فایده ھای دوران نامزدی و وظایف دختر و پسر در این دوران3

بھا دادن به احساسات و عواطف ھمدیگر
نامزدھا باید مواظب عواطف و احساسات یکدیگر باشند وبه آنھا بھا و جواب مواظب دھند بعضی از نامزدا، به عواطف و احس
می کنند و خيال می کنند این کارشان باعث عزیزتر شدنشان م « بی اعتنایی » نامزدشان، بھای لازم را نمی دھند و به او
کاملا برعکس است و چنين رفتاری باعث جریحه دار شد ن عواطف نامزدنشان می شود و درنتيجه کينه او را به دل می گي
لطمه ھای سنگينی به زندگی شان بزند.
خاطرات دوران نامزدی – معمولا- در آخر عمر در ذھن می ماند و در زندگی آینده تأثير دارد (چه خاطرات شيرین و چه تلخ).
بنابراین، رفتار نامزدھا باید کاملا حساب شده باشد و از اعمالی که به غرور و شخصيت یکدیگر لطمه می زند، اجتناب گرد
سرسنگينی و تکبر در مقابل نامزد، لطمه ھای سنگينی به عواطف و شخصيت او می زند.
اش! ¬ دختر باید سر و سنگين و متکبر باشد، اما در مقابل نامحرمان، نه در برخورد با نامزد شرعی
متأسفانه فراوان مشاھده می شود که جوانان از بی اعتنایی و سرسنگينی نامزدشان گله و درد و دل دارند و –مثلا- می
برای نامزدم گرفتم و با ھزار اميد و آرزو به دیدارش رفتم، اما او بی اعتنایی و بی احترامی کرد و من را تحویل نگرفت و با د
«... از منزلشان بيرون امدم
دختران متدین و با عفت بدانند که این کارھا، لازمه ی تدین و عفت نيست، بکله حرام است.
معنا ندارد که دختر، در مقابل نامزدش که به او محرم است و در حقيقت شوھر اوست خود را مخفی کند و به او بی اعتنای
قبول داریم: دختران عفيف و با حيا در اوائل دوران نامزدی حجالت می کشند و نمی توانند با نامزدشان رفتاری خيلی صمي
داشته باشند؛ پسران ھم باید رعایت حالت آنان را بکنند؛ اما این حالت و خجالت باید به زودی بر طرف گردد و رابطه شان
عاشقانه شود و در حين حال، ھمراه با احترام متقابل باشد.

ھدیه دادن
در جلب دلھا و افزایش محبتھا، نقش عجيبی دارد. بر نامزدھا لازم است که از این نکته ی زیبا و مھم غفلت نکنند « ھدیه »
ظریفانه داده شو » : لازم نيست که ھدیه، گران قيمت باشد، بلکه لازم است زیبا و مورد علاقه ی طرف باشد و مھمتر آنکه
ظرافت و سليقه ی خاصی را می طلبد!
ای ھم فراموش نشود که: ھدیه دادن باید از دو طرف باشد، نه اینکه فقط پسر به دختر ھدیه بدھد. البته پسر باید بيشتر
-8 نامه نگاریھای محبت آميز
نوشتن نامه ھای عاشقانه و پر محبت و باصفا، تأثير نيکویی در افزایش محبت و استحکام رابطه بين نامزدھا دارد. حتی اگر
نزدیک باشند و ھميشه یکدیگر را ببينند، باز ھم نوشتن نامه تأثير خود را دارد. اینان نامه ھا را بنویسند و پس از ملاقات و ھ
ھم، نامه ھا را به یکدیگر بدھند. البته اگر مسافرتی پيش آمد و از ھم دور شدند، نامه ھا باید بيشتر و مفصل تر شود.
ھمسرانی را می شناسيم که پس از گذشت سالھا از زمان ازدواجشان، ھنوز نامه ھای نامزدی را نگه داشته و مطالعه
خاطره انگيز و لذت بخش است

