فرماندهانی که با رختخوابشان برای عملیات آمدند

خاطرات سرهنگ احسان العلوی-5

فرماندهانی که با رختخوابشان برای عملیات آمدند

خبرگزاری فارس: به سادگی می‌توانستیم از ظاهر آنها به میزان راحت‌طلبی‌شان پی ببریم. هرکدام از آنها اتومبیل گران‌قیمت و کابین خواب خود را همراه داشتند! شکم‌های برآمده حکایت از شکمبارگی و رفاه‌طلبی آنها داشت.

به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، لشکر بدر از مردانی تشکیل شده بود که اگر چه عراقی بودند اما به رزمندگان اسلام و برادران ایرانی خود پیوسته تا مقابل ارتش بعثی صدام حسین بجنگند و کشورشان از ظلم این دیکتاتور خبیث نجات دهند.

برخی از نظامیان عراقی هم جدای از این لشکر خود به تنهایی از عراق فرار کرده و به ایران پناه می‌آوردند. آنچه می خوانید خاطرات سرهنگ ستاد احسان‌العلوی است که از جمله همین نظامیان محسوب می‌شود و خاطراتش را از عملیات محرم اینگونه تعریف می‌کند.

اوج درگیری‌ها در عراق

عملیات در هور، از نظر استراتژیکی، از اهمیت خاصّی برخوردار بود. پس از آنکه نیروهای اسلام در جزایر مجنون شمالی و جنوبی که از مناطق نفت خیر محسوب می‌شود، دست به عملیات زدند، فرماندهی کل عراق به فکر راه و روشی جدید افتاد که سازگاری با طبیعت منطقه داخل هور، شرط اصلی این شیوه بود!

ما مهارت و دانش کافی را در مورد جنگی این چنین نداشتیم؛ امّا به هر حال پس از انجام عملیات خیبر از سوی ایرانیها، ناگزیر شدیم که مطالعات و برنامه‌ریزیهایی در ارتباط با جنگ هور داشته باشیم و اسلحه و مهمّات مناسب جهت استفاده در منطقه مستقر شود.

اوّلین شیوه‌ای که فرماندهی نظامی، لازم به اجرا دانست، تعیین فرماندهی متخصّص نبرد در هور بود. چرا که لازم بود این سپاه همواره بر منطقه هور و عملیات جنگی آن اشراف داشته باشد. این مهم به عهده فرماندهی قوای مستقر در شرق دجله گذاشته شد. کوشش جدّیی نیز جهت ایجاد سدّی عظیم، توسط واحد مهندسی صورت گرفت. طول آن سد بیش از 30کیلومتر بود و منطقه الحسان را به منطقه العزیر متصل می‌کرد و به مناطق البیضه و السوده نیز می‌رسید. ضمناً این سد، بسیار مفید بود. بعضی از فواید آن عبارت است از:

الف- از سردرگمی نیروهای عراق در هور جلوگیری کرد و به جبهه‌ای با طول و عرض مشخّص تبدیل گشت.

ب-در منظم ساختن جبهه و توزیع به موقع اسلحه و مهمات مورد نیاز مؤثر بود. با این کار، استقرار صحیح توپخانه در محلهای مشخص جهت پشتیبانی، همچنین تعیین سنگرهای کمین و موانع و استتار مناسب انجام شد.

ج-این سد باعث شد که جلوی نفوذ نیروهای گشتی رزمی و چریکی رزمندگان اسلام گرفته شود. همچنین کمک کرد تا دیده‌بانها بتوانند مسافت زیادی را در برابر دید خود قرار دهند.

عملیّات بریدن نی از نیزارها نیز انجام شد. هنگام ساختن این سد، خونهای زیادی ریخته شد و قربانیانی دادیم. تعداد بی‌شماری از خودروها هم زیر آتش توپخانه ایران منهدم شدند. تعدادی از قایقها که عملیات مهندسی و سدسازی را حمایت می‌کردند نیز منهدم شدند. همچنین موقع احداث ساختمان سد در عمق آبهای هور، برخوردهای شدیدی با نیروهای ایرانی داشتیم که بیش از 20نفر از نظامیان ما کشته شدند و قایقهای آنها به آتش کشیده شد.

در این مدّت، یک عملیّات محدود کماندویی از جانب ما صورت گرفت. در یکی از این تحرّکات، کماندوهای تیپ 429 به فرماندهی سروان احمد الخالصی و معاونت دو افسر دیگر به نامهای محمّد فاضل مولود و ستوان عمران نوری توانستند حمله غافلگیر کننده‌ای به مواضع ایرانیها داشته باشند، گرچه تلفات و صدمات زیادی متحمل شدند. در این حمله، فرمانده دسته سوم در هور گم شد و به دست ایرانیها اسیر شد.

یک لشکر کامل به نام فرماندهی نیروهای مرزی در هور مستقر بود. بیشتر نیروهای این لشکر را افرادی تشکیل می‌دادند که مدّت زیادی را در بغداد به عنوان پلیس سپری کرده بودند! آنها اکنون موظف شده بودند که به هور بیایند. به سادگی می‌توانستیم از ظاهر آنها به میزان راحت‌طلبی آنها پی ببریم. هرکدام از آنها اتومبیل گران‌قیمت و کابین خواب خود را همراه داشتند! شکمهای برآمده حکایت از شکمبارگی و رفاه طلبی آنها داشت. فرمانده این لشکر، اتومبیلی داشت که در طول جبهه هیچ کدام از فرماندهان دیگر، مانند آن را نداشتند!

