استانبول، شهر امپراطوری‌ها.
استانبول، شهری دو تکه میان آسیا و اروپا، نمایشی همیشگی‌ از فرهنگ، سنت و تاریخ ترکیه را در کنار زیبایی‌های امروزی‌اش اجرا می‌کند.

قرار گرفتن استانبول بین دو دریای سیاه و دریای مرمره، تابستان‌های شرجی و زمستان‌های پر از برف و بارانی برایش ساخته. بهترین وقت سفر، فصل بهار و اوایل پاییز است که دمای هوا حداکثر ٢٣ درجه می‌شود و رطوبت هم بسیار پایین است.

بعد از وارد شدن به استانبول و از همان داخل فرودگاه آتاتورک شاید اولین چیزی که توجه مسافران را جلب می‌کند، پرچم‌های قرمز ترکیه است که از همه جا آویزان هستند؛ علاقه و تعصب ترک‌ها به ملیت‌ و رهبرشان آتاتورک باعث شده که شهر بزرگ استانبول همیشه در یک جشن ملی به نظر برسد. فرودگاه در بیست‌کیلومتری غرب شهر واقع شده و تا مرکز شهر با تاکسی حدود نیم ساعت فاصله دارد. کرایه‌ی تاکسی نسبتاً گران است و می‌شود همین مسیر را با مترو، اتوبوس یا تراموا هم طی کرد. بستگی به حال و حوصله‌ و انتخاب خودتان دارد. ایستگاه مترو از سالن اصلی فرودگاه ده دقیقه‌ای پیاده‌روی دارد ولی بسیار راحت و ارزان است، به شرطی که شما از آن آدم‌هایی نباشید که همه چیز را توی چمدان با خودشان این طرف و آن طرف می‌برند.

برای اقامت در استانبول، اگر خیلی اهل گشت و گذار هستید و ترجیح می‌دهید از جاهای دیدنی دور نباشید، بهتر است که در یکی از دو محله‌ی تقسیم یا سلطان‌احمد هتل بگیرید. تقسیم اصلی‌ترین بخش جدید استانبول در قسمت اروپایی و سلطان‌احمد مرکز بخش قدیمی در همین قسمت است. هر دوی این‌ها به مراکز خرید و دیدنی‌های تاریخی نزدیک هستند و هتل‌هایی با سرویس‌های متنوع و قیمت‌های متوسط دارند؛ ولی برای یک هتل لوکس‌تر با چشم‌اندازی به دریای مرمره، باید در بخش غربی و اطراف فرودگاه جستجو کنید.

محبوب‌ترین جذابیت استانبول برای مسافران، کاخ‌ها، مسجدها، کلیساها و قصرهایی است که قدمت آن‌ها به امپراطوری رومی‌ها، بیزانس و دوره‌ی عثمانی‌ها می‌رسد. یکی از مشهورترین آن‌ها مسجد سلطان احمد در همین محله‌ی سلطان‌ احمد است با معماری زیبا و شش مناره‌ی آبی که به مسجد آبی معروف شده. روبه‌روی مسجد سلطان‌احمد، موزه‌ی تماشایی ایا صوفیه قرار گرفته که سرسرای وسیعش، دنیایی از فرهنگ و هنر اسلامی ترکیه را در خودش دارد. در بالای منطقه‌ی سلطان‌احمد و نزدیک به شاخ‌طلایی، مدخلی که بخش قدیمی و جدید استانبول را از هم جدا می‌کند، کاخ توپ‌کاپی است که نزدیک به چهارصد سال مرکز سلاطین عثمانی بوده و امروز کلکسیونی از چینی‌ها، جواهرات، لباس‌ها و تخت‌های طلاکوب عثمانی را به نمایش می‌گذارد و چشم‌انداز زیبایی نیز به تنگه‌ی بسفر دارد؛ تنگه‌ی بسفر همان تنگه‌ای است که دریای سیاه و مرمره را به هم وصل می‌کند و استانبول را بین آسیا و اروپا تقسیم کرده. کاخ دولما باغچه نیز در ساحل تنگه‌ی بسفر قرار گرفته؛ دولما باغچه به چلچراغ خیلی بزرگش مشهور است، تمام ساعت‌های این کاخ روی نه و پنج دقیقه، ساعتی که آتاتورک در تاریخ ١٠ نوامبر ١٩٣٨ در دولما باغچه از دنیا رفت، ثابت مانده‌اند.

