حجت‌الاسلام رفیعی با اشاره به سنت الهی «استدراج» و آیه 178 سوره آل‌عمران گفت: امام حسین(ع) در شب عاشورا در اطراف خیمه‌ها و حضرت زینب کبری(س) در مقابل یزید این آیه را قرائت کردند.
در شب چهارم مراسم سوگواری اباعبدالله الحسین(ع) در حسینیه امام خمینی(ره) که در حضور مقام معظم رهبری برگزار شد، حجت‌الاسلام ناصر رفیعی استاد حوزه علمیه قم با قرائت آیه 178 آل‌عمران، گفت: در این آیه خداوند می‌فرماید «وَلاَ یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِینٌ ».
وی افزود: این آیه، آیه‌ای است که امام حسین(ع) در شب عاشورا در اطراف حرم و خیمه‌های حسینی زمزمه می‌کرد و همین آیه بود که توسط زینب کبری(س) در مقابل یزید قرائت شد.
رفیعی با بیان اینکه ائمه(ع) در اکثر مواقع به قرآن استناد می‌کردند، استناد به قرآن از سوی ائمه اطهار(ع) را 3 نوع دانست و ادامه داد: برخی از این استنادات ابتدای بوده است که شخص معصوم(ع) آن را بیان کرده و یا اینکه امام(ع) کلامی بیان کرده و مخاطب یا در حال عناد یا تفقه از امام(ع) سوال کرده است و یا اینکه رفتار امام(ع) را برخی نفهمیدند و امام(ع) آن را با قرآن تبیین کرده‌اند.
* اگر خدا بخواهد کسی را زمین بزند به آنها وفور نعمت می‌دهد
این استاد حوزه قم، در ادامه با تبیین چرایی قرائت آیه 178 سوره آل‌عمران توسط امام حسین(ع) و زینب کبری(س)، تاکید کرد: این آیه در احد نازل شد؛ جایگاهی که حمزه سیدالشهدا به شهادت رسیده، دندان پیامبر(ص) شکسته است و مشرکان رجز پیروزی می‌خوانند.
وی افزود: اما خداوند در این آیه می‌فرماید که اگر خدا بخواهد کسی را زمین بزند به آنها وفور نعمت می‌دهد و نباید فکر کنند که مهلتی که به آنها داده شده خیری برای آنهاست.
رفیعی، بیان این آیه را چون دانش‌آموز مستمع آزاد و یا بیمار ناعلاجی دانست که امیدی به آنها نیست و تصریح کرد: امام علی(ع) در حدیثی می‌فرمایند اگر خدا به تو نعمت داده و تو به گناهت ادامه می‌دهی و خدا با تو کاری ندارد بترس و هشیار باش.
* بلایی که بر سر قاتلان امام حسین(ع) در زمان نخستین خلیفه عباسی آمد
وی این سنت الهی را استدراج و املاء خواند و افزود: این امر درباره قاتلان امام حسین(ع) دیده می‌شود نه فقط در قیام مختار که ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه گفته است نخستین حاکم بنی عباس ابوالعباس سفاح به قدرت که رسید سیه چرده‌ای وارد شد و گفت سدیف شاعر است و شعری خواند و در آن گفت ای ابوالعباس از حسین(ع) و زید بن علی بن حسین یاد کن و ابوالعباس پس از این شعر بود که گفت در آن جلسه هر چه از بنی امیه را بکشید که گفته شده هزار نفر را کشت و حتی گفته می‌شود برخی از آنان را از قبر خارج کرده و سوزاندند
رفیعی در تبیین سنت الهی استدراج با اشاره به سخنی از امام حسین(ع) به اباحرم، ادامه داد: امام پس از بیان علت قیامشان فرمودند افرادی بر این مردم تسلط خواهد یافت که آنها را از قوم سبا ذلیل‌تر می‌کند.
این استاد دانشگاه که جوانان را مورد خطاب خود قرار داده بود، تصریح کرد: روایت است که اگر جوانی نعمت جوانی‌اش را به بندگی خدا بگذراند پیر که شود و نتوانست چون جوانی بندگی کند خداوند فرشته‌ای را مامور می‌کند که چون جوانی برای او نعمت بنویس.
* خداوند هم یا برای متدین بودن و یا برای گناه‌کار بودن به وفور نعمت می‌دهد
وی با اشاره به تعاریفی که از امام خمینی(ره) می‌شد و ایشان می‌گفتند می‌ترسم باور کنم، افزود: امام علی(ع) می فرمایند که چه بسیار که نعمت به آن ها داده شد و خود را گم کردند.
حجت‌الاسلام ناصر رفیعی در ادامه مصیبت و نعمت را دو نوع دانست و گفت: مصیبت یا به خاطر گناه است و یا برای امتحان و نعمت یا برای متدین بودن است و یا برای گناه‌کار بودن.
وی با طرح این سوال که چگونه باید فهمید نعمت الهی برای گناه و استدراج است یا برای متدین بودن، با اشاره به حدیثی از امام باقر(ع) گفت: فردی به نزد امام باقر (ع) آمد و گفت: هر چه از خدا می‌خواهم خدا می‌دهد و می‌ترسم مبادا استدراج باشد؛ امام(ع) از او پرسیدند آیا شکر خدا را به جا می‌آوری؛ آن فرد گفت بله؛ امام باقر(ع) فرمودند از آن قسم نیست.
رفیعی همگان را به شکر و عدم استفاده از نعمت‌های الهی در مسیر فساد و اسراف توصیه کرد و افزود: باید نعمت‌ها را شکر ذهنی، شکر زبانی و شکر عملی کرد که شکر عملی استفاده از نعمت الهی در راه خداست.
وی با بیان اینکه نمی‌توان برای هرکس که مصیبتی بر او وارد می‌شود، حکم واحدی پیچید، ادامه داد: سنت الهی درباره استدراج را مردم ایران در سقوط شاه، سقوط صدام و حسنی مبارک دیدند.
