پژوهشهاي علوم و صنايع غذايي ايران

در اين تحقيق خواص خشک شدن نخودسبز (Pisum satium) با رطوبت اوليه %76 بر پايه خشک (db) در يک خشک کن بستر سيالي با کمک ماکروويو مورد مطالعه قرار گرفت. چهار سطح دماي هواي خشک کننده (30، 40، 50 و 60 درجه سانتيگراد) و پنج سطح توان ماکروويو از جمله پارامترهاي مورد مطالعه مي باشد. يکي از مهمترين تغييرات فيزيکي که در زمان خشک کردن مواد غذايي همراه با نفوذ رطوبت بخارج از ماده رخ مي دهد، کاهش حجم پوسته خارجي يا چروکيدگي مي باشد. براي اندازه گيري ميزان چروکيدگي محصول، در ابتدا و انتهاي هر آزمايش توسط يک کوليس سه بعد عمود بر هم نمونه ها اندازه گيري و يادداشت شد تغييرات حجم قرائت گرديد. مشاهده شد که با افزايش توان ماکروويو و دماي هواي خشک کننده مورد استفاده ميزان چروکيدگي محصول به دليل سرعت بخشيدن به نرخ خروج رطوبت کاهش مي يابد. در ادامه اين تحقيق با استفاده از شبکه عصبي مصنوعي مدل مناسبي براي يافتن مدت ميزان چروکيدگي (پارامتر خروجي شبکه) ارايه گرديد. توان ماکروويو، دماي هواي خشک کننده و محتواي رطوبت دانه به عنوان پارامترهاي ورودي مدل مي باشد. نتيجه نشان داد که شبکه عصبي مورد استفاده با 4 نرون و تابعlogsig  و الگوريتم پس انتشارtrainrp  بهينه حالت ممکن براي پيش بيني ميزان چروکيدگي محصول مي باشد. براي اعتبارسنجي مدل از (RMSE)، (MAE) و (SE) استفاده شد و نتايج نشان داد که اين مقادير کمتر از %5 مي باشد اين در حالي است که ضريب همبستگي(R²)  بيشتر از %98 مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

