هر روز مطالبی زیبا و جالب از تکنولوژی

اپل در سال 2012 دستاوردها و ناکامی هایی داشت . به هر حال گذشته ها گذشته و با خوابیدن در باد موفقیت های یا منکوب شدن به خاطر شکست های قبلی، نمی توان از روبرو شدن با آینده فرار کرد. 

سال آینده، بدون شک یکی از حساس ترین سال هایی است که اپل به خود دیده؛ به خصوص از این منظر که رقابتی شدید بین این کمپانی و جبهه اندروید در گرفته و پیش بینی می شود در 2013، محصولات اندرویدی، هم با تکیه بر قیمت های مناسب و هم با برخورداری از ویژگی های فنی خوب و نوآوریی ها در زمینه سیستم عامل، بتوانند بیش از پیش برای اپل دردسر ساز شوند. 

بیایید در حالی که یک دستمان را در حوضچه اکنون نگه می داریم و نگاهی به 2012 داریم، درباره محصولات سال 2013 نیز مروری داشته باشیم. 

با نارنجی همراه باشید. 
 

اپل در سال 2012  

  اپل و آموزش: اپل این سال را با مراسمی در نیویورک آغاز کرد که تمرکز آن بر روی iBooks 2 و iBooks Author بود. به کمک نرم افزار دوم، تولید کنندگان محتوا می توانند iBookstore را پر از کتاب هایی با طراحی های زیبا و جذاب کنند. این یک سرمایه گذاری بلند مدت است، حرکتی برای دگرگون کردن صنعت تولید محتوا. 

  شیر کوهی: جدیدترین نسخه از سیستم عامل OS X در استراتژی تیک-تاک اپل، (یک به روز رسانی بزرگ و سپس یک به روز رسانی کوچک) بخش تاک به شمار می رفت و بیشتر متمرکز بر ارائه ویژگی های مبتنی بر iCloud و یک پارچگی بهتر با iOS بود. بینش اپل این است که در آینده اکثر مردم کارهای خود را ابتدا بر روی پلتفرم های موبایل انجام می دهند. بنابراین شیر کوهی طوری ساخته شده که بتواند از مزیت محبوب بودن آیفون و آیپد به نحو احسن استفاده ببرد. 

  مک بوک پرو رتینا: وقتی اولین بار استاندارد رتینا برای محصولات اپل رونمایی شد، معلوم بود که روزی آن را در لپ تاپ های اپل نیز خواهیم دید ولی به هر حال این چیزی از فوق العاده بودن مک بوک رتینا کم نمی کند. اینکه بگوییم اپل این فناوری را که قبلاً در محصولاتش وجود داشته به لپ تاپ های خود نیز آورده، کاملاً منصفانه است ولی اینکه بگوییم در این بین هیچ نو آوری خاصی صورت نگرفته، خیر. 

  اپل و پتنت ها: نزاع حقوقی اپل و رقیب-شریک اصلی خود سامسونگ، امسال به اوج خود رسید. بعد از ماه ها حضور در راهروهای دادگاه، بالاخره هیئت منصفه ای تشکیل شد و رأی به پرداخت غرامت 1 میلیاردی به اپل داد. هر چند اخیراً با به چالش کشیده شدن چند پتنت اصلی اپل که به تعلیق موقت آنها انجامیده، نیاز به ارائه مدارک بیشتر برای فعال سازی آنها، مجدداً به هیجان های پیرامون رأی نهایی این دادگاه افزوده. البته اپل در این سال به توافق با HTC نیز رسید که در نوع خودش گام مثبتی به حساب می آید. 

  اپل و پست پی سی هایش: 80% سود اپل را دو محصول آیپد و آیفون تأمین می کنند. هر دو در این سال به روز شدند، البته آیپد اصلی دو بار! می توان گفت اپل به دلایل متعدد چاره ای جز این به روز رسانی دو مرحله ای نداشت ولی همین حرکت، سال 2013 را داغ تر کرده چون حالا همه منتظر به روز رسانی سریع تر محصولات هستند. آیپد مینی را هم نباید از یاد برد که همین امروز خبر از اضافه شدن 2 میلیون سفارش اپل به قطعه سازان برای اطمینان از عرضه پایاپای تقاضای کریسمس رسید. آیفون 5 با تمام سر و صداهایی که به پا کرد فروش جهانی خوبی داشت ولی در آسیا و اروپا کمتر موفق بود. 

  iOS 6: ظاهری تکراری، یکپارچگی بیشتر با آی کلود و فیسبوک، بهبودهای سیری، و البته اپلیکیشن نقشه. ساده بنویسیم: نقشه سازی کار سختی است. گوگل سال ها تجربه در این زمینه دارد و هزاران نفر را به این مأموریت گماشته تا مطمئن شود کسی از پل به پایین پرت نمی شود. ولی اپل کار را دست کم گرفت و حالا وجهه iOS خدشه دار شده. صورت iOS 7 را به جانی آیو سپرده اند و سیرتش را به کریگ فدریگی و ادی کیو. باید دید نتیجه چه می شود. 

  اولین سال تیم کوک: این کمپانی عادت کرده یا یک فرد خود انگیخته و خوش سلیقه در رأس آن باشد یا افراد بی کفایت. تیم کوک هیچ کدام از این دو نیست. هر چند او را نابغه زنجیره تولید می دانند ولی پذیرش مسئولیت استیو جابز آن هم به تنهایی، برای هیچ کس کار آسانی نیست. با این حال به نظر می رسد آقای کوک، بعد از چند مشکلی که در سال جاری بروز کرد، تصمیم گرفته که فقط دل به سابقه افراد و جایگاهشان نزد جابز نبندد، بلکه کار را به کاردان بسپارد. 

اگر یک مدیر بتواند افراد مناسب را برای انجام کارهای مهم بیابد، این خودش نوعی نبوغ است. باید دید جانی آیو در مقام رئیس جدید تیم طراحی رابط کاربری و ادی کیو در مقام رئیس خدمات اپل چه خواهند کرد. 
 

عملکرد مالی سال 2012 در قاب نمودارها

اپل در سال 2013  

  1. یک آیفون 5S زودهنگام: کسی نیست که فکر کند محصولی که نیمی از درآمد اپل را رقم می زند، در این سال به روز نشود ولی به نظر می رسد امسال شاهد عرضه زود هنگام آیفون جدید باشیم. قطعاً پای چیپ پردازشی (بگذارید حدس بزنیم 2 برابر) سریع تر، عمر باتری بهتر، دوربین بهتر (و شاید با دو فلاش LED) در میان است. شاید در اواخر بهار 2013، آیفون 5S را ببینیم. 

  2. اپل تی وی یا iTV؟ مسئله این است: داغ ترین محصول سال آینده اپل (اگر معرفی اش به 2014 موکول نشود) بدون شک آی تی وی اپل خواهد بود. تیم کوک گفته «وقتی وارد اتاق تشیمن خانه ام می شوم، احساس می کنم به 20-30 سال قبل برگشته ام.» آیا این لزوماً به معنای ساخت تلویزیون است؟ خیر. مشکل اینجا است که تلویزیون ها مدام به روز نمی شوند ولی اپل وسواس به روز رسانی سخت افزاری (با طراحی اشتباه نشود) دارد و از این رو معلوم نیست سر انجام آی تی وی چه خواهد شد. شم کسب سود می گوید که اپل باید Apple TV فعلی خود را از یک سرگرمی خالی تبدیل کند به یک وسیله بسیار کارا با یکپارچگی بیشتر با گجت های iOS و سرویس ویدیویی منطبق بر آیتونز. حتی می توان چیزهای جدیدی را هم به آن اضافه کرد. 

