متولد ۱۳۶۶ در سزمین میرنورو؛ از سرزمین عملیات‌های محرم و فتح‌المبین و در سرزمین منظقه عملیاتی شرهانی یعنی شهرستان قهرمان و شهید پرور (دهلران) است. 

 

وی هم‌اکنون دانشجوی ترم دوم کار‌شناسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهلران است. با قدی کوتاه، اما همتی بلند دارد.

 

خودش می‌گفت به دلیل قد کوتاهش حاضر نبود در اجتماع حاضر شود؛ یعنی نمی‌توانست حاضر شود. می‌گفت برایم سخت بود. وقتی در اجتماع رفت و آمد می‌کردم، مردم با ایما و اشاره من را به یکدیگر نشان می‌دادند و گاهی با خنده از کنارم می‌گذشتند. 

 

خلاصه دل را به دریا زدم. باید اجتماع را مجاب می‌کردم که با این مسأله کنار بیایند. راست می‌گفت. او هم جزیی از این اجتماع بود.

 

علی اصغر هرچند قد کوتاهی دارد و از داشتن قدی در اندازه‌ای متعارف محروم بود، در عوض از نعمت‌های دیگری برخوردار بود که بسیاری از آدم‌های عادی ندارند. به قول معروف: «خدا گر ز رحمت ببندد دری، ز رحمت گشاید در دیگری». 

 

خنده از لبانش دور نمی‌شود، با غم و ناراحتی میانه‌ای ندارد؛ با آن موهای رود گولیتی‌اش. او آنقدر کار کرد، سختی کشید و خنده‌های معنادار مردم را تحمل کرد، تا جایی که اکنون از هنرمندان شاخص و مطرح شهرمان (دهلران) استانمان (ایلام) و کشورمان (ایران) است.

 

چند بار حضور در جشنواره بین‌المللی تئا‌تر فجر، کسب مقام نخست بازیگری جشنواره فرهنگی هنری شرهانی، کسب رتبه ویژه بازیگری بسیج استان ایلام؛ کسب دیپلم افتخار جشنوارهٔ منطقه‌ای معلولان زاگرس، حضور در جشنوارهٔ خیابانی مریوان، حضور در جشنوارهٔ سراسری ماه، حضور در جشنوارهٔ منطقه‌ای رشت، حضور در جشنوارهٔ دانشجویی، حضور در جشنوارهٔ مقاومت خرمشهر، حضور در جشنوارهٔ رضوی در تهران، عضو انجمن کوچولوهای ایران و اینها، تنها بخشی از عناوین و افتخارات این بزرگمرد کوچک، یعنی علی اصغر است.

 

او قطعا پتانسیل تبدیل شدن به یک بازیگر سینما و تلویزیون را در سطح نخست کشور را دارد، چون پایتخت‌نشین نیست و در شهرستان گرمسیری دهلران که دمای آن به بیش از ۵۰ درجه می‌رسد زندگی می‌کند. 

 

اگر متولیان فرهنگی و هنری استان ایلام و کشور حمایت کنند، حمایت از علی اصغر‌ها، قطعا باعث شکوفایی استعدادهای بالقوه آنان خواهد شد و شاهد هنرنمایی آنها در کشور در زمینه‌های گوناگون خواهیم بود؛ به امید آن روز.