سومر در کجا قرار داشت؟
بین النهرین که به معنای میان دو رودخانه است در کشوری قرار دارد که امروزه آن را عراق می نامیم. آب و هوای معتدل بین النهرین شمالی با باران کافی زمینه رشد محصولات در برخی مناطق را فراهم می کرد. در بخش جنوبی آن دشتی هموار و مرداب گونه از رسوباتی که توسط آب های تند رودخانه گسترش یافته بود، به وجود می آمد. در این منطقه میزان ریزش باران کم بود و تابستان های گرم و طولانی داشت. مردم در سومر از 5000 سال قبل از میلاد مسیح می زیسته اند.
آنها از آب رودخانه ماهی می گرفتند، خوک های وحشی و پرندگان را نیز برای غذا شکار می کردند و میوه شان را از درختان خرما تامین می کردند.
خاک این منطقه گل آلود و غنی بود، اما محصولات بدون باران در آفتاب گرم و سوزان تابستان از بین می رفتند، در نتیجه کشاورزان کانالهایی را برای انتقال آب رودخانه به زمین های جو، گندم، خرما، سبزیجات می کندند. آنها خاک را با گاوآهن هایی که توسط گاوهای نر کشیده می شد شخم می زدند.
قدیمی ترین خانه ها به چه شکل بودند؟
حدود 18 هزار سال پیش، در نیمکره شمالی سطح آب دریا کاهش یافت و پل های مناطق خشکی را که حیوانات و انسان ها از آن گذر می کردند (به عنوان نمونه بین آلاسکا و آسیا) نمایان کرد.
شکارچیان عصر یخبندان که تنها لباس هایی از پوست حیوانات به تن داشتند، خود را به زندگی در چنین شرایط یخبندان و بسیار سرد وفق داده بودند. آنها اسکلت خانه هایشان را از استخوان ماموت ها می ساختند و فاصله بین آنها را با پوست، خاک و خزه پر می کردند. این شکارچیان سخت کوش ماموت ها را به سمت مرداب ها می راندند و در آنجا بود که این حیوانات را به دام می انداختند و با نیزه و سنگ آن ها را می کشتند.
کلمه "تاریخ" از کجا آمده است؟
"تاریخ" از کلمه یونانی گرفته شده و به معنای چیزی است که با پرسیدن مشخص می شود. کار تاریخ دانان پرسیدن سوالات و یافتن پاسخ ها است. یونانیان اولین ملتی بودند که تاریخ را بر مبنای گزارش های اولیه حقایق می نوشتند.
هرودوت که در سال 425 قبل از میلاد درگذشت، درباره جنگهای میان یونانیان و ایرانیان مطالبی را نوشت. او به مکانهای مختلف سفر می کرد و با مردمی که در جنگها شرکت داشتند گفت و گو می کرد. اولین مردمی که تاریخ خود را نگاشتند چینی ها بودند و ما هنوز هم نام اولین تاریخ شناس چینی یعنی سیما کیان را به خاطر داریم که تاریخ چین را در 100 سال قبل از میلاد مسیح نوشت. گاهی اوقات همان مردمی که تاریخ یا واقعه ای را به وجود آوردند، درباره آن نیز مطلبی می نوشتند. به عنوان مثال، جولیوس سزار، فرمانده و امپراتور روم باستان، کتابی را در خصوص وقایع و ماجراهای قهرمانی خود در گل (نام قدیم کشور فرانسه) به رشته تحریر درآورد.