  3. مک بوک پروی جدید (واقعاً جدید): مک بوک پرو امسال به روز رسانی ملایمی را پشت سر گذاشت که این برای محصولی کم فروش تر از آیمک و مک مینی عجیب هم نیست ولی تیم کوک قول داده که اپل در سال 2013 چیز جذابی رو کند و شاید این آخرین به روز رسانی بزرگ این خط از محصولات اپل، پیش از حذف کاملش باشد. 

  4. رابط کاربری iOS و OS X نو نوار می شوند: رفتن اسکات فورستال چراغ سبزی شد برای جانی آیو تا پایش را از مرز های سخت افزاری فراتر بگذارد. انتظار نداریم که امسال تغییرات بنیادینی را شاهد باشیم ولی از طرفی جانی آیو باید امضای خودش را پای iOS و OS X بگذارد. امیدواریم نتیجه هر چه که هست، کاربردی تر شدن سیستم عامل های اپل باشد و البته، زیبا شدن آنها. جانی آیو و گروه زیر نظرش، پیش تر با طراحی ترک پد مک بوک ها و البته جسچرهای مرتبط با آنها، نشان داده اند که می توانند راه های جدیدی برای برقراری ارتباط با سیستم عامل پیش روی مشتریان بگذارند. 

  5. علامت سوالی در برابر واژه نوآوری: اپل 2 در سال 1977، مکینتاش در سال 1984، آیمک اول در 1998، آیپاد در 2001، آیفون در 2007، آیپد در 2010، ... چه چیزی در 2013؟ فروش خوب محصولات اپل به کنار، آیا اپل قادر است (بدون جابز) بازار جدیدی ایجاد کند؟ 

  6. حمله نقشه ای: کنار گذاشتن گوگل مپز و جایگزین شدن نقشه اپل، آنها واقعاً با خودشان چه فکری می کردند؟ نتیجه فاجعه بار بود، تیم کوک از مشتریان عذرخواهی کرد، اسکات فورستال رفت و سهام اپل سقوط کرد. واقعاً اپل جای کار بسیاری در تمام سرویس های آنلاین خود -و هر چیزی که با اینترنت مرتبط است- دارد. از آی کلود بگیرید تا مپز و آیتونز و غیره. آیا بالاخره این ضعف ها زمانی بر طرف خواهد شد. چشم ها به ادی کیو دوخته شده. 

  7. سوپر سیری: جستجوی صوتی گوگل که معرفی شد، استاندارد جدیدی را در این زمینه شاهد بودیم. اپل نیاز دارد سیری را به طور جدی بهبود ببخشد و در این مسیر سیری باید سریع تر و در یکپارچگی بهتری با اپلیکیشن های مهم iOS قرار بگیرد. 

  8. تغییر چرخه نو سازی محصولات: زمانی بود که چرخه به روز رسانی محصولات اپل، مثل ساعت کار می کرد؛ آیپد های جدید در بهار و آیفون های جدید در انتهای تابستان. ولی آیپد 4 اوضاع را تغییر داد. به نظر می رسد که برای آتش زدن بازار رقابت، راهی جز کوتاه کردن بازه های معرفی محصولات جدید باقی نمانده. البته این بیشتر در مورد دستگاه های مبتنی بر iOS صدق می کند که اپل تقریباً تمام جنبه های آنها، از سیستم عامل تا چیپ پردازشی را در دست دارد. آیا کیفیت محصولات اپل حفظ خواهد شد؟ 

  9. سود بیشتر و سهم بازار کمتر: شاید ماجرای ویندوز و مک دوباره با آن شدت تکرار نشود، ولی به هر صورت تبلت ها و تلفن های اندرویدی خوش قیمت هم مشتری خودشان را دارند و بدون شک فروش آنها بر روی سهم اپل در بازار این دو محصول تأثیر خواهد گذاشت. البته بعید است در مقیاس سالانه، فروش محصولات اپل کاهشی را به خود ببیند، این یعنی اندروید و iOS هر دو رشد خواهند کرد ولی سرعت رشد اندروید به مراتب بیشتر است. 

شما فکر می کنید اپل برای سال 2013 چه پروژه هایی را نهایی خواهد کرد. 

  مطالب مرتبط: 
  بخش اول مصاحبه بیزینس ویک با تیم کوک 
  بخش دوم مصاحبه بیزینس ویک با تیم کوک 
  بخش سوم مصاحبه بیزینس ویک با تیم کوک 
  شنیده ها درباره آیفون های 2013

http://narenji.ir/6384-Apple-2012-2013

شاید هر کسی فضای کافی و یا علاقه چنان شدید به موسیقی نداشته باشد که به سراغ یک سیستم صدای سوراند 9.1 برود، آن هم هنگامی که به نظر می رسد یک هدفون خوب یا یک Sound bar، کاملا نیازمان را برطرف می کند. اما با ابزارهای صوتی جدید LG، پیدا کردن یک سیستم صوتی مناسب برای هر شرایطی کاملا آسان گشته است، حتی اگر به دنبال یک سوراند ۹ به ۱ باشید. 

خط تولید جدید صوتی/تصویری ال جی به تازگی با سیستم های جدید سوراند، sound bar، پخش کننده های بلو-ری متصل به شبکه، داک ها و اسپیکرهای پرتابل، حسابی توسعه یافته است. و گل سرسبد سال ۲۰۱۳ این کمپانی مطمئنا سیستم سینمای خانگی BH9430PW است که طبق شنیده ها قرار است کیفیت یک سالن سینمای مجلل را برای کاربران به ارمغان آورد. گفته می شود مخروط های این سیستم سوراند 9.1 از فیبر Aramid ساخته شده اند که نوعی ماده مقاوم بر پایه کولار است. اسپیکرهای جلویی و اسپیکرهای ماهواره ای بیسیم عقبی این سیستم هم به خوبی از چهار کانال اضافی بهره می برند. 

از دیگر قابلیت های این سیستم می توان به استفاده از امکان Private Sound Mode برای استریم صدا روی اسمارت فون ها از طریق وای-فای اشاره کرد. با این کار شما با هدفون موبایل تان به موسیقی مورد علاقه در شبکه صوتی خانه گوش می دهید و هیچ مزاحمتی برای دیگر افراد درون اتاق نخواهید داشت. در صورتی هم که از کارکرد اسمارت تی وی این سینمای خانگی بهره ببرید، حتی در صورت عدم استفاده از تلویزیون ال جی، باز هم می توانید به جستجوی اینترنت و استریم محتوای وب در سینما خانگی تان بپردازید. در عکس زیر می توانید امکانات چهار مدل مختلف سینمای خانگی جدید ال جی را بیابید.

 
برای مشاهده عکس در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید.

همان طور که در این عکس می بینید، ال جی قصد دارد چهار sound bar جدید را هم عرضه کند. این سیستم های صوتی 2.1 برای این طراحی شده اند که بدون اشغال جا (همانند سیستم های سینمای خانگی) صدای قدرتمندی را برای تلویزیون تان فراهم آورند. این ابزارهای صوتی با اسپیکرهایی از ۴۰ تا ۳۱۰ وات عرضه شده اند. در این میان بهترین انتخاب می تواند NB4530A باشد که چنین اسپیکرهای قدرتمندی را در اندازه ای بسیار کوچک با ارتفاع 3.5 سانتی متر جای داده است. این سیستم ها علاوه بر پشتیبانی از HDMI، به بلوتوث برای پخش آهنگ از روی ابزارهای موبایل هم مجهز شده اند. 

در صورت علاقه به آشنایی با بلو-ری های جدید ال جی هم می توانید به تصویر زیر مراجعه کنید.

 
برای مشاهده عکس در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید.

