغ منشعب شده و به سمت شرق کشیده می‌شود و در منتهی‌الیه شرقی خود به تودهٔ عظیم آتش‌فشانی سبلان ختم می‌شود. این رشته‌کوه با ۳۱۵۰ متر ارتفاع، شهرستان اهر را از شهرستان‌های هریس و سراب جدا می‌سازد. سبلان با ۴۸۱۱ متر ارتفاع، خط‌الرأس مرز مشترک آذربایجان شرقی و استان اردبیل محسوب می‌شود.

 

رشته‌کوه میشو و رشته‌کوه مرو، چهارمین واحد کوهستانی را در غرب و مرکز استان به وجود می‌آورند. این رشته‌کوه‌ها از شمال دریاچهٔ ارومیه، توسط ارتفاعات عینالی و شبلی تا نواحی شمال شرقی کلان‌شهر تبریز کشیده می‌شوند و قلهٔ ۳۱۵۵ متری رشته‌کوه میشو، شهرستان‌های مرند و شبستر را از هم جدا می‌کند.

 

پنجمین واحد توپوگرافیک آذربایجان شرقی، رشته‌کوه بزقوش می‌باشد. این رشته‌کوه به همراه مجتمع آتش‌فشانی سهند، سومین ردیف رشته‌کوه‌های شرقی استان را پس از قراداغ و قوشاداغ به وجود می‌آورد و قلهٔ ۳۳۰۳ متری آن، مرز بین شهرستان‌های میانه و سراب به‌شمار می‌رود.

 

سهند با ۳۷۰۷ متر ارتفاع، ششمین واحد کوهستانی آذربایجان شرقی، تودهٔ عظیم آتش‌فشانی دیگری است که قلل زیبای آن، مناظر جنوبی کلان‌شهر تبریز را به‌وجود می‌آورند.

 

رشته‌کوه اربط یا تخت سلیمان هفتمین و جنوبی‌ترین عارضهٔ توپوگرافیک استان می‌باشد که از دامنه‌های جنوبی سهند شروع شده و به سمت جنوب کشیده شده است.

 

تنوع شرایط اقلیمی و آب و هوا در مناطق مختلف آذربایجان شرقی، مشخصهٔ بارز وضعیت طبیعی آن است. استان از لحاظ اقلیمی تحت تأثیر آب و هوای مدیترانه‌ای قرار دارد، به‌طوری که قسمت عمده‌ای از آن را اقلیم «نیمه خشک سرد»، مناطقی از آن را اقلیم «نیمه مرطوب سرد» و قسمت دیگر را اقلیم «نیمه خشک معتدل» تحت تأثیر خود قرار داده‌است.

 

 

مردم

 

جمعیت استان آذربایجان شرقی، بر اساس آمار آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن ایران در سال ۱۳۸۵ خورشیدی، برابر با ۳٬۶۰۳٬۴۵۶ نفر معادل ۵٫۱۱٪ از جمعیت کل کشور است که از این تعداد ۱٬۸۳۹٬۳۵۲ نفر مرد و ۱٬۷۶۴٬۱۰۴ نفر زن می‌باشند.[۴] اکثر مردم استان، آذربایجانی بوده و به زبان ترکی آذربایجانی تکلم می‌کنند. همچنین اکثریت مردم آذربایجان شرقی را مسلمانان شیعه تشکیل می‌دهند. البته شمار قلیلی نیز از پیروان مذهب علوی یا اهل حق هستند. ایل‌های افشار در مناطق شمالی دریاچه ارومیه و ایل‌های شاهسون در ییلاق‌های سبلان و سهند، سنت دیرینهٔ کوچ را ادامه می‌دهند.

 

 

زبان

 

زبان امروزی ساکنان استان آذربایجان شرقی، ترکی آذربایجانی می‌باشد که در نقاط مختلف آن با لهجه‌های گوناگون تلکم می‌شود. زبان نوشتار و رسمی آذربایجان در بیشتر دوره‌های تاریخی آن، زبان فارسی بوده‌است. اکثریت قریب به اتفاق نوشته‌ها و آثار مردم این منطقه نیز در دوره‌های مختلف به فارسی بوده ‌است.

