نمایش بی پایان مرگ در جاده ها

انتشار خبر مرگ هموطنان در حوادث جاده ای به داستان تكراری مسابقه مرگ در صفحه حوادث رسانه ها و مطبوعات بدل شده است.

بسیار تلخ است كه مردمی هر ساله حدود سی هزار نفر از هموطنان خود را كشته یا مجروح كنند،چون تصمیم گرفته اند كه به سر كار، مهمانی، خرید و یا مسافرت بروند.

تنها در 30 سال گذشته لااقل 700 هزار قبر برای كشته‌های رانندگی حفر شده و دست كم یك میلیون نفر مجروح شده‌اند كه تعدادی از آنان باید باقی عمر را روی تخت و یا صندلی چرخ دار بگذرانند.

قشرهای مختلف جامعه از وزیر، وكیل و استاد دانشگاه تا ورزشكار، بازیگر، كارمند و كارگر ، تجربه تلخ سوگواری همكاران و عزیزان خود ناشی از حوادث یادشده را در قاب ذهن دارند.

جامعه شناسان در رویارویی با حجم گسترده حوادث و تلفات انسانی این پرسش را مطرح می كنند كه به راستی ما را چه شده كه به یكی از بی مبالات ترین مردم دنیا در رانندگی تبدیل شده ایم؟! به نحوی كه در كنار معرفی جاذبه‌های گردشگری در ایران، "هشدار جدی نسبت به رانندگی خطرناك ایرانیان" یكی از بخش‌های جدایی ناپذیر كتابچه‌های راهنمای جهانگردان به شمار می رود.

به عقیده كارشناسان، عامل اساسی كه موجب سیر صعودی منحنی حوادث جاده ای در ایران شده، تعبیر نادرست از واژه "رانندگی" است. رانندگی در دنیا یك امر"جمعی" تلقی می شود اما در ایران امری "فردی" تعبیر می‌شود.

رانندگی در ایران یعنی "می خواهم خودم را با خودرو به مقصدم برسانم". پس رانندگان دیگر، "رقیب" من هستند و من نباید از رقبا عقب مانده و از هر فضای خالی برای زودتر رسیدن استفاده می كنم.

به رغم ورود طولانی مدت خودرو به ایران، تعریف و فرهنگ رانندگی استاندارد با توجه تلاش های بسیار پلیس نهادینه نشده است.

ترافیك در همه شهرهای بزرگ دنیا وجود دارد. وقتی بناست چند صد هزار یا چند میلیون نفر در ساعت معینی به سر كار بروند خود به خود ازدحام پدید می‌آید. اما تفاوت ترافیك شهرهای بزرگ دنیا با ترافیك موجود در كشورما این است كه در كلانشهرها ترافیك موجب "تاخیر" است اما در شهری مثل تهران چون رانندگی یك امر فردی است نه جمعی، ترافیك فقط موجب تاخیر نیست، بلكه موجب كلافگی ، سردرگمی و بی عیاری زمان شهروندان نیز هست.

كاستی‌های عرصه رانندگی در ایران در كنار نبود امكانات مناسب و استاندارد ایمنی در خودروهای تولیدی ، رانندگی در جاده ها را به قصه پر غصه ای بدل كرده كه مرور آن دل را پر درد می كند.

به گفته كارشناسان، در كشوری كه از آمار بالای تلفات انسانی در حوادث جاده ای برخوردار است، عرضه خودرو پر تقاضا بدون كیسه هوا، ای بی اس و لوازم ایمنی از سوی كارخانه خودرو سازی، نشانگر تناقضی آزار دهنده است.

به عقیده صاحب نظران، افزایش آگاهی و آموزش عمومی به همراه اجرای دقیق قوانین راهنمایی و رانندگی در كشور، ایمن سازی جاده ها، استاندارد سازی خودروها و نهادینه سازی فرهنگ رانندگی از راهكارهای كاهش حوادث جاده ای است.