در اين مطالعه براي تعيين نسبت پوآسون و مدول الاستيسيته در دوره رسيدن انگور سفيد بيدانه، نمونه ميوه تازه طي هفت هفته‌ متوالي، از پانزدهم شهريور تا بيست و ششم مهر ماه، از يک باغ انگور برداشت گرديد. در هر نوبت شش حبه آماده شده بصورت تصادفي انتخاب و آزمايشات بارگذاري استاتيک توام با عکس ‌برداري ديجيتالي انجام گرفت. با استفاده از تئوري هرتز و نسبت پوآسون واقعي (آزمايشگاهي) و نيز با در نظر گرفتن شكل واقعي حبه انگور و تعريف مقدار مجاز تغيير شكل، مدول الاستيسيته محاسبه گرديد. نسبت پوآسون ظاهري نيز از طريق پردازش تصوير محاسبه و سپس مقادير حاصل با استفاده از حل مدل فيزيکي مساله با نرم افزار اجزا محدود (آباکوس) اصلاح شد. نتايج بدست آمده نشان داد که مدول الاستيسيته‌ محاسبه شده از طريق تئوري هرتز تابعي از مقدار كرنش محوري بوده و با افزايش آن افزايش مي ‌يابد. با توجه به نتايج اين تحقيق نسبت پوآسون محاسبه‌ شده همواره از مقدار واقعي آن كوچكتر است و تابعي از مقدار كرنش محوري است. مدول الاستيسيته و نسبت پوآسون در طول دوره رسيدن ميوه کاهش يافت.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش، ترکيبات فنولي سه واريته کرونايکي، روغني و ميشن با دو روش غرقابي و مايکروويو استخراج شد. در ادامه فعاليت آنتي اکسيداني عصاره هاي حاصل به سه روش مهار راديکال دي پي پي اچ، قدرت احيا کنندگي و ظرفيت آنتي اکسيداني کل تعيين شد. نتايج نشان داد عصاره مايکروويوي واريته کرونايکي، بيشترين ميزان ترکيبات فنولي (244.667±0.12 ميلي گرم معادل اسيد تانيک در گرم عصاره) و کمترين IC₅₀ در سه آزمون مهار راديکال دي پي پي اچ (74.19±0.15 ميکروگرم در ميلي ليتر)، قدرت احيا کنندگي (148.015±0.05 ميکروگرم در ميلي ليتر) و ظرفيت آنتي اکسيداني کل (160.391±0.02 ميکروگرم در ميلي ليتر) را به خود اختصاص داد. همچنين ارتباط خطي بين ميزان ترکيبات فنولي و قدرت آنتي اکسيداني مشاهده شد. در بررسي فعاليت ضدميکروبي عصاره هاي مختلف، عصاره کرونايکي استخراج شده به کمک امواج مايکروويو بيشترين فعاليت باکتري کشي را داشت و کمترين غلظت باکتري کشي در مورد باکتري استافيلوکوکوس آرئوس و اشيرشيا کلي به ترتيب برابر با 625 و 2500 ميکروگرم در ميلي ليتر بود که نشان دهنده مقاوم تر بودن باکتري اشيرشيا کلي نسبت به استافيلوکوکوس آرئوس بود. بنابراين عصاره هاي برگ زيتون، به ويژه عصاره هاي استخراج شده به روش مايکروويو قدرت آنتي اکسيداني و ضدميکروبي بالايي داشته و از آن جاييکه که برگ زيتون يک برگ هميشه سبز است، مي تواند به عنوان يک نگهدارنده و آنتي اکسيدان طبيعي و ارزان قيمت در مواد غذايي مورد استفاده قرار بگيرد.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش ويژگي هاي فيزيکوشيميايي، رئولوژيک و بافتي بتاگلوکان استخراج شده از چهار لاين جو بدون پوشينه ايراني (EHDS4, EHDS18, ALELI, CAM-B) مورد بررسي قرار گرفت. به منظور استخراج بتاگلوکان، از دو روش آب داغ و اسيدي استفاده شد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد که بالاترين ميزان بتاگلوکان در ميان لاين هاي جو بدون پوشينه متعلق به نمونه EHDS4 بود. بتاگلوکان استخراج شده به روش آب داغ نسبت به روش اسيدي از خلوص بيشتري برخوردار بود. نتايج آزمون رنگ سنجي نشان داد که بتاگلوکان استخراج شده به روش آب داغ در مقايسه با روش اسيدي از روشني (L*) بيشتري برخوردار بود. ميزان کف کنندگي، ويسکوزيته و ظرفيت نگهداري آب نمونه هاي بتاگلوکان استخراج شده به روش آب داغ در مقايسه با روش اسيدي بالاتر بود. از نظر ويژگي هاي رئولوژيک نيز بتاگلوکان استخراج شده به روش آب داغ داراي انديس رفتار جريان پايين تر و ضريب قوام بيشتري در مقايسه با بتاگلوکان اسيدي بود و نتايج بررسي ويژگي هاي رئولوژيک نشان داد که مدل قانون توان به خوبي قادر به پيشگويي رفتار جريان نمونه هاي بتاگلوکان است. تجزيه و تحليل ويژگي هاي بافتي بتاگلوکان استخراج شده به روش آب داغ به لحاظ تمامي ويژگي هاي بافتي در مقايسه با روش اسيدي ويژگي هاي بافتي بهتري از خود نشان دادند. در نهايت مي توان نتيجه گيري کرد که استفاده از بتاگلوکان استخراج شده به روش آب داغ در مقايسه با روش اسيدي جهت استفاده در فرمولاسيون مواد غذايي و توليد غذاهاي فراسودمند ارحجيت دارد.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق از مخلوط شير سويا و ناتراوه فراپالايش شير گاو براي توليد پنير فتاي فراپالايش شده استفاده شد. به عنوان ماده منعقد كننده به طور همزمان از رنت براي انعقاد پروتئين‌ هاي شير گاو و كلروركلسيم براي انعقاد پروتئين‌ هاي شير سويا استفاده شد. نمونه ها از نظر صفات فيزيكي (آزمون آناليز پروفيل بافت و آزمون نفوذ)، صفات شيميايي (كل مواد جامد، پروتئين و چربي) و صفات حسي (طعم و بافت) در طي دوره نگهداري دو ماهه در فاصله ‌هاي زماني 3، 20، 40 و 60 روز پس از توليد، مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه ويژگي هاي فيزيكي در طي دوره‌ نگهداري كاهش يافت؛ كه اين كاهش هم در مورد آزمون آناليز پروفيل بافت و هم آزمون نفوذ ملاحظه گرديد. ضمن اين كه شباهت زيادي بين نتايج حاصل از اين دو آزمون در خصوص صفات مشابه وجود داشت. ولي ويژگي ‌هاي شيميايي و حسي محصول در طول مدت نگهداري تغيير محسوسي نكرد؛ به گونه اي كه نمره طعم و بافت در آخرين روز همچنان بالاتر از حد مياني بوده و محصول پس از دو ماه نگهداري به خوبي قابل مصرف بود.