استانبول یکی از شهرهایی است که تقریباً تمام وسایل نقلیه‌ی عمومی را دارد: تاکسی‌های شخصی، تاکسی‌های اشتراکی یا همان دولموش‌ها، تراموا، اتوبوس و مینی‌بوس، مترو و حتی قایق برای عبور و مرور بین بخش آسیایی و اروپایی. ولی یکی از جاهایی که به تاکسی نیازی نیست و پیاده‌روی خوش می‌گذرد، خیابان معروف استقلال در استانبول است؛ خیابانی طولانی که از میدان تقسیم شروع می‌شود و ورود ماشین به آن ممنوع است و تنها یک تراموای قدیمی اجازه دارد طول خیابان را طی کند. دو طرف خیابان سنگ‌فرش استقلال مملو از فروشگاه‌ها، کافه‌ها، قهوه‌خانه‌ها و رستوران‌ است و گروه‌های موسیقی در پیاده‌رو برنامه اجرا می‌کنند. اگر دوست داشته باشید، هنرمندانی هستند که با کم‌تر از پنجاه لیر چهره‌ی شما را نقاشی می‌کنند. چرا که نه؟ حداقل یادگاری جالبی است. اگر خریدکردن از فروشگاه‌های این خیابان شما را راضی نمی‌کند، سری به دو مرکز خرید بزرگ کانیون و جواهیر در خیابان بویوکدر بزنید. جواهیر یکی از بزرگ‌ترین مراکز خرید در اروپاست و تمام برندهای مطرح دنیا را این‌جا می‌توان پیدا کرد.

یکی از چیزهایی که همه‌جای استانبول، توی هر خیابان و کوچه‌ای وجود دارد، کافه و رستوران است. رستوران‌های محلی با تنوع غذایی خیلی زیاد، کباب‌سراها، رستوران‌های دریایی و مدیترانه‌ای، پیتزاها و فست‌فودها و رستوران‌های مخصوص گیاه‌خواران، از استانبول یک شهر خوشمزه ساخته‌اند. با این همه رفتن به استانبول بدون خوردن کومپیر و کوفته‌کباب‌های ترکی، لطفی ندارد.

از دریای زیبای مرمره، تنها به آب‌های گرم و ساحل زیبایش اکتفا نکنید؛ اتفاقات زیباتری این‌جا می‌افتد: دریای مرمره دارای نه جزیره‌ی کوچک و دیدنی است که به آن‌ها شبه‌جزایر آدولار می‌گویند. هر روز کشتی‌هایی به این جزیره‌ها رفت و آمد می‌کنند، بلیط رفت و برگشت کم‌تر از بیست‌هزارتومان است و بین یک ساعت تا یک ساعت‌ونیم زمان می‌برد. بزرگ‌ترین جزیره، بیوک‌آدا ست که عبور و مرور وسایل نقلیه‌ی موتوری در آن ممنوع است و رفت و آمد با دوچرخه و درشکه انجام می‌شود. فصل گرما، ورزش‌های آبی در جزیره‌ها ممکن است و خوردن یک ناهار در محیط منحصربه‌فردشان حتماً خوش می‌گذرد.

اگر وقت کافی داشتید، دیدن این‌ها را هم در استانبول از دست ندهید:
- رقص رنگ‌ها، نمایشی است از سنت‌های ده ناحیه‌ی کشور ترکیه که هر شب ساعت ٧:٣٠ در مرکز فرهنگی FKM اجرا می‌شود و علاوه بر آشنایی با قسمت‌هایی از فرهنگ ترکیه، به خاطر طراحی زیبای نور و لباس‌ها، تماشایی است.
- بازار صنایع دستی در منطقه‌ی فاتح، بازاری دیدنی از سوغاتی‌های ترکیه و ادویه‌ها و سبزیجات محلی.

ازمیر، ترکیه‌ی کوچک.

ازمیر سومین شهر مهم ترکیه محسوب می‌شود و از هر گوشه و کنار این کشور، تکه‌ای را در خودش دارد: شهری باستانی که امروز شکلی توسعه‌یافته و مدرن پیدا کرده و یکی از مراکز مهم تجاری هم به شمار می‌آید.

تابستان‌های ازمیر، با حداکثر ٣٠ درجه دما، گرم و خشک است، ولی شب‌ها باید انتظار نسیم ملایم دریا را داشت. زمستان‌ها باد و باران دارد، اما به ندرت برف می‌بارد، شاید سالی یکی دو بار. با این همه، باغ‌های زیبای زیتون در کرانه‌های دریا، جنگل‌های کاج و صخره‌های زرد و نارنجی در فصل گرم جلوه‌ی دیگری دارد.

مسافرانی که با هواپیما به ازمیر می‌رسند، عموماً وارد فرودگاه اصلی شهر یعنی فرودگاه بین‌المللی عدنان مندرس می‌شوند؛ فرودگاه نزدیک به پانزده کیلومتر از مرکز شهر فاصله دارد و در جاده‌ای که به سمت کوش‌آداسی می‌رود، واقع شده و رفت‌وآمد به آن از طریق تاکسی و اتوبوس انجام می‌شود. اتوبوس‌ها طبعاً به‌صرفه‌تر هستند و هر نیم ساعت یک‌ بار از ایستگاه فرودگاه به سمت مرکز ازمیر حرکت می‌کنند. برای گشت و گذار در شهر، علاوه بر تاکسی اختصاصی و اتوبوس، می‌توانید مترو و دولموش‌ها (تاکسی‌های اشتراکی ترکیه) را هم در نظر بگیرید. کرایه‌ی تاکسی‌ها به وسیله‌ی تاکسی‌متر تعیین می‌شود و شب‌ها گران‌تر است.

