لبنان ( Lebanon )

اطلاعات کلی پایتخت: بيروت   زبان رسمی: عربي (رسمي)   نوع حکومت: جمهوری   واحد پول: پوند لبنان   مذهب: اسلام شيعه (31%) ، اسلام سني (27%) ، اقليت دروز ؛‌ مسيحي ماروني (22%) ، كليساهاي ديگر مسيحي (16% - عمدتاً ارمني ، ارتودوكس يوناني ، كليساهاي سوري و كاتوليك رومي اتحادي).   امید طول عمر: 67 سال   رشد سالانه جمعیت: 1.3 درصد (July 2004 est.)   جمعیت: 3.777.128 نفر (July 2004 est.)

سرود ملی

جغرافیای کشور لبنان

كوه هاي لبنان جلگه‌ي ساحلي باريكي را از دره‌ي حاصلخيز بقاع جدا مي كند . در شرق سلسله جبل شرقي و جبل حرمون جاي دارند.  رود مهم :‌ليطاني .  بلندترين نقطه :‌قله‌ي قرنه سودا . 3088 متر .  آب و هوا : آب و هواي زمينهاي پست مديترانه اي است . ارتفاعات خنك تر است و در زمستان بارش برف سنگيني دارد .

شهرهای مهم: طرابلس, زحله, صيدا
مساحت: 10.400کیلومتر مربع
خط ساحلی: 225کیلومتر
مختصات جغرافیایی: 33 درجه و 50 دقیقه شمالی 35 درجه و 50 دقیقه شرقی
 

حکومت

در 1991 ، قانون اساسي اصلاح شد تا متضمن انتخاب مجمع ملي 108 نفره (متشكل از 54 نماينده‌ي منتخب مسلمانان و 54 نماينده‌ي منتخب مسيحيان) با رأي تمامي افراد بالغ شود. اين مجمع رئيس جمهوري (ماروني) را انتخاب و نيز نخست وزير (سني ) را انتصاب و نخست وزير هم شوراي وزيران (شش مسيحي و پنج مسلمان) را انتصاب مي كند .  احزاب عمده‌ سياسي عبارتند از: • حزب الله (بنياد گراي اسلامي) • حزب فالانژ( ماروني) • حزب امل (طرفدار سوريه) • حزب سوسياليست ترقي خواه (عمدتاً دروزي)

عضویت: سازمان ملل متحد ، اتحاديه‌ي عرب
 

تاریخ معاصر

در زمان حكومت تركان عثماني بر لبنان ، اصطكاك ميان جوامع اين سرزمين هيچوقت از نما دور نبود . قتل عام هزاران ماروني به دست دورزيان (1860) موجب دخالت فرانسه شد . پس از جنگ جهاني اول ، فرانسه قيومت سوريه را از جانب جامعه‌ي ملل دريافت كرد ، و براي حفاظت از منافع مسيحيان ، سرزمين لبناني مجزايي را به وجود آوورد . قانون اساسيي كه لبنان تحت آن در 1943 استقلال يافت متضمن تفكيك قدرت ميان مسحيان و مسلمانان بود . در اواخر دهه‌ي 1950 زماني كه برتري شمار مسلمانان با تغييرات مشابه در قانون اساسي تطبيق نيافت ، تحمل متقابل نسبي ميان گروه هاي مختلف ديني در لبنان شروع به از هم پاشي كرد . مسلمانان تندروي طرفدار اتحاد سوريه و مصر در 1958 با حزب طرفدار غرب كاميل شمعون (رئيس جمهور از 1952 تا 1958) درگير شدند . در نتيجه جنگ داخلي روي داد ، تفنگداران دريايي امريكايي براي برقراري نظم در بيروت پياده شدند . جنگ 1967 اعراب و اسرائيل و تبعيد رهبران فلسطيني به بيروت (1970 تا 1971) موجب بي ثباتي لبنان گشت . در 1975 جنگ داخلي در گرفت ، كه مداخله‌ي اسرائيل و سوريه را در پي داشت . جنگ ادامه يافت و كشور ره به هرج و مرجي غير قابل اداره فرو برد . ماروني ها ، گروه هاي مختلف لبناني سني و شيعه (از جمله بنيادگرايان با حمايت ايران) ، سربازهاي سوري ، ميليشياي دروزي و نيروهاي حافظ صلح سازمان ملل همگي بخش هايي از اين كشور چند پاره شده را در اشغال خود دارند . در 1990 سوريها ميليشياي مسيحي ميشل عون را سركوب كردند و دولت لبنان توانست بار ديگر قدرتش را بر تمامي بيروت اعمال كند . ولي نيروهاي تحت حمايت اسرائيل به اشغال جنوب كشور ادامه مي دهند و نيروهاي حزب الله (بنياد گراي اسلامي) دره‌ي بقاع را در كنترل خود دارند . قانون اساسي جديد (1990)‌- كه متضمن برابر مسلمانان و مسيحيان در حكومت است - تداوم حضور سربازان سوري ، بازسازي كشور لبنان را مسير كرده است .

دفاع

كل نيروهاي مسلح :‌ 10.800 (1991) . به علاوه‌ي ورود 9.000 شبه نظامي ، 30.000 سرباز سوري . «ارتش جنوب لبنان» كه اسرائيل پشتيبان آن است .2500 سرباز دارد ، چندين هزار چريك فلسطيني نيز حضور دارند . خدمت سربازي : ندارد .

آموزش

ميزان با سوادي : 1/80% (1990) . سنين تحصيل اجباري : آموزش براي سنين 5 تا 17 سال راينگان است ولي اجباري نيست . تعداد دانشگاه : 5 .

اقتصاد

بازسازي اقتصاد تخريب شده از جنگ در 1991 آغاز شد . محصولات عمده كشاورزي مركبات (كه عمدتاً‌ براي صدور كشت مي شود) ، گندم ، جو زيتون است . كشت غير قانوني خشخاش ترياك از نظر اقتصادي با اهميت است . صنايع نساجي و شيميايي و بخش مالي نيز مهم است .