مصرف زنانه تلفن‌همراه
تلفن‌همراه از حريم خصوصي فرد در موقعيت هاي شلوغ و پر جمعيت که فرد ميان تعداد زيادي غريبه قرار دارد دفاع مي کند. همراه داشتن آن به خصوص امتيازاتي را براي زنان که تمايل ندارند در محيط هاي عمومي خود را تنها نشان دهند، به همراه دارد. تنها بودن از يک طرف منزلت اجتماعي زنان را پايين مي آورد و از طرف ديگر، ممکن است آنها را در معرض مزاحمت مردان بيگانه قرار دهد. در چنين وضعيتي تلفن‌همراه وسيله اي بسيار سودمند تلقي مي شود و اين پيام را منتقل مي‌کند که اگر چه من به لحاظ فيزيکي تنها هستم، اما هر لحظه در شبکه روابط اجتماعي خود قرار دارم.
بسياري از زنان معتقدند، صحبت کردن با تلفن‌همراه، حتي به صورت نمايشي، وقتي به تنهايي در جايي خلوت در حال عبور و مرور هستند، نشان مي دهد آنها تنها نيستند و آن لحظات، کسي با آنها همراهي کرده و احساس ايمني و آرامش به آنها دست مي دهد و هم‌چنين باعث مي‌شود که ديگران نيز تصور نکنند آنها زنان تنهايي هستند که در حال حاضر نمي‌توانند با کسي ارتباط برقرار کنند.
فاکس در پژوهش خود مي‌گويد: ما در مطالعات ميداني خود متوجه شديم، زناني که تنها زندگي مي‌کنند به طور فزاينده‌اي از تلفن‌همراه به عنوان سپر و محافظي در برابر محيط پيرامون خود استفاده مي‌کنند.
از مصارف ديگر موبايل براي زنان با توجه به نقش محوري آنها در خانواده، ايجاد ارتباط و در دسترس بودن آنهاست. بررسي‌ها نشان داده است که زنان به دليل تعهد خانوادگي خود اغلب گزينه‌هاي محدودتري در ارتباط با بازار کار جغرافيايي در پيش رو داشته و سعي مي‌کنند که محل کارشان، نزديک خانه‌شان باشد. اين امر به‌ويژه در مورد خانواده‌هايي که بچه‌هاي پيش‌دبستاني يا دبستاني دارند صادق است.
در اين ميان تلفن‌همراه مي تواند در انعطاف پذيري در ايفاي نقش هاي مختلف نقش مثبت داشته باشد و به زنان امکان دهد که بدون نياز به تغيير مکان، نقش‌هاي خود را عوض کنند. در نتيجه تلفن همراه زنان را قادر مي‌سازد که زماني‌که از خانه دور هستند به مسئوليت‌هاي خانگي خود رسيدگي کنند. جامعه‌شناسان اين امر را «مادري از راه دور» مي‌نامند. يعني استفاده از تلفن‌همراه براي ارتباط با فرزنداني که از مدرسه برگشته‌اند و نياز به کنترل توسط والدين دارند.
پايگاه اطلاع رساني و دفتر مطالعات و تحقيقات زنان