شما کدامیک از محصولات این گروه های ال جی را استفاده می کنید؟ به کدام محصول بیشتر علاقه مند شده اید؟

شاید عمومیت نداشته باشد، اما یکی از بزرگترین مسایل مصرف کنندگان لوازم الکترونیکی، نظافت و تمیز کردن آنها است. اما راه حل را می توان بسیار ساده کرد. جدا از اینکه آنها بخواهند موبایل، صفحه کامپیوتر، کیبرد، یا موس شان را تمیز کنند، راه حل می تواند تنها آب و الکل باشد و این گونه نیاز به خرید تمیزکننده های اختصاصی هر یک از گجت ها تقریبا برطرف خواهد شد. 

تنها با اندکی هزینه، شما می توانید تمیزکننده اختصاصی خودتان را تولید کنید که علاوه بر کیفیت موثر همانند تمیز کننده های تجاری، از نظر حجم هم بسیار به صرفه است. از این پس دیگر همه جا یک تمیز کننده در اختیار دارید:‌یک شیشه روی میز کار، یکی در خانه و حتی یکی هم برای مسافرت و در داشبورد ماشین. 

آنچه که نیاز دارید: 
* الکل ایزوپروپیل ۷۰ درصد - ۲۴۰ میلی لیتر 
* آب مقطر - ۲۴۰ میلی لیتر 
* چند شیشه کوچک اسپری 
* نوار چسب کاغذی و ماژیک 

نکته اصلی این دستور کار خانگی استفاده از آب مقطر است . دیگر آبهای ناخالص مانند آب لوله کشی شهری یا آب معدنی و حتی آب باران، به دلیل مواد معدنی محلول در خود، جای پای ناخواسته ای را روی نمایشگرتان باقی خواهند گذارد. 

خب، به سادگی اسپری شما آماده است. تنها کافی است یک واحد آب مقطر تهیه شده را با یک واحد الکل مخلوط کنید و درون شیشه یا دیگر انواع بطری های دارای افشانه بریزید. درب آن را بسته و کمی تکان دهید. حالا برای استفاده آماده است. البته بد نیست که برای آگاهی دیگران از محتوای بطری، برچسبی روی آن زده و مثلا بنویسید تمیزکننده نمایشگر، یا محلول الکل. 

توجه: اگر به الکل ایزوپروپیل دسترسی ندارید، می توانید سرکه را جایگزین آن کنید. اما توجه داشته باشید عطر و رایحه آن چندان دلپذیر نخواهد بود. و البته این تمیزکننده جایگزین، زمان بیشتری برای خشک شدن نیاز دارد.

اخطار:

پیش از استفاده از اسپری دست ساز، دفترچه راهنمای محصول تان را به دقت مطالعه کرده و با نمایندگی آن تماس بگیرید. زیرا برخی کارخانه ها از پوشش های oleophobic در محصولات شان استفاده می کنند که نباید با الکل تماس داشته باشد. در این صورت می توانید اسپری پیشنهادی کارخانه تولیدی را خریداری کرده یا تنها از آب مقطر برای تمیز کردن نمایشگر گجت تان استفاده کنید. 

هرچند که استفاده از این اسپری الکلی بر روی چنین ابزارهایی و حذف پوشش oleophobic آن ممکن است مشکلی ایجاد نکند، اما پذیرش چنین ریسکی کاملا بستگی به خودتان و شرایط گارانتی دستگاه تان دارد. پس مراقب باشید.

مطالب مرتبط: 
چگونه گجت های کثیف مان را تمیز کنیم - بخش اول 
چگونه گجت های کثیف مان را تمیز کنیم - قسمت دوم: لپ تاپ ها 
‎چگونه گجت های کثیف مان را تمیز کنیم - بخش آخر‫:‬ دسک تاپ، موبایل و پخش کننده های موسیقی

http://narenji.ir/6380-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D9%85%DB%8C%D8%B2%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%B1-%DA%AF%D8%AC%D8%AA

در بحث و جدل بر سر موفقیت افراد، همیشه پای "بهره هوشی" و "سخت کوشی" در میان هست و این پرسش مطرح می شود که چه میزانی از استعداد افراد ژنتیکی است و چه میزانی از آن کسب کردنی. 

در بسیاری از موارد مرز باریکی میان این موارد هست ولی در مورد برخی افراد، به راستی مشخص است که از کودکی اعجوبه بوده اند. در اینجا می خواهیم شما را با 14 نابغه که از کودکی برجسته بودند آشنا کنیم. 

در ادامه مطلب با نارنجی همراه باشید. 
 

آکریت جاسوال: جراح 17 ساله (آی کیو 146)

آکریت جاسوال در 17 سالگی مهارت "جراحی" را به رزومه خود اضافه کرد. او که به سال 1993 در هند به دنیا آمد تبدیل به جوان ترین پزشک و دانشجو در این کشور شد. 

تنها نکته منفی این است که او خودش هم می داند چقدر از دیگران بهتر است و بدون فروتنی در جایی گفته: «دیگران توانایی های بالقوه مرا دیدند و خواستند کمک کنند که در زندگی ام بهتر شوم... من فکر می کنم آنها بالاتر از میانگین بهره هوشی را داشتند [که این کار را کردند]، ولی به باهوشی من نبودند.»

جاکوب بارنت: از برندگان احتمالی جایزه نوبل صلح (آی کیو 170)  

در سن 8 سالگی جاکوب وارد دانشگاه پوردو در ایندیانا شد. با این آی کیو فوق العاده که بالاتر از اینشتین است او بدون شک می تواند یکی از برندگان بعدی جایزه نوبل صلح باشد. لا اقل خود این پروفسور و پژوهشگر ارشد که اینک 13 سال دارد، می خواهد در آینده چنین شود. 

مادر او می گوید که پسرش فقط با 2 هفته مطالعه جبر 1 و 2، هندسه، مثلثات و حساب دیفرانسیل و انتگرال، آن هم در ایوان جلوی خانه، توانسته در امتحان موفق شود. بارنت حتی به سندروم آسپرگر (نمونه ای ملایم از اوتیسم) هم اجازه نداده که جلوی موفقیتش را بگیرد. او پس از ثبت نام در دانشگاه وارد کلاس های پیشرفته فیزیک نجومی شد و هم اکنون مشغول کار بر روی توسعه نظریه نسبیت اینشتین است. او همچنین در حال به چالش کشیدن نظریه مهبانگ (بیگ بنگ) نیز هست.

شاکونتالا دِوی: نابغه ریاضی هندی ( آی کیو غیر رسمی 210)

او که اینک 83 ساله است، در بنگلور هند به دنیا آمده و پدرش یک مربی شیر بوده. رابطه این خانم با اعداد از سن 3 سالگی شروع شد یعنی زمانی که با کارت های پدرش بازی می کرد. به او لقب کامپیوتر انسانی را داده اند. 

خانم دِوی در کودکی توانایی های ریاضی خود را بروز داد و مهارت های او در کتاب رکوردهای جهانی گینس نیز چندین بار به ثبت رسیده. به عنوان مثال، او توانست به صورت کاملاً ذهنی، ریشه بیست و سوم یک عدد 201 رقمی را حساب کند.

کالین کارلسون: نابغه طرفدار حفظ منابع طبیعی (آی کیو 160)  

او به عنوان یک کودک نو پا توانست خودش خواندن را یاد بگیرد و در سن 11 سالگی از دبیرستان متعلق به دانشگاه استنفورد مدرک بگیرد. سپس در 9 سالگی شروع به گذراندن دوره های کالج تحصیلی کانکتیکت کرد و در سن 12 سالگی تبدیل به دانشجوی تمام وقت شد. 

در سال 2011، کارلسون دو مدرک همزمان در رشته های بوم شناسی و بیولوژی تکاملی، و مطالعات محیطی کسب کرد و فارغ التحصیل شد. او اخیراً یک شکایت در رابطه با عدم مشارکت در کارهای میدانی به خاطر پایین بودن سن که نیازمند سفر به افریقای جنوبی بود را پر کرده.

