سر کش بـودم به حیله رامم کردی / ای افسونگر ،چه پخته خامم کردی
خوش چرخـاندی کمند گیسویت را / در تـــــاریکی اسـیر دامـم کـــردی . . .
در دیده ی تـو رمز نهانی پیداست / در جام نگاه تو جهانی پیداست
کَس ره نبرَد درون آن قلعه ی راز / کز بام و برَش تیر و کمانی پیداست . . .
_________________________
کوهی بودم، به پــای تو گَـرد شدم / بـــازیچه ی بـــاد های ولگرد شدم
تـــا د ر دل من حلول کردی ای ماه / انگشت نمای مرد و نـــا مرد شدم . . .
_________________________
بــــا آ مدنت بهــانه پـیدا شده است / خورشید میـــان خانه پیدا شده است
ما نیم نظر چشم به هم دوخته ایم / یک لحظه ی شاعرانه پیدا شده است . . .
_________________________
این قدر خیـــال هـــــای بیهــوده نبـاف / ماییم و ،دو خط رباعی و، یک دل صاف
در آینه ی دلم به جز عکس تو نیست / شک داری اگـــــر بیــا دلم را بشکاف . . .
_________________________
بــا این که لب از کـلام بستید شما / ساکت سر جـایتان نشستید شما
امـــواج نگــــاهتــان دلم را لرزاند / اصلا نکند زلـــــزله هستید شـــما . . .
_________________________
با انگشت اشـــــــــاره در خواهد زد / دل در ســ ــینـه شدید تر خــــــواهد زد
قلبم بــــا تیک تــاک خود می گوید / یلدا سر شد سپیده سر خواهد زد . . .
_________________________
بی رویت آینه کـــدر خــــواهد شد / آهم در شهر منتشر خــواهد شد
چون بمبی ساعتی دلم در سینه / با تــــــاخیر تو منفجر خـواهد شد . . .
_________________________ .
چون کودک بی اراده راه افتــــادم / با پــــای نگـــــاه در گنـــاه افتادم
از گونه به سمت چانه ات لغزیدم / از چـــــاله در آمدم به چاه افتادم . . .
_________________________
بـــا این که تمـــــــام قصه را میدانی / باز آیه ی یأس پیش من می خوانی
بــــــا آن همه تــــرفند دلم را بردی / تا بشکنی و دو بــــاره بر گــــردانی؟
_________________________
خورشیدی و گــرمای محبت در دست / با آمدن تــــو مــــاه چشمش را بست
بــــــا سرعت نـــــور سمت تو می آیم / وقتی که چراغ چشمهایت سبز است . . .
_________________________
در فصلی که هـوا لطیف و عـــالی ست / فصلی که فصل عشق و فارغبالی ست
وقتی بــــاران به شیشه هــا می کوبد / در آغـــوشم چقدر جــــایت خـالی ست . . .
_________________________
از روزی کـــه یکی دلــم را بــرده / تب دارم مثل طفل سر مـا خورده
گفتارم شعر، شعر هایم هذیــان / دکتر جا ن بنده زنده ام یــا مرده؟
_________________________
تـــا خرمن مــو به دوش می اندازد / بین همه جنب و جوش می اندازد
گفتیم نصیحتش کنید ای مـــردم / گفتند به پشت گــوش می اندازد . . .
_________________________
هر چند کسی میان ما حــایل نیست / اما نگهت به سوی من مـــایل نیست
گفتم قسمت دهم ، ولی می گـو یند / چشم تو به هیچ مذهبی قایل نیست . . .
_________________________
از لحظه های طی شده حظی نبرده ایم / خودرا به دست شاید و اما سپرده ایم
بشمار لحظه لحظه ی عمر گذشته را / هر چند ســـــال بود همانقدر مرده ایم . . .
_________________________
بزرگ راهای مهندسی ساز
ما را به هم نمی رسانند
عشق با قوانین بیگانه است
از بیراهه ها بیا
برای دیدن کسی که
عمریست دوستت دارد!!!
_________________________
یادت ،
در دموکراسی خاطراتم
سلطنت می کند !!
_________________________
من به تنهایی این دل مشکوکم !
