خدشه دار شدن شخصيت اجتماعى
انسان موجودى اجتماعى است و نيازمند داد و ستد، رفت و آمد، نشست و برخاست و ...با ديگران است و بـراى اينكه بتواند عضو مفيد و مؤ ثرى در جامعه باشد، بايد مواظب عملكرد خود ـ بويژه در ارتباط با جامعه ـ بوده ، شخصيت و اعتبار اجتماعى اش را حفظ كند.
از جـمـله عـوامـلى كـه شخصيت اجتماعى انسان را تحت الشعاع قرار داده ، آن را خدشه دار مى كند، بى نظمى در كارها و در برخورد با ديگران است ، زيرا افراد جامعه بروشنى درمى يابند كه فـرد بـى انـضـبـاط و نـامـنـظـم ، موجب هرج و مرج در كارها و هدر رفتن وقت و عمر آنان شده ، از پـيـشـرفـت و تـرقـى شـان جـلوگـيـرى مـى كـنـد. بـه هـمـيـن دليـل او را از مـيـان خـود رانـده ، بـرايـشـان ارزش چـنـدانـى قائل نمى شوند.
از ايـن روسـت كـه عـلى عليه السلام ، خدشه دار شدن آبرو و شخصيت اجتماعى را موجب پستى و حقارت مى داند:
(مَنْ بَذَلَ عِرْضَهُ ذَلَّ)
كسى كه به آبرويش بى اعتنايى كند، پست مى گردد.
هـمـو انـسـان را از كارى كه سبب زشتى و از بين رفتن آبرويش در جامعه مى شود،برحذر داشته است :
(لاتَفْعَلْ ما يَشينُ الْعِرْضَ وَ الاِْسْمَ)
كارى كه آبرو و نامت را زشت مى كند، انجام مده .
آداب معاشرت
سيد محمد مقدس نيا , محمد مهدي محمدي