 نسخه قابل چاپ

فيلم و پوشش خوراکي لايه نازکي از مواد خوراکي است که توسط فرآيندهاي مناسب صنعت غذا ساخته شده و براي دستيابي به اهدافي نظير بهبود کيفيت و افزايش ماندگاري بر روي محصول غذايي قرار مي گيرد. پوشش دهي ميوه جات و سبزيجات تازه با پوشش هاي خوراکي روشي مناسب براي حفظ کيفيت آنها و جلوگيري از بروز ضايعات مي باشد. در اين پژوهش، با استفاده از پوششي بر پايه پروتئين آب پنير و روغن سبوس برنج ماندگاري کيوي (A. deliciosa) که ميوه اي حساس به اتيلن است، در مدت يک ماه انبارداري مورد بررسي قرار گرفته است. اين پوشش با تهيه يک محلول 10 درصد از کنستانتره پروتئين آب پنير در آب مقطر تهيه شده و گليسرول به عنوان نرم کننده استفاده شده است. روغن سبوس برنج در مقادير 0، 0.2، 0.4 و 0.6 درصد اضافه گرديده است. کيوي در دماي 20 درجه سانتيگراد و به روش غوطه وري پوشش داده شده و به مدت يک ماه در شرايط دمايي 8 درجه سانتيگراد و رطوبت نسبي 80 تا 85 درصد نگهداري شده است. يک گروه ميوه به عنوان شاهد و بدون پوشش در نظر گرفته شده است. آزمون هايي چون تعيينpH ، تعيين اسيديته قابل تيتر، سنجش بافت، رنگ سنجي، تعيين مواد جامد محلول، کنترل وزن بطور منظم و هفتگي و آزمون هاي حسي طعم و پذيرش عمومي در پايان انبارداري انجام شده است. نتايج نشان داده است که ميوه هاي پوشش داده شده در مقايسه با گروه شاهد افت وزن کمتري داشته اند. در بخش رنگ سنجي کيوي هاي پوشش داده شده داراي ال استار بالاتر و فاکتورهاي بي استار، آ استار و آ - بي استار پايين تر از شاهد بوده است. در آزمون هاي حسي ميوه هاي پوشش داده شده امتياز بيشتري کسب کرده اند و مقبول تر بوده اند. همچنين ميوه پوشش داده شده داراي بافت سفت تر نسبت به شاهد بوده است.