ملاقات ھای صميمانه
دو نامزد باید در این دوران شيرین و به یاد ماندنی، دیدارھای دوستانه و عاشقانه داشته باشند، این ملاقاتھا اميد و شور و
تقویت می کند این کارھا نه تنھا خلاف عفت نيست بلکه باعث تقویت عفت در ھر دو می شود. در این ملاقات ھا، بایکدیگر
آميز داشته باشند و به ھمدیگر عشق و علاقه و محبت نشان دھند و درباره ی زندگی آینده شان گفتگو کنند و بھم دلگرم
ھم به گردش و تفریح و مسافرت بروند. (مسافرت در این دوران، جایگاه و نقش بسزایی دارد.)
-10 مسافرت ھای کوتاه
دختر و پسر که در این دوران ارزنده و فرصتھای گرانبھای فاصله ی ميان عقد و عروسی ، در صدد افزایش شناخا سبا به ی
برای رسيدن به این ھدف استفاد « مسافرت » تفاھم و ھماھنگی بيشتری را برای زندگی آینده فراھم سازند، می توانند از
مسافرت، حتی اگر کوتاه ھم باشد زمينه ی مناسبی است که در آن جنبه ھای مثبت و منفی اخلاق انسان به طور ناخد
درنتيجه:زمينه ی خوب است برای شناخت بيشتر. و یکی از دلایل اھميت مسافرت در این دوران این است که ھنوز زندگی
نشده است و ھر دو طرف، آمادگی و انعطاف زیادی دارند تا در مقابل انتقاد و پيشنھاد سازنده ی ھسر خود، به اصلاح خوی
سفرھای این دوران، علاوه بر اینکه در شناخت دختر و پسر نسبت به روحيات و اخلاق یکدیگر بسيار مفيد و مؤثر است

البته واضح است که این مسافرتھا، با اجازه ی دختر انجام می گيرد.

