روز دحوالارض

يادت هست وقتي شبهاي قدر و ماه پر فيض رمضان را پشت سر گذاشتي، وقتي در طي روزمر گي هاي زندگي در مواردي كوتاهي و در مواردي نقص و در مواردي نسبت به خداي مهربان، عصيان و معصيت كردي، چقدر دوست داشتي كه مناسبتي بزرگ پيش آيد تا در سايه بزرگداشت آن به خودسازي و توبه و بازگشت دوباره به دامان پرمهر الهي بپردازي؟

يادت هست صفحات تقويم را ورق مي زدي و احتمالا شنيده اي كه پس ازماه رمضان، در روز عرفه خود را به زلال جاري توبه مي توان شست اما شب و روز جمعه ی این هفته نيز يكي از بزرگترين فرصت هايي است كه منتظرش بودي.

¤¤¤

يكي از با شرافت ترين روزهاي سال كه در آن نفحات رحمت ملكوتي به سوي بندگان وزيدن مي گيرد، روز 25 ذيقعده است كه در تعابير ديني از آن به «دحوالارض» ياد شده است.

بر طبق روايات وارده، در اين روز عظيم، خداوند زمين را از محل خانه كعبه گسترش داد و آن را براي سكونت و زندگي انسانها مهيا كرد و با رحمت خود، زمين و نعمتهاي فراوان آن را به وجود آورد.

عارف بزرگ قرن، آيت الله ميرزاجواد آقاملكي تبريزي در «المراقبات» خود معتقد است: «كار مهم در ماه ذي قعده، آگاهي از نعمتهايي است كه خداوند در روز «دحوالارض»، به بشر ارزاني داشته است، چرا كه آگاهي از نعمت و كم و كيف آن، اولين مرتبه شكر است و يكي از نعمتهاي بسيار بزرگ خداوند در اين روز به بشر اين است كه خداوند متعال كعبه را خانه خود قرار داد و اجازه داد كه مردم، آن را زيارت كنند و با پاداش و رضايت فراواني اين عمل را از آنان مي پذيرد و اين نهايت لطف و مهرباني و كرم است.»

از مهمترين سفارشها در اين روز بزرگ، گرفتن روزه است كه به گفته مرحوم شيخ عباس قمي: «آسمان و زمين و هرچه در ميان آنهاست براي روزه دار در اين روز استغفار مي كنند.»

به جرات مي توان گفت روز دحوالارض سرآغاز ورود به وادي رحمت خداوند است و سالك طريق هدايت با آمادگي در اين روز، خود را براي بهره گيري از بركات فراوان دهه نخست ذي حجه كه از برترين ايام سال است آماده مي كند.

علي«ع» در روايتي فرمود: «اولين رحمتي كه از آسمان به زمين نازل شد، در بيست وپنجم ذي قعده بود. كسي كه اين روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بايستد، عبادت صد سال را كه روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهي كه در اين روز براي ذكر پروردگار گردهم آيند، پيش از پراكنده شدن، حاجتهايشان برآورده مي شود. در اين روز يك ميليون رحمت نازل مي شود كه نود و نه هزار تاي آن براي روزه داران اين روز و عبادت كنندگان اين شب خواهد بود.

شب 25 ذيقعده نيز از ليالي شريفه است و باران رحمت خدا در آن باريدن مي گيرد و در كتب روايي و دعايي بر انجام عبادت و نماز و استغفار در آن تاكيد بسيار شده است.

خوشبختانه شب و روز دحوالارض امسال با شب و روز جمعه مصادف شده كه خود اين مناسبت نيز جزو ايام بسيار با فضيلت شمرده مي شود و بدين ترتيب اين تلاقي و تقارن، مصداق كامل نور علي نور است و به يقين اين شب و روز، نورانيت و صفا و شور و حال ديگري براي آن دسته از مومناني كه هميشه مترصد فرصتهاي طلايي و نادر هستند خواهد داشت. تا جان خود را در زلال نفحات رحمت الهي شست و شو دهند و خود را به بارگاه قرب پروردگار نزديك سازند.

شب جمعه و روز جمعه بستر و زمينه شكرگزاري از نعمتهاي بيكران الهي فراهم است تا آن كس كه وعده حتمي «لئن شكرتم لازيدنكم» را به جان شنيده است، پيشاني شكر و سپاس بر درگاه آن بيكران بسايد و او را بر نعمتهاي غيرقابل شمارشش سپاس گويد و از او آمرزش همه گناهان و توفيق پايداري در مسير حق و پاكدامني را درخواست كند.

منبع: کيهان

آداب و اعمال اين روز

اين روز بسيار مبارک است و آداب و اعمال ويژه‏اي دارد ، مانند

1. روزه گرفتن

2. احيا و شب‏زنده‏داري شب دحو الارض

3. دعاي اين روز  . در بخشي از اين دعا، به مسئله دحوالأرض چنين اشاره شده است: " اي خدايي که خانه کعبه را گسترانيدي و دانه را شکافتي و سختي را برطرف ساختي، از تو مي‏خواهم در اين روز از روزهايت که حق آن را بزرگ نمودي، هر گرفتاري و مشکلي را برطرف سازي."

4. انجام غسل به نيت روز دحو الارض

و نماز نزديک ظهر به اين کيفيت:

در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره الشمس بخواند و بعد از سلام نماز بگويد " لا حَوْلَ و لا قوَّهَ اِلّا بِالله العلي العظيم"  وخواندن اين دعا " يا مُقيلَ الْعَثَراتِ اَقِلْني عَثْرَتي يا مُجيبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتي يا سامِعَ الْاَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتي وَ ارْحَمْني و تَجاوَزْ عَنْ سَيئاتي وَ ما عِنْدي يا ذَالْجَلالِ وَ الْاِکْرام. " اي درگذرنده لغزش‌ها، از لغزشم درگذر، اي اجابت‌کننده دعاها ، دعايم را مستجاب کن ، اي شنواي صداها ، صدايم را بشنو و به من رحم کن و از بدي‌هايم و آنچه نزد من است درگذر! اي صاحب جلالت و بزرگواري. (10)

5. خواندن دعايي از مفاتيح الجنان که با اين عبارت شروع مي‌شود: " اللّهمّ يا داحِي الْکعبهَ وَ فالِقَ الْحَبَّه .. " (11)

فرصت‌هاي معنوي در زندگي بشر ، نعمت هايي هستند که جسم و روح آنان را نوازش
مي دهدو موجبات شادماني و ارامش را فراهم مي سازد. دحو الارض نيز از همين گونه است. پس قدر اين فرصت طلايي را بدانيم که رسول خدا فرمود :

" اِنَّ لِرَبِّکُمْ في ايامِ دَهْرِکُمْ نََفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها لَعَلَّهُ اَن يصيبَکُمْ نَفْحَةٌ مِنْها فَلا تَشْقَوْنَ بَعْدَها اَبداً "  همانا در طول زندگي شما نسيم‌هايي از سوي پروردگارتان مي‌وزد. هان! خود را در معرض آنها قرار دهيد، باشد که چنين نسيمي سبب شود که براي هميشه بدبختي از شما دور بماند. "