 نسخه قابل چاپ

ماهي فيتوفاگ گونه اصلي در سيستم پرورش ماهيان گرمابي در ايران است که با اندازه هاي مختلف و قيمت هاي متفاوت به بازار عرضه مي شود. هدف از اين پژوهش مقايسه ارزش غذايي و بررسي تناسب ارزش تغذيه اي و ريالي گروه هاي وزني مختلف ماهي فيتوفاگ در فصل بهار مي باشد. بدين منظور ماهي فيتوفاگ در اندازه هاي بازاري تهيه و ميزان ماده خشک، چربي، پروتئين، خاکستر و بازده فيله آنها تعيين و شاخص تناسب ارزش تغذيه اي و ريالي (NP) و شاخص تفاوت قيمت توجيه شده بر اساس ميزان ماده خشک (PD_dm) براي گروه هاي وزني مختلف محاسبه گرديد. طبق نتايج به دست آمده وزن هاي سنگين تر ماهي فيتوفاگ حاوي رطوبت کمتر، چربي و انرژي بيشتري هستند (p<0.01)، اما هر سه گروه به لحاظ محتواي پروتئين و خاکستر مشابه هستند (p>0.05). گروه وزني سبک نسبت به گروه متوسط و سنگين، شاخص NP بالاتري (p<0.01) براي ماده خشک، پروتئين، خاکستر و انرژي دارد. شاخص NP براي همه اجزا تغذيه اي، به جز چربي (p<0.05)، بين گروه وزني متوسط و سنگين مشابه بود (p>0.05). با توجه به اين نتايج وزن پايين نسبت به متوسط و سنگين از تناسب تغذيه اي مناسب تري برخوردار بوده و تا زماني که اختلاف قيمت بين وزن سبک و دو وزن ديگر بيشتر از شاخص PD_dm محاسبه شده باشد، وزن سبک جهت خريد توصيه مي گردد. اما در انتخاب بين وزن متوسط و سنگين، هر دو وزن از ارزش تغذيه اي متناسب با قيمتشان برخوردارند.

 نسخه قابل چاپ

اينولين به علت ويژگي ‌هاي عملکردي نظير جايگزيني چربي و شکر، ايجاد احساس دهاني و همچنين بهبود بافت و خصوصيات سلامت زايي خود به عنوان يک ماده پري بايوتيک به طور بسيار گسترده اي در غذاهاي عملگر در سطح جهان مورد استفاده قرار مي ‌گيرد. سيب زميني ترشي يکي از منابع ارزشمند اينولين مي ‌باشد. در اين تحقيق از متدولوژي رويه پاسخ و طرح مرکب مرکزي به منظور بررسي تاثير زمان (?-?0 دقيقه)، نسبت آب به ماده جامد (12:1-5:1) و دما (40-90 درجه سانتي گراد) بر راندمان اينولين استخراج شده از غده سيب زميني ترشي و بهينه سازي فرايند استخراج اينولين بهره گرفته شد. بر اساس نتايج بدست آمده در اين تحقيق، نسبت آب به ماده جامد، دما و زمان به ترتيب موثرترين فاکتورها بر استخراج اينولين بودند. بر اساس آزمايش ‌هاي انجام شده شرايط بهينه استخراج اينولين جهت حصول بيشينه راندمان 42.7149 درصد؛ دماي 76.64 درجه سانتي گراد، نسبت آب به ماده جامد ?? و زمان 23.90 دقيقه تعيين گرديد.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش، ترکيب شيميايي و ويژگي ‌هاي عملکردي آرد نخود، عدس، لوبيا قرمز و لوبيا چيتي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد اين حبوبات داراي ترکيب شيميايي متفاوتي نسبت به يکديگر بودند طوريکه ميزان پروتئين و چربي نخود از همه بيشتر (به ترتيب، 43.4 و 5.17 درصد) و پس از آن، عدس، لوبيا قرمز و لوبيا چيتي قرار دارند. در بررسي مقادير پروتئين محلول، نتايج جالبي بدست آمد بطوريکه در تمام نمونه ‌ها، pH حداقل حلاليت پروتئين حدود 4 تعيين گرديد اما در مورد آرد نخود، لوبيا قرمز و لوبيا چيتي، نقطه حداقل حلاليت پروتئين دومي نيز ديده شد. ظرفيت جذب آب، در مورد آرد لوبيا قرمز داراي بيشترين مقدار بود (146.15 درصد) و پس از آن به ترتيب، عدس، لوبيا چيتي و نخود قرار گرفتند. روند تغييرات جذب آب در 4 نمونه مورد آزمايش با اعمال pH و غلظت نمک نيز يکسان بوده است. افزايش غلظت نمک باعث کاهش خاصيت جذب آب در نمونه ‌ها گرديد. خاصيت جذب روغن، ويژگي عملکردي بعدي بود. در اين رابطه، لوبيا قرمز داراي بيشترين ميزان جذب روغن (92.1 درصد) و عدس داراي کمترين ميزان (80.45 درصد) مي باشد.

