سپاسگزارى
امام على (عليه السلام ) مى فرمايد:
للعاقل ان يكون شكورا ليستوجب الزياده
جا دارد خردمند اهل تشكر و سپاسگزارى باشد تا شايسته نعمت بيش تر باشد.
سـپـاسگزارى از ولى نعمت ، امرى ممدوح و مورد عنايت پيشوايان دينى و عقلاى عالم است و نشانه كمال خرد.
قـرآن كـريم بندگان را به سپاسگزارى در برابر نعمت هاى الهى دعوت كرده است و آن را وسـيـله زيـادى و فـراخـى نـعمت ها دانسته است ؛ چنان كه بى توجهى و ناديده گرفتن نـعـمـت هـا و يا بد مصرف كردن آن ها را وسيله از كف دادن نعمت و دچار شدن به عذاب الهى مى داند.
تـشـكر از ولى نعمت ، امرى فطرى است ؛ حتى در ميان حيوانات نيز ديده شده كه از صاحب خـود قـدر دانـى مـى كـنـنـد و بـه همان زبان بى زبانى محبت و تشكر و قدر دانى خود را ابراز مى دارند.
در احـاديـث امامان معصوم نيز اين موضوع مورد تاكيد قرار گرفته تا جايى كه تشكر از بندگان خداوند، تشكر از وجود مقدس پروردگار به حساب آمده است .
سـپاسگزارى موجب محبوبيت و بهره ورى بيشتر از داشته هاى ديگران مى گردد و در حقيقت امـكـانـات ديـگـران نـيـز مـال آدمـى مـى شـود و امـكـان اسـتـفـاده از آن هـا را مـى يـابـد بـه دليـل هـمـان روحـيه شكرگزارى و اين بهترين عقل و درايت است . بنابر اين ، چه زيبا است كه انسان به جاى روحيه طلبكارى ، داراى روحيه تشكر و سپاسگزارى باشد.
زندگى موفق رازهاى خوب زيستن
عباس رحيمى