یا دلکم دل نیست ٬ یا آن که در دل است ٬ اهل دل نیست
_________________________
سه نقطه، آخر شعرم برای چشم تو ست
که چشم های دو عالم سوای چشم تو ست
هزار شعر نگفته، هزار معنی درد
هزار خاطره در لابه لای چشم تو ست
_________________________
این‌روزها سخاوتِ باد صبا کم است
یعنی خبر ز سویِ تو، این‌روزها کم است
غیر از خدا که‌را بپرستم؟ تورا، تورا
حس می‌کنم برای دل‌ام یک خدا کم است!
_________________________
با تو از عشق میگفتم
از پشیمانی
و از اینکه فرصتی دوباره هست یا نه ؟!…
در جواب صدایی بی وقفه می گفت:
“دستگاه مشترک مورد نظر خاموش می باشد!!!”
_________________________
می توانی بروی قصه و رویا بشوی
راهی دورترین گوشه ی دنیا بشوی
من و تو مثل دو تا رود موازی بودیم
من که مرداب شدم، کاش تو دریا بشوی
_________________________
من نمی دانستم…
که سر انجام چه آید به سرم؟
تو مرا خوب نگر…
شاید اینبار ببینی که تورا منتظرم!
_________________________
دلم صاف نمی شود با تــو حالا تو هــی به مهـربانی ام دخیل ببند
_________________________
چگونه در این چشم های زیبا
جا داده ای
این همه دروغ را؟!
_________________________
انذیشه ات را با که می پرورانی؟؟!
خوش به حالش…
اما مرا همین بس که
دوستت دارم
_________________________
تسبیح نیستم اما
نفسم را به شماره انداخته است
شوق دستهای تو…
_________________________
من که بروم
جا برای خیلی ها باز می شود توی دلت
انگار زیادی جا گرفته ام
_________________________
بیچاره آهویی که صید پنجه ی شیری ست
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی ست
_________________________
چشم ِ زمستان را
کور کرده
مهربانی ِ چشم هایت!
_________________________
بیا امشب کمی برگ‌ها را قدم بزنیم
نگران نباش
کسی ما را با هم نخواهد دید
اگر هم دید ؛
خیالی نیست بگو داشتم با خودم قدم می‌زدم!
_________________________
به سراغ من اگر می آیی
دگر آسوده بیا
چند وقتی ست که فولاد شده
چینی نازک تنها یی من…
_________________________
من دزدکی نگاهت می کنم
تو نگاهت را از من می دزدی
هر دو دزدیم!
نه؟
_________________________
خدا خیر بدهد این کفش های بندی را
که رفتنت را دقیقه ای حتی به تعویق می اندازند
_________________________
شکایت نمی کنم
اما آیا واقعاً یک بار شد که
در گذر همین همیشه ی بی شکیب
دمی دلواپس تنهایی دستهای من شوی؟
_________________________
چشمانم خسته است و نبض ذهنم افتاده!
کاش نگاهت، یک قدم نزدیک تر بود
_________________________
روزهای تنهایی
سخت نیست
سرده …
_________________________
من تمام نا تمام توام
ناتمام تمام من کجائی؟؟
_________________________
نافم را که بریدند، فاصله ها شد تقدیر من…
.آری از همان وقتها شروع شد بی تو بودنم
_________________________
کره ی زمین به این بزرگی ….
اما نمی دانم چرا ،
جز آغوشت ،
…
به هیچ جای دیگری تعلق ندارم ….؟!!
_________________________
امواج نگـــــاهت اعتیاد آور بود
زیبـــــایی تو فــــراتر از بـــاور بود
در قاب- نگاه چشم من لبخندت
لبخند ژوکـوند ، بلکه زیبــاتر بود . . .
_________________________
آغاز من ،پایان تو بود
چه تجربه سختی بود
دلکندن از گرمای دستان تو
هنوز در دستانم
جا مانده حرارتیست
که یاد آور کلمه سخت خداحافظیست
_________________________
زمانی کوه بودم
حالا دیگر آدم شده ام
می رسیم به هم؟؟؟
_________________________
گریه شاید زبان ضعف باشد
شاید خیلی کودکانه
شاید بی غرور…
اما هر وقت گونه هایم خیس می شود می فهمم
نه ضعیفم!!!
نه یک کودکم!!!
بلکه پر از احساسم…