در اين پژوهش اثر سه پيش ‌تيمار آنزيم بري با آب داغ، بخار آب و غوطه ‌وري در محلول متابي سولفيت پتاسيم در ترکيب با سه روش خشک کردن هواي داغ، تحت خلا و روش ترکيبي مايکروويو همراه با هواي داغ بر روي سينتيک خشک کردن، بافت، رنگ، ظرفيت و سرعت بازجذب آب ورقه هاي قارچ دکمه ‌اي (Agaricus bisporus) مورد بررسي قرار گرفت. خصوصيات بافتي قارچ هاي دکمه ‌اي در طول خشک کردن و بازجذب آب به کمک بافت سنج (Texture analyzer) اندازه ‌گيري شد. تغييرات رنگ نمونه در طول خشک کردن و پس از بازجذب آب به کمک رنگ‌ سنج ‌هانتر لب (Hunterlab colorimeter) ارزيابي شد. نتايج نشان داد در طول خشک کردن سختي نمونه‌ هاي قارچ افزايش مي ‌يابد. پيش‌ تيمار متابي سولفيت پتاسيم، ساختار و سرعت بازجذب آب نمونه ‌هاي خشک ‌شده را بهبود مي ‌دهد اما اثر متفاوتي بر روي رنگ دارد. انرژي مايکروويو زمان خشک کردن را کاهش مي ‌دهد و مي ‌تواند ساختار، رنگ و بافت نمونه نهايي را نيز متعادل کند. با توجه نوع پيش‌ تيمار اعمال شده قبل از خشک کردن اثر تيمار مايکروويو بر رنگ متفاوت بود. نمونه‌ هاي مايکروويو شده همچنين بالاترين سرعت بازجذب آب را در بين نمونه ها نشان ‌داد.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق تاثير هيدروکلوئيد دانه اسفرزه در غلظت ‌‌هاي 0.1، 0.15 و 0.2 درصد بر ويژگي ‌‌هاي ماست کم چرب مورد بررسي قرار گرفت. ماست ‌‌هاي حاوي غلظت ‌‌هاي مختلف هيدروکلوئيد اسفرزه به لحاظ ويژگي ‌‌هاي فيزيکوشيميايي، بافتي و حسي در زمان‌ هاي 1، 7 و 15 روز پس از نگهداري، با نمونه ‌‌هاي کنترل (کنترل مثبت حاوي %3 چربي و کنترل منفي حاوي %0.2 چربي) مورد مقايسه قرار گرفت. افزودن اين هيدروکلوئيد به ماست تاثير چنداني بر pH و اسيديته نمونه ‌ها نداشت (p>0.05). مقدار آب اندازي نمونه ‌‌هاي حاوي هيدروکلوئيد کمتر از نمونه ‌‌هاي کنترل بود و با افزايش زمان نگهداري ميزان آب اندازي روند نزولي داشت به طوري که پايين ترين ميزان آب اندازي در نمونه ‌‌هاي با 15 روز نگهداري مشاهده شد. نمونه ‌‌هاي حاوي هيدروکلوئيد ويسکوزيته بالاتري در مقايسه با نمونه‌ هاي کنترل داشتند و بالاترين ويسکوزيته در نمونه حاوي اسفرزه 0.2 و پس از 15 روز نگهداري مشاهده شد. نتايج حاصل از ارزيابي حسي نيز نشان داد که افزودن هيدروکلوئيد دانه اسفرزه در سطح 0.1 درصد باعث بهبود ويژگي ‌‌هاي حسي ماست شده است. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد که مي توان از هيدروکلوئيد دانه اسفرزه جهت بهبود ويژگي ‌‌هاي ماست کم چرب بهره برد.