شرکت مشترک در محفلھای معنوی
از برنامه ھای سازنده ی این دوران، که در رشد روحی و اخلاقی و افزایش انس و تفاه بين ھمسران مؤثر است و بر شکوه این دوران
شکوھمند می افزاید، شرکت مشترک در محافل و مجالس دیدنی، علمی و اخلاقی است.
-12 فراگيری علوم و فنون اداره ی زندگی و ھمسر داری و مطالعه ی کتابھایی در این باره
ھمسر داری و نامزد داری و اداره ی زندگی و پرورش فرزند، نياز به تعليم و تعلم درد (مانند ھرکار مھم دیگر.) و این تعليم و تعلم باید قبل از
ازدواج شروع شود و تا آخر عمر استمرار یابد.
لازم است پدران و مادران، فرزندانشان را از دوران کودکی با امور و مسئوليتھای زندگی، آشنا کنند و در آن آمادگی ھای لازمبرای آینده بوجود
آورند.
فرزندانشان را از کار کردن در خانه و آشنایی با اموری که در زندگی آینده به آن احتياج دارند باز می ،« محبت به فرزند » بعضی از والدین بعنوان
دارند. در صورتی که این عمل والدین، نه تنھا محبت و خدمت به فرزندان نيست، بلکه خسارتھای بزرگی به آنان وارد می کنند؛ زیرا اگر در دوران
کودکی و نوجوانی، که سرشت فرزند آمادگی ھر نوع تعليم و تربيت و شکل گيری را دارد، با مسائلی که در زندگی آینده نيازمندند آشنا نشوند
و آمادگی ھای لازم در آنان بوجود نياید وقتی وارد زندگی اجتماعی شدند و مسئوليت اداره زندگی بر دوششان آمد، خود را می بازند.
ھنگاميکه درست والدین از سر آنان برداشته شد و با حقایق زندگی و سختيھا و مسئوليتھا مواجه شدند دچار ھراس و افسردگی و نااميدی
می شوند و احساس خود کم بينی و حقارت خواھند کرد.
زندگی آینده شان، ھيچ نمی دانند و یا ¬ بسياری از جوانان، درباره ی مسائل گوناگون، معلومات فراوانی دارند؛ اما درباره ی ھمسرداری و اداره
بسيار کم می دانند.
خوشبختانه، امروز مشاھده می شود که : جوانان، برای فراگيری و تعليم و تعلم علوم و فنون و ھنرھای گوناگون –اعم از درسی و غير درسی
– اھتمام و علاقه و جوش و خروش تحسين برانگيزی نشان می دھند؛ بطوریکه به انسان، آینده پربارتر و بھتری را نوید می دھد.
کلاسھاو آموزشگاھھای گوناگونی نيز در ھمه ی سطوح، برقرار است و کتابھا و اساتيد فراوانی نيز برای ھمه ی این موارد، مھيا ھستند؛ اما –
متاسفانه- اھتمام و علاقه ی قابل توجھی در زمينه ی علوم و فنون و ھنرھایی مانند: ھمسرداری (چه شوھر داری و چه زن داری، نامزد
که ھسته ی اصلی - « ایجاد و اداره ی گلستان » : داری، خانه داری، اداره ی زندگی، تربيت فرزند، سازگاری و تفاھم بين زن و شوھر، و خلاصه
تشکيل دھنده ی جامعه است- مشاھده نمی شود. و این بی توجھی و سھل انگاری، لطمه ھای سھمگينی بر پيکر جامعه می زند، که
جبران و علاج آن –در بسياری از موارد- غيير ممکن است.
در جامعه ی ما (و بسياری از جولمع دیگر) کم نيستند جوانانی که: مدارک تحصيلی، گواھينامه ھای فنی وھنری و پایان نامه ھای علمی و
پژوھشی گوناگونی ب دست می آورند؛ اما وقتی نوبت به تشکيل زندگی زناشویی می رسد، حيران و سرگردانند و الفبای علوم و ھنرھای
را نمی دانند! و کمتر یاور و « بنا نھادن پایه ھای کانون زندگی و غرس نھال حيات و باغبانی گلستان زندگی » پایه ای و زیربنایی زندگی برای
راھنمایی پيدا می شود که دست آنھا را بگيرد و از ميان این گرداب و مھيب، نجاتشان دھد و به ساحل امنشان برساند! ...
آنگاه این جوانان نا آشنا به شيوه و اسرار انتخاب ھمسر و ھسرداری و اداره ی زندگی، چون در خود احساس نياز شدیدی به وجود ھمس می
ھررچه و ھرجور شد، » : و طبق اصطلاح « دل به دریا می زنند » بناچار ،« بلاخره باید ازدواج کنند و تشکيل خانواده بدھند » : کنند و می بينند
اقدام به ازدواج می کنند... آنگاه نتيجه این کار، ھمين می شود که شده!: خانواده ھای آشوبزده، اختلافات و نزاع ھای زجرکش کننده، « شد
فحش گوئيھای رسوا کننده، کتک کاریھای آبرو برنده، اعصابھای فرسوده، روانھای افسرده، دلھای پژمرده، دستگاه گوارشھای عليل و مجروح
شده، فسادھای ویران کننده، استعدادھای به ھدر رفته، آرزوھای بربادد رفته، اميدھای به یأس مبدل شده، خواسته ھای سرکوب شده،
اھداف ناتمام مانده، تلاشھای شکست خورده، عقده ھای تلنبار شده رنج دھنده و محروميتھای حسرتبار، احساسات و عواطف جریحه دار
شده، قلبھای منجمد شده و...
بچه ھای بی ادب، بی تربيت، بد تربيت، عقده ای، بی استعداد، رنجور، ضعيف ، نجف، عقب :« خارستان گلستان نما » و ثمره ھای بعدی این
مانده، ناھنجار و شرور....
خداوندا! مگر دست توانای تو از آستين غيب، به درآید و ما سرگشتگان وادی حيرت و ضلالت را ھدایت فرماید.
پس بردختر و پسر لازم است، قبل از ازدواج، خود را به دانشھا و فنونئ و آمادگيھای لازم برای اداره ی زندگی آینده، مجھز کنند و در کانونھا و
