اوبونتو ۱۲.۱۰ شامگاه پنجشنبه ۲۷ مهرماه ۱۳۹۱ عرضه شد.
در این نسخه منوی بوت ساده سازی شده است و دیگر مملو از عبارات عجیب ورژن کرنل و … نیست. در قسمت ورودی سیستم عامل که نام کاربری و رمز عبور وارد می‌کنید، گزینه‌ای برای Remote Desktop وجود دارد. ظاهر سیستم عامل بهبود بسیاری یافته است و به یونیتی قابلیتی به نام Previews اظافه شده. برای استفاده از این قابلیت می توانید روی هر گزینه ی درداشبورد یونیتی راست کلیک کنید تا توضیحات آن گزینه را مشاهده کنید. حجم فایل ISO مقداری زیاد شده و دیگر در سیدی جا نمی‌شود. برای نصب اوبونتو یا باید این فایل را روی دی‌وی‌دی یا مینی دی‌وی‌دی رایت کنید، یا باید آن را روی فلش مموری بریزید.
برای انتقال آسان فایل ISO به فلش مموری راه های فراوانی وجود دارد که یکی از آسان ترین راه‌ها استفاده از نرم‌افزار Unetbootin است. برای استفاده از این نرم‌افزار می‌بایست فلش مموری شما فایل‌سیستم FAT داشته باشد. لذا اگر فایل‌سیستمی غیر از این دارد، باید آن را فرمت کنید.
حال در قسمت Disk Image با استفاده از Browse فایل ISO نصب اوبونتو را انتخاب کنید. مطمئن بشوید که در قسمت Drive، درایو فلش مموری انتخاب شده باشد.
اگر فایل ISO را بر روی فلش مموری منتقل کردید، باید توجه داشته باشید که بایوس شما قابلیت بوت از روی فلش مموری را داشته باشد. البته سال‌ها است که اکثر یا شاید هم تمام مادربوردهای معروف قابلیت بوت از روی فلش مموری را دارند. می توانید در تنظیمات بایوس ارجحیت بوت را بر روی فلش مموری بگذارید یا اینکه در هنگام روشن شدن رایانه با کلید F12 و فراخوانی منوی بوت، مشخص کنید که می‌خواهید فلش مموری بوت شود.
بعد از بوت شدن اوبونتو از شما خواهد پرسید که آیا می‌خواهید اوبونتو را نصب کنید (Install Ubuntu) یا که می‌خواهید آن را امتحات کنید (Try Ubuntu) اولین گزینه شما را مستقیماً به قسمت نصب می‌برد و گزینه‌ی امتحان هم به شما اجازه می‌دهد از سیسم عامل به طور امتحانی استفاده کنید و اگر هم خواستید نصب کنید. به نظر من گزینه‌ی امتحان (Try Now) بهتر است. زیرا در این صورت در هنگام نصب می‌توانید از سیستم عامل استفاده کنید و مثلا کارهای اینترنتی خود را انجام دهید.
اگر گزینه‌ی Try Ubuntu را انتخاب کردید، گزینه‌ی نصب را روی میزکار خواهید داشت.
بعد از وارد شدن به بخش نصب، اولین صفحه زبان نصاب است که می‌توانید زبان دلخواه خودتان را انتخاب کنید.
مرحله‌ی بعدی تایید اتصال به اینترنت است برای دانلود بروزرسانی‌ها و … من ترجیح می‌دهد بروزرسانی ها را بعد از نصب انجام دهم پس اصلاً اتصال به اینترنتم را قطع می‌کنم. می‌توانم این کار را هنگام رسیدن به مرحله‌ی بروزرسانی ها انجام دهم یاکه اصلاً انجام ندهم.
مرحله‌ی بعدی نوع نصب را سوال می‌کند. این مرحله دو حالت اوتوماتیک و دستی دارد. در حالت های اوتوماتیک که گزینه‌های ابتدایی می‌باشند اوبونتو یا خودش را کنار سیستم عامل های دیگرتان جا می‌کند یا تمام هارد دیسک را پاک کرده و اوبونتو را نصب می‌کند. حالت دستی هم که گزینه‌ی آخر می‌باشد، بدین صورت است که شما خودتان باید بگویید که در کدام درایو نصب کند.
