بنفشه گل بیرون بامو به یاد باورد تی عهدَ
بگوفتی که وقت بهار آیَم تی ور با خنده
بنفشه گل بیرون بامو ( گل بنفشه شکوفه زد )
به یاد باورد تی عهدَ (و قول تو را به یاد اورد )
بگوفتی که وقت بهار ( تو گفته بودی که وقت بهار )
آیَم تی ور با خنده ( میام پیشت با چهره ای خندان ، اینطوری )
گول باران سبزان سر قاصد بوبو بنفشه ( در میان سبزه ها بنفشه پیام رسان شد )
فصل بهار بامو ،بیا ،می دیل بوبوسته زنده ( فصل بهار اومده،بیا تا دلم زنده و شاداب بشه )
از یاد ببوردی تو مگر قولو قرارَ ( تو مگه قولو قرارت رو از یاد بردی؟ )
دِ ناز نوکُن،بیا می ور،وقت بهارَ ( دیگه ناز نکن ، بیا کنارم ، بهار اومده )
دنیا به جا نمانه (دنیا اینطوری نمیمونه )
غیر از وفا چی مانه؟ ( به غیر وفای به عهد چیز دیگه ای ماندگار نیست )
چوم نرگسَ دوخانه (چشم ،گل نرگس را صدا میزند )
دیم سرخ گولَ مانه ( صورت انسان مثل گل سرخ قرمز میشود )
دارم تره دِ غم نارَم ( وقتی تورو دارم دیگه غم ندارم )
می نازنین نازدانه ( ای نازنین من )