رابرت جیمز فیشر: بزرگترین شطرنج باز تاریخ ( آی کیو 180)  

این نابغه، با به دست آوردن قهرمانی شطرنج جهان، تبدیل به یکی از جوان ترین و تنها امریکایی برنده صاحب این عنوان شد. او توجه همه دنیا را در مسابقه ای که "مسابقه قرن" لقب گرفت به خود جلب کرد. وی در حالی که تنها 15 سال سن داشت، به مقام استاد بزرگی رسید. 

در سال 1972 او با کسب مقام قرمانی شطرنج جهان و رسیدن به ریتینگ 2785 برترین شطرنج باز تمام دوران لقب گرفت. در سال 1992 با مسابقه ای نمایشی با رقیب قدیمی اش در یوگسلاوی و شکستن تحریم های سازمان ملل بار دیگر خبر ساز شد و سپس، از امریکا فراری شد تا سال 2004 که به خاطر گذرنامه تقلبی اش در ژاپن دستگیر شد و سپس به ایسلند رفت. او در طول عمرش رکوردهای زیادی را جا به جا کرد از جمله شکست دادن دو رقیب در مراحل یک چهارم نهایی و نیمه نهایی قهرمانی جهان، با اختلاف های فاحش.

گریگوری اسمیت: نامزد 4 جایزه صلح نوبل، با آی کیو بسیار بالا  

در سال 1999، فقط در حالی که 10 سال داشت یک کمک هزینه تحصیلی 4 ساله با ارزش تقریبی 70 هزار دلار دریافت کرد. این دانشجوی جوان سرانجام با مدرک ریاضی، تاریخ و بیولوژی از دانشگاه فارغ التحصیل شد. دو سال بعد او در جلسه ای با بیل کلینتون و میخائیل گورباچف شرکت و در مجمع سازمان ملل سخنرانی کرد و نامزد جایزه صلح نوبل شد. 

او سه بار دیگر نیز به خاطر فعالیت های انسانی اش در تیمور شرقی، سائو پائولو، رواندا و کنیا نامزد دریافت این نشان شد. او در 16 سالگی نیز برای ادامه تحصیل در رشته ریاضیات، مهندسی هوا فضا، ارتباطات بین الملل و پژوهش های پزشکی وارد دانشگاه شد.

کیم یونگ یونگ: دانشجوی میهمان رشته فیزیک در سن 3 سالگی  

او که در 3 سالگی دانشجوی فیزیک دانشگاه هانیانگ در کره جنوبی شد، در 8 سالگی توسط ناسا دعوت شد تا به امریکا برود. آی کیو او 210 تخمین زده شد و به عنوان یکی از رکورد داران در کتاب گینس ثبت شد. 

آقای یونگ در 4 ماهگی (!) شروع به حرف زدن کرد و تقریباً 2 سال بعد قادر به خواندن ژاپنی، کره ای، آلمانی و انگلیسی بود. در 16 سالگی او ناسا را ترک کرد و به کره بازگشت تا دکترای مهندسی عمران بگیرد. بعد از آن، از سال 2007 به عنوان استاد در دانشگاه چونگ بوک مشغول به کار شد و تا به حال 90 مقاله درباره مباحث هیدرولیک به چاپ رسانیده.

کیتلین هولتز: جوان ترین وکیل  

او در 10 سالگی وارد دانشگاه ایالتی کالیفرنیا شد و با مدرک فلسفه فارغ التحصیل شد. در 15 سالگی، وارد دانشکده حقوق شد و در 18 سالگی به جوان ترین وکیل در کالیفرنیا و احتمالاً کل کشور بدل شد، در حالی که افراد معمولی معمولاً در 30 سالگی به این درجه می رسند.

مایکل کرنی: جوان ترین فارغ التحصیل دانشگاهی دنیا  

مایکل در 10 سالگی درجه کارشناسی را از دانشگاهی در آلابامای جنوبی دریافت کرد و در 17 سالگی، دومین مدرک خود را گرفت. این نابغه متولد هاوایی تا 21 سالگی 4 مدرک دانشگاهی کسب کرد و یک سال بعد، دکترای خود در شیمی را گرفت. 

او در سال 2006 توانست در مسابقه آنلاین Gold Rush که AOL برگزار کرد، 1 میلیون دلار کسب کند.

سفرون پلجر: یکی از جوان ترین اعضای کلوپ آی کیو ها!  

او هنوز به مدرسه نرفته ولی در 3 سالگی، آی کیو 140 دارد و احتمالاً می تواند یکی از جوان ترین اعضای کلوپ منسا شود، یک انجمن برای افرادی با بهره هوشی بالا که اعضایی از 100 کشور دنیا دارد. 

سفرون با امتیاز فعلی اش، 40 امتیاز بالاتر از میانگین و 3 امتیاز بالاتر از پرزیدنت بیل کلینتون است. او که متولد انگلستان است می تواند بنویسد و تا 50 را بشمرد و معادلات ریاضی ساده را حل کند. او دختر دنی پلجر است که 23 سال سابقه طراحی وب دارد.

ولفگانگ آمادئوس موتسارت: آهنگساز 6 ساله  

در سن 3 سالگی هارپسیکورد می نواخت و در 6 سالگی اولین قطعه خود را آهنگسازی کرد. سپس اولین سمفونی خود را در 8 سالگی و اولین اوپرایش را در 12 سالگی ساخت. استعدادهای این افسانه ای آهنگسازی، در بدو تولدش در سالزبورگ اتریش کشف شد و او در 5 سالگی در دانشگاه سالزبورگ، پیانو نوازی کرد و سال بعد هم در دربار پادشاهی در وین، هنرنمایی کرد. 

آمادئوس در زبان لاتین به معنای محبوب خداوند است. موتسارت در 35 سالگی فوت کرد، در حالی که 600 قطعه موسیقی از خو بر جای گذاشته بود.

پابلو پیکاسو: برترین هنرمند قرن 20  

او در خردسالی مهارت هایش را پرورش داد و با حمایت پدرش آثار پیچیده ای تولید کرد. در 15 سالگی، اولین تابلوی خود با نام "اولین عشاء ربانی" را در بارسلونا به نمایش در آورد. 

سال بعد تابلوی "علم و صدقه" او برنده مدال طلای مالاگا شد و در نمایشگاه ملی هنرهای زیبا در مادرید از آن تقدیر شد. علاقه او به هنرهای مدرن سر انجام باعث گسست میان او و خانواده اش شد. در اوایل قرن 20، او جنبش کوبیسم را تأسیس کرد. تکنیک ها و سبک کاری او چندین بار در طول زندگی اش دستخوش تحول شد.

ویلیام همیلتون: چند زبانه ای در سن 5 سالگی  

او که در دوبلین به دنیا آمد، در سنین پایین توانایی هایش را نشان داد و تا 5 سالگی به درجه استادی در زبان لاتین، یونانی و عبری رسید. در سن 13 سالگی نیز به همه نشان داد که با 13 زبان آشنایی دارد از جمله: سانسکریت، فارسی، ایتالیایی، عربی، سریانی و هندی. 

این ریاضی دان بزرگ، در سن 15 سالگی ایرادهایی را در کارهای ریاضی دان فرانسوی، پیر سیمون لاپلاس پیدا کرد. بزرگترین دستاورهای او شامل تئوری پویایی و کواترنیون ها، و متدی مورد استفاده در فضاهای سه بعدی بود. او در سال 1835 به رتبه شوالیه رسید.