میدان اصلی شهر، میدان کوناک است که آن را با برج ساعت مشهورش می‌شناسند؛ برج ساعت وسط میدان نزدیک به صد سال پیش ساخته شده و تقریباً سمبل ازمیر است. دور میدان، مسجد کوناک یالی و ورودی اصلی بازار سنتی کمرآلتی قرار گرفته. این بازار سرپوشیده‌ با کوچه‌های باریک، فروشنده‌هایی که اجناس‌شان را بیرون مغازه هم چیده‌اند و فرش‌ها و پارچه‌هایی که جلوی مغازه‌ها آویزان است، دقیقاً اتمسفر یک بازار سنتی را دارد؛ می‌شود چند ساعتی در بازار چرخید و آخر سر توی یکی از کافه‌های خیابان آنافارتالار که دور تا دور بازار را گرفته، کمی استراحت کرد. این خیابان مرکز کافه‌ها و رستوران‌هاست؛ بد نیست توی یکی از همین رستوران‌ها، کومور را که یکی از غذاهای سنتی ترکیه است، امتحان کنید: کومور ساندویچی است شامل پنیر محلی و گوجه که با یک سس مخصوص ترکی، داخل تنور گذاشته می‌شود. رستوران دنیز هم در این خیابان، یکی از بهترین غذاهای دریایی ترکیه را سرو می‌کند.

یکی از دیدنی‌های معروف ازمیر که با مرکز شهر فاصله‌ی کمی دارد، قلعه‌ی قدیمی کادیفکاله است که روی تپه قرار گرفته و منظره‌ای سرسبز از باغ‌های زیتون را در پایین شهر نشان می‌دهد.

آسانسور هم امروز یکی از جاذبه‌های ازمیر است. آسانسور با ساختمان آجری‌رنگش، حدوداً صد سال پیش توسط یک تاجر یهودی ساخته شده و امروز کارش رساندن توریست‌ها به بالای تپه است. ازمیر از آن بالا، چشم‌انداز زیبایی دارد، ولی البته این منظره به پای دیدن شهر از داخل تله‌کابین نمی‌رسد. تله‌فریک همان تله‌کابین ازمیر است که با ارتفاعی بیشتر از چهارصد متر، از روی دریا هم می‌گذرد. دریای آبی اژه با نخل‌های لاغر ساحلش، نه تنها از بالا تماشایی است، بلکه می‌تواند جای مناسبی برای شنا کردن و آفتاب‌گرفتن در فصل بهار و تابستان باشد. سواحل عمومی ازمیر زیاد است ولی مشهورترین‌هایشان چشمه و فوجادیکیلی هستند که سرویس‌های ثابتی از مرکز شهر به هر کدام وجود دارد و انواع بازی‌های آبی در این سواحل انجام می‌گیرد. اصلی‌ترین خیابان ازمیر، خیابان آتاتورک، به موازات ساحل کشیده شده و بین اهالی محلی به اسم کوردون شناخته می‌شود؛ پیاده‌روی در امتداد خیابان کوردون یکی از تفریحات جوان‌های ازمیری است. انتهای این خیابان، مرکز خرید کوناک پیر با یک سینما و مجموعه‌ای از برندهای معروف واقع شده. ولی اگر خریدکردن از این‌جا شما را راضی نمی‌کند، سری هم به مرکز خرید بزرگ فروم در منطقه‌ی بورنوا بزنید.

بیشتر هتل‌های ازمیر در اواسط بلوار آتاتورک یا حوالی خیابان آنافارتالار قرار گرفته‌اند و رفت و آمد از آن‌ها به بقیه‌ی جاهای شهر کار راحتی است. کیفیت و نوع امکانات هتل‌ها، بستگی به تعداد ستاره‌هایشان دارد که قیمت‌شان را هم بالا و پایین می‌کند. در کل بهتر است هتلی را انتخاب کنید که مناسب با مدل تفریحات شما در تعطیلات باشد. پول اضافه پرداخت‌کردن برای امکاناتی که از آن‌ها استفاده نمی‌کنید، کار بیهوده‌ای است؛ از طرفی اگر شب را جای نامطبوعی استراحت کنید، مسافرت را به خودتان تلخ کرده‌اید، حتی وقتی که در طول روز خیلی ولخرجی و خوش‌گذرانی کرده باشید.

اگر وقت داشتید، دیدن این‌ها را هم در ازمیر از دست ندهید:
- پارک فرهنگ: پارکی بسیار بزرگ بین دو منطقه‌ی آلساناک و باسمانه است که یک موزه‌ی تاریخ و هنر هم در آن واقع شده و کلکسیون جالبی از سبک زندگی ترک‌ها در گذشته دارد. از اواسط ژوئن تا اواسط جولای در این مجموعه، فستیوال بین‌المللی موسیقی ازمیر برپاست.
- خیابان آلساناک مرکز قهوه‌خانه‌های سنتی است. شاید قلیان را در کنار چای و باقلواهای شیرین ترکی دوست داشته باشید.