 

پیش از ورود زبان ترکی به منطقه، زبان گفتاری مردم این منطقه یکی از شاخه‌های زبان مادی بود. زبان مادی مردم منطقه آذربایجان (ماد کوچک) در دوره حکومت ترک‌زبانان توسط ایل‌های ترک که به منطقه آمده بودند، تاتی نامیده شد.امروزه تمرکز اصلی مناطقی که زبان تاتی در آن‌ها به‌جا مانده استان ‌های قزوین، زنجان، مرکزی و اردبیل است.زبان ایرانی باقیمانده در شبه‌جزیره آبشوران در جمهوری آذربایجان نیز که اصطلاحاً تاتی نامیده شده با زبان مادی آذربایجان تفاوت دارد و یکی از گویش‌های زبان فارسی است.

 

تغییر زبان گفتاری از تاتی به ترکی آذربایجانی از زمان تسلط سلجوقیان آغاز شد و در دوره سلطنت ترکمن‌ها و آغاز عصر صفویان بیشتر شهرها و روستاها را شامل شد.

 

سپاهیان بابک خرمدین را در سده‌های ۹ و ۱۰ میلادی نیز همین انبوه مردم ایرانی‌زبان آذربایجان تشکیل می‌دادند.

 

زبان ترکی آذربایجانی از شاخهٔ اغوز زبان‌های ترک‌تبار از گروه زبان‌های آلتایی است. خاستگاه زبان‌های ترکی، استپ‌های جنوب سیبری بوده‌است و گویندگان اصلی آن را ترک تباران تشکیل می‌دهند.

 

 

ریشه نام آذربایجان

 

آذربایجان در فارسی میانه «آتورپاتکان»، در آثار کهن فارسی «آذربادگان» یا «آذربایگان»، در فارسی کنونی «آذربایجان»، در یونانی «آتروپاتنه»، در یونانی بیزانسی «آذربیگانون»، در ارمنی «آتراپاتکان» و در سریانی «آذربایغان» نام دارد. این سرزمین به نام سردار آتورپات (به مفهوم در پناه آتش) نامیده شده است. او در زمان داریوش سوم، ساتراپ ماد بود و در جنگ داریوش و اسکندر در گوگاما، فرماندهی سپاهیان مادی و کادوسی و آلبانی و ساکاسنی را بر عهده داشت.

 

 

صنعت

 


نمونه‌ای از قالی تبریز
 

استان آذربایجان شرقی با مجموع ۴٬۳۴۱ واحد تولیدی، شامل ۸۳۲ کارگاه صنعتی با بیش از ۱۰ نفر کارکن (۵٫۹۹ درصد كل كشور)، از نظر تعداد در سطح کشور، پس از استان‌های تهران، اصفهان و خراسان رضوی، در رتبهٔ چهارم قرار دارد. تعداد شاغلین این کارگاه‌ها، ۴۳٬۹۰۹ نفر (۵٫۰۲ درصد از كل كشور) می‌باشد. بر اساس طرح آمارگیری از کارگاه‌های صنعتی کشور که در سال ۱۳۷۶ خورشیدی، توسط مرکز آمار ایران انجام گرفته‌است، ارزش تولیدات این کارگاه‌ها در این سال، ۳٬۳۶۱٫۸ میلیارد ریال (۴٫۰۷ درصد از کل کشور) و ارزش سرمایه‌گذاری انجام یافته، ۲٬۴۵۱٫۳ میلیارد ریال بوده‌است.

 

استان آذربایجان شرقی با تمرکز صنایع تولید ماشین‌آلات و تجهیزات در مرکز استان (تبریز)، یکی از قطب‌های صنعتی کشور محسوب شده و از امکانات و قابلیت‌های توسعهٔ صنعتی شایان توجهی برخوردار است که بخشی از آن‌ها عبارتند از:

  • وجود دانشگاه‌های تبریز، صنعتی سهند، واحدهای دانشگاه جامع علمی-کاربردی و مؤسسات تحقیقات صنعتی در استان.
  • وجود مراکز آموزش فنی و حرفه‌ای مجهز و مراکز آموزش فنی شرکت‌های بزرگ صنعتی.
  • همجواری استان با کشورهای خارجی و دسترسی آسان به بازارهای اروپا و آسیای میانه.
  • وجود طرح‌های بزرگ صنعتی در دست اجرا، نظیر صنایع شیشهٔ آذر، کاغذسازی مراغه، مس سونگون ورزقان، نفلین سینیت سراب و ...
  • وجود پالایشگاه و مجتمع پتروشیمی تبریز و کارخانه‌های بزرگی نظیر تراکتورسازی تبریز، ماشین‌سازی تبریز، فولاد آذربایجان و کارخانجات تولیدکنندهٔ نیروی محرکه، قطعه‌سازی و قالب‌سازی برای احداث صنایع خودروسازی، واحدهای صنایع غذایی و نیز صنایع چرم و کفش که در زمرهٔ واحدهای صنعتی پیشروی کشور می‌باشند.

