عامل افسردگى هاى انسان چيست ؟
چرا حزن و اندوه و افسردگى در وجود انسان اين همه ريشه دوانده و تمام وجودش را گرفتار ساخته است ؟
چرا علم و دانش و مدعيان تمدن و ترقى به فرياد او نمى رسند آيا اين همه خسارتهاى اخلاقى ، روانى ، اقتصادى ، شخصيتى ، عدم رشد و شكوفائى استعداد و لياقت ها و وابستگى هاى مادى و و .... براى نسل بشر كافى نيست كه با تجديد نظر و اعتراف به خطاء و اشتباه و قبول نظم جهان هستى ، حيات جديدى را براى وى تدارك نمايند؟
آيا دانشمندان و پزشكان ، خصوصا روانشناسان در مورد اين كسالت مى توانند بيمار را با يك نگاه بدنياى ديروز و امروز، و كشف علت اصلى ، براى هميشه راحت كنند؟ مثلاً اين نكته را عنوان كنند كه در ميان انسانهاى گذشته اين ناراحتى در چه سطحى بود و چرا؟ در پاسخ به اين سئوال ، وجدان پاك بايد دخالت كند تا نيازمندان را از جهل و نادانى نجات دهد و با صراحت بگويد كه در دوران اوليه ، باور و يقين بخدا در انسانها بيشتر بوده و لذا، افسردگى كمتر داشتند بنابراين نبايد عصر و زمان حاضر را دوران تمدن و ترقى ملقب ساخت در حالى كه هر روز به آمارِ حوادث ناگوار افزون مى شود و به عظمت و شدت جهل و نادانى انسانها، از طرق گوناگون اضافه مى گردد.
نكته مهم
افسردگى و يا حزن و غم در عمق وجود بشر بدون علت نيست و راه پيداكردن آن ، اين است كه به نياز و احتياجات ضرورى او رسيدگىكامل بشود تا اينكه علت نابسامانى هاى روحى خودبخود مشخص گردد، اگر دانش آموزىاز نفهميدن درس و يا نمره كمتر در ورقه امتحانى افسردگى پيدا كرده است نمى توان باپوشاك و خوراك يا اسباب بازى اين افسردگى را در او درمان كرد بلكه بايد دراحتياجات او مطالعه كرد وقتى كه روشن شد علت افسردگى او كمبود آموزشهاى درسىاست بايد اين كمبود را جبران نمود تا افسردگى ريشه كن شود در حالى كه با وجودپيشرفت هاى علم و دانش اغلب بيماران و يا تمام مردم بجاى كمبودهاى معنوى مانند ضعفايمان و يقين بخداى متعال از داروهاى مغز و اعصاب استفاده مى كنند و يا با ساختن قيافههاى خيلى دقيق و ظريف مذهبى ، بجاى بندگى و توجهكامل روح و قلب آنان بخداى هستى ، خود را مشغول ساخته اند.
اين برخورد هيچ وقت نمى تواند روح و روان انسان ها را از افسردگيها نجات دهد و اگر كسى از اين راه موفق به [روان گردانى ] شود و مدتى افكار خويش را از اين موضوع دردناك به چيزهاى ديگرى منتقل سازد باز هم احتياج واقعى يعنى كمبود يقين بخداى متعال ، در جاى خودش باقى است و بايد از طريق سالم ، اين كمبود جبران شود تا تمام ناراحتى هايش پايان پذيرد.
با جوانان در ساحل خوشبختى
سيد حميد فتاحى