کلاسھای این امور (اگر وجود داشته باشد!) شرکت کنند و کتابھایی را در این موضوع، مطالعه نمایند.
دوران نامزدی و فاصله ی بين عقد و عروسی، فرصت بسيار مناسب است برای این ھدف و تکميل آمادگيھا.
( اکنون چند کتاب را در این موضوع معرفی می کيم.( 1
-1 آئين ھمسر داری، نوشته ی : آیت لله ابراھيم امينی.
و بخش « زن داری » این کتاب، از بھترین کتابھایی است که در این موضوع وشته شده است و دارای دو بخشش می باشد، یک بخش درباره ی
ھر کدام از دختر و پسر و زن و شوھر، آن بخش مخصوص خود را بخوانند و وظایف خود را بداند و عمل کند. البته .« شوھر داری » دیگر درباره ی
اشکالی ندارد (بلکه مفيد ھم ھست) که ھر کدام از آنان، ھر دو بخش را بخوانند، اما نه اینکه دختر و زن، بخش مخصوص مرد را بخواند و پسر
و مرد، بخش مخصوص زن را، تا بفھمند چه حقوقی به گردن دیگری دارند!...، بلکه ھر کسی باید وظيفه ی خود را انجام دھد.
-2 بھشت خانوده(دردوجلد)،نوشته ی:مرحوم دکتر سيد جواد مصطفوی
-3 ازدواج،مکتب انسان سازی،نوشته ی:شھيد دکتر پاکنژاد،این کتاب،سه جلد است دیک مجلد،که جلد دوم آن مربوط به مسائل دوران نامزدی
و حجله است.(چند کتاب مفيد از ایشان درباره ی ازدواج و ھمسرداری و مسائل مربوط به زندگی خانوادگی وجود دارد)
-4 کتابھای دکتر علی قائمی (چندکتاب خوب از ایشان درباره ی مسائل و مراحل مختلف زندگی خانوادگی وجود دارد)
-5 راھنمای زندگی برای زوجھای جوان،نوشته ی:سيد ھادی مدرسی (چندجلدکتاب خوب ومفيد در این موضوع از ایشان وجود دارد که اصل
آنھا به زبان عربی است و ترجمه ھای مختلفی شده،با نامھای مختلف. اسم نویسنده و موضوع مورد نظررا که بدانيد،یافتن کتابھا آسان است)
-6 اخلاق در خانواده،نوشته ی: استاد سيد علی اکبرحسينی(مجری برنامه ی تلویزیونی اخلاق در خانواده)
در موضوع خانواده و ازدواج. « انجمن اولياء و مربيان » -7 کتابھای
-8 پاسخ به مسائل جنسی و زناشوئی،نوشته ی:دکتر ھانا استون ودکتر ابراھام استون(این کتاب،اطلاعات و معلومات مفيد ولازمی را در
اختيار دختر و پسر قرار می دھد،البته چون نویسندگان این کتاب غير مسلمانند،ممکن است اشکالاتی داشته باشد.)
قرار « محور مطالعه » یکی از برنامه ھای جالب و مفيدی که می توان در این زمينه داشت این است که:عروس خانم وآقا داماد،کتابی را به عنوان
دھند و در این دوران شيرین به مطالعه ی آن بپرازند.
بقلم آقای محمد آل « مقاله ای ارزنده در این باره در اینجا مناسب است مقاله یا ارنزد ای را تحت عنوان دوران نامزدی؛ حل مشکل جوئانان
اسحاق، که توسط کانون تحقيقات اسلامی حوزه ی علميه قم منتشر شده است، با حذف بخشھای کوتاھی از آن، بياوریم:
پيشنھاد ما این است که سنت نامزدی را در فرھنگ جامعه زنده کنيم و ارزشھای انقلابی و علمی آنرا با وسائل تبليغاتی مدرن تشریح ...»
کنيم تا به حد شعور اجتماعی و یک سنت برسد... ھمان روشی ک در خانواده ھای اصيل قمی و در بعضی از نواحی مشھد و شال رایج
است، گسترش پيدا کند...
اگر ھر جوان حق دارد از بوستان زندگی یک گل بچيند، اجازه دھيد تا غنچه است و پرپر نشده انتخاب کند. اگر انسان با نان و پنير حلال
سيرشود، شرافت انسانی او را از تجاوز به سفره دیگران باز می دارد.
اگر برای جوا خود یک باغ انگور بخریم و کليدش در اختيار او باشد، او ھرگز برای دزدی از دیوار باغ دیگران بالا نخواھد رفت، تحمل عطش تا کی؟
پيشنھاد این است که عقد شرعی، جاری شود (با تشریفات ساده و غيررسمی) و دو ھمسر به جز عروسی از روابط عاشقانه استفاده کنند و
نيازھای طبيعی خود را از راه مشروع ارضاء نمایند و ھر وقت درسشان تمام شد و صاحب کار و درآمد شدند، با تشریفات رسمی جشن
عروسی برپا کنند.

ادامه دارد ....

اگر پرسيده شود: با چه اطمينان عروسی نخواھد کرد؟
پاسخ می دھيم: اگر عروسی بکنند از جھيزیه خبری نيست و تجربه نشان داده ھر دو ھمسر از سرمایه اصلی پاسداری می کنند

اما در پاسخ به این سؤال که ممکن است از ھم سير شده جدا شوند و نامزدی را به ھم بزنند در این صورت چه باید کرد؟
جواب این است که اولا دوران نامزدی مناسب ترین دوره ای است که در پناه عشق سوزان، دختر و پسر خود را برای زندگی مشترک ھماھنگ
می کنند و در پناه عشق، تضادھا به نور و زیبائی و محبت تبدیل می شود. و بر فرض بسيار بعيد اگر توافق نشد، چه بھتر بيش از بچه دار شدن
از ھم جدا شوند تا ھم سرمایه ھدر نرفته و ھم سرنوشت یک کودک به خطر نيفتاده است، وانگھی در ازدواج ھای معمولی و ھم چند درصد
به طلاق و جدایی منتھی می شود، پس باید مردم اصلا ازدواج نکند؟!