 

بهشت فسیلی ایران

 

با کشف بیش از ۵۷۳ فسیل از گونه‌های مختلف جانداران عظیم‌الجثه در شهرستان مراغه در جنوب آذربایجان شرقی، این منطقه عنوان «بهشت فسیلی ایران» را به خود اختصاص داده است.

 

تنوع و تعدد گونه های جانوری در رسوبات باقی مانده و فسیل‌های مکشوفه در این منطقه شامل گونه‌های جوندگان، اسب‌ها، گوشت‌‌خواران (ببردندان‌ها، گرگ‌ها، خرس‌ها)، فیل‌ها و دو گونه از جنس پرندگان، منحصر به فرد است.

 

به گواه نظرات دانشمندان و محققان، آذربایجان شرقی میلیون‌ها سال قبل، در دوره‌ی دوم و سوم زمین‌شناسی و قبل از فوران آتش فشان سهند، محل استقرار و زندگی حیوانات عظیم‌الجثه بوده است.

 

سوابق مطالعات دیرینه‌شناسی مهره داران در منطقهٔ فسیلی مراغه منحصر به فرد است، به طوری که قدمت جست و جو و کاوش در این منطقه به یک قرن و نیم پیش باز می‌گردد.

 

نخستین حفاری در منطقهٔ فسیلی مراغه از سوی بازرگانان روسی انجام شد و گونه‌های فسیلی در اکثر مناطق آذربایجان شرقی وجود دارند. در حال حاضر تنها ۴۰ هزار متر مربع از مساحت فسیلی توسط کاوشگران هلندی و فنلاندی حفاری شده است. علاوه بر مناطق مذکور، مطالعات و اکتشافات جدید نشان می‌دهد که در بخش‌هایی از ایوند در شمال استان و نیز در مرند و ورزقان، این‌گونه فسیل‌ها وجود دارند.[۱۲]

 

 

تقسیمات کشوری

 

استان آذربایجان شرقی طبق آخرین تقسیمات کشوری به ۱۹ شهرستان، ۴۳ بخش، ۵۸ شهر و ۱۴۱ دهستان تقسیم شده است. پیش از سال ۱۳۷۲ خورشیدی، استان اردبیل نیز جزء محدودهٔ قانونی آذربایجان شرقی محسوب می‌شد که در این سال از این استان، مستقل شد.

چهارشنبه 26 آبان 1389  4:01 PM
تشکرات از این پست
smile66h
smile66h
کاربر برنزی
تاریخ عضویت : آبان 1389 
تعداد پست ها : 111
محل سکونت : آذربایجان شرقی