آنها عناوین و نامهای اداری بیخودی برای واحدهای خود داشتند که تنها فرماندهی نیروهای مرزی آن مفهوم داشت. از مهارت و ورزیدگی نظامی بویی نبرده بودند. جمعیتی مترف و خوشگذران بودند.

ارتش عراق سعی داشت با اعزام نیروهای ورزیده و کارکشته در میان آنها، سطح مطلوب نظامی را ایجاد نماید؛ امّا آنها ذرّه‌ای از لذتها و خوشیهای خود جدا نمی‌شدند.

تیپهای دیگری نیز به محور عملیّاتی اعزام شدند که عبارت بودند از:

1-تیپ سوم نیروهای ویژه گارد ریاست‌جمهوری

2-تیپ جهارم گارد ریاست‌جمهوری

3-تیپ پنچم گارد ریاست‌جمهوری

مناطق با اهمیت و استراتژیک هم عبارت بودند از: پل‌العزیز کبیر، پل الجویبر و پل الکساره

تجهیزات عظیم دفاعی!

قبلاً در مورد تجهیزات موجود در مواضع و محورها بحث کردیم و گفتیم که در آنجا یک سد خاکی طویلی تا داخل هور امتداد داشت. این سد بیشتر به جهت نقل و انتقال نیروها در سطح جبهه تأسیس شد و کمک زیادی به ما کرد تا در تیراندازیها و کمینها بتوانیم موفّق عمل کنیم. به کمک این سد، بهترین مواضع دفاعی و محکمترین مواضع ساخت شد. پایگاه فورد هلی‌کوپتر و مواضع دیده‌بانی نیز ایجاد کردیم. نیروهای استخبارات به صورت دسته‌های منظم در منطقه حضور داشتند.

موانع دفاعی زیادی، مختص جغرافیای آبی هور تعبیه شد؛‌ موانعی با سیمهای خاردار که به صورت خطوط موازی، اجازه هرگونه نفوذی را می‌گرفت. بشکه‌های انفجاری ناپالم نیز در زیر آنها قرار داده شد. در هر منطقه بیش از 32بشکه قرار داشت. این بشکه‌ها در نزدیکی پستهای کمین نصب می‌شد.

هرگردان، موضع دفاعی مشخص با تجهیزات دفاعی مخصوص به خود داشت. هر یک از آنها پستهای حفاظت در اطراف قرارداد بودند و هر پست مشتمل بر یک دسته بود. هرگردان حدود 15 پست برای خودش در نظر گرفته بود. هر کدام از این پستها ارتباط مستقیم با فرماندهی گردان و فرماندهی تیپ داشتند.

از اینها که بگذریم، دستگاههای استراق سمع قوی الکترونیکی و رادارهای رازیت، برای زیر نظر داشتن هرگونه تحرّکی در مسافتهای عریض و طویل جبهه مقابل نصب شده بود. این تجهیزات، هزینه‌های سنگینی را بر دوش ارتش عراق تحمیل کرده بود؛ به همین دلیل، آنها در اماکن امن مورد استفاده قرار می‌دادند. رادار رازیت را در پشت خاکریز دوّم، در منطقه‌العزیز قرار داده بودند.

در پشت جادّه ‌مواصلاتی، برجهای دیده‌بانی که ارتفاع آنهابه 80 متر می‌رسید، نصب شده بود. با همه اینها مجموعه‌‌ای از نیروهای گشتی، با قایقهای خود به طور مرتّب در حال گشت‌زنی بودند. تعدادی از اهالی روستاهای اطراف هور نیز با لباسهای محلّی و به عنوان صیّاد بومی، مشغول کسب اطلاعات و ارسال آن به طور مستقیم به استخبارات عراق بودند.

مورد قابل ملاحظه دیگر این بود که نیروهای عراق وقتی تصمیم به احداث این سد عظیم در داخل هور گرفتند، در بعضی از نقاط آن، پستهای دیده‌بانی بعضی از نقاط آن، پستهای دیده‌بانی مسلّط به تمام جهات قرار دارند. تسلّط بر منطقه باعث می‌شد تا سرباز عراقی، به دور از هرگونه دلهره و واهمه‌ای بتواند شلّیک کند. البته این مواضع با بتون ساختن شده بود. میلیونها دلار از خزانه دولت صرف این سد شد.

خطوط ارتباطی بین خاکریزهای محافظ تأسیس شد. این خطوط ارتباطی، با تمام مواضع سایر نیروها ارتباط داشتند. همچنین مقرهایی به شکل نیمه دایره ساخته شد که بتوان روی آن تفنگ و آرپی‌جی و موشک اندازهای دیگر قرارداد. تیراندازی با این سلاحها از این محلها اهمیت بسزایی داشت. مقر گردانها و گروهانها و دسته‌ها نیز در همین سنگرهای نیمه دایره‌ای قرار داشتند؛ چرا که نیروها از تمام جهات محفظو بودند.

تمام موارد ذکر شده، به عنوان مقدّمه‌ای روشن می‌تواند ذهن خواننده محترم را نسبت به تجهیزات دفاعی عراق آشنا کند؛ آنگاه اگر بعد از آشنایی با این واقعیتها، هرجا صحبت از قدرت و ایستادگی رزمندگان اسلام علیه تمام این تجهیزات بشود، حیرت آن روزهای ما، به نظر خواننده واقعی جلوه خواهد کرد؛ حیرتی که آن لحظات، سراپای وجود مرا تسخیر کرده بود. این امر، ‌حتّی باعث شگفتی دیگر فرماندهان عراقی نیز می‌شد و آنها را در بیماری روحی و روانی شدیدی قرار می‌داد.

ادامه دارد...

پاسداشت سی‌امین سالگرد عملیات محرم در خبرگزاری فارس/10