 نسخه قابل چاپ

يکي از راه ‌هاي افزايش ماندگاري ماست و افزايش قابليت‌ هاي کاربردي اين فرآورده، خشک کردن و تهيه پودر آن مي‌ باشد. اغلب براي اين منظور از خشک کن انجمادي با هزينه بالا استفاده مي‌ شود که تقريبا توجيه اقتصادي ندارد. به ‌همين دليل، در پژوهش حاضر توانايي خشک کن مايکروويو - خلا به ‌عنوان روشي جايگزين براي خشک کردن ماست بدون چربي مورد ارزيابي قرار گرفت. براي اين منظور، نمونه هاي ماست با ضخامت هاي 2.2، 4.2 و 6.2 ميلي متر به ‌وسيله تيمارهاي ترکيبي فشار مطلق (60، 200، 400، 600 و 800 ميلي بار) و توان هاي مختلف مايکروويو (35، 130 و 260 وات) در يک خشک ‌کن طراحي شده در آزمايشگاه خشک گرديد. يافته ها نشان داد که زمان خشک شدن با خشک کن مايکروويو - خلا در مقايسه با خشک کن انجمادي تجاري براي ضخامت 2.2 ميلي متر حدود %80 کوتاه تر بود. همچنين، افزايش يا کاهش خلا تاثير قابل ملاحظه ‌اي در زمان خشک شدن نداشت در حالي که، توان و ضخامت تاثير قابل توجهي روي زمان خشک شدن نشان دادند. در ضمن، از لحاظ شاخص هاي کيفي، به جز شاخص رنگ و چگالي حجمي تفاوت معني داري بين پودرهاي توليد شده با اين دو روش مشاهده نشد ولي رنگ پودر تهيه شده با خشک ‌کن انجمادي و چگالي حجمي پودر تهيه شده با خشک کن مايکروويو - خلا از مطلوبيت بهتري برخوردار بودند. در بين پودرهاي توليد شده نيز پودر تهيه شده در شرايط توان مايکروويو 35 وات و فشار مطلق 60 ميلي بار به دليل رنگ مناسب به عنوان بهترين تيمار شناخته شد. يافته هاي اين بررسي نشان داد که خشک کن مايکرويو - خلا توانايي توليد پودر ماست و ديگر پودرهاي غذايي را داراست و به ‌طور بالقوه جايگزين مناسبي براي خشک کن انجمادي مي ‌باشد.