پاسخ به:درباره آذربایجان شرقی

استان آذربایجان شرقی در کتاب آبی هشترود و چاراویماق
این استان در شمال غربی ایران واقع است و از شمال با جمهوریهای آذربایجان و ارمنستان، از غرب با استان آذربایجان غربی، از جنوب با استانهای زنجان و آذربایجان غربی و از شرق با استان اردبیل همسایه است. مساحت این استان برابر 45162 کیلومتر مربع است که معادل 7/2 درصد مساحت کل کشور می باشد. بلندترین نقطه استان، قله جام داغی و سهند است که 3710 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. و پست ترین نقطه آن در گرمادوز؟! با ارتفاع 150 مترذاست. ترکی آذری، زبان عمومی مردم آذربایجان است که ترکی آذربایجان یا ترکی نیز نامیده می شود. ترکی آذری شاخه مرکزی ترکی اوغوز(غز) یا ترکی غربی است.
آذربایجان بخشی از سرزمین کهن ایران است! که از 23 قرن پیش تاکنون از جمله مشهورترین نامهای جغرافیایی ایران! بوده است. قدیمی ترین نام آذربایجان، آتورپاتکان بود. سپس به اسامی مختلف از قبیل آذربایگان، آذرآبادگان، آذربادگان و آذربایجان معروف شد.
تبریز
تبریز مرکز آذربایجان شرقی است. ارتفاع آن از سطح دریا 1340 متر می باشد. وسعت این شهر 1180 کیلومتر مربع است و در قسمت میانی آذربایجان و در قسمت شرقی دریاچه ارومیه قرار گرفته است. تبریز در فاصله 619 کیلومتری تهران و 150 کیلومتری مرز ایران و جمهوری آذربایجان قرار دارد. این شهر بعد از ظهور اسلام در گستره وسیع حکومت اسلامی به قبله الاسلام مشهور می شود. سپس در مسیر جاده ابریشم، شرق را با غرب پیوند می دهد و رونق اقتصادش به بنیان بازارها و کاروانسراها می انجامد که به عظیم ترین بازار مسقف و به هم پیوسته دنیا شهره می گردد و در کنار آن بزرگترین دانشگاه آن عصر، ربع رشیدی موقعیت علمی و فرهنگی تبریز را به جهانیان می نمایاند. قدیمی ترین ذکر نام تبریز در کتیبه سارگون دوم-پادشاه آشور- به سال 714 قبل از میلاد آمده است. تبریز در منابع تاریخی با نامهای تورز Tavrez، تورژ Taverez، تورش Tavres و دورژ Davres آمده است.*** تبریز را شهر اولینها می نامند. اولین مدرسه به سبک جدید، اولین چاپخانه، کتابخانه، روزنامه و سالن نمایش تئاتر در این شهر بنا شده است. تبریز بیش از شهرهای دیگر ایران دارای سابقه مدنیت می باشد بطوریکه نخستین انجمن شهر (شورای شهر) در این شهر تاسیس شده است. تبریز یکی از هفت شهر بزرگ تاریخی، فرهنگی کشور به شمار می رود. و دارای آثار و ابنیه تاریخی متعددی می باشد که هر یک بیانگر سیر تاریخی-فرهنگی این دیار است. برخی از این آثار و ابنیه تاریخی عبارتند از:
·        بازار تبریز
·        ارک علیشاه(مسجد علیشاه)
·        مسجد جامع (جمعه مچید)
·        مسجد کبود (گؤی مچید)
·        آرامگاه دوکمال
·        ائل گلی{گؤلی} (شاه گلی)
·        تالار شهرداری
·        مقبرة الشعرا
·        زیارتگاه عینالی
·        امامزاده جمال
·        بقعه و مسجد صاحب الامر
·        مقبره شاه حسین ولی
·        سنگ بسم الله در بقعه سید ابراهیم
·        بقعه سید حمزه
·        کلیسای کاتولیک
·        کلیسای سرکیس مقدس
·        ساختمان خلیفه گری ارامنه
·        برج آتش نشانی
صنایع دستی و هنرهای سنتی شهر تبریز عبارتند از: قالیبافی، چرمسازی، کبریت سازی، نساجی، آردکوبی، صابون پزی، قلاب دوزی، نقره کاری و حوله بافی. توسعه صنایع ماشینی در این منطقه در سال 1350 پایه گذاری شده است. کارخانه های متعددی مانند تراکتورسازی، ماشین سازی و موتوژن، شهرکهای صنعتی از جمله: شهید رجائی و شهید سلیمی
 
آذرشهر
در کتابهای معتبر تاریخی سابقه این شهر را به دوره ساسانیان!! و حتی هخامنشیان!! {اشکانیان و سلوکیان و پهلویان و غیره فراموش شده اند} مربوط می دانند. نام های قدیمی این شهر ده خرقان، دهخوارقان، ده نخیرجان و تورفاقان است. این شهر دارای آثار تاریخی مانند مسجد تورامین، گورستان پیرحیران، پاپرلر، مصلا، مسجد چهارسو و گورستان قدمگاه. این شهر دارای صنایع دستی سوزن دوزی و گلابتون دوزی ست.
 
اسکو
این شهر از قدیمی ترین و آبادترین شهرهای آذربایجان است که از نظر فرهنگی از بخشهای پیشرفته و فعال می باشد. اسکو دارای آثارتاریخی مانند مسجد جامع سبزه میدان، امامزاده ای منسوب به امام جعفر صادق (ع)، بقعه حسام الدین فرقد، مزار الله بنده سی، مسجد پایتخت، روستای کندوان (این روستا دارای آب معدنی می باشد و از مناطق توریستی کشور به شمار می رود.)
 
اهر
این شهر از قدیمی ترین ولایات آذربایجان است. اهر نام درخت زبان گنجشک است. در اوایل قرن سوم هجری قمری، اهر به مدت بیست سال میدان خونین ترین نبردهای بابک خرمدین با سپاهیان اعراب گردید. مسجد جامع، بقعه شیخ شهاب الدین محمود اهری، راسته بازار و قلعه پشتو از آثار تاریخی این شهر به شمار می روند.
 