من ترجیح می‌دهم گزینه‌ی آخر (Something else) را انتخاب کنم تا خودم مشخص کنم که دقیقاً چه اتفاقی بیافتد. زیرا اطلاعات هارددیسک حساس هستند و ممکن است یک خطا اطلاعات ارزشمندی را از بین ببرد.
در این قسمت لازم است کمی در مورد پارتیشن بندی در لینوکس و فایل سیستم آن بدانید.
در ویندوز پارتیشن ها از ابتدا به صورت F,E,D,C,… نام گذاری می‌شوند. در لینوکس پارتیشن ها به صورت sda3 sda2 sda1 … و اگر مثلا فلش مموری به رایانه وصل کنید پارتیشن های آن به صورت sdb2 sdb1 … خواهند شد.
در ویندوز محتویات سیستم عامل در چند پوشه‌ی Documents and settings , Programfiles , Windows , … موجود می‌باشند. در لینوکس محتویات سیستم عامل در پوشه‌هایی به نام های boot , bin , var , opt … می باشند که تمام آنها زیرمجموعه‌ی پوشه‌ی / هستند. در هنگام مشخص نمودن پارتیشن برای نصب لینوکس باید مشخص کنید که آیا می‌خواهید کل سیستم عامل ( / ) در یک پارتیشن ریخته شود یا این که هر کدام از قسمت‌ها در پارتیشنی جداگانه باشند. همچنین می‌توانید بگویید که تمام سیستم عامل در یک پارتیشن باشد به غیر از پوشه‌ی home که محتوی فایل‌های شخصی شما است و یا به غیر از پوشه‌ی boot که محتوی اطلاعات بوت سیستم عامل است.
در این پنجره گزینه‌ی + برای ایجاد پارتیشن در فضای خالی، – برای حذف یک پارتیشن و تبدیل آن به فضای خالی و گزینه‌ی Change برای فرمت و تغییر محتویات (محتویاتی که قرار است روی آن پارتیشن نصب شوند) یک پارتیشن.
مثلاً من پارتیشن آخر را بوسیله‌ی گزینه‌ی – حذف می کنم تا فضای خالی ایجاد شود. حال بوسیله‌ی گزینه‌ی + یک پارتیشن جدید در فضای خالی ایجاد می‌کنم. تمام فضای خالی را به پارتیشن جدید اختصاص نمی‌دهم زیرا برای باقی‌مانده آن نقشه‌ای دارم.
Size را از ۲۳۸۲۰ مگابایت به ۲۰۰۰ مگابایت تغییر می‌دهم. همچنین برای Mount point تمام محتویات سیستم عامل ( / ) را انتخاب می‌کنم.
با اختصاص ندادن ۳۸۲۰ مگابایت از فضای خالی به پارتیشن ایجاد شد، این مقدار به عنوان فضای خالی، باقی خواهد ماند. از این فضا به عنوان فضای swap استفاده خواهم کرد. فضای swap فضایی از هارد دیسک است که لینوکس هنگام کم آمدن RAM از آن استفاده می‌کند. در سیستم عامل ویندوز نیز این عمل انجام می‌پذیرد، با این تفاوت که پارتیشن جداگانه‌ای برای این فضا تعریف نمی‌شود.
برای ایجاد فضای swap همانند ایجاد یک پارتیشن جدید در فضای خالی گزینه‌ی + را می‌زنم و در قسمت نوع فایل‌سیستم به جای Ext4، فضای swap یا swap area را انتخاب می‌کنم.
اگر اوبونتو را روی پارتیشن های sda نصب می‌کنیم، محل نصب بوت لودر را dev/sda/ انتخاب می‌کنیم. اگر بخواهیم می‌توانیم dev/sdb/ را انتخاب کنیم تا بوت لودر به جای هارد دیسک روی فلش ذخیره شود تا همواره برای وارد شدن به اوبونتو از فلش استفاده کنیم.
حال با کلیک بر روی گزینه‌ی Install Now فرایند نصب آغاز می‌شود. برای صرفه جویی در وقت، در طول فرایند نصب، سوالاتی از جمله منطقه‌ی زمانی، زبان ورودی صفحه‌ی کلید،و نام کاربری از شما پرسیده می‌شود.