ویلیام جیمز سیدیس: باهوش ترین انسانی که بر روی زمین زیسته (آی کیو تقریبی 250 تا 300)  

در 8 سالگی با توسعه یک جدول الگوریتم جدید بر مبنای عدد 12، استعداد ریاضی خود را نشان داد و یک سال بعد در دانشگاه هاروارد سخنرانی کرد. او در 11 سالگی با ثبت نام در این دانشگاه معتبر، جوان ترین ورودی این دانشگاه شد و 5 سال بعد هم به فارغ التحصیلی رسید. 

پس از پشت سر گذاشتن دوران رشد، سیدیس خواندن را یاد گرفت و به فاصله کوتاهی پس از آن، به 8 زبان مسلط شد و 4 تا از آثار اصلی اش را تا سن 7 سالگی نوشت. بعد از دوران عجیب نوجوانی، او به نوعی سوخت و افول کرد.

چندی است که خبرهای تایید و تکذیب فراوانی درباره تبلت ۹۹ دلاری ایسوس در اینترنت شنیده می شود. اما مثل اینکه قرار است داستان ۹۹ دلاری های فرز و چابک تنها منحصر به ایسوس نباشد. وال استریت ژورنال می گوید ایسر در سال جدید میلادی تبلت ۹۹ دلاری خود را روانه بازار خواهد کرد. این محصول قرار است به رقابت با تولیدات چینی و تایوانی در کشورهای در حال توسعه بپردازد. 

گفته می شود تبلت Iconia B1 مشخصاتی شبیه کیندل فایر خواهد داشت: نمایشگر ۷ اینچی با رزولوشن ۱۰۲۴ در ۶۰۰ پیکسل و پردازنده 1.2 گیگاهرتزی دو هسته ای. جالب اینکه منابع وال استریت ژورنال صحت تصاویر لو رفته ایسر ۹۹ دلاری طی هفته گذشته را هم تایید کرده اند. 

نکته قابل توجه اینجا است که علی رغم شایعات تبلت ۹۹ دلاری ایسوس، این شرکت به وال استریت ژورنال اعلام کرده قصد ندارد محصولی شبیه تبلت ارزان قیمت ایسر را روانه بازار کند. ولی منبع ایسری ژورنال گفته B1 به طور خاص برای هماوردی با محصولی از رقیب تایوانی شان تولید خواهد شد! البته گمانه زنی های فراوانی عرضه یک تبلت نکسوس ۹۹ دلاری توسط گوگل در آینده نزدیک را محتمل می دانند. تبلتی که گفته می شود توسط ایسوس تولید خواهد شد و قرار است موفقیت چشمگیر نکسوس ۱۹۹ دلاری را تکرار کند. 

از دیگر سو، چندان مایه تعجب نخواهد بود که ایسر با ورود به رقابت قیمت ها، قصد داشته باشد در بازار دیگر انواع تبلت هم جای پای پر رنگی از محصولات ارزان قیمت خود به جای بگذارد. هنوز از اعلام اولیه این کمپانی برای عرضه تبلتی بر پایه «برنامه Kai انویدیا» و عرضه تبلت های اندرویدی ارزان قیمت بر پایه تگرا ۳ مدت زیادی نمی گذرد. برنامه ای که احتمالا منجر به تولید Iconia Tab A110 با قیمت ۱۹۹ دلار خواهد شد. انویدیا پلتفرم مرجع kai را به این منظور طراحی کرده که به کارخانه ها توانایی ساخت تبلت های کاربر پسند و با قیمت های رقابتی را بدهد. 

منبع وال استریت ژورنال همچنین اشاره کرده که ایسر قصد دارد در سال جدید میلادی تبلت های ویندوز 8 ارزان تری را هم روانه بازار کند. این در حالی است که اولین تبلت های ویندوز 8 این شرکت از سوی بسیاری «بسیار گرانقیمت» شناخته می شوند. البته منبع مورد نظر درباره مشخصات و قیمت احتمالی ویندوز 8 های جدید ایسر سخنی نگفته است. 

به نظر شما آینده بازار تبلت در دست کدام پلتفرم و شرکت (های) سخت افزاری تابع آن خواهد بود؟ آیا ایسر می تواند در میان نام هایی چون اپل، گوگل، کیندل و سامسونگ جای مناسبی برای خود دست و پا کند؟

http://narenji.ir/6379-%D8%AA%D8%A8%D9%84%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%AF-99-%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1-%D9%88%DB%8C%D9%86%D8%AF%D9%88%D8%B2-8-%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D9%82%DB%8C%D9%85%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D8%B1

چند سال قبل، وقتی مدیر عامل آمازون، آقای جف بزوس مطلع شد که قرار است در گوگل پروژه ای برای اسکن و دیجیتال کردن کاتالوگ های یک دهه قبل آغاز شود، دانه های رقابت و خشم کاشته شدند تا بعدها سر بر آورند. این خبر برای بزوس که از سرمایه گذاران اولیه در گوگل بود، درست به یک بیدار باش می مانست. نشانه ای از اینکه رویکرد جدید غول جستجو، می تواند امپراطوری خرده فروشی آنلاین او را سرنگون کند. 

اینها را یکی از مدیران اسبق آمازون می گوید و می افزاید: «او (جف بزوس) فهمید که اسکن کردن کاتالوگ ها برای گوگل جذاب است ولی برد واقعی برای آنها زمانی خواهد بود که بخواهند همه کتاب ها را اسکن و دیجیتال کنند» و بعد آنها را به فروش برسانند. به این شکل، رقابتی شروع شد که در سال 2013 تشدید خواهد شد زیرا دو کمپانی در حال گسترش دامنه کاری خود در زمینه های تبلیغات بر روی گجت های همراه، خرده فروشی و رایانش ابری هستند. 

این وضع می تواند همان اندک فضای همکاری که بین دو شرکت باقی مانده را نیز از بین ببرد. برای مثال، تصمیم آمازون برای استفاده از یک نسخه اختصاصی سازی شده اندروید در تبلت های سری کیندل فایر و نیز برنامه های جاه طلبانه گوگل برای ساختن تبلت به کمک موتورولا، هیزم اضافه ای است که در آتش تنش ها انداخته می شود. 

جالب اینجا است که درگیری های اخیر در صنایع تکنولوژیک اغلب به خاطر ورود طرفین به حوزه های سنتی فعالیت همدیگر است. فیسبوک نیز خنجر به دست پشت سر گوگل و آمازون ایستاده و در حال پیگیری جاه طلبی های تبلیغاتی و جستجوی خود است. آمازون می خواهد جایی باشد که شما از آن همه چیزتان را بخرید. گوگل نیز می خواهد تنها جایی باشد که شما همه چیز ها را جستجو و پیدا می کنید، و در این بین خیلی از جستجو ها مربوط به خرید کردن است. بنابراین به وجود آمدن درگیری بین دو طرف یک چیز کاملاً طبیعی است. 

هر دو طرف سرمایه عظیمی را در خود متمرکز کرده اند. هم اکنون گوگل با 235 میلیارد دلار ارزش در بازار سهام، دو برابر آمازون ارزش دارد که مهم ترین علت آن، درآمد خالص گوگل است که انتظار می رود در انتهای سال به 13.2 میلیارد دلار برسد ولی در سوی دیگر آمازون سال مالی را با ضرری اندک به پایان می رساند. با این حال سهام داران به فعالیت های جدید کمپانی برای رشد بیشتر چشم دوخته و منظر ثبت درآمدهای بهتر هستند. 

گوگل وارد حریم کتابخوانی آمازون شد و حالا آمازون در حال ورود به حیطه تبلیغات است و می خواهد کاربران را از صفحه خانگی گوگل دور کند و واقعیت این است که احتمال موفقیت آمازون خیلی بالا است زیرا پتانسیل و چشم انداز بسیار خوبی برای فروش تبلیغات به ارائه دهندگان کالاهای مختلف دارد و می تواند با رجوع به تاریخچه خرید مشتریان (که نسبت به پایگاه اطلاعاتی گوگل بسیار با ارزش تر است)، تبلیغات هدفمندی را به متقاضیان ارائه کند.