ایلخچی
این شهر در جنوب غربی تبریز و در مسیر جاده ترانزیتی سه استان آذربایجان شرقی، غربی و کردستان واقع شده است. از جاذبه های توریستی آن، سواحل جزیره اسلامی می باشد. از محصولات عمده و معروف شهر ایلخچی پیاز مرغوب آن می باشد.
 
بستان آباد
این شهر در محل شهر تاریخی، باستانی و گمشده اوجان (مربوط به قرن ششم) بنا شده است. اوجان پایتخت ییلاقی در دوره ایلخانان مغول بوده که بعدا در اثر حوادث روزگار به کلی منهدم شده است. آب گرم و حمام معروف بستان آباد، بر روی بعضی از بیماریها تاثیر فراوانی دارد.
 
بناب
بناب شهر قدیمی است که آثاری از قرون 8 و 9 هجری و دوره صفویه در آن وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از: مسجد جامع مهرآباد، حمام مهرآباد، و پل پنج چشمه بر روی رودخانه صوفی. محصولات مهم کشاورزی آن غلات، حبوبات، صیفی جات، انواع میوه و خشکبار، انگور و بادام می باشد که خشکبار بناب جنبه صادراتی دارد. همچنین دامداری و پرواربندی نیز رونق فراوانی در این منطقه دارد.
 
جلفا
رود ارس در مرز ایران و جمهوریهای آذربایجان و ارمنستان، از شمال این شهر می گذرد. جلفا در لغت به معنای بافنده است. از مهمترین آثار تاریخی جلفا، کلیسای استپانوس، کلیسای چوپان، حمام زیبای کردشت و قلعه کردشت می باشد وجود گمرک ایران و جمهوری آذربایجان و مبادله کالا و مسافر سبب جذب جمعیت فعال شده و از شهرهای مهاجرپذیر است.
 
چاراویماق
در سال 1380 به شهرستان تبدیل شده و از دو بخش مرکزی و شادیان! تشکیل شده است. این شهرستان به سیلوی گندم استان معروف بود.!؟ از آثار تاریخی آن می توان به تپه باستانی شهردل(شره دل)، چشمه معدنی آبگرم، چشمه اسرار آمیز پیرسقا، قبرستان متروکه اوچ قیزلار، قلعه نادری و غار طبیعی و صخره ای حاجی آباد!؟ اشاره کرد.
 
خسروشهر
بنیانگذار این شهر، خسروپرویز بوده است!!!!!!! محص.لات کشاورزی این عبارتند از: گندم، جو، سیب زمینی، نخود، لوبیاف گوجه فرنگی، بادام، گردو، سیب، گلابی، زردآلو، انگور و سنجد. آثار تاریخی عبارتند از: مسجد جامع، قبرستان، آرامگاه قطب الدین راوندی
 
سراب
قدمت این شهر به دوره اوراتورها (معاصر مادها) می رسد. مورخین سراب را به نامهای سراه و سراو نیز ذکر کرده اند. این منطقه به علت قرار گرفتن در دشتی وسیع و هموار و با خاک غنی و آب کافی، از مراکز دامپروری استان است و گاو نژاد سراب شهرت خاصی دارد. آبهای گرم معدنی اسب فروشان، الله حق، شالقون و جلده با خان اردها و اثر تاریخی مسجد جامع از نقاط دیدنی و تفریحی این شهر می باشند.
 
شبستر
معرب کلمه چی چستر!!! است که به زبان زندی به معنای کوهپایه است. این شهر زادگاه عارف نامدار، شیخ محمود شبستری و روحانی مبارز شیخ محمد خیابانی است. مسجد جامع تسوج و شبستر، مقبره شیخ محمود شبستری، بهاءالدین و یعقوب تبریزی از آثار تاریخی شبستر می باشد.
 
کلیبر
این شهر تحت تاثیرآب و هوای خزری بوده و اغلب اوقات کوهستانهای مرتفع را مه غلیظ می پوشاند. رودخانه ارس از شمال آن می گذرد. قلعه معروف بابک یا قلعه جمهور، مرکب از قلعه و قصر، بر فراز قله کوهستانی به نام قیز قلعه سی، در ارتفاع 2600 متر در غرب کلیبر واقع است. در 100 کیلومتری، تپه معروف نادری و در 50 کیلومتری کلیبر، مقبره شاه قاسم (برادر امام رضا (ع)) بنا شده است.
 