 نسخه قابل چاپ

آرد سويا محصولي پروتئيني با حداقل فرآوري در ميان ساير محصولات پروتئيني سوياست كه به دليل فوايد تغذيه اي، قيمت پايين و خصوصيات عمل كنندگي مطلوب در صنايع غذايي مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام اين پژوهش، شناسايي و مقايسه خصوصيات عمل كنندگي آردهاي سويا بدست آمده از چهار فرآيند صنعتي متداول توليد آرد سويا در كشور؛ شامل آرد بدون چربي، آرد برشته، آرد كم چرب و آرد كامل سويا بود. آردهاي حاصل به دليل تفاوت در فرآيند توليد و ميزان حرارت اعمال شده تفاوت معني داري به لحاظ پخش پذيري پروتئين (كه تعيين كننده ميزان باقي ماندن بازدارنده هاي تريپسين در محصول است و امكان استفاده از آن را تعيين مي كند) و محتواي چربي داشتند كه اين امر خود بر ساير خصوصيات عمل كنندگي تاثيرگذار بوده است. كاهش شاخص پخش پذيري در اثر برشته كردن آرد باعث كاهش خصوصيات عمل كنندگي همچون كف كنندگي (ظرفيت و پايداري)، امولسيون كنندگي (انديس فعاليت و پايداري)، ظرفيت نگهداري آب، جذب چربي و پخش پذيري مواد جامد شد. مقايسه آرد كم چرب و آرد كامل نشان داد كه افزايش محتواي چربي نيز منجر به كاهش ظرفيت نگهداري آب، جذب چربي، پايداري امولسيون كنندگي و پخش پذيري مواد جامد گرديد. تاثير منفي چربي بر خصوصيات عمل كنندگي (به جز شاخص پخش پذيري مواد جامد) معادل و يا بيشتر از تاثير كاهش پخش پذيري پروتئين بود.

 نسخه قابل چاپ

هدف اصل اين مقاله بدست آوردن و بررسي داده هاي آزمايشگاهي مربوط به خشک کردن پياز به کمک خشک کن غير مداوم کابينتي و مدلسازي اين فرآيند است. براي انجام اين کار تعدادي مدل تجربي و رگرسيوني جهت برازش داده هاي آزمايشگاهي در نظر گرفته شده اند. از بررسي داده هاي آزمايشگاهي نتيجه مي شود که خشک کردن پياز فقط در ناحيه شدت نزولي اتفاق مي افتد. اين داده ها با 12 مدل تجربي و 74 مدل رگرسيوني متفاوت برازش شدند که از بين اين مدل ها، مدل تجربي ميديلي کوک براي آزمايشات انجام شده در دماي 60، 70، 80 و 90 درجه سانتي ‌گراد به عنوان بهترين مدل انتخاب شد. همچنين در ميان مدل هاي رگرسيوني، مدل چندجمله اي درجه 10 براي تمام آزمايشات به عنوان بهترين مدل انتخاب شده است. در کل مي توان نتيجه گرفت که در همه آزمايشات بهترين مدل چندجمله اي اندکي بهتر از بهترين مدل تجربي است.

 نسخه قابل چاپ

از مهمترين عوامل موثر بر كيفيت چغندرقند به لحاظ تكنولوژي توليد قند و شكر ميزان سديم و پتاسم آن است، زيرا اين تركيبات به شدت ملاس ‌زا بوده و راندمان توليد را كاهش مي دهند. با توجه به عواملي كه باعث تغيير اين تركيبات در چغندر و در نتيجه در شربت توليدي در كارخانجات توليد قند و شكر مي شود، به لحاظ تكنولوژيكي بسيار حايز اهميت است. در اين تحقيق به بررسي اثر اندازه چغندرقند و منطقه كاشت آن بر روي تغييرات سديم و پتاسيم چغندرهاي نگهداري شده در سيلو پرداخته شده است. براي اين منظور چغندرهاي حاصل از سه منطقه كاشت در چهار اندازه (درشت، متوسط، ريز و مخلوط) سورت شد و در سه مرحله و هر مرحله 18 روز در سيلوهاي صنعتي قند شيروان نگهداري گرديد و ميزان سديم و پتاسيم آن اندازه ‌گيري شد. نتايج اين پژوهش نشان مي ‌دهد كه مقدار سديم و پتاسيم چغندرهاي شاهد وابسته به منطقه كاشت چغندر بوده و در اثر نگهداري در سيلو مقدار آن نسبت معكوس با اندازه چغندر دارد، بطوريكه افزايش مقدار تركيبات مذكور در چغندرهاي ريز در طي نگهداري بيشتر است.

 نسخه قابل چاپ