جف بزوس از قدیم نسبت به وابستگی آمازون به گوگل برای ترافیک ورودی به سایتش نگران بوده و البته نسبت به ارزش بالای گوگل در بازار سرمایه. او یک جمله معروف در این باره دارد: «این اولین بار در طول تاریخ است که یک نقشه کش (گوگل) نسبت به قلمرویی که دارد نقشه اش را می کشد، ارزش بیشتری پیدا کرده.» 

در سمت دیگر، پلتفرم اندروید را داریم که نه تنها می تواند در زمینه تبلیغات موبایل برای گوگل در آمد زایی کند بلکه با فروش کالاهای دیجیتال مثل بازی ها، اپلیکیشن ها، موسیقی و ویدیو نیز می تواند جیب گوگل را پر پول تر کند. حالا کار هوشمندانه ای که آقای بزوس کرده چیست؟ این است که برای تبلت های کیندل فایر، یک نسخه اختصاصی اندروید را فراهم آورده که تمام مسیر های منتهی به محتواهای فروشی گوگل را، به سمت فروشگاه آمازون کج کرده و این اصلاً برای گوگل خوشایند نیست که آمازون بخواهد بر روی تجربه کاربری دستگاه هایش نظارت ویژه داشته باشد. 

با تمام این اوصاف، گجت های موبایل و البته رایانش ابری هنوز در مقایسه با تبلیغات و تجارت آنلاین، کسب و کارهای کوچکی به حساب می آیند. گوگل نیز برای ضربه زدن به آمازون بیکار ننشسته و اخیراً کمپانی BufferBox را خریده که صندوق های دریافت بسته های ارسالی را در اختیار مشتریان خود قرار می دهد. به این شکل که اگر بسته ای را بخرید، می توانید آن را به یکی از نمایندگی های BufferBox بفرستید و بعداً (هز زمانی) سر راه تان آن را دریافت کنید. همچنین گوگل سرویس رساندن محصول در روز اول خرید را در سان فرانسیسکو راه انداخته. همه اینها نشانه هایی از توجه روز افزون گوگل به بحث خرده فروشی -یعنی قلمرو سنتی آمازون- است. تصور کنید که گوگل موفق شود این مدل تجاری (جستجو، خرید و ارسال محصول همه توسط خود گوگل) را پیاده کند، در این صورت عملاً آمازون را از چرخه حذف کرده. 

با مطالعه این متن، می توانیم چشم انداز بهتری از فعالیت های این کمپانی ها را داشته باشیم. آمازون وارد تبلیغات می شود تا خریداران را از سایت گوگل دور کند و گوگل در حال گسترش شبکه خرید و پرداخت های مالی، و نیز کسب تجربه در امر ارسال محصول است تا آمازون را از این میان حذف کند. پشت چهره های خندان مدیر عامل ها، دغدغه ها و اندیشه های زیادی در جریان است. 

http://narenji.ir/6378-%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%B2%D9%88%D9%86-%DA%AF%D9%88%DA%AF%D9%84-%D9%88%D8%B1%D9%88%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D9%82%D9%84%D9%85%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%B1%D9%82%DB%8C%D8%A8

نوکیا در حال ساختن تبلت ویژه خود برای رونمایی در اوایل سال 2013 است. منابع نزدیک به کمپانی می گویند که تبلت نوکیا دارای پورت HDMI و دو پورت USB است و نمایشگر آن هم مانند سرفیس RT از نوع 10.1 اینچی خواهد بود. جالب تر اینکه گفته شده این تبلت برخوردار از قابلیت سلولار (استفاده از سیم کارت) نیز هست. 

منابع خبری می گویند که بخش بزرگی از تلاش و تمرکز نوکیا در مورد تبلتش، معطوف به کاور دارای باتری داخلی است. گویا نوکیا می خواهد یک کاور ویژه ارائه کند که مانند جلد کتاب، تبلت را در بر بگیرد. این کاور با نصب در محل مورد نظر، یک کیبورد و پایه برای ایستادن را در اختیار قرار می دهد. 

نوکیا یک باتری هم در داخل کاور قرار می دهد تا در زمانی که باتری خود تبلت تخلیه شد، مورد استفاده قرار بگیرد. گفته می شود که باتری خود تبلت تا 10 ساعت استفاده مداوم را تاب می آورد و از امکان شارژ سریع -تا 50% ظرفیت- در زمانی کوتاه برخوردار است. 

خبرها حاکی از آن است که کمپانی فنلاندی در ابتدا برنامه ساخت تعداد محدودی از این تبلت را دارد و احتمالاً در آینده نسخه ویندوز 8 آن را هم خواهد ساخت اما اولین تبلت، از پردازنده ARM و سیستم عامل ویندوز RT استفاده می کند. احتمالاً نوکیا در کنگره جهانی موبایل (7 تا 10 اسفند) این تبلت را رونمایی خواهد کرد.

http://narenji.ir/6377-%D8%AA%D8%A8%D9%84%D8%AA-%D9%86%D9%88%DA%A9%DB%8C%D8%A7-%D9%88%DB%8C%D9%86%D8%AF%D9%88%D8%B2-%D8%A2%D8%B1%D8%AA%DB%8C

GravityLight محصولی امن تر از فانوس نفتی و ارزان تر از انرژی خورشیدی برای تامین نور است. این گجت خارق العاده می تواند امیدی تازه برای روشن کردن شب تاریک هزاران خانه در کشورهای در حال توسعه باشد. هنوز بسیاری از مردم در کشورهای در حال توسعه، از امکان تجملاتی شبکه برق محروم هستند و برای روشنایی شب های شان از ابزارهایی چون فانوس های نفتی بهره می برند. وسیله ای که علاوه بر هزینه بر بودن، اجبارا باید در کنار آن گازهای خطرناکی را هم استشمام کرد. حال شاید یک چراغ که انرژی لازم را از جاذبه زمین کسب می کند، بتواند راه حل ممتازی برای تامین روشنایی دنیا باشد. 

GravityLight نیازی ندارد که از طریق شبکه برق یا سلول های خورشیدی شارژ شود. و به هیچ وجه هم از باتری استفاده نمی کند. این لامپ تنها از نیرویی استفاده می کند که پاهای ما را به زمین چسبانده است. وزنه ای که به این لامپ متصل شده طی ۳ ثانیه به بالا می رود و طی ۳۰ دقیقه زمان لازم برای پایین آمدنش، به تولید روشنایی می پردازد. 

یکی از اهداف مهم مخترعان GravityLight آن است که قیمت را به ۵ دلار برسانند. تا خریدی به صرفه ای و جایگزینی مناسب برای فانوس های نفتی باشد. این ایده توجه و علاقه عمومی فراوانی را جلب کرده است و در کمپین جمع آوری سرمایه اولیه سایت Indiegogo ، به جای هدف ۵۵هزار دلاری تعیین شده، تا کنون توانست به ۲۶۰هزار دلار دست یابد. در این کمپین، حامیان طرح با پرداخت هر ۵۰ دلار، علاوه بر تامین بودجه رساندن روشنایی به روستاهای نیازمند، یک لامپ هم برای خانه خود دریافت می کنند. 

درست است که GravityLight تنها یک لامپ اضطراری یا روشنایی چادر مسافرتی محسوب می شود، اما در کشورهای در حال توسعه می تواند تاثیر شگرفی بر خانواده ها داشته باشد. زیرا علاوه بر سالم تر بودن از نور فانوس و چراغ های نفتی، قیمتی بسیار کمتر از صفحات خورشیدی دارد. و مهمتر از همه اینکه برای تامین نور، تنها نیازمند وزنه ای از شن یا سنگ است.

http://narenji.ir/6392-GravityLight-%D8%AA%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%AC%D8%A7%D8%B0%D8%A8%D9%87-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86

چندی پیش از محصول جدید شرکت اوپو، اسمارت فون Find 5 و احتمال عرضه نسخه ۱۶ گیگابایتی آن با قیمت ۵۰۰ دلار گفتیم. اما روز گذشته اعلام شد که اوپو تصمیم دارد با یک گرد و خاک حسابی، به بمب بازار اسمارت فون ۲۰۱۳ تبدیل شود. این شرکت در صفحه فیس بوک خود گفت که نه تنها قصد دارد تلفن هوشمند ۴۹۹ دلاری خود را با ۱۶ گیگابایت حافظه داخلی، پردازنده ۴ هسته ای و صفحه نمایش ۵ اینچی 1080p راهی بازار کند، بلکه تصمیم گرفته مدل ۳۲ گیگابایتی آن را هم با قیمت ۵۶۹ دلار در سبد انتخاب مصرف کنندگان قرار دهد. 

عکسی که در بالا می بینید، تبلیغ منتشر شده در صفحه فیس بوک اوپو است، که علاوه بر ظهور نسخه ۳۲ گیگابایتی Find 5، نوید عرضه همزمان جهانی آن را هم می دهد. به گفته اوپو شما از فصل اول ۲۰۱۳ می توانید شاهد حضور اسمارت فون این شرکت در بازارهای کانادا، انگلیس، اسپانیا، استرالیا، آلمان، فرانسه، بلژیک، مالزی، سوئد، سنگاپور، فنلاند، یونان، دانمارک، نیوزیلند، نروژ، ژاپن و هنگ کنگ باشید. به گفته اوپو عرضه این تلفن در چین از اوایل ژانویه سال آینده میلادی (یعنی یکی دو هفته دیگر) آغاز خواهد شد. 

البته عرضه این اسمارت فون زیبا و قدرتمند به همین لیست محدود نخواهد شد و این کشورها تنها اعضای گروه اول عرضه فایند 5 خواهند بود.

به سبک و سیاق هر ساله برخی شرکت ها معرفی محصولات جدیدشان را پیش از نمایشگاه CES آغاز کرده و وعده رونمایی آنها در نمایشگاه را می دهند. ال جی هم همچنان به این بازارگرمی پیش نمایشگاهی خود ادامه می دهد و امروز پروژکتور لیزری قدرتمند فاصله نزدیک خود را معرفی کرده است. 

این پروژکتور به شما امکان می دهد تا با قرار دادن آن در فاصله ۵۶ سانتی متری دیوار، تصویری ۱۰۰ اینچی را بر روی پرده نمایش داشته باشید. البته تصویر با کیفیت 1080p این پروژکتور می تواند نظر بسیاری از کاربران را هنگام طراحی سینما خانگی شان، به خود جلب کند. 

البته نکته جالب ماجرا اینجا است که Hecto یک پروژکتور خشک و خالی نیست و می توانند کار یک تلویزیون دیجیتال را هم برای تان انجام دهد. این پروژکتور لیزری به یک گیرنده دیجیتال و اسپیکرهای داخلی ۱۰ واتی مجهز است. یعنی کافی است آن را به برق بزنید تا یک تلویزیون کامل و قابل استفاده را در اختیار داشته باشید. 

از دیگر امکانات این پروژکتور می توان به ۳ ورودی HDMI، پورت RS-232 و قابلیت های اسمارت تی وی ال جی اشاره کرد که با ریموت مجیک ال جی هم به راحتی قابل کنترل است. این ویدیو پروژکتور زیبا از سبک طراحی Dynamic Arc Design ال جی پیروی می کند و ارتفاع آن هم تنها 14.5 سانتی متر است. 

ضریب کنتراست Hecto «یک میلیون به یک» اعلام شده است و از قابلیت WiDi هم بهره مند است. ال جی عمر لیزر این پروژکتور را ۲۵۰۰۰ ساعت اعلام کرده. البته مهمترین نکته قیمت و زمان عرضه به بازار است که شرکت در این خصوص سکوت نموده و برای اطلاعات بیشتر احتمالا باید منتظر برگزاری CES 2013 طی دو هفته آینده باشیم.

وقتی صحبت از شکل و شمایل اتومبیل ها به میان بیاید، آنچه زیر پوسته قرار دارد می تواند به اندازه ظاهر اهمیت داشته باشد. ما از خودروهای مان انتظارات زیادی داریم. می خواهیم برای خودمان و سیاره آبی مان ضرری نداشته باشند ولی در عین حال وظایف روزانه را برای سال های متمادی و صدها هزار کیلومتر به خوبی ایفا کنند. با این حال، تا وقتی ظاهر آنها به دل ننشیند، بعید است مشخصات فنی شان اثر کند. 

طراحی خودرو از دیرباز مسئله ای از جنس سلیقه بوده ولی درست مثل پیشرفت های برجسته تر خودرو ها، آن هم تحت تأثیر زمان و تکنولوژی، دگرگون می شود. بهبود در زمینه آیرودینامیک و مواد، استانداردهای امنیت سرنشین، و حجم فزاینده تکنولوژی هایی که انتظار داریم در اتومبیل های آینده ببینیم، دارند ظاهر خودرو را هم تحت تأثیر خود قرار می دهند. 

در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا درباره فرم و کارکرد، سبک و امضای طراحی، و طراحی داخلی اتومبیل برای شما بنویسیم. 
 

فرم و کارکرد  

در ابتدا، قاضیان سلیقه و سردمداران طراحی، قلمرو حکمرانی گسترده ای داشتند. خودرو ها در کالبد هایی بزرگ، ساده و پلکانی شبیه واگن های حمل اسب (تابوت؟) ساخته می شدند. اما حالا وضع به کلی دگرگون شده. 

بدنه های یکپارچه امروزی (شاکله ای یکپارچه از شاسی و بدنه) نشانه ای هستند از اینکه پرچم مهندسین بالا است و آنهایند که تعیین می کنند شکل کلی بدنه چگونه باشد، نه طراحان. اهمیت بهینه بودن شکل آیرودینامیک و نیز امنیت سرنشینان هم بر روی این موضوع تأثیر چشمگیری دارد. پایه های تقریباً عمودی بین شیشه ها که وظیفه ای حمایتی داشتند و همین طور بالچه عقب، دارند دیگر از بازی خارج می شوند. 

اما با این حال، طراحان نیز از تصویر کردن ماشین های زیبا و تو-دل-برو باز نمانده اند؛ زیبا رویان این صنعت را می توان در بین محصولات تمام کمپانی ها دید، از استون مارتین گرفته تا کیا. ولی این ماشین های خیره کننده چیزی فراتر از چهره های زیبا دارند. 

خودروهای امروزی با تعداد زیادی دوربین ارائه می شوند: دوربین دید عقب جزو انتخاب های محبوب است، سوبارو از دوربین دید جلو برای سیستم ترمزگیری خودکار خود، EyeSight نیز استفاده می کند. سازمان ملی امنیت ترافیکی بزرگراه ها در امریکا (NHTSA ) نیز در حال برنامه ریزی برای اجباری کردن وجود دوربین عقب برای تمام اتومبیل ها از سال 2015 است.

شاید در نگاه اول به نظر برسد که NHTSA  دارد پنجره عقب خودروها را غیر ضروری می کند، ولی این به آن خاطر است که آنها خود به خود دارند به بهانه افزایش امنیت و بهبود طراحی، کوچک و کوچک تر می شوند. ستون های اتصال بدنه به سقف و نیز سطوح کناری ضخیم تر، به جزئی ضروری برای گذر از مراحل تست تصادف تبدیل شده اند و در نتیجه مساحت بخش های پوشانده شده با شیشه، کم می شود. به علاوه، بالا آوردن سطح رویی کاپوت برای افزایش امنیت عابران باعث شده که این اتفاق یعنی کوچک شدن پنجره، در جلوی خودرو نیز رخ دهد. 

بالا بردن خط سقف (محل رسیدن شیشه جلو به سقف) باعث خواهد شد جلوی خودرو اردک-وار شود ولی اتفاق بر عکس آن، اتومبیل را تو-دل-برو-تر می کند. فقط BMW سری 5 را با سری 6 مقایسه کنید: آنها در اصل (زیر بدنه) خودروهای یکسانی هستند و فقط طراحی ظاهری شان فرق دارد. یا مثلاً هوندا آکورد را با هیوندای سوناتا مقایسه کنید. بنابراین، با دوربین دید عقب -و کم کم جلو، طراحان چندان لازم نیست نگران ایجاد نقاط دید کور به خاطر سقف هایی با لبه های کم ارتفاع باشند. 

بخش تولید نیرو هم در ایجاد تغییرات ظاهری با حفظ عملکرد خوب، بخشی کلیدی است. حدود 10 سال قبل، جنرال موتورز ایده های مفهومی مبتنی بر سلول های سوخت هیدروژنی، یعنی Hy-wire و Autonomy  را ساخت. شاسی آنها مانند اسکیت-بوردی است که سلول های سوختی و موتور های الکتریکی روی آن سوار شده و کنترل های موسوم بهDrive by wire داشتند. این چه ربطی دارد به طراحی؟ ربطش این است که به لحاظ تئوریک، با چنین واحد تولید نیرویی طراحان می توانند هر شکلی را برای خودرو طراحی کنند و حتی بدنه خوردو ها می توانند قابل تعویض هم باشند! 

امروزه ما خودروهای هیدروژنی نداریم ولی حداقل مدل های برقی وجود دارند که همان شرایط را دارا هستند. باتری های خودروی تسلا مدل S در کف آن قرار دارند و موتور برقی آن هم بین دو چرخ عقب است. این به آن معنا است که یک اتومبیل با ظاهر یک کوپه 4 در، فضای داخلی خیلی بزرگی نسبت به هم خانواده های خود دارد؛ چه برای سرنشینان و چه برای حمل بار. 
 

سبک و امضای طراحی  

با این همه، طراحان خودروهای برقی یک مشکل دارند. حتی قبل از آنکه چیزی به نام طراحی خودرو وجود خارجی داشته باشد، قسمت مشبک رادیاتور در جلوی اکثر خودروهای تولیدی وجود داشته و تا به امروز نیز چنین است. طرح جلوی BMW و Dodgeجزئی جدایی ناپذیر از برند آنها است و همین طور لکسوس نیز امیدوار است روزی چنین شود. حداقلش این است که قسمت مشبک جلویی، بهترین جا برای قرار دادن آرم کمپانی است. 

و مشکل این است که: خودروهای الکتریکی رادیاتوری ندارند، بنابراین نیازی هم به آن قسمت مشبک ندارند. در اصل، داشتن یک حفره در جلوی خودرو می تواند برای طراحی های امروزی که قرار است تا حد امکان آیرودینامیک باشند، یک ویژگی پارینه سنگی به شمار رود. 

نیسان Leaf یک نمونه خوب از حل این مشکل به شمار می رود. به جای حفره مشبک، در پشت آرم نیسان در جلوی این خودرو پورت شارژ قرار دارد. هوندا Fit هم وقتی به مدل برقی تبدیل شود سیبیل مشکی اش را از دست می دهد، اما در سمت دیگر شورلت Volt حفره مشبک بزرگ و غیر کاربردی اش را به عنوان یکی از عناصر طراحی حفظ کرده. 

بله، حفره مشبک ممکن است چند سالی بیش از موتورهای سوختی در اتومبیل ها دوام بیاورد ولی یک احتمال دیگر هم هست، که همچنان حفظ شود! آئودی با معرفی حفره مشبک جدیدش که سپر مانند است، ابتدا نکوهش های فراوانی را به جان خرید ولی وقتی LED های مژه مانند به جلوی ماشین اضافه شدند، انتقادات فروکش کرد. 

حالا حتی اتومبیل های ارزانی مثل نیسان سنترا هم LEDدار شده اند و علتش این است که به راحتی می توان این چراغ ها را در شکل های مختلفی چیدمان کرد و پس از افول آفتاب، چهره ای جدید به خودروها داد. 
 

طراحی داخلی: قلمروی صفحات لمسی  

کادیلاک در یکی از آگهی هایش در مورد سیستم تجربه کاربری خود (CUE ) می گوید: «نگاه کنید که چند دکمه در اتومبیل شما هست. بعد، بشمرید که چند دکمه روی تبلت شما هست.» اگر سیستم های تولید نیروی مختلف، در حال تغییر شکل ظاهر خودرو ها هستند، قابلیت های ارتباطی هم در حال تغییر طراحی داخلی هستند. 

سخت است که نخواهیم به نمایشگرهای جلوی داشبورد اشاره کنیم. برخی از آنها فقط برای نمایش نقشه های مرتبط با GPS هستند، حال آنکه سایرین لمسی اند و با آنها می شود کارهای کنترلی مثل پخش/توقف موسیقی، تنظیم ارتفاع سیستم تعلیق خودرو، و کنترل سیستم تهویه را انجام داد. حتی جواب دادن تلفن هم با استفاده از این صفحات لمسی ممکن است. 

با این وجود، هنوز هیچ شرکتی یک راه حل جامع و تابناک برای یکپارچه کردن همه کارکردهای ممکن در داخل اتومبیل ارائه نکرده. هر شرکتی از مجموعه دکمه ها، کنترل ها و صفحات لمسی خاص خودش استفاده می کند. مشکل این است که: تعداد دکمه ها زیاد است و جایگزین ها هم پیچیده اند. 

اینجا است که دوباره بر می گردیم سراغ کادیلاک: چرا جلو داشبورد خودرو را شبیه یک تبلت نسازیم؟ CUE و سایر سیستم های مشابه شبیه یک تبلت بزرگ هستند ولی اینجا است که دوباره "فرم قاتل عملکرد" می شود؛ اکثر این سیستم ها نیازمند تمرین برای یادگیری عملکرد هستند، و این در حالی است که به خاطر لمسی بودن آنها کاربران نمی توانند روی به-یاد-سپاری-ماهیچه-ای (که معمولاً در کار با کنترل های فیزیکی، ما را از نگاه کردن معاف می کنند) حساب باز کنند. 

با این حال، باید دید طراحان داخلی اتومبیل ها چطور با الهام گرفتن از تبلت ها و تلفن های هوشمند می توانند خریداران عشق-تکنولوژی را جذب کنند. عبارت "فرم قاتل عملکرد" معمولاً درباره طراحی خارجی خودرو ها به کار رفته ولی این روزها در مورد طراحی داخلی هم کاربرد پیدا کرده. 

خوب یا بد، تکنولوژی دارد اثراتی اساسی بر روی طراحی خودروها می گذارد. چه پای بهبود امنیت سرنشینان یا عابران در میان باشد یا موتورهای تولید نیروی جدید و فشرده، یا صفحات لمسی جلوی داشبورد، تکنولوژی دارد به شکل زیر پوستی، شکل ظاهری را هم تحت تأثیر قرار می دهد. اما در صدر این موارد، طراحان باید اطمینان حاصل کنند که مخلوقات استودیوهای طراحی شان، هنوز به اندازه کافی دلربا هستند.

http://narenji.ir/6390-%D8%AA%D8%A3%D8%AB%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%84%D9%88%DA%98%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AD%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88