گوگان
تاریخ این شهر به قرن هفتم قبل از میلاد می رسد. آثار تاریخی عبارتند از: مقبره زینب خاتون، مقبره صدیقه خاتون، پیر محمود، مسجد جامع گوگان، قلعه هلاکوخان. جزیره اسلامی منطقه توریستی این شهر می باشد.
 
مراغه
آثار تاریخی این شهر عبارتند از:رصدخانه مراغه، گنبد سرخ-کبود، گنبد غفاریه، برج مدور مراغه و آرامگاه اوحدی مراغه ای، آبهای معدنی مراغه عبارتند از: ساری سو، قره پالچیق، گشایش؟! و شور سو. فعالیتهای مهم صنعتی و تولیدی در این شهر، محدود به صنایع دستی و تهیه مواد غذایی است. صنایع دستی آن، فرش و قالی، گلیم، ظروف سفالین، صنعت چوب و صنعت صابونسازی است.
 
مرند
قدمت این شهر به دوران کلده و آشور می رسد. کلمه مرند در زبان ارمنی به معنای دفن یا دفینه است!! که گویند محل دفن نوح پیغمبر است. تمام منطقه مرند بنا به شرایط طبیعی، برای دامداری، کشاورزی و باغداری مناسب است. انگور، سیب و زردآلوی مرند بسیار مرغوب بوده و معروفیت خاصی دارند. صنعت مهم مرند، قالیبافی است. صنایع دستی این شهر سفالگری و سبدبافی می باشد.
 
ملکان
ملکان بین شهرستانهای بناب، هشترود، مراغه و میاندوآب در جلگه رسوبی قرار دارد. سابقا بخش ملکان به نام ملک کندی معروف بوده است. در جنوب ملکان آثار و بقایای شهر تاریخی لیلان وجود دارد. آب و هوای ملکان در تابستان گرم و معتدل و در زمستان سرد است. محصولات .مهم ملکان، خشکبار، میوه، غلات و انگور است. شغل عمده مردم کشاورزی، دامداری و قالیبافی است.
 
ممقان
منطقه ممقان دارای بیش از 100 رشته قنات است که مقدار زیادی از آبهای زراعی را تامین می نمایند. آثار تاریخی این شهر عبارتند از: مسجد مقدس حاجی یعقوب، پیر جابر، آسیابهای آبی و روستای تورامین. شهرک صنعتی شهید سلیمی در نزدیکی این شهر قرار دارد.
 
میانه
محصولات مهم این شهرستان گندم، جو، برنج، حبوبات، دانه های روغنی و انواع میوه می باشد. قالیبافی و بافت انواع فرشهای کوچک و بزرگ به ویژه در میان روستائیان رواج دارد.این شهر به نامهای میانج و گرمرود نیز نامیده شده است. آثار تاریخی آن عبارتند از: پل دختر، قلعه‌دختر، بقعه امامزاده اسماعیل و مسجد بزرگ سنگی ترک
 
ورزقان
این شهر مشهور به سرزمین طلای سرخ ایران است. آثار تاریخی عبارتند از: سنگ نبشته میخی اوراتویی در روستای سغندل، عمارت سنگی (آبخواره)، شهر الا،قلعه‌های آقجا،جوشین، ساردور و ارک. جاذبه‌های توریستی ورزقان عبارتند از: آبشار گل‌آخر، جنگلهای چیچکلو، آبشارهای اوزی، طرزم، ونستان، جنگلهای شمال ورزقان، پیرداوود،اندیل، هفت چشمه، مشک عنبر، یخچال طبیعی کرویق
 
هشترود
چون هشت رودخانه؟! از کوههای سهند در این ناحیه سرچشمه می‌گیرد، به این نام، نامیده می شود؟! هشترود از نظر کشاورزی یکی از مناطق مهم استان بوده و عمده‌ترین محصولات آن گندم، جو، حبوبات، سیفی‌جات، و سیب زمینی می‌باشد. از آثار تاریخی این شهرستان می‌توان به قلعه ضحاک متعلق به دوره ساسانیان و اشکانیان و مسجد جامع متعلق به دوره قاجاریه اشاره کرد.

...
 

پنج شنبه 27 آبان 1389  9:15 PM
تشکرات از این پست
gazalsabz
gazalsabz
کاربر نقره ای
تاریخ عضویت : آبان 1389 
تعداد پست ها : 1125
محل سکونت : آذربایجان شرقی

پاسخ به:درباره آذربایجان شرقی

خیلی خوب و جالب بود

پنج شنبه 27 آبان 1389  11